Çok üzgün ve stresli olduğunuz anlarda kendinizi nasıl sakinleştiriyorsunuz?

socialscientist .!.:
Dün akşam çok üzüntü verici bir olay yaşadım. O dakikadan itibaren o kadar kötüyüm ki kendimi sakinleştiremiyorum. Eskiden hiç böyle değildim sanırım sinirlerim yıprandı, çok kafaya takıyorum.
İftardan önce olmuştu, yemek yiyemedim. Sahur yapamadım. Su bile içemedim. Tezimi yazmam lazım odaklanamıyorum. Ders çalışmak istiyorum ama bilgisayarın başına geçip kendi kendimle konuşuyorum. Bir tek uyuyunca rahatlıyorum onu da bolca yaptım artık işime gücüme odaklanmam lazım. Siz nasıl başa çıkıyorsunuz lütfen yardım edin. Bu aralar en ufak sıkıntıda bu duruma geliyorum. Korona sebebiyle arkadaşlarımla görüşüp, dışarıda kafa dağıtma şansım yok malesef. Ailemden de baya uzaktayım. Başkalarıyla paylaşamayacağım bir konu, çok sevdiğim insanların özel hayatına dair. Ve çok sıkıntılıyım gerçekten.
Genişletmek için tıkla...
Kendi kendini yiyip bitiriyor hastalık hastası oluyorum
Eğer arkadaşın varsa arkadaşlarınla paylaş derdimi sıkıntını
Kimsen yoksa benim gibi delirirsin
 
Ben genelde ağlıyorum
O duygunun ağlamayınca içimde sıkışıp kaldığını hissediyorum.
Onu dışarı çıkarmadıkça da beni yiyip bitiriyor.
Yazmak, ağlamak, yastık yumruklamak...
Bu tarz öneriler bende hep işe yaramıştır.
Belki sizde de yarayabilir.

Birde derin bir nefes alarak o duyguyu hissettiğiniz bölgeden kırmızı ya da siyah yani size negatif gelen bir renk dumanıyla dışarı çıkartıp attığınızı hayal edin
Bu tarz nefes egzersizleri bende mucizeler yaratıyor.
 
Benimkide kesinlikle hemen bir kitap almak oluyor, evet ilk başta odaklanamıyorum ama sonra konunun akışına kapılınca Bi bakıyorum ki rahatlamışım. Ama sanırım eskisi kadar ateşli değilim bu konularda, saman alevi gibi daha çok. Çünkü sinirlerimi gerçekten yıpratan şeyleri bulup hayatımdan uzaklaştırdım. En önemli nokta bu.
 
socialscientist .!.:
Dün akşam çok üzüntü verici bir olay yaşadım. O dakikadan itibaren o kadar kötüyüm ki kendimi sakinleştiremiyorum. Eskiden hiç böyle değildim sanırım sinirlerim yıprandı, çok kafaya takıyorum.
İftardan önce olmuştu, yemek yiyemedim. Sahur yapamadım. Su bile içemedim. Tezimi yazmam lazım odaklanamıyorum. Ders çalışmak istiyorum ama bilgisayarın başına geçip kendi kendimle konuşuyorum. Bir tek uyuyunca rahatlıyorum onu da bolca yaptım artık işime gücüme odaklanmam lazım. Siz nasıl başa çıkıyorsunuz lütfen yardım edin. Bu aralar en ufak sıkıntıda bu duruma geliyorum. Korona sebebiyle arkadaşlarımla görüşüp, dışarıda kafa dağıtma şansım yok malesef. Ailemden de baya uzaktayım. Başkalarıyla paylaşamayacağım bir konu, çok sevdiğim insanların özel hayatına dair. Ve çok sıkıntılıyım gerçekten.
acınızı stresinizi yaşayın belki 3 belki 4 gun zaten ölüm olmadıkça muhtemel 2 . Günün sonunda neye sıkılıyorum ki diyeceksiniz
Genişletmek için tıkla...
 
Ahududuk .!.:
Stresli olduğum zamanlar aynı anda milyonlarca şey düşündüğüm için hem sorunların büyüyüp hem de içinden çıkılamayacak bir hal aldığını ve daha çok stresli olmama neden olduğunu farkettim.
Ben bir odaya kapanıp kahvemi alıp ruh halime göre müzik açıp alabildiğine yazıyorum. O an aklımdan ne geçerse artık. Anlam bozukluğu imlaya bütünlüğüne bakmıyorum. Bir yerden sonra kafamdaki yumağın açıldığını hissediyorum zaten elim yorulup bırakıyorum.
Ertesi gün veya 6 saat sonra bir kez okuyorum. Sanki onları başkası yazmış büyütülecek bişey yokmuş gibi hissediyorum. Belki sizde de işe yarar.
Genişletmek için tıkla...
Ben de bu yazma işini çok yapıyorum fakat bugün elime kalemi aldım yaşadıklarımı hissetiklerimi yazamayacak kadar yorgun olduğumu düşündüm.
 
Şu aralar yaşadım ciddi bir biçimde 2 kilo verdim benide sokak hayvanlarıyla ilgili şeyler cok etkiliyor 2 gün birşey yemeden sadece su içerek yattım uyudum o kadar etkileniyorum bu ara daha iyiyim şükür bama iyi gelen uyumak veya evde durmamak çıkıp gezmek ama bu ara oda mümkün değil
 
Bibibella .!.:
Şu aralar yaşadım ciddi bir biçimde 2 kilo verdim benide sokak hayvanlarıyla ilgili şeyler cok etkiliyor 2 gün birşey yemeden sadece su içerek yattım uyudum o kadar etkileniyorum bu ara daha iyiyim şükür bama iyi gelen uyumak veya evde durmamak çıkıp gezmek ama bu ara oda mümkün değil
Genişletmek için tıkla...
Aynen aynı durumdayım. Online dersim vardı girdim çıktım ruh gibi. Sonra uyudum uyandım. Uyumaktan da kafam ağırdı. Yemekten sonra umarım toparlanıp teze otururum.
 
Bayan X diyeceksiniz .!.:
Dün bende ağır seyler yaşadım,babamın şu sözleri geldi aklima,degistirmeye gücünün yetmediği şeyleri kabullen,kabullenmezsen hırs yapar,içinde büyür cirkinlesirsin. (İnsanı yönden) Gücümüz yettiği kadarına eyvallah diyecez,gerisi Allah a havale.
Genişletmek için tıkla...
Evet çok doğru hakkaten. Ben her şeyi yönetmeye çalıştığım için kendimi çok yoruyorum. Benle alakasız bir olay bile beni mahvetti. Her sorunu kendi başarısızlığım olarak görüyorum.
 
Uyuyarak üstesinden geliyorum çoğu zaman. Uyandığımda etkisi hafifliyor en azından. Bir de insanlara hayır demeyi öğrendim kimse kırılmasın diye evet dediğim şeylerden pişmanım. Hayatta en çok kendimi sevmeyi bir de. Bu ikisi yaşadığım olumsuzlukları azaltmaya yardımcı oldu diyebilirim.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
X