Çok sevmek ve bağlanmak takıntıları atmak istiyorum

havvacım seni çok iyi anlıyorum sende nişanlısın sanırım bende suanda lustral a basladım biraz iyi gibiyim ama evet bendede souma hissizlik var ama ilaçlarında etkisinden olabilir canım.bende nişanlımı üzmek istemiyorum.o beni okdar çok seviyorki bazen kendimden utanıp nefret ediyorum.
 
aslında benimki tam olarak soğuma değil. çok daha farklı sanki bu ben ben değilim biri bana beni anlatmıs ve gitmiş bend ebu hayata dewam ediorum gbi. sanki bana ait olmayan bi hayatın içind egibiyim
 
evlillikler yada nişanlılıklar yürümezse boşanılır yada ayrılınır arkadaşlar....bu kadar basittir çözüm...işin ucunda ölüm yok,,,biraz esnek düşünün ve öyle davranın.....siz duygularınıza,kuruntularınıza ve olağan rutin davranışlarınıza müdahale ederseniz,en mükemmel ilişkiniz bile çıkmaza girer....rahat olun,kendinizi rahat bırakın....su akar,yolunu bulur nasıl olsa..son durum neyse ona göre pozisyon alırsınız..ayrılık yada evlenme....evlenince de insanın duygulaırnın değişmeyeceğinin garantisi yok ki,,,durum neyi gerektirirse,hayat o yöne savurur zaten size,,karşı koymaktan çok, duruma adapte olup,durumun gerektirdiği şekilde karar almanız lazım.....sürekli vesvese halindesiniz,,,rahatlayın,bırakın herşey kendi yolunu bularak devam etsin.....nacizane tavsiyemdir...ayrıca bir kişi birilerine aşırı şekilde duygusal anlamda bağlanıyor ve onsuz asla nefes alamayacağını düşünüyorsa ve sürekli onu kaybetme yada ondan soğuma vesvesesi varsa bu aşk değil patolojik bir kişilik bozukluğudur ve acilen tedavi edilmesi gerekir....sağlıklı birey,bir insana bağlanır ama her zaman olayları görüşü ve kendi duygularını ve tepkilerini kontrol edişi mantık çerçevesindedir....o kişi,kendisine zarar vermeye başladıysa bir çırpıda söküp atar hayatından,ona katlanma gereği duymaz...ama bunu yapamıyorsa,,,,,devreye doktorlar girmeli,,,
 
ben bu siteye benimle aynı dertte olanlarla dertleşmek ve kendimi biraz daha iyi hissetmek için giriorum ve yazıorum. sonucda yazımın başındada ob tedavisi gördüümü yazdım ilaç kullandığımı da yazdım. böle çet diye sorunlu muamelesi yapman çok garip geldi bana . tamam herkesin düşüncesine saygı duyuorm bend eole düşünülmesi gerektiğini biliorum ztn ama problemim ztn bu bilmek düşünce yapısını değişyirmiyo. sen kendini hiç kendi hayatına yabancı hissettinmi. bir sabah kalktığında hi. geçmişin yok gibi hissettin mi. durduk yere del, gibi sevdiğin insnaın varlığından şüphe ettinmi hiç. yaşadıklarım koly şeyler olsa detleşicek sayfalar aramzdım herlde. mimarlık okuorum cok da boş vaktim yok sadce derdime derman arıorum. biraz empatiye dawet edıorum seni. yaşamayan bilemez
 

empati yapmam sorununu çözmez arkadaşım....aslına bakrsan kimsenin burda empati yapması sorununu çözmez.....madem ki doğru nedir biliyorsun,uygulaması uygulamaması artık senin tercihine kalmış bişiy,,, hastalığın hakkında çok şey biliyorum, hava civa değil ve uzunca süreler tedavi görmen gerekecek belki ama; öfke kontrolünüz bence zayıf... bir de fazlasıyla hastalığınızı sahiplenme davranışınız ve eğiliminiz var....bunu size değil herkese söylüyorum.....ve bunu hangi psikiyatriste söylerseniz söyleyin,hatta sorun,,aynı cevabı verecektir size,,,, buralardan derman bulmanın imaknsızlığını eminim sen de biliyorsun.....kendiniz gibi diğer aynı vakalrla birraya gelmeniz sizi iyileştirmez,normalleştirmez sadece daha çok hasta eder.....gidin bunuda sorun,,hep aynı yanıtları alacaksınız psikiyatrdan...acil şifalar ve biraz daha öfke kontrolü...
 
yaşamayana dinlemek akıl vermek koly gelıo biliorum zaten bunları da göze alarak yazıorum bilorum ama çıldırmak üzereyim. bağıra bağıra ağlıyorum. ve tedavide görüyorum nevzat tarhan a hemde yapabileceğim herşeyi yapıorum. ama insnaların hayat koşuşturmacası bana saçma geliyor. sanki herkesten başka bi boyutta yaşıo gbiyim. benim ben oolmadıımı bilorum. yaaa düşünebiliomsn biri sana hayatını anlatmıs ve tatile cıkmıs yada ewde uyuo sende o anlatıklarına uyum sağlamaya çalışıosun bu kdr zor işte yaşamım
 

tekrar geçmiş olsun ama yaşamayana akıl vermek diye bişiy doğru olsaydı ben bu foruma ara ara takılıyor da olmazdım değilmi:)herkes gibi benim de sorunlarım var ve geçmişde de varlardı...sorunlar bitmez ama bakış açıları değiştirilirse bambaşka bir boyuta kilitleyebiliriz onları,,,madem mimarsınız matematiğiniz ben gibi iyidir,,şöyle düşünün o zaman: belirli ve sabit sorunlarım var,hep vardı ve gelecekte de olacak,,,o halde ben bunları yaşamım dediğim denklemde,hayatı ve sonucu görebilmek için ortak bir parateze alıp,yoluma böyle devam etmeliyim,,,,sorunlarını ortak paranteze al ve önünü gör derim,,,çünki,,,parantez dışına çıktıkça sana zarar veriyolar,,,,,demekki aynı problemi çözmeye çalışan iki insandan biri daha kolaylaştırıcı bir metodla işleme yaklaşıyorsa,(ben gibi)bu durumda senin dediğin şey kendi kendini çürütüyor,,,dikkatlice okursan ne demek istediğimi anlayacaksın,,,,ayrıca o yada bu nedenden beyin kimyandaki bir aksalık da bu türlü duygu ve düşüncelere sebep olabilir,,,bence terapinin yanında,biraz da nörolojik tetkiklere de scak bak,,,önyargılı olma,,bence o zaman işin daha kolay,,çünki bilirsin ki sorununun fizyolojik bir ayağı var,,ve bu da ben sorunluyum duygunu aşmanı sağlar diyorum,,haksızmıyım?yaşadığın oca karmakarışık ve anlamsız şeyin fizyolojik bir nedeni olduğunu bilmek bile bence iyileşmenin %80ini sana getirecektir.....
 
bu konularla benim gibi çok ilgilendiğin cok belli. ve diğer bütün cwplarının yanında gerçekten bu bana cok iyi geldi . hayat zor ama bazen kotu donemlerde bize hep oleymiş gbi gelıo sadce ole. bazı şeyleri bıçak gibi kesmek gerek ama benim sorunum bu geçmişi geçmişde bırakamıyorum. her anım sanki geçmişde bi dejavu. bunu aşmak zor olucak biliyorum ama emdr tedavisine başlıycam inşallah. ama yabancılık duygusuyla başa cıkmak cok zor depresyon denen sey bile cok basit geliyor. ilgin ve tavsiyelerin çin gerçekten teşekkür ederim. ama benm bi geçmiş sorunlarımla yuzleşmeye yani emdr ye ihtiyacım var . tek umudum bu kaldı ama cok güveniyorum. nevzat tarhandan daha iyisi mi var ki. bu bana iyi gelıo daha az sorgulatıoo işte.
 

:80: çocukluğumdan beri ilgiliyimdir hem de,,,ama genel olarak bilgim klasik bilinenlerden öte tıp kitaplarında yer alan bilgilerden,,(tıp arşivim var).....Nevzat Beyi çok takdir ederim...tvde çıktığında zaplamıyorum,,,,mutlaka dinlerim.....bi' de kadın psikolojisi üzerine yazdığı bir kitap vardır,,,çok beğenmiştim yıllar önce okuduğumda.... değerli bir hocadır,,,benden kendisine selam söyleyin lütfen geçmişle yüzleşmek....umarım yeni tedavin başarılı olur ve sana olmasını istediklerini getirir...yanlız emdr karmaşık bir süreç ve zor geçecek....ama başarabilirsin tüm olumsuz yargılarını pozitiflemeyi,,,,buarada tedavin sırasında gördüğün rüyaların sayısında ve içeriğinde tuhaflaşmalar ve garip sapmalar olabilir....bu iyi bişiyyy,,,,panik yapmaya gerek yok sevgiler tekrardan...
 
emin ellerdesin diosun yani ama emdr nin o yan etkilerini tam bilmıorum anlatıcaklar bakalım daha başlamadım başlıycam da tedirginim ben konsantre olamam gbi gelıoo korkuorumm. bend eişe yararmı acaba die
 
emin ellerdesin diosun yani ama emdr nin o yan etkilerini tam bilmıorum anlatıcaklar bakalım daha başlamadım başlıycam da tedirginim ben konsantre olamam gbi gelıoo korkuorumm. bend eişe yararmı acaba die

özel bişiy yapmana gerek yok öncesi için...özellikle kurgulama da yapma,,, amaç yaşadıklarının duygusal öfkesini görselliğe dökmek bu tedavide,,,,yani hislerinin resmini gözlerinle çizeceksin....o yüzden tedavi süresince rüyalarında anormal sapmalar ve artışlar meydana gelebilir.....bu da endişeleneceğin bişiy değil.....yanlız gördüğün rüyaları ve o rüyaları görürken içinde bulunduğun duygu durumu neyse(korky-öfke-panik-kararsızlık-çaresizlik vs...)onları her rüya sonrası not etmende fayda var....ne tip rüyalar görüyosun,o rüyalara ne tür duygular hakim,,,,bunların belirlenmesi sana çok fayda sağlar....ayrıca gözlerini kaçırman,reflexlerin ve duygu durumuna gözlerinin verdiği reaksiyon bla ballaa blaaaa hepsi ölçülüp biçilecek ve ve en sonunda sen negatif yargılarını pozitiflemeyi ve o olumlu duyguları içselleştirmeyi öğreneceksin....ve unutma beyninde geriye döndüğünde içine düştüğün en kötü en utanç verici en rezil ve seni en çok hırpalayan yada korkutan anlara sabit bir noktadan ürkmeden ve ertelemeden( ertelemek kaçıştır) bakmayı öğrenirsen, çözümleyemediğin ve seni sıkıntıya sokan tüm duyguları da silmeyi beynin kendi kendine komut verilmiş gibi öğrenir...mesela benim de hayatımda böyle bir anım var.....kendimi ürkütmeden o ana döndüğümde beynimde,,,,:) çığlık atıyorum biliyomusn,,,,normal tepki veremiyorum maalesef,,,,,ama ilk kısmı geçtim,,o ana dönme cesaretini kullanma kısmını.....ikincisi zaman alacak ama,,kafamda döndükte aslında önemsizleştirdiğimi farkettim,,,artık önemli değil yani.....ve sıkıntı vermiyor:)
 
benim de buna benzer bir bir ilişkim vardı o kadar ciddi olmasa da sadece beraberdik ve ben herşey yolunda gittiği için onu bıraktım şuan da çok pişmanım.. seni çok sevdiği ve herşey mükemmel gittiği için öyle hissediyorsun bence :) hayat her zaman doğru insanı kolay buldurmuyor, tam onu bulmuşken kaybetme sonra çok pişman olur daha çok üzülürsün.. ve belki başkasına aşık olurum diye de düşünme, olacağı varsa zaten olur her türlü ona engel olamazsın ki.. ve bu devirde seni çok sevenle olacaksın öbür türlü sen yıpranırsın. bence otur biraz olumlu yanlarını düşün geçirdiğiniz iyi günleri vb öyle karar ver canım
 
minik melek teşekkür ederim yorumun için evet haklısın bende aynını düşünüyorum ama beynim kurup duruyor işte ama yavaş yavaş atlatmaya çalışıyorum
 
biliyor musun bende bir zamanlar senin gibiydim çok şükür ki zamanla geçti
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…