çok öfkeliyim ( kendime )

ladylena .!.:

kızlar içimi dökmek için yazmak istiyorum yoksa kafayı yiyeceğim. altı yıla yaklasık süren bir ilişkim vardı ve bu ilişkiyi bana zarar verdiği için bitirdim. fiziksel bir şiddeti hiç olmadı ama duygusal ve psikolojik şiddeti yüzünden aklımı kaybetmeme ramak kala zorda olsa bu kararı verdim ve arkasında durdum. geçen zaman zarfı içerisinde kendisine dair her şeyi sildim bağımı koparıp kendisi yok hükmünde olsun istedim. buna rağmen kulağıma bazı şeyleri geldi. eski sevgilisi ile aynı arkadaş ortamı vesilesiyle bir yerde denk geldik biraz sohbetimiz oldu konu yakın arkadaşım sağolsun(!) o şahısa geldi ve bana dediği şey şuydu " beni sana nasıl tanıttılar bilmiyorum ben senin için ilk başlarda endişelenmiştim fakat zamanla ilişkinizin sürdüğünü görünce onun seni gerçekten sevdiğini ve senin için düzeldiğini düşünmüştüm bu yüzden hiç karışmak istemedim ama merakımı mazur gör neden ayrıldınız" diye sordu. ilk başta konuşmak istemedim pek. son zamanlarda fikirlerimiz uyuşmuyordu ve anlaşamadığımız için bitti dedim. sonra kendimi tutamadım siz niye ayrılmıştınız dedim. kız bana dediki "yatak odamda başkasıyla bastım üstelik kendi evimde" o an gerçekten şok oldum. sonra laf lafı açtı o zamanlar bu şahıs ailesiyle problemliymiş kızda kalıyormuş bir sene yedikleri içtikleri ayrı gitmemiş. hep bir şüphe vardı bende bir şeyler yakalıyor gibi oluyordum ama ağzı o kadar iyi laf yapıyorduki hep inandım illa gözümle görmem lazımmış dedi. ben tabi ikinci şok çünkü hikaye aşırı tanıdık. kısacası ayakta uyumuşum beş sene kimbilir benleyken neler yaptıda haberim yok. kendisi bana ağzından çıkan her lafı doğru sayacak kadar güven vermişti ve bende bir şeylerden şüphelensem bile kafada kuruyor oldum. bu arada kendisi ve çevresi bu kıza deli diyorlardı, şimdide muhtemelen benim için aynı şeyi bir başkasına diyecekler. insanları delirtip onları deli diye yargılamak nasıl bir zekanın ürünüdür yani. gerçekten kıza diğer yaptıklarını duyunca bana iyi bile davranmış dedim. (bu şahıs yüzünden ne özgüvenim kalmıştı ne özsaygım sürekli yıkıcı eleştiri yağmuruna tutardı beni. bir kez takdir ettiğini görmedim bir şeyimi bunu nankörlüğüne bağlardım yani öyle biriki manipülasyon yeteneğiyle kitleleri bile kontrol edebilir. vallahi benim öfkem ona değil gerçekten kendime kızıyorum ben her şeyin bu kadar farkında olupta nasıl ona inanmayı seçtim kıza anlattığım şeylerde kız bile dedi sen yine iyi kötü farkındaymışsın ben senin kadar bile anlamadım sorgulamadım olan bitenleri belkide o yüzden senden sakladığı şeyler konusunda daha dikkatli davranmıştır dedi. en başından bir şeyler belliydide yaşım mı küçüktü aklım mı küçüktü yine şu an olduğum gibi bir boşluktaydımda gözüme perde mi çektim naptım bilmiyorum inanın onunla cebelleşicem diye ne kadar güzel huyum varsa köreldi. şimdi daha yeni toparlıyorum ve beni epeydir tanıyan arkadaşlarım bana ben bu kadar yıl seninle arkadaş değilmişim bildiğin sen bir ölüydün ve hepimizi buna zamanla alıştırdın bir şey desek onu koruyacaktın diyemiyordukta ve şu an ben seninle arkadaş olduğumu yeni hatırlıyorum diyorlar. kızlar siz siz olun hislerinize ve kalbinize güvenin gerçekten özelliklede yaşınız küçükse sakın kaptırmayın kendinizi. olan gençliğime ve yıllarıma oldu. hala çok gencim orası ayrı. fakat şu geçen altı yılım asla geri gelmeyecek. zamanım çöpe gitti. birisiyle uzun soluklu düşünmeden önce çok fazla düşünün ve gözlem yapın. aşk bir gün bitiyor ve geriye bağlılığınız kalıyor bu inanın vazgeçmesi daha güç bir duygu. ailem dediğiniz insan günün birinde sizin manevi katiliniz olabiliyor. ben salaklık ettim bitmesi gerektiğini bildiğim halde, mutsuz oldugumu bildigim halde sürsün bir gün düzelir ve mutlu oluruz illa diye inat ettim yıllarca. hep başka şeyleri bahane edip başka yorumlayıp, onu kendime savundum zaten genelde suçlanan tarafta hep ben oldum. tüm problemleri aşsanız dahi asıl problemin hayatınızdaki kişinin olduğunu görmeniz çok zaman alıyor ve gerçekten şansım yaver gittiği için gerçek yüzünü görebildim. onu güzel hatırlamama izin verseydi (ki amacı buydu bunu sağlayıp daha cok acı çektiğimi görüp tatmin olacaktı) gerçekten bu kadar kolay silemezdim. inadımın tek faydası sonuncu ayrılmak istediginde yinede problemi çözüp devam etmekti zaten asıl film oradan sonra koptu çünkü sabrı kalmamıştı oynamaya ve birden yüz seksen derece değişmişti. bunca zaman ayrılmak istemesinin sebebide kimse gerçek yüzünü görmesin diyeymiş ve itibarlı şekilde ayrılmak istemesiymiş bu tam ondan beklenecek türden bir şeydi zaten. kızlar ayrılıktan korkmayın ayrılık gerçekten karşı tarafı çok daha iyi tanımanıza sebep olan bir araçtır ve gerçekten birini tanımak istiyorsanız ayrılık yaşadığınızda bunu bir fırsat bilin ve hemen barışmak için uğraşmayın gerçekten bir süre gözlem yapıp ona göre davranın. hatta bana kalsa uzun soluklu kimseyle bir şey düşünmeyin diyeceğimde diyemiyorum ben b**u yedim ye insanlar niye denemesin değil mi?

Genişletmek için tıkla...