Bu duyguyu öyle iyi bilirim ki... Ölen o mudur yoksa sen mi bilemezsin, aldığın nefes bile onun hayatından çalıntı gibi gelir, bir daha hiçbir mutluluğun tam olmaz. Aynı acıyı tam 5 sene önce yaşadım ben, bir arabadaki kişi sayımız farklı birde isimlerimiz... Ben çözümü önceleri kaçmakta buldum. Onunla ilgili her şeyden kaçtım. Okulumdan, ortak arkadaşlarımdan...Öyle ki yaram biraz kabuk bağladığında kendimi tanıyamaz hale gelmiştim. Beynimde bile reddetmiştim geçmişimi, onlu günlerimi... Sonra yavaş yavaş kalktım ayağa, bestekârın dediği gibi :''Büyümüş, anlamış ve yorgun''.