- 1 Ağustos 2024
- 46
- 19
- 29
- Konu Sahibi ayssennurr
- #1
Merhaba herkese benim bir derdim var ve ne yapacağım konusunda hiç bir şey bilmiyorum fikirlerinize ihtiyacım var 3 yıllık evliyim çocuğum yok eşimle severek evlendik evlilik öncesi 4 yıllık bir ilişkimiz oldu. Sevgiliyken ve nişanlıyken çok kavgalarımız oldu defalarca ayrılığın eşiğine geldik ama hep bir şekilde düzelttik evlendikten sonra da durum değişmedi evliliğin ilk 1 yılı kabus gibi geçti sürekli kavga tartışma. 1 yıldan sonra sanırım artık aynı evde yaşamaya alıştık birbirimizi alttan almaya başladık belki de yorulduk bilmiyorum kavgalar azaldı şuan rutin dışardan bakılınca sorunsuz eşime göre güzel giden bir evliliğimiz var ancak sorun şu ki ben eşimden çok soğudum. Ve sanırım artık onu sevmiyorum. Boşanmak istiyorum ama ailem arkamda değil babam çok sorunlu geri kafalı bir adam boşanmayı hoş karşılamaz o yüzden henüz ona bu kararımdan hiç bahsetmedim bile. Annemle paylaştım ama maalesef o da destek olmadı. Kim evliliğinde çok mutlu ki içkisi yok kumarı yok aldatma yok dayak yok maddi durumu iyi ne istersen alıyosun nereye istersen gidiyorsun daha ne istiyosun Allahtan belanı mı istiyosun dedi. Birinden boşanabilmek için illa dayak aldatma vs. mi olması gerekiyor. Mutsuzum sevmiyorum eşimden duygusal yakınlık görmüyorum işten eve gelir ya telefon ya televizyon yemek yerken bile telefon elinde video izler sohbet yok muhabbet yok. Cinselik dışında bana asla dokunmaz öpmez ilgi göstermez. İş için 1 haftalığına şehir dışına gitti o 1 haftalık süre içerisinde onu hiç özlemediğimi onsuz ve yalnızken çok daha mutlu huzurlu olduğumu fark ettim. Artık sevmediğimi de o gün anladım zaten. Sevmediğim biriyle bir ömür geçiremem yaşım 30 anne olmayı da çok istiyorum ancak ben bu kadar mutsuzken çocuğumu nasıl mutlu edebilirim ki. Bir yandan da acaba annem haklı mı diyorum yaşım geçiyo boşansam yeniden birini sevebilecek miyim güvenebilecek miyim ben hiç bir zaman anne olamayacak mıyım babamın evine de geri dönmek istemiyorum orda yapamam rahat edemem ama gidecek başka yerim de yok bu düşünceler beynimi kemirip duruyor. Sizce ne yapmalıyım nolur bana bi yol gösterin…