- 18 Mart 2015
- 2.642
- 4.874
Evet bir gün ben de kayınvalide konusu açacakmışım meğer
Şimdi benim kayınvalidem çok saçma şeylere alınan bir insan. Bugüne kadar bana saçma sapan sebeplerle çeşitli tripler attı kimi Zaman aylarca evime gelmedi.
8 aylık hamileyken bir gün evde başım döndü düştüm eşim annesini aramış ( bu arada aynı sokakta oturuyoruz ) kadın hemen geldi. Kapıyı açtım iyi misin dedi başım çok dönüyor dedim. Yapılacak bir şey var mı yok dedim iyi dedi gitti. sonra eşimi aramış neymiş ben onu eve almamışım. Bu böyle doğuma kadar sürdü doğum yaptığım Zaman geldi bu salak vaka unutuldu gitti
Bu tip şeyler. Kendisi kafasında bir şey düşünüyor sonra onun doğruluğuna inanıyor trip atıyor öyle şeyler yapıyor ki delirir insan. Eşim bunu sadece bana yapmadığını herkese böyle olduğunu söylese de ben dayanamıyorum.
Şu an sinirim oldukça tepemde. Pazar günü eşimle denize gidecektik ben de 6 aylık bebeğimin altına bezini bağladım üstüne de tshirt ünü giydiriyorum o tshirt ü görümcem almıştı ve defolu çıktı omzunda yırtık bar. Fark etmemiştir kendisi de Allah var doğduğundan beri bir sürü şey aldı çocuğuma.
Kv: niye yırtık bunun burası
B: anne bunu x almıştı defolu çıktı
Bu andan sonra dehşet surat astı biz de evden çıkıyorduk anladım ben alındığını dedim ki anne yanlış anladın sanırım ben kötü bir şey demek istemedim
- o öyle söylenmez ama ben hoşgörülüyüm.( allahtan hoşgörülü)
Eşim keşke hiç söylemeseydin dedi sanki ben bak senin kızın gitmiş oğluma defolu ürün almış gibi olmuş yani o öyle anlamış. 3 senedir tanıyor beni onu kastetmeyecğeimi anlaması lazım dedim.
Şimdi bugünkü olaya gelelim. Bugün bebeğim sünnet oldu. Sabah hastaneye kv eşim ben gittik gitmeden önce evine geldi kapıdan eşime ver çocuğu deri eşim de hazır değil daha dedi bir kaç kez gir dedi girdi günaydın anne dedim yüzüme bakmadı.
Neyse arabaya bindik hiç ses yok. Çocuğu hazırladık ameliyathaneye aldılar eşim aşağı indi ben ameliyathane önünde ağlıyorum o 10 metre ötede. Bebek çıktı sakinleştirmeye çalışıyoruz falan ne eşimin ne benim yüzüme bakıyor bebeği bir ara yatağa yatırdım geldi aldı çıkardı koridora zaten çok kötü ağlıyor anne yatan hastalar var dedim rahatsız olmasın gel odada sakinleştirelim suratıma bakan yok. Doktor geldi muayene etti gidebilirsiniz dediği an kaptı çocuğu doktorun kucağından indi hastanenin önüne. Daha eşimi çağırmamıştım yarı. Saat uzaktaydı aradım gel diye indim aşağı ben yaklaşıyorum onlara o yüzüme bakmadan kucağında çocuk uzaklaşıyor. Deliridm ya yine bir şey demedim. Yarın saat Ayakta bekledi hastanede bekleyebilecekken Kolları tutmuyor çocuk yamuk duruyor yaklaşıyorum almaya uzaklaşıyor. Bindik arabaya geldik eve ben daha ayakkabılarımı çıkarmadan verdi çocuğu elime ben de evimizin önünde küçük bir alan var onun kapısı var ben de ayağımla ittim kapıyı elim dolu çünkü ve güle gülefalan da demedim. Bir saat sonra geldi kardeşime çocuğu alırcaz sevmeye diyor ben de oddayım kardeşimle konuşuyorlar ben de dedim ki ben şimdi merak ederim sonra alırsınız çekti kapıyı gitti.
Az önce eşimi aramış o bir daha benim evime giremez diye aynı şeyi ben eşimi Arayıp söylemiştim ben zaten ama bir de ne demiş biliyor Musunuz
Ben çocuğu sallıyordum ona karşıdan dedim öyle sözde ben kalkmışım bas bas bağırmışım vermiyorum vermiyorum diye. Hayatta gelemediğim en büyük şey yalan ve iftira. Allahım kafayı yicem gidip evini basıp hakaret edip beddua okuyasım var ne olur beni sakinleştirin
Eşim benle konuşurken benim tarafımda ama galiba onla konuşurken onu tutuyor şüpheleniyorum
Yani kıytırık bir mesele Nasıl böyle bir noktaya gelir bu Nasıl bir kafadır çocuğumun sünnet olduğu gün hiç mi Allah korkun yok ne diye iftira atıyorsun
Nolur beni sakinleştirin
Şimdi benim kayınvalidem çok saçma şeylere alınan bir insan. Bugüne kadar bana saçma sapan sebeplerle çeşitli tripler attı kimi Zaman aylarca evime gelmedi.
8 aylık hamileyken bir gün evde başım döndü düştüm eşim annesini aramış ( bu arada aynı sokakta oturuyoruz ) kadın hemen geldi. Kapıyı açtım iyi misin dedi başım çok dönüyor dedim. Yapılacak bir şey var mı yok dedim iyi dedi gitti. sonra eşimi aramış neymiş ben onu eve almamışım. Bu böyle doğuma kadar sürdü doğum yaptığım Zaman geldi bu salak vaka unutuldu gitti
Bu tip şeyler. Kendisi kafasında bir şey düşünüyor sonra onun doğruluğuna inanıyor trip atıyor öyle şeyler yapıyor ki delirir insan. Eşim bunu sadece bana yapmadığını herkese böyle olduğunu söylese de ben dayanamıyorum.
Şu an sinirim oldukça tepemde. Pazar günü eşimle denize gidecektik ben de 6 aylık bebeğimin altına bezini bağladım üstüne de tshirt ünü giydiriyorum o tshirt ü görümcem almıştı ve defolu çıktı omzunda yırtık bar. Fark etmemiştir kendisi de Allah var doğduğundan beri bir sürü şey aldı çocuğuma.
Kv: niye yırtık bunun burası
B: anne bunu x almıştı defolu çıktı
Bu andan sonra dehşet surat astı biz de evden çıkıyorduk anladım ben alındığını dedim ki anne yanlış anladın sanırım ben kötü bir şey demek istemedim
- o öyle söylenmez ama ben hoşgörülüyüm.( allahtan hoşgörülü)
Eşim keşke hiç söylemeseydin dedi sanki ben bak senin kızın gitmiş oğluma defolu ürün almış gibi olmuş yani o öyle anlamış. 3 senedir tanıyor beni onu kastetmeyecğeimi anlaması lazım dedim.
Şimdi bugünkü olaya gelelim. Bugün bebeğim sünnet oldu. Sabah hastaneye kv eşim ben gittik gitmeden önce evine geldi kapıdan eşime ver çocuğu deri eşim de hazır değil daha dedi bir kaç kez gir dedi girdi günaydın anne dedim yüzüme bakmadı.
Neyse arabaya bindik hiç ses yok. Çocuğu hazırladık ameliyathaneye aldılar eşim aşağı indi ben ameliyathane önünde ağlıyorum o 10 metre ötede. Bebek çıktı sakinleştirmeye çalışıyoruz falan ne eşimin ne benim yüzüme bakıyor bebeği bir ara yatağa yatırdım geldi aldı çıkardı koridora zaten çok kötü ağlıyor anne yatan hastalar var dedim rahatsız olmasın gel odada sakinleştirelim suratıma bakan yok. Doktor geldi muayene etti gidebilirsiniz dediği an kaptı çocuğu doktorun kucağından indi hastanenin önüne. Daha eşimi çağırmamıştım yarı. Saat uzaktaydı aradım gel diye indim aşağı ben yaklaşıyorum onlara o yüzüme bakmadan kucağında çocuk uzaklaşıyor. Deliridm ya yine bir şey demedim. Yarın saat Ayakta bekledi hastanede bekleyebilecekken Kolları tutmuyor çocuk yamuk duruyor yaklaşıyorum almaya uzaklaşıyor. Bindik arabaya geldik eve ben daha ayakkabılarımı çıkarmadan verdi çocuğu elime ben de evimizin önünde küçük bir alan var onun kapısı var ben de ayağımla ittim kapıyı elim dolu çünkü ve güle gülefalan da demedim. Bir saat sonra geldi kardeşime çocuğu alırcaz sevmeye diyor ben de oddayım kardeşimle konuşuyorlar ben de dedim ki ben şimdi merak ederim sonra alırsınız çekti kapıyı gitti.
Az önce eşimi aramış o bir daha benim evime giremez diye aynı şeyi ben eşimi Arayıp söylemiştim ben zaten ama bir de ne demiş biliyor Musunuz
Ben çocuğu sallıyordum ona karşıdan dedim öyle sözde ben kalkmışım bas bas bağırmışım vermiyorum vermiyorum diye. Hayatta gelemediğim en büyük şey yalan ve iftira. Allahım kafayı yicem gidip evini basıp hakaret edip beddua okuyasım var ne olur beni sakinleştirin
Eşim benle konuşurken benim tarafımda ama galiba onla konuşurken onu tutuyor şüpheleniyorum
Yani kıytırık bir mesele Nasıl böyle bir noktaya gelir bu Nasıl bir kafadır çocuğumun sünnet olduğu gün hiç mi Allah korkun yok ne diye iftira atıyorsun
Nolur beni sakinleştirin
