Öncelikle çok geçmiş olsun canım zaten geçecek buna emin ol. Çünkü çok daha ağır şeklini yaşadım. Herşey aniden oldu ayni senin gibi ambulanslarla geceleri hastanelere taşındım, yalvardım beni eve göndermeyin diye her gece acilde yatiyodum, gündüzleri de bölüm bölüm testler falan her yerime baktiriyorum bir yandan terapi alıyorum hayatım bir anda mahvoldu. Uyku yok ilaç doktor yazmadi kendin atlatacaksin diye. Ama benim kafa gitti ölüm korkusu heryerim agriyo kalbim özellikle kolum uyusuyo vs diye diye azalmaya başladı videolar izledim yasayanlarin deneyimlerini hatta psikolog gelme dedi 4 seanstan sonra ama paikologum en iyisiydi ben 1 ayda ozellerin acillerine kontrollere psikologa geçen yıl 50.000 TL harcadım. Neyse kendi kendime izlediğim videolarla, hatta bır kadın var Ofelya Cabral telkin videoları çok iyi geldi, hatta namaza başladım çok sonra ama son 6 aydır hiç biseyim kalmado diyebilirim zaten hiç bir zaman ilk başlarda ki gibi olmuyo o bambaşka birşey yeni tanisiyorsun ama şimdi ne olduğunu biliyoruz, bak mesela hamileyim, kalbim agriyo iğneler batıyo panik halim yok ama anksiyetem yokluyo ama hem evet korkuyorum hem hiçbir şeyim yok gibi de devam ediyorum dusunmedigim zaman geciyo, bir uğraş bulmaya çalış, korkma, korkunun hiç birşeye faydası yok seni çok iyi anlıyorum aynılarını defalarca yaşadım belki bir daha yaşayacağım hatta bu söylediklerimi unutacağım yine korkacagim ama canım sonuç olarak acı cekiyoruz, beynimiz bize yanlış sinyal gönderiyor, doktorum bana böyle demişti yanlış sinyal aliyosun, reddet ve kurtul dedi. Ve vbiliyo musun farkında olmadan düşünmemeye başladığında seni birakiyo, yalnız da değildin inanilmaz fazlalaştı l, ben deprem bölgesindeyim her iki kişiden birisi aynı bizim durumumuzda maalesef
tam herşey yoluna girdi derken birgün oğlumu emziiriken bı fenalaştim aniden gözüm karardı vücudum sicaklaşti beynim uyuştu kalbim agzimda atıyordu resmen ölüyorum sandım kalp krizi geçiriyorum sandım o an eşimin iş yeri eve 50km uzaklıktaydi o gelene kadar bana birşey olur diye dış kapıyı açtım, eğer bişey olursa oğluma bulsunlar ddiye 
Dediğim gibi korkma, deprem çadırlarında hatta şu an konteynerlerde o kadar çok panik atak hastaları varki ve çok carezisler gittiğim zaman görüyorum bir yakınımızdan dolayı oraya arada gideriz çığlık atıyorlar terapiye gidin desen yok elde yok avucta yok, elimden geldiğince söylüyorum gidin devlete yazsın ilacı kullan yapacak bişey yok, hatta bir.kac bayanla oturduk dediler Allah razı olsun doktor antidepresan yazdı iyiyim uyuyorum, düşünsene tek bir oda o kadar insan arasında bu durumu yaşıyorlar biz aslında şanslı bile sayılırız, bi ev ortamındayız onlar ne yapsın çadırda çoluk çocuk. Dediğim gibi biz yine iyiyiz yüzümüze şu serpecek bir lavabomuz var o anda o odadan öbürüne geçerek bile o stresi korku halini atmaya çalışabiliyoruz ve birşeyin kalmayacak çünkü şunu da öğrendim tedavisi en kolay psikolojik rahatsızlık buymuş ve her insan hayatında en az bir kez yaşıyor, bizimki azcik uzun sürdü ama geçecek, yahu artık doktorlar bile bana neredeyse hakaret edecek noktaya geldi milletin ne hastalık dertleri var senle mi ugrasacagiz diye:) Bak maddi durumumda çok şükür iyi parayla bile biktilar benden :))) yahu benim kafam iyice gitmişti nerdeyse size aylık ödeme yapayım ben hastane de bir yatak kiralayayim dedim ama hepsi geçiyor zamanla arada yoklar anksiyete oran buran ağrır iğne batar uyusur aylar bile sürebilir maalesef iste öyle ya da böyle atlatacağız ve bitecek. Umarım eşinle de çözersiniz tabi sen nasıl iyi hissediyorsan öyle karar ver zaten ne geldiyse başımıza bu çok ince düşünmekten geldi :)
O kadar haklısınız ki onların dertlerinin yanında benimki ne ki . Allah yardımcıları olsun 
neler gördüler neler yaşadılar Rabbim yardımcıları olsun 
