Uzun zamandır burayı takip ediyorum ama böyle birşey için üye olacağım aklıma gelmezdi...
Lütfen öncelikle çok huzursuz olduğumu bilin ve ona göre yorum yapın olur mu? Çok uzun olabilir ama durumu anlayın istiyorum...
İnternetten biri ile tanıştım yklaşık 3 hafta önce. Çok güzel muhabbet ettiğimiz biriydi. Aynı yaştayız ben kaç senedir çalışıyorum ama o dahao kulunu bitirememiş halen öğrenci zor şartlarda ve başka bir şehirde okuyor. Ben çok çekimser durmama rağmen o bana aşık olduğunu söyledi ve son bir haftadır her fırsatta sürekli beni sevdiğini aşık olduğunu dile getirdi. Hemen ailesine anlattığını arkadaşlarının bildiğini vesaire söyledi. Htta artık ne anlattıysa babası buna ankaraya gelsin diye para filan yolladı... Zaten uzun zmandır yalnızım ve bir ilişkiye girmek konusunda çekincelerim vardı. Bu durum beni daha da zor duruma soktu. Ama çok da güzel muhabbet ediyorduk biraz da o durumdan hoşlandım.
Sonra bu çocuk haftasonu buraya gelmek istediğini söyledi. Ben önce gelme dedim ama sonra bu baya bozuldu surat yaptı kabul ettirdi bi şekilde. Bugün kaç saat yolculuk yapıp bulunduğum şehre geldi. Ama biliyorum öğrenci yani durumu hiç müsait değildi ona rağmen şartlarını zorlayıp geldi. Planımız yarın tüm gün gezmekti. Bugün iş çıkışında ben erken çıktım hadi buluşalım dedi bu ve buluştuk.
Ama ben bu çocuktan hiç elektrik alamadım gerçekten. İki saat oturduk ama sanki iki gün gibi geçti. İçim bunaldı. Telefonda saatlerce sohbet ettiğim kişi sanki tamamen farklıydı. Bir de çok çocukça hareketleri vardı. Ya ne bileyim bir yerde oturduk yemek yemek için, böyle konuşurken filan kendince ortamı yumuşatmak için şakalar yapıyo ama çevreden tip tip bakıyolar. Bir ara çok yüksek bir sesle kdın taklidi filan yapmaya başladı ama gerçekten çok alakasızdı. Kibarca uyardım bozuldu...
Burası bilmediği bir şehir değil, çocukluğu burda geçmiş. Akşam ben eve gidecektim insan ne bileyim en azından arbaya bineceği yere kadar götürmez mi karşısındaki bayanı? Yok, hatta ben onu durağa bıraktım gibi oldu. Elimde bilgisayarım ve bir sürü eşya vardı, ben taşıyayım bile demedi... Daha bunun gibi bir sürü şey.
Açıkçası ayrılırken çok da soğuk davranınca içten içe çok sevinmiştim o da benden hoşlanmadı diye. Yarın görüşmeyiz olay kapanır diyodum. Ama kalacağı yere varır varmaz bir sürü mesaj attı işte çok mutlu oldum yarın buluşalım diye. Ben de gerçekten çok fenayım görüşmeyi istemiyorum ama o kadar yol geldi, belki de cebindeki son parasını harcadı buluşabiliriz ama yarın başka işler de çıktı bir kaç saat olabilir ancak filan dedim. O zaman ben bi saat için oraya gelmiyim deyip kestirdi attı. Bi yandan da bana trip atıyo şu an. Ama ben gerçekten görüşmek istemiyorum.
Bunu ona nasıl söyleyeceğim, nasıl... Vicdn azabından ölüyorum bir öğrencinin hakkına girmişim gibi hissediyorum. Ne yapaağım ben bana bir akıl verin. En kestirme ve üzmeyecek şekilde olmayacağını nasıl söylerim. En doğrusu ne yapmak olur...
