- 25 Mart 2009
- 99
- 0
- 39
merhaba arkadaşlar,evlilik hayatım çok uzun olmasa bile 3 ayda yeteri kadar çok şey yaşadığımı düşünüyorum.ilk baştan anlatırsam beni daha iyi anlar ve bana daha iyi yol gösterirsiniz diye düşünüyorum.
şubat2010da eşim ile tanıştık.aşık olduk.kardeşimin eşi tanıştırdı.eşinim işi gücü iyi,benim ise biraz kötüydü.ev aldığım için borç ödüyorum.işim iyiydi ama onun yarısı kadar alıyordum..
onun 2.evliliği benim ilk evliliğim olacaktı.o alevi ben sünni idim.fakat bunlar aşılamayacak konular değildi.sonuçta medeni insanlardık. eşinim ilk evliliği 14 ay sürmüştü.anlaşamayıp ayrılmışlardı .inançlara saygılı kişilerdik.olması gereken de buydu.evlendik.temmuz2010da bu arada babası istemeye gelmedi.istenmediğim için değil oğluyla sorunlu yıllardır konuşmadığı için.
eşyalar ev hazırdı bana hiçbirşey alma var dedi.beyaz eşya halılar perdeler koltuklar yatakodası herşey...
ama yinede içim rahat olsun diye oturma odası ve salon koltuklarını aldı.
ben işimden ayrıldım.artık ev hanımıydım ama iş bakıyordum.kadınlık görevlerimi yerine getiriyordum.temizlik yemek vb...balayına gittik ve tartıştık.eşim aşırı sinirlidir.
bende onun sinirlendiği zaman ettiği küfürlere sinirlenir ona kızardım.yani sürekli kavga etmeye başlamıştık.kapıcıya selam vermedin odunmusun demeler,arkadaşlarıma soğuk davrandın asla seni arkadaş ortamıma çıkarmıcam demeler.temizlik yapsam da evi b....k götürüyor demeler.arasıra ayrı yatmalar,benim evde eski eşine ait resim vb.. bulmam ,tatile gittiğimiz zaman yüzme bilmediğim halde yüzmüyorsun ne kadar uyumsuz birisin demesi... daha çok nedenden dolayı kavga ettik
yine bir kavgamız oldu.dediki boşanmak istiyorum.anneni ara geldin dedi.peki dedim aradım.ama anladım ki eşim normal değildi.aşırı sinirliydi.anneme çabuk gel dedim.eşyalarımı toplamak için odaya girdim ve arkamdan gelip beni iteklemeye küfür etmeye başladı.sanırım sonum geldi diye düşündüm.beni dövüyordu 190lık boyu 120 kiloyla o ,168 47 kiloyla ben.gerisini siz düşünün kendimi duvarda buldum.kapıyı zorla açıp imdat diye bağırdıysam da nafile.neyseki annem geldi.onun ailesi ve aile dostlarımız geldi.benimki ağlamaya yalvarmaya başladı götürmeyin ben ölürüm onsuz demeye başladı.3-4gün geçti aile terapistine gitmeye ikna ettim 2 seans gittik.doktorun dediği sizde sorun yok eşiniz tek gelecek oldu.eşimin terapiye ihtiyacı vardı ama gitmedi.öfke kontrolü sıfır aytıca takıntılı biri olduğunu gördüm.aynı eve girmeden bilememişim.
en son kavgamız,gece hiçbir neden yokken ayrı yattı bende gece kalktım onu kaldırdım yatağa geç diye geçmedi.sabah kaltısını hazırlamadım bende .sabah yatağa gelip bağırmaya başladı.sen kendini ne sanıyorsun diye ve yine bir kavga koptu.yanımda yatmayan adama kahvaltı da hazırlanmaz,kapıdan uğurlanmaz da dedim.boşanalım dedi.tamam dedim.topladım eşyalarımı.yine sinir krizleri başladı ağlama gürleme...ama kesindi artık daha fazla taviz veremeyecektim.işe gitti bende araba çağırdım eşyalarımı koyup gideceğim.anneme haber verdim.o sırada kaynanam ve görümcem geldi.hiç sorunum yoktu onlarla.telde baya doldurmuş ki eşyalarımı camdan atmaya başladılar.nihayetinde gittim o evden.sonra dava açtı.01.10.2010 da.taleplerimiz olmadı.ben 1 hafta sonra telde msj yazdım.haklarımı alacağım diye bu sefer sanırım içkili halde seviyorum mesajları attı.ertesi gün ortak arkadaş aradı ,onun kararı kesin uzatmadan boşanın dedi.bende hakkımı arayacağım dedim.10ekimde sabahın köründe davayı geri alacağım asla boşanmıcam dedi.konuşalım yeni bir hayat kuralım dedi.kararımın kesin olduğunu dedim.boşanacaktım.dün görüşmeye ikna etti benin oturduk konuştuk.bana dediği ne yapacağız oldu.boşancaksak nasıl boşancaz birleşceksek nasıl olacak dedi.bende mantıklı olan boşanmak dedim.benden böyle bir karar beklemezdi kendisi.ben hep taviz veren seven taraftim
ama dedim boşanmak istemiyorsan psikoloğa gt tedavini ol sonra oturalım konuşalım dedim.olur yada olmaz dedim.ama senin psikoloğa gidip sağlıklı kararlar almanı istiyorum dedim.bozuldu tabi.bilmiyorum dedi.ama ne boşanalım dedi nede boşanmayalımm.belliki nabız yoklamaya gelmişti.
şimdi tekrar görüşmek isteyecektir önüzdeki haftalarda.
nasıl davranayım.
bu evliliği yürütmek mantıklı geliyor mu size.
her barışmanın sonunda aynı şeyler yaşandı.tekrar olurmu sizce?
açıkçası duygularım ile mantığım çelişmeye başladı
duygularım '' acaba olurmu diyor''
mantığım '' bu adam düzelmez ,düzelse bile yine eskisi gibi olur'' diyor
bu arada eşimin iyi yönleride var.ama inanın aklıma kötüler geliyor.o kinci biri biraz.ben ise evlilik de olur diyip küs kalmam asla
tamam mı devammı
sizin değerli fikirlerinizi bekliyorum
şubat2010da eşim ile tanıştık.aşık olduk.kardeşimin eşi tanıştırdı.eşinim işi gücü iyi,benim ise biraz kötüydü.ev aldığım için borç ödüyorum.işim iyiydi ama onun yarısı kadar alıyordum..
onun 2.evliliği benim ilk evliliğim olacaktı.o alevi ben sünni idim.fakat bunlar aşılamayacak konular değildi.sonuçta medeni insanlardık. eşinim ilk evliliği 14 ay sürmüştü.anlaşamayıp ayrılmışlardı .inançlara saygılı kişilerdik.olması gereken de buydu.evlendik.temmuz2010da bu arada babası istemeye gelmedi.istenmediğim için değil oğluyla sorunlu yıllardır konuşmadığı için.
eşyalar ev hazırdı bana hiçbirşey alma var dedi.beyaz eşya halılar perdeler koltuklar yatakodası herşey...
ama yinede içim rahat olsun diye oturma odası ve salon koltuklarını aldı.
ben işimden ayrıldım.artık ev hanımıydım ama iş bakıyordum.kadınlık görevlerimi yerine getiriyordum.temizlik yemek vb...balayına gittik ve tartıştık.eşim aşırı sinirlidir.
bende onun sinirlendiği zaman ettiği küfürlere sinirlenir ona kızardım.yani sürekli kavga etmeye başlamıştık.kapıcıya selam vermedin odunmusun demeler,arkadaşlarıma soğuk davrandın asla seni arkadaş ortamıma çıkarmıcam demeler.temizlik yapsam da evi b....k götürüyor demeler.arasıra ayrı yatmalar,benim evde eski eşine ait resim vb.. bulmam ,tatile gittiğimiz zaman yüzme bilmediğim halde yüzmüyorsun ne kadar uyumsuz birisin demesi... daha çok nedenden dolayı kavga ettik
yine bir kavgamız oldu.dediki boşanmak istiyorum.anneni ara geldin dedi.peki dedim aradım.ama anladım ki eşim normal değildi.aşırı sinirliydi.anneme çabuk gel dedim.eşyalarımı toplamak için odaya girdim ve arkamdan gelip beni iteklemeye küfür etmeye başladı.sanırım sonum geldi diye düşündüm.beni dövüyordu 190lık boyu 120 kiloyla o ,168 47 kiloyla ben.gerisini siz düşünün kendimi duvarda buldum.kapıyı zorla açıp imdat diye bağırdıysam da nafile.neyseki annem geldi.onun ailesi ve aile dostlarımız geldi.benimki ağlamaya yalvarmaya başladı götürmeyin ben ölürüm onsuz demeye başladı.3-4gün geçti aile terapistine gitmeye ikna ettim 2 seans gittik.doktorun dediği sizde sorun yok eşiniz tek gelecek oldu.eşimin terapiye ihtiyacı vardı ama gitmedi.öfke kontrolü sıfır aytıca takıntılı biri olduğunu gördüm.aynı eve girmeden bilememişim.
en son kavgamız,gece hiçbir neden yokken ayrı yattı bende gece kalktım onu kaldırdım yatağa geç diye geçmedi.sabah kaltısını hazırlamadım bende .sabah yatağa gelip bağırmaya başladı.sen kendini ne sanıyorsun diye ve yine bir kavga koptu.yanımda yatmayan adama kahvaltı da hazırlanmaz,kapıdan uğurlanmaz da dedim.boşanalım dedi.tamam dedim.topladım eşyalarımı.yine sinir krizleri başladı ağlama gürleme...ama kesindi artık daha fazla taviz veremeyecektim.işe gitti bende araba çağırdım eşyalarımı koyup gideceğim.anneme haber verdim.o sırada kaynanam ve görümcem geldi.hiç sorunum yoktu onlarla.telde baya doldurmuş ki eşyalarımı camdan atmaya başladılar.nihayetinde gittim o evden.sonra dava açtı.01.10.2010 da.taleplerimiz olmadı.ben 1 hafta sonra telde msj yazdım.haklarımı alacağım diye bu sefer sanırım içkili halde seviyorum mesajları attı.ertesi gün ortak arkadaş aradı ,onun kararı kesin uzatmadan boşanın dedi.bende hakkımı arayacağım dedim.10ekimde sabahın köründe davayı geri alacağım asla boşanmıcam dedi.konuşalım yeni bir hayat kuralım dedi.kararımın kesin olduğunu dedim.boşanacaktım.dün görüşmeye ikna etti benin oturduk konuştuk.bana dediği ne yapacağız oldu.boşancaksak nasıl boşancaz birleşceksek nasıl olacak dedi.bende mantıklı olan boşanmak dedim.benden böyle bir karar beklemezdi kendisi.ben hep taviz veren seven taraftim
ama dedim boşanmak istemiyorsan psikoloğa gt tedavini ol sonra oturalım konuşalım dedim.olur yada olmaz dedim.ama senin psikoloğa gidip sağlıklı kararlar almanı istiyorum dedim.bozuldu tabi.bilmiyorum dedi.ama ne boşanalım dedi nede boşanmayalımm.belliki nabız yoklamaya gelmişti.
şimdi tekrar görüşmek isteyecektir önüzdeki haftalarda.
nasıl davranayım.
bu evliliği yürütmek mantıklı geliyor mu size.
her barışmanın sonunda aynı şeyler yaşandı.tekrar olurmu sizce?
açıkçası duygularım ile mantığım çelişmeye başladı
duygularım '' acaba olurmu diyor''
mantığım '' bu adam düzelmez ,düzelse bile yine eskisi gibi olur'' diyor
bu arada eşimin iyi yönleride var.ama inanın aklıma kötüler geliyor.o kinci biri biraz.ben ise evlilik de olur diyip küs kalmam asla
tamam mı devammı
sizin değerli fikirlerinizi bekliyorum
Son düzenleme:
