kızlar önceki konularımda kaynanamla aramızdaki problemlerden bahsetmiştim. yan yana oturduğumuz için evime girip çıkan herkeze karışıor ailemin gelmesini istemiyor. ben üniv okudum çalışmayı düşünüyorum. sırf bi yere girmeyim ona muhtaç yaşayalım diye elinden geleni yapıor. geçen gün evime bir şey almak istiyorum deyince beni herkezin içinde almayacaksın die rezil etti. meğer bu kadının düşüncesi hep birlikte yaşayalım birlikte oturp kalkalım. çocukları geldiği zaman onlara hizmet edeyim. eltime çocuklarıma bana hizmet etmeyen gelini napim diyomuş. daha kötüsü çocukları uzk oldukları için onlarda bu düşüncede kızlar ben artık çok mutsuzum. bu ev sanki cehenneme döndü benim için. eşim desen hiç bişe yapmıyor. çalışmayım die elinden geleni yapıor bana bişe yansıtmıyor. ama sanırım ikili oynuyor. kaynanamın bu kadar müdahale etmesi işine geliyor. kayınlarım bile halime acıyıp bazen kaynanamı uyarıyorlar ama benim eşimde hiç tepki yok. annemle konuştum ben seni sokakta bulmadım el bebek gül bebek büyüttüm. ömür boyu çekemezsin çeksen bile hastalığa kalırsın benim kapım sana sonuna kadar açık dior. görücü usulü olduğu için kendini sorumlu tutuyor. aklım o kadar karıştıki ne yapacağımı şaşırdım. acaba benim ailem eşimle konuşsa faydası olurmu ?