Boyle olmasi normal ama. Bir de bebeginiz daha kucuk yani cocuksuz arkadaslariniz birbirleriyle sohpet ederken siz bebeginizle ilgilenmek durumundasiniz bu da hoslarina gitmiyor olabilir. Benim de cevrem değişti oglum dogduktan sonra. Bir iki denedim ama ben de oturdugumuz ortamda cok adapte olamadigimi farkettim. Ama cocuklu arkadaslarimla ciktigimda cocuklar birbirleryle oynarken en azindan biz arkadaslarimla rahat ediyoruz. Oglum bu yil anasinifina basladi mesela gorustuklerimin hepsi ayni yas cocugu olan kadinlar. Benden iyisi yok..Merhabalar
1,5 yaşında cocuğum var ve çevremdekilerin beni dışladığını hissediyorum.
Cocuğu olan çok arkadasım yok diğerleri ya bekar ya yeni evli. Ailemden uzaktayım eşimin memleketinde yaşıyoruz. Bazı arkadaşlarımla sürekli önceden arayıp bir araya gelirdim evime alırdım. İş yerlerine ziyarete giderdim arardım sonra farkettim ki sadece bu durum tek taraflı toplu gezmelere pturmalara gidiliyor ama ben hiç aranmıyorum davet dahi edilmiyorum. Baktım uzak duruyorlar hep. Cocuğum yaramaz değil ay çok seviyoruz çok tatlı diyorlar ama sadece bu kadar. Ben mi abartıyorum diyeceğim ama 2 kere 2 4 edercesine eminim ki hislerim bu yönde. Böyle durum yaşayanlar var mı? Yoksa benim mi kuruntum?
Yani bu olabilir normal geliyor bana ben de çocukluyum aynı durumdaym açıkcası çocuksuz olan arkadaşlarla ben rahat edemiyorum hem konuşacak konu pek beni sarmıyor artık hem de ben çocukla ilgilenirken o sıkılır genelde çocuklu olanlarla bir araya geliyor umMerhabalar
1,5 yaşında cocuğum var ve çevremdekilerin beni dışladığını hissediyorum.
Cocuğu olan çok arkadasım yok diğerleri ya bekar ya yeni evli. Ailemden uzaktayım eşimin memleketinde yaşıyoruz. Bazı arkadaşlarımla sürekli önceden arayıp bir araya gelirdim evime alırdım. İş yerlerine ziyarete giderdim arardım sonra farkettim ki sadece bu durum tek taraflı toplu gezmelere pturmalara gidiliyor ama ben hiç aranmıyorum davet dahi edilmiyorum. Baktım uzak duruyorlar hep. Cocuğum yaramaz değil ay çok seviyoruz çok tatlı diyorlar ama sadece bu kadar. Ben mi abartıyorum diyeceğim ama 2 kere 2 4 edercesine eminim ki hislerim bu yönde. Böyle durum yaşayanlar var mı? Yoksa benim mi kuruntum?
Çocuk olduktan sonra hayatınız da bir sürü şey değişiyor bu da onlardan birisi eskisi gibi olacağını düşünmemek lazım bu tarz konuların. Ben bazen bebeğimle gidiyorum eşime bırakamayacağım bir durum olduğunda ama inanın eskisi gibi olmuyor çünkü onunla ilgilenmem gerekiyor sadece sohbete muhabbete vakit ayıramıyorum. O yüzden ben de genelde bebeği babasına bırakıp o şekilde buluşma ayarlıyorum arkadaşlarımla sağ olsun onlar beni hiç çağırmayı ihmal etmezler onu da getir vs derler müsait değilim dersem götürdüğümde de çok ilgililer asla rahatsız değiller ona eminim ama benim kendim içinde biraz nefes alabilmek adına tercihim eşime bırakıp gitmek oluyor.Merhabalar
1,5 yaşında cocuğum var ve çevremdekilerin beni dışladığını hissediyorum.
Cocuğu olan çok arkadasım yok diğerleri ya bekar ya yeni evli. Ailemden uzaktayım eşimin memleketinde yaşıyoruz. Bazı arkadaşlarımla sürekli önceden arayıp bir araya gelirdim evime alırdım. İş yerlerine ziyarete giderdim arardım sonra farkettim ki sadece bu durum tek taraflı toplu gezmelere pturmalara gidiliyor ama ben hiç aranmıyorum davet dahi edilmiyorum. Baktım uzak duruyorlar hep. Cocuğum yaramaz değil ay çok seviyoruz çok tatlı diyorlar ama sadece bu kadar. Ben mi abartıyorum diyeceğim ama 2 kere 2 4 edercesine eminim ki hislerim bu yönde. Böyle durum yaşayanlar var mı? Yoksa benim mi kuruntum?
Toplu şeylerde aranmamak hoş değil onun dışında benim de aynı kurumda çalışan arkadaşlarım haliyle daha sık görüşüyor hiç takılmadım, iş yerleri yakın olanlar da birbiri ile denk gelmeye çalışıyor ne diyebilirim hayatın akışı böyle benim atlayıp çocukla gitmem zor kısıtlı süre için ben kafamı yoramam plan yapmaya evime geldiler bir kaç kez, dışarıda da görüştüğümüz oldu. Dışlanmış hissetmedim ben
Durumu detaylı anlatmadım aslında şöyle diyim haklı görmüyorum onları. Standart bir yaramaz çocuk değil kitabı defteri kalemi ver çizsin dursun bi kalemde yanına gelene veryor birlikte resim çiziyorlar. Ağlaması zırlaması yok asla. İşyerine götür biblo gibi koy gıkı çıkmaz öyle bir cocuk ki ben işede götürüyorum hergün.Cocuğumla hergün dışarıdayız zaten. Dışarıya alışkın bir çocuk. Eşime bırakıp çıkmamamı gerektiren durum olmadı hiç. 2 saat bıraktığım oldu iş sebebiyle bi kaç kez ayrı olmak zor geldi bana. Ben hiç oh rahatladım iyi geldi diyemiyorum malesef. Emiyor bide hala.Haklilar. Cocukla cok fazla birsey yapilamiyor. Ne dogru duzgun muhabbet ediliyor, ne de dogru duzgun oturulabiliniyor. Cocugunuzu esinize birakip cikamiyor musunuz? Hem size de iyi gelir kafanizi dinlersiniz azicik.
Merhabalar
1,5 yaşında cocuğum var ve çevremdekilerin beni dışladığını hissediyorum.
Cocuğu olan çok arkadasım yok diğerleri ya bekar ya yeni evli. Ailemden uzaktayım eşimin memleketinde yaşıyoruz. Bazı arkadaşlarımla sürekli önceden arayıp bir araya gelirdim evime alırdım. İş yerlerine ziyarete giderdim arardım sonra farkettim ki sadece bu durum tek taraflı toplu gezmelere pturmalara gidiliyor ama ben hiç aranmıyorum davet dahi edilmiyorum. Baktım uzak duruyorlar hep. Cocuğum yaramaz değil ay çok seviyoruz çok tatlı diyorlar ama sadece bu kadar. Ben mi abartıyorum diyeceğim ama 2 kere 2 4 edercesine eminim ki hislerim bu yönde. Böyle durum yaşayanlar var mı? Yoksa benim mi kuruntum?
Aynı durumdayız.Bebeğim var ne bileyim ben de arkadaşlarla buluşmak istemiyorum, kocam bebeğim ile dışarda zaman geçirmek daha mantıklı geliyor. Diğerleri ile de ayda yılda bir planlama yaparız heralde
Aranmamak aslında beni düşündüren dediğiniz gibi cidden hoş değil. Uslu bir cocuk çocuğum eline boya defter ver resim çizsin oyuncaklarıyla oynasın öyle oyalanıyor telefon bağımlılığıda yok çok şükür. Sadece yanında oturan birini istiyor birlikte yapmal için bazen.Ben Hem aranmıyorum hemde bir araya gelsek diyorlar hiç gelmiyorsun ziyarete gel arayı açma hani hep geliyordun biye gelmiyorsun diyorlar 1 aydır gitmiyorum. Ondan evvel bebem doğdu doğalı sokaktayız zaten sosyal bi bebe. Bi sefer yine toplanmışlar bi kaç gün üst üste yan bloğumdalar bide bende takıldom 1 haftadır hergğn birliktesiniz bana gelin bi gün bizim evde oturun çay kahveye gelin bebemlede durursunuz 1 saat sadece bende iki ütülerimi yaparım evi toparlarım dedim ayy yok yok gelemeyiz yoruluyoruz bitiyoruz dedilerama cidden diğer yorumlarıda gördüm hepsinin cocuklanıp perişan oldukları hallerini görmek istiyorum.
Tamam da hiç kimse başkasının bebeğini eğlendirmek zorunda değil ki.Durumu detaylı anlatmadım aslında şöyle diyim haklı görmüyorum onları. Standart bir yaramaz çocuk değil kitabı defteri kalemi ver çizsin dursun bi kalemde yanına gelene veryor birlikte resim çiziyorlar. Ağlaması zırlaması yok asla. İşyerine götür biblo gibi koy gıkı çıkmaz öyle bir cocuk ki ben işede götürüyorum hergün.Cocuğumla hergün dışarıdayız zaten. Dışarıya alışkın bir çocuk. Eşime bırakıp çıkmamamı gerektiren durum olmadı hiç. 2 saat bıraktığım oldu iş sebebiyle bi kaç kez ayrı olmak zor geldi bana. Ben hiç oh rahatladım iyi geldi diyemiyorum malesef. Emiyor bide hala.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?