• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuklarının yaş farkı az olanlar(1-2 yaş)...

fenogretmeni

Üye
Kayıtlı Üye
2 Kasım 2013
198
0
16
34
Kocaeli
Kızlar ben 1,,5 yaşında bir bebek annesiyim ve hamile olduğumu öğrendim... Yaş farkı 27 ay gibi olucak çok korkuyorum... Tecrübelerinizi aktarırmısınız?
 
benim de iki oğlum arasında 28 ay var, küçük şimdi 4 aylık oldu.bakması daha kolay geldi açıkcası,yani ilkine göre daha tecrübeli olduğumu farkettim.küçüğüm kalp damarları ters olarak doğdu ve 3 günlükken ameliyat oldu, yoğun bakımdı servisti derken 1hafta ayrı kaldım diğer oğlumdan.o süreçte çok hassas bir çocuk oldu malesef:( şimdi biraz daha iyi gibi ama kardeşini hiç sevmiyor, zarar vermesinden korktuğum için çok dikkat ediyorum.küçük çok sıkıntı yaşadı diye onunla ister istemez daha fazla ilgileniyorum tabi diğeri kıskançlıktan deliriyor.zor günler seni bekliyor diyebilirim, Allah yardımcın olsun,bebeğin doğduğunda diğerinin yanında fazla öpüp sevmemeni öneririm
 
Saglikla kucaginiza alirsiniz insallah:nazar:benim degil ama arkasimin sizin gibi arka arkaya oldu :) zorlandigi zamanlar oldu ama rahatladi biri 4 biri 2yasinda veee suan 3.ye hamile:53: onu gorunce keske bende 2.yi hemen yapsaydim diyorum bence sizinkikerinde arka arkaya olmasi guzel olmus:nazar::emir_bebek::nazar::emir_bebek::nazar:
 
benim de iki oğlum arasında 28 ay var, küçük şimdi 4 aylık oldu.bakması daha kolay geldi açıkcası,yani ilkine göre daha tecrübeli olduğumu farkettim.küçüğüm kalp damarları ters olarak doğdu ve 3 günlükken ameliyat oldu, yoğun bakımdı servisti derken 1hafta ayrı kaldım diğer oğlumdan.o süreçte çok hassas bir çocuk oldu malesef:( şimdi biraz daha iyi gibi ama kardeşini hiç sevmiyor, zarar vermesinden korktuğum için çok dikkat ediyorum.küçük çok sıkıntı yaşadı diye onunla ister istemez daha fazla ilgileniyorum tabi diğeri kıskançlıktan deliriyor.zor günler seni bekliyor diyebilirim, Allah yardımcın olsun,bebeğin doğduğunda diğerinin yanında fazla öpüp sevmemeni öneririm

Canım çok geçmiş olsun öncelikle.. Yani bende korkuyorum el bebek Gül bebekken sevgiyi nasıl paylaşmasını öğrenecek.. Üzülüp ya içine kapanıcak Yada kıskançlıklar yapıp sevmiyecek.. Hastane sonrasında kucağında bir benek görünce tepkisi nasıl oldu? Hamileyken alıştırma yaptınız mı bebek gelicek diye? Nasıl gidiyor evde durum? Büyüğün yaramazlığı arttı mı? Ya çok soru sordum ama tecrübelerini genişçe yazarsan sevinirim
 
teşekkür ederim canım, içine kapanmadı bizimki tam tersi çok sesli oynamaya başladı:) biz bebek doğmadan odasını ayırdık burası senin odan herşey senin diyerek sahiplenmesine yardım etmeye çalıştık. kardeşin gelecek, büyüyünce sen onu parka götürürsün oynarsınız,sonra dondurma alır yersiniz beraber,akşam olunca eve gelirsiniz bizimle oynarsınız gibi bebek doğana kadar her gece bunları anlattım. büyüklerim neyi seviyorsa o oyuncaktan al hastanede bebeği görünce "bak bunu sana kardeşin getirdi" de demişlerdi. bizde öyle yapacaktık aslında ama başka şeyler yaşayınca hesaplarımız bozuldu açıkcası.inşallah sen bebeğini sağ sağlim kucağına alırsın. ayrıntılı ultrasona girmeni tavsiye ederim, biz önemsememiştik ilk çocuğumuzda hiç bir sorun olmayınca diğeride öyle olur diye cahillik ettik, hiç aklımıza gelmeyen geldi başımıza.inşallah bir şey olmaz bebeğinde ama olursa da en azından ona göre planlarsın ne yapacağını. bizimki beni değilde babasını çok kıskanıyor, bebeği onun kucağında görünce "bebiş annesini istiyor bırak onu beni kucağına al" diyor:) emzirdiğimi, bebek ağladığında kucağıma alır almaz sustuğunu görünce anladı sanırım onun bana muhtaç olduğunu. yine de o da daha çok küçük bebeği onun yanında sevince geliyor kedi gibi mahzun mahzun bakıyor ozaman çok üzülüyorum:( ama kardeşini sevdiğimi bilemesi lazım,alışması lazım diye sevmemezlik yapmadım yanında
 
teşekkür ederim canım, içine kapanmadı bizimki tam tersi çok sesli oynamaya başladı:) biz bebek doğmadan odasını ayırdık burası senin odan herşey senin diyerek sahiplenmesine yardım etmeye çalıştık. kardeşin gelecek, büyüyünce sen onu parka götürürsün oynarsınız,sonra dondurma alır yersiniz beraber,akşam olunca eve gelirsiniz bizimle oynarsınız gibi bebek doğana kadar her gece bunları anlattım. büyüklerim neyi seviyorsa o oyuncaktan al hastanede bebeği görünce "bak bunu sana kardeşin getirdi" de demişlerdi. bizde öyle yapacaktık aslında ama başka şeyler yaşayınca hesaplarımız bozuldu açıkcası.inşallah sen bebeğini sağ sağlim kucağına alırsın. ayrıntılı ultrasona girmeni tavsiye ederim, biz önemsememiştik ilk çocuğumuzda hiç bir sorun olmayınca diğeride öyle olur diye cahillik ettik, hiç aklımıza gelmeyen geldi başımıza.inşallah bir şey olmaz bebeğinde ama olursa da en azından ona göre planlarsın ne yapacağını. bizimki beni değilde babasını çok kıskanıyor, bebeği onun kucağında görünce "bebiş annesini istiyor bırak onu beni kucağına al" diyor:) emzirdiğimi, bebek ağladığında kucağıma alır almaz sustuğunu görünce anladı sanırım onun bana muhtaç olduğunu. yine de o da daha çok küçük bebeği onun yanında sevince geliyor kedi gibi mahzun mahzun bakıyor ozaman çok üzülüyorum:( ama kardeşini sevdiğimi bilemesi lazım,alışması lazım diye sevmemezlik yapmadım yanında

Hezya canım resmen geceleri düşünmekten uyuyamıyorum napıcam diye... Çok gerginleşmeye başladım yaaa.. Kızım benim çok hareketli uyku problemi var ve meme delisi... Uyuturken meme emerek uyuyor.. Hala bıraktıramıyorum duygularım çok karışık yaaa... Hem emzirmek istiyorum onu mahzun etmemek için hem karnımdaki için bıraktırmak istiyorum... Yani birinciye kıyamıyorum zaten çok başka seviyordum kızımı..
Sevgimle imtihan oluyorum belkide...
Yani şimdi yazdıklarını okuyunca korkularımın nekadar yerli olduğunu gördüm... Başa çıkabilecekmi acaba yeni kardeşe alışmaya? Birde ben yanında nasıl emziricem diğerimi? Babamız başka odada emzirmen lazım dayanamaz delirir diyor.. Hayat bana zor yaa.. Birde kızım babasından çok bana düşkün deli olur anne anne diye... Napıcam canım ben yaaa? Zamansız bir sürpriz oldu bu bana.. destek olalım birbirimize...
 
tabi elimden geldiği kadar destek olurum, mutlu olurum ufacıkta olsa yardımım dokunursa :17: şimdiden düşünme ne yapacağını,hamileliğin tadını çıkart çünkü bebeğin doğunca zor bir maraton seni bekliyor olacak. sütten kesmeye çalışma bildiğim kadarıyla sütün tadı değişirmiş zamanla(hamilelikten dolayı) kızın kendiliğinden bırakır.bırakmazsa eğer 5-6 aylık olduğunda sen bıraktırırsın. onu ozaman konuşuruz :) babasıyla kardeşin harika biri olduğunu söylemelisiniz sürekli, başka bebekleri görsün "ayy ne tatlı bak küçücük" falan deyip sevdirmeye çalışın yavaş yavaş. daha yolun uzun inşallah kolayca alışır. sen önceliği kendine ver iki bebeğin var şimdi, onlara faydalı olabilmen için her açıdan iyi hissetmen lazım. bu arada ikinci daha tatlı oluyormuş:16:
 
tabi elimden geldiği kadar destek olurum, mutlu olurum ufacıkta olsa yardımım dokunursa :17: şimdiden düşünme ne yapacağını,hamileliğin tadını çıkart çünkü bebeğin doğunca zor bir maraton seni bekliyor olacak. sütten kesmeye çalışma bildiğim kadarıyla sütün tadı değişirmiş zamanla(hamilelikten dolayı) kızın kendiliğinden bırakır.bırakmazsa eğer 5-6 aylık olduğunda sen bıraktırırsın. onu ozaman konuşuruz :) babasıyla kardeşin harika biri olduğunu söylemelisiniz sürekli, başka bebekleri görsün "ayy ne tatlı bak küçücük" falan deyip sevdirmeye çalışın yavaş yavaş. daha yolun uzun inşallah kolayca alışır. sen önceliği kendine ver iki bebeğin var şimdi, onlara faydalı olabilmen için her açıdan iyi hissetmen lazım. bu arada ikinci daha tatlı oluyormuş:16:

Son cümlene şaşkınlıkla gülümsedim:)) demek ikinci daha tatlı oluyor:))) valla canım sağol yalnız olmadığımı bilmek güzel sen hamileyken emZirdin bebeklerinin uyuma şekli nasıl? Zor bir maraton cidden pozitif olmaya çalışıcam inş
Sende durumlar nasıl iyileşme varmı kardeş sevgisi siniyo mu büyüğe?
 
oğlumdan başkasını sevemem diyordum büyük konuşmuşum:) çok tatlı hemde:) bizim büyük oğlan 1 yaşını geçince alerji oldu, ne testler yapıldı hiç bir şey çıkmadı, en son bi alerji profesörüne gittik o diyet verdi ikimize de, onun pek bi faydasını görmedik, sütten kes dedi, senden olup olmadığını anlarız demişti, o zaman mecburen kestim sütten, ama 18 aylıktı. ben sonra hamile kaldım. seninle aynı değil bu konuda durumumuz. büyüğün odasını doğumdan 2 ay önce ayırdım ama hala bizimle yatıyor çok sinir bozucu bir durum,çünkü eşimde ben de uyuyamıyoruz onun ayakları yüzünden:) gece kalkıp yerine yatırıyoruz sonra tekrar geliyor, ikimizde belimizi incittik onun yüzünden. küçüğün bir sıkıntısı yok mışıl mışıl uyuyor çok şükür,sadece emmek için uyanıyor. kardeşini öpüyor kafasından, yanaktan öpülmez demiştik. "kardeşini ben alayım mı bizim olsun mu" diye soranlara evet diyor:) ama sorsan çok seviyorum kardeşimi ben onun abisiyim diyor. tabi şimdi bebek daha hiç bir oyuncağını ellemediği için sorun yokta o kısımlara gelince ne yaparız ben de onu düşünüyorum,Allah yardımcımız olsun
 
oğlumdan başkasını sevemem diyordum büyük konuşmuşum:) çok tatlı hemde:) bizim büyük oğlan 1 yaşını geçince alerji oldu, ne testler yapıldı hiç bir şey çıkmadı, en son bi alerji profesörüne gittik o diyet verdi ikimize de, onun pek bi faydasını görmedik, sütten kes dedi, senden olup olmadığını anlarız demişti, o zaman mecburen kestim sütten, ama 18 aylıktı. ben sonra hamile kaldım. seninle aynı değil bu konuda durumumuz. büyüğün odasını doğumdan 2 ay önce ayırdım ama hala bizimle yatıyor çok sinir bozucu bir durum,çünkü eşimde ben de uyuyamıyoruz onun ayakları yüzünden:) gece kalkıp yerine yatırıyoruz sonra tekrar geliyor, ikimizde belimizi incittik onun yüzünden. küçüğün bir sıkıntısı yok mışıl mışıl uyuyor çok şükür,sadece emmek için uyanıyor. kardeşini öpüyor kafasından, yanaktan öpülmez demiştik. "kardeşini ben alayım mı bizim olsun mu" diye soranlara evet diyor:) ama sorsan çok seviyorum kardeşimi ben onun abisiyim diyor. tabi şimdi bebek daha hiç bir oyuncağını ellemediği için sorun yokta o kısımlara gelince ne yaparız ben de onu düşünüyorum,Allah yardımcımız olsun

Aynı ben yaaa... Kızımın üstüne kimseyi sevemem diyordum... Hala da öyle gibi geliyor bilemiyorum... Ben birde aşırı hassas yetiştirdim kızımı bana çok bağlı çok duygusal ve bir Okadar cadı:))) şimdi hangi role bürünür bilmiyorum içine kapanık sakin kıza mı yoksa cadı çok yaygaracı bir kıza mı? Zaman gösterecek bakalım... Birde ben yatağı ayırmayı düşünmüyorum canım yaaa o da küçük... Beşiğinde odada yatar diye düşünüyorum bilmem doğru mu? Büyüyünce rahat ederim diyordum ama şu son cümlen yine yıktı beni:))) cidden oyuncak problemi daha büyük kaos tabiii birde onunla uğraşıcaz.... Valla işimiz zor canım Allah yardımcımız olsun.... Buarada konuşması nasıl gelişimi nasıl büyüğün? Tuvalet eğitimine başladınız mı o işler nasıl gidiyo?
 
zaten hemen ayırma daha çok küçük kızın, ben hepimiz aynı oda da yatmayalım dedim, bebek ağladıkça abisi uyanmasın diye.bir de odam pek büyük değil abinin yatağı bebeğin beşiği derken yer kalmazdı bize.çocuklar sevgi olarak aynı ama bizim ufaklık çok zor günler geçirdiğinden midir yoksa küçük olduğu için mi bilmiyorum o kadar tatlı geliyor ki ikimize de, öpmelere doyamıyoruz. hele abi uyuduğunda babası da ben de mıncıklayıp duruyoruz:) büyük tuvalete alıştı geceleri de arada bir kaçırsa da genelde yapmıyor altına. annem doğum için geldiğinde alıştırdı sağolsun. ben 2 yaşına girince bir kaç ay arayla denedim o zaman kesinlikle oturmadı oturağa, ama şimdi kendi gidip yapıyor, hatta çişini klozete döküyor:D konuşması 1,5 yaşından sonra başladı düzgün olarak, ama bebek doğduktan sonra çok fazla konuşmaya başladı. şimdilerde ne duysa soruyor "... nedir ne işe yarar" diye. her şeyi anlamlandırabiliyor, bir kez öğrendiğini unutmuyor.sayıları şekilleri renkleri biliyor.tabi çizgi film manyağı oldu, tv yi kesinlikle kapattırmıyor. vazgeçirmek için herşeyi denedim ama onun sesini duyacak illa. bende öyleydim küçükken, kaynım da öyleymiş, çekmiş işte birimize:) ben çalışmıyorum evdeyim.sen çalışıyor musun? ya da çalışmayı düşünüyor musun?
 
zaten hemen ayırma daha çok küçük kızın, ben hepimiz aynı oda da yatmayalım dedim, bebek ağladıkça abisi uyanmasın diye.bir de odam pek büyük değil abinin yatağı bebeğin beşiği derken yer kalmazdı bize.çocuklar sevgi olarak aynı ama bizim ufaklık çok zor günler geçirdiğinden midir yoksa küçük olduğu için mi bilmiyorum o kadar tatlı geliyor ki ikimize de, öpmelere doyamıyoruz. hele abi uyuduğunda babası da ben de mıncıklayıp duruyoruz:) büyük tuvalete alıştı geceleri de arada bir kaçırsa da genelde yapmıyor altına. annem doğum için geldiğinde alıştırdı sağolsun. ben 2 yaşına girince bir kaç ay arayla denedim o zaman kesinlikle oturmadı oturağa, ama şimdi kendi gidip yapıyor, hatta çişini klozete döküyor:D konuşması 1,5 yaşından sonra başladı düzgün olarak, ama bebek doğduktan sonra çok fazla konuşmaya başladı. şimdilerde ne duysa soruyor "... nedir ne işe yarar" diye. her şeyi anlamlandırabiliyor, bir kez öğrendiğini unutmuyor.sayıları şekilleri renkleri biliyor.tabi çizgi film manyağı oldu, tv yi kesinlikle kapattırmıyor. vazgeçirmek için herşeyi denedim ama onun sesini duyacak illa. bende öyleydim küçükken, kaynım da öyleymiş, çekmiş işte birimize:) ben çalışmıyorum evdeyim.sen çalışıyor musun? ya da çalışmayı düşünüyor musun?

Çok güzel ayarlamışsınız tuvalet eğitimini maşallah bende bebek doğunca nasıl olucak diye düşünüyordum... Annen kaç günlüğüne geldi? Gurbettemisin? Ben gurbetteyim memuruz karı koca... Ailemin yanında doğum yapıcam inş. Ben öğretmenim kızımda 1 yıl ücretsiz izne ayrılmıştım evdeydim şimdi çalışıyorum bu sene.. Önümüzdeki sene yine izne ayrılıp bu sefer 2 sene çalışmam diye düşünüyorum.. Biranda kızımı kreşe sallamak istemiyorum şöyle bir kendine gelsin 4 yaşına ulaşsın onu kreşe diğerini bakıcıya devrederim diye düşünüyorum... Zorlu bir süreç olucak şimdiden hayali bile yıpratıcı geliyor... Dün düşünüyorum kilolarımın bir kısmını vermiştim diyet yapıyordum daha 8 kilom vardı... Kızımı alıp çıkıyorduk dışarı rahat rahat... Kıyafet alıyordum kendime.. Dolaşıyordum ara ara yalnız başıma... Tam hayatım yoluna girmişti rahatlamıştım... Şimdi düşünüyorum ben dışarı çıkmak istesem babası 2 çocuğa nasıl bakıcak... Uzun süreli ev hapsinde olucam resmen.. Birinci'de meme delisiydi ondada 5-6 ay ev hapsi Yada arabayla gezme yapmıştık... Birde araba durumu var nasıl gidicez bir yere büyük yerinde durmazki kıpır kıpır bebek koltuğuna oturmuyor... İkisini arkada nasıl idare edicem? Yaaaa ben herşeye takılmaya başladım çok mu abartıyorum? Psikolojim pek iyi değil..
 
evet gurbetteyiz 1 aylığına geldi sağolsun o arada oğlanı tuvalete alıştırdı büyük bir sabırla. sonra eşim gece kaldırıp gece altına yapmamaya alıştırdı.kızına kim bakıyor şimdi? sen evde olduğunda ikisine de bakarsın hem kızın için de iyi olur. ben bizimkini kreşe vermek istiyorum biraz oynasın enerjisini atsın diye,ama eşim kreşe giden tüm çocuklar bronşit oluyor diye göndermiyor.aslında bana bir zararı yok kendi kendine oynar yemeğini de yiyebiliyor,eğlensin diye istemiştim kreşi ama olmadı. bebek ağırlaşana kadar yine gezersin, tecrübelisin ilk gebeliğinde ki kadar kilo almamaya çalışırsın.doğum içinde ailenin yanına gidecekmişsin ne güzel işte eşin izin veriyorsa,annen yardımcı olur o zor ilk günlerde.bizimki de ilk başta oturmuyordu oto koltuğuna büyüdükçe anlamaya başladı şimdi kemerini kendisi bağlatıyor "kaza yaparsak fırlamam" diyor:) bende ikisinin arasında küçücük bir yere sığmaya çalışıyorum malum küçük arabaya biner binmez ağlıyor meme istiyor. sorun olmaz bebeğin uyur zaten arabada sen de kızınla konuşursun ilgilenirsin.ben öyle yapıyorum;) süpriz gebeliklerde insanın kabullenmesi zaman alıyor ondan kötü hissetmen normal, ama fazla düşünmemeye çalış bence, meyveni ye folik asitini al, gerisi Allah kerim de kızını büyüt
 
Kızlar ben 1,,5 yaşında bir bebek annesiyim ve hamile olduğumu öğrendim... Yaş farkı 27 ay gibi olucak çok korkuyorum... Tecrübelerinizi aktarırmısınız?

Öncelikle hayırlı olsun .
Bizim ufak 1 , büyüğü 4 yasında. Benimde sürpriz oldu. Hatta gerektigi gibi ilgilenemem,kızıma haksızlık oldu diye düşünüp cok üzüldüm.
Yaş farklari sizinki kadar az olmasada , ben yaptıklarımızı anlatıyım. Karnınız belirginleşmeden kardeş gelecek fikrini aşılamanıza gerek yok bence , 8 ay bu stresi yasamasına gerek yok. Zaten kabullenmesi zor olacak.biz tüm hastane süreçlerini beraber yasadık , doktora benle geldi , hep yanıma uzanmak istedi muayene olurken. Ultrasondan benle izledi.Guya el falan salliyo seviyor.
Hastaneye adım atar atmaz kucağımdan inmezdi.

Gece sancılanip , doguma gittim . Teyzem bizdeydi. Esim dogum sonrası hemen eve kızımı almaya gitti, Neyseki uyanmamisti. Esim uyandirip hast. getirdi. Kardeşini ilk gördüğünde odada sadece çekirdek ailemiz vardı. Misafirleri çıkardık (doktor önerisiyle)
Bütün bunlara rağmen cok kıskanıyor ve üzülüyor. İlk aylar daha zordu. Şimdi en azından kardeşi ile vakit çevirmekten hoşlanmasa da kabullendi.
Bol sabır lazım , misafirleri uyarın mesela ilk zamanlar küçüğünü büyüğün yanında cok sevmesinler. Küçücük yüreğinde ne fırtınalar kopuyor bilemiyoruz. Biz ufak hediyeler aldık , bebeğe gelen hediyeyi gorup uzulmesin diye sana da bunu getirdiler diye.
Bilinçli olanlar zaten gerektiği gibi davranıyor ama siz tedbirinizi alin. Gerekirse kırmadan uyarın . Bebeği sevip duruyorlar kızım , kosede mahsun mahsun onları izliyor. Ben gerektiğinde söyledim kırmadan. Kızımdan önemli değiller.

Yüksek ihtimal kıskançlık olacak ama her zaman sevdiğinizi hissettirin. Yerini aldığını düşünmemesini sağlayın. Babaya daha büyük sorumluluk düşüyor bu durumda çünkü siz mecburen bebeğin bakımını yapacaksınız.
Zor bir süreç ama biraz dikkat ve özenle atlatilabilir.
Allah kolaylık versin.
 
evet gurbetteyiz 1 aylığına geldi sağolsun o arada oğlanı tuvalete alıştırdı büyük bir sabırla. sonra eşim gece kaldırıp gece altına yapmamaya alıştırdı.kızına kim bakıyor şimdi? sen evde olduğunda ikisine de bakarsın hem kızın için de iyi olur. ben bizimkini kreşe vermek istiyorum biraz oynasın enerjisini atsın diye,ama eşim kreşe giden tüm çocuklar bronşit oluyor diye göndermiyor.aslında bana bir zararı yok kendi kendine oynar yemeğini de yiyebiliyor,eğlensin diye istemiştim kreşi ama olmadı. bebek ağırlaşana kadar yine gezersin, tecrübelisin ilk gebeliğinde ki kadar kilo almamaya çalışırsın.doğum içinde ailenin yanına gidecekmişsin ne güzel işte eşin izin veriyorsa,annen yardımcı olur o zor ilk günlerde.bizimki de ilk başta oturmuyordu oto koltuğuna büyüdükçe anlamaya başladı şimdi kemerini kendisi bağlatıyor "kaza yaparsak fırlamam" diyor:) bende ikisinin arasında küçücük bir yere sığmaya çalışıyorum malum küçük arabaya biner binmez ağlıyor meme istiyor. sorun olmaz bebeğin uyur zaten arabada sen de kızınla konuşursun ilgilenirsin.ben öyle yapıyorum;) süpriz gebeliklerde insanın kabullenmesi zaman alıyor ondan kötü hissetmen normal, ama fazla düşünmemeye çalış bence, meyveni ye folik asitini al, gerisi Allah kerim de kızını büyüt

Bizim şuan bakıcı bakıyor kızımıza yarım gün gidiyorum zaten 2 günüm de boş... Öyle olunca idare ediyoruz ama tabii gittiğim günler üzülüyor artık ağlamasada... Bende annemin gelmesini şu açıdan istemedim: kayınvalidede hemen gelir ve anlaşamıyorlar... Birinci'de çok tatsızlıklar oldu... Oyüzden o esnada bu baskılardan uzak olmak istiyorum... Benim annemde fedakarlık yapar eminim çok destek olucak inş.
Sağlıkla atlatalım inş bu dönemleri... Dediğin gibi canım biraz rahat bırakmam lazım kendimi... Herşeyin bir çaresi vardır elbet.. Zamanla rayına oturacak herşey... Ama canım yaaa bana çok moral verdin.. İyiki seninle tanıştım yaaa... buarada senin İnternet'e girmen bile beni mutlu ediyor demekki kendine ayıracak zamanın var:))) bide küçüğün cinsiyeti neydi merak ettim :)))
 
Öncelikle hayırlı olsun .
Bizim ufak 1 , büyüğü 4 yasında. Benimde sürpriz oldu. Hatta gerektigi gibi ilgilenemem,kızıma haksızlık oldu diye düşünüp cok üzüldüm.
Yaş farklari sizinki kadar az olmasada , ben yaptıklarımızı anlatıyım. Karnınız belirginleşmeden kardeş gelecek fikrini aşılamanıza gerek yok bence , 8 ay bu stresi yasamasına gerek yok. Zaten kabullenmesi zor olacak.biz tüm hastane süreçlerini beraber yasadık , doktora benle geldi , hep yanıma uzanmak istedi muayene olurken. Ultrasondan benle izledi.Guya el falan salliyo seviyor.
Hastaneye adım atar atmaz kucağımdan inmezdi.

Gece sancılanip , doguma gittim . Teyzem bizdeydi. Esim dogum sonrası hemen eve kızımı almaya gitti, Neyseki uyanmamisti. Esim uyandirip hast. getirdi. Kardeşini ilk gördüğünde odada sadece çekirdek ailemiz vardı. Misafirleri çıkardık (doktor önerisiyle)
Bütün bunlara rağmen cok kıskanıyor ve üzülüyor. İlk aylar daha zordu. Şimdi en azından kardeşi ile vakit çevirmekten hoşlanmasa da kabullendi.
Bol sabır lazım , misafirleri uyarın mesela ilk zamanlar küçüğünü büyüğün yanında cok sevmesinler. Küçücük yüreğinde ne fırtınalar kopuyor bilemiyoruz. Biz ufak hediyeler aldık , bebeğe gelen hediyeyi gorup uzulmesin diye sana da bunu getirdiler diye.
Bilinçli olanlar zaten gerektiği gibi davranıyor ama siz tedbirinizi alin. Gerekirse kırmadan uyarın . Bebeği sevip duruyorlar kızım , kosede mahsun mahsun onları izliyor. Ben gerektiğinde söyledim kırmadan. Kızımdan önemli değiller.

Yüksek ihtimal kıskançlık olacak ama her zaman sevdiğinizi hissettirin. Yerini aldığını düşünmemesini sağlayın. Babaya daha büyük sorumluluk düşüyor bu durumda çünkü siz mecburen bebeğin bakımını yapacaksınız.
Zor bir süreç ama biraz dikkat ve özenle atlatilabilir.
Allah kolaylık versin.

Yani bende aslında bu dediğini mantıklı buldum... Son 1 ay felan bebek geliyor diye alıştırırız diye düşünüyorum... Çok düşkün birde bana kızım nekadar az üzülürse Okadar iyi bence... Sen bize göre yaş konusunda daha avantajlısın canım ama çok uçurum da yok benimkide 28 ay fark olucak... Tecrübelisin maşallah .. İlk bir yılı nasıl geçirdin nelere dikkat ettin? Hayatında neler değişti? Neleri yaptığımda pişmanlık duydun? Büyüğü nekadar emzirmiştin? Bu arada çalışan bayanmısın? Çok soru sordum canım ama şuan çok meraktayım mazur gör... İstediğin soruları cevaplasan, tecrübelerini aktarsan yeter...
 
o kayınvalide muhabbetlerine hiç girmeyelim çıkamayız sanırım:) kızına evde bakılıyor olması çok güzel, kreşlerde hem iyi hem kötü.insan arada kalıyor.neyse.. evet internete girmemde şuan için bir sıkıntı yok ufaklık 4 aylık şuan yanımda yatıp sesler çıkartıyor, abisi uyuyor çok rahatım:):) ikiside erkek, bu kız olsun diye çin takvimine göre ayarlamıştım güya gebeliğimi, ne dualar ettim her gün tesbih çektim, hayırlısı olsun dedim oğlanmış hayırlı olan. pembe tulumlar ayakkabılar bazada kaldı:) (doktorumuz ilk önce kız deyip beni mutluluktan deliye çevirmişti) ben de mutlu oldum tanıştığıma, gebeliğinin aile dışından bir takipçisi de ben oldum ona göre, çok kilo almicam diye çocuğu küçük bırakırsan bozuşuruz;)
 
Yani bende aslında bu dediğini mantıklı buldum... Son 1 ay felan bebek geliyor diye alıştırırız diye düşünüyorum... Çok düşkün birde bana kızım nekadar az üzülürse Okadar iyi bence... Sen bize göre yaş konusunda daha avantajlısın canım ama çok uçurum da yok benimkide 28 ay fark olucak... Tecrübelisin maşallah .. İlk bir yılı nasıl geçirdin nelere dikkat ettin? Hayatında neler değişti? Neleri yaptığımda pişmanlık duydun? Büyüğü nekadar emzirmiştin? Bu arada çalışan bayanmısın? Çok soru sordum canım ama şuan çok meraktayım mazur gör... İstediğin soruları cevaplasan, tecrübelerini aktarsan yeter...

Rica ederim , aklına gelenleri sorabilirsin , yardımcı olabilirsem ne mutlu. Öncelikle çok kaygılanmana gerek yok. Her şey kendi seyrinde ilerliyor , bize düşen sadece aradaki dengeyi korumak.
İlk aylar daha zordu çünkü sürekli bebek elimde , emziriyorum, altını değişiyorum vs. hoşuna gitmiyordu. Normalde sakin yapısı olan kızım inanılmaz huysuz , sinirli , hırçın ve zor bir çocuk oldu bir süre. Şimdi ara sıra huysuzluğu devam etse de çok daha iyi.
Ama kıskançlık devam ediyor tabi. İlk zamanlar bebeği kucağıma alınca bırak sen başkası alsın derdi şimdi tam tersi , benim ilgilenmemi kabullendi ama bu kez babasının ilgilenmesini istemiyor.

Biz ilk zamanlar aynı ortamdayken kardeşini öpmedik ya da sevgi göstermedik. Her şey alıştıra alıştıra zamanla olsun istedik. Rakip olarak görmesin , benimsesin istediğimizden .
Bilemiyorum doğru mu yanlış mı ama bizim içimize böylesi sindi. Buna rağmen kıskançlığın önüne geçemiyoruz. İlk aylar zarar verme ihtimali vardı , battaniyesini yüzüne falan kapatırdı. Sonra çok şükür geçti , şimdi zarar vermiyor ama odasında da istemiyor. Bir kaç kez hariç beraber oynamıyor.


Kızım doğunca işten ayrıldım. Kızımı 18,5 ay emzirdim. Küçüğünü hala emziriyorum. Emzirdiğim ilk zamanlar kızımda hemen gelir kucağıma oturmak isterdi. Hatta inanmazsın belki ama çoğu zaman kızım omzumda olduğu halde emzirdim kardeşini. Ne zaman kardeşiyle yakın temas kursam kızım da yanaşırdı bana. Hala birini kucağıma alsam diğeri koşar sarılır. İkisi birden oturur kucağıma . Babayada aynı şekilde yaparlar.

Hayatım tam normale dönüyor , kızımla geziyoruz artık derken ailemize yeni üye geldi. Yine eve kapandım. Tek başıma ikisiyle beraber en fazla 3 kez avm ye falan gitmişimdir. Kolay olmuyor maalesef.

Şimdi iyi ki oldu diyorum. İkiside bizim ama karakterleri , davranışları o kadar farklı ki bazen şaşırıyor insan.

Pişmanlığım vardır muhakkak ama şu an gelmedi aklıma.

Baktım da bayaa uzun yazmışım , okurken sıkılmazsın umarım. :9:
 
o kayınvalide muhabbetlerine hiç girmeyelim çıkamayız sanırım:) kızına evde bakılıyor olması çok güzel, kreşlerde hem iyi hem kötü.insan arada kalıyor.neyse.. evet internete girmemde şuan için bir sıkıntı yok ufaklık 4 aylık şuan yanımda yatıp sesler çıkartıyor, abisi uyuyor çok rahatım:):) ikiside erkek, bu kız olsun diye çin takvimine göre ayarlamıştım güya gebeliğimi, ne dualar ettim her gün tesbih çektim, hayırlısı olsun dedim oğlanmış hayırlı olan. pembe tulumlar ayakkabılar bazada kaldı:) (doktorumuz ilk önce kız deyip beni mutluluktan deliye çevirmişti) ben de mutlu oldum tanıştığıma, gebeliğinin aile dışından bir takipçisi de ben oldum ona göre, çok kilo almicam diye çocuğu küçük bırakırsan bozuşuruz;)

Hezyacım kreşler kötü oluyor helede kalma süresi uzunsa...
Onca çocuk arasında anasız babasız masum kuzumu bırakamazdım... Benim kızım normalde çok hareketlidir ama yaramaz çocukların karşısında donup kalıyor hep dövülüyor... Hiç tahmin etmediğim şekilde tepki göstermeden ağlıyor dövülünce.. Oyüzden bakıcı daha iyi... Benimde içimden oğlan geçiyor şimdiki ama tabii hayırlısı ne ise o olsun.. kilo almak istemiyorum ama mecbur alıcam sen kaç kilo almıştın? Beslenmende nelere dikkat ettin canım?
 
senin kızın yaşındayken bizimki de öyleydi, dövmeyi birak biri yanında bağırsa ağlıyordu, biz de çok üzülüyorduk bu çocuk böyle mi kalacak diye.geçen yeni tanıştığım biriyle otururken kızının ağzına ağzına vurduğunu gördüm, ne yalan söyleyeyim sevindim:) tabi kızdım ayırdım hemen ama en azından kendini ezdirmemesi çok hoşuma gitti.demekki büyüdükçe açılıyorlarmış. ben hamile kalmadan önce 48 kiloydum 17 kilo aldım, önceki gebeliğimde de 16 kilo almıştım oğlan yürümeye başladıktan sonra doğum öncesi kiloma dönmüştüm. yapı olarak iştahsız bir insanım, zayıf olayım diye değil yemek istemediğim için yemek yemiyorum. şimdi mecburen yiyorum küçüğümün sütü azalmasın diye.doğum yapıp eve geldikten sonra kilo aldım bu yüzden:) ama tipim minyon olduğu için kilo yakıştı diyorlar, zaten ben öyle şeyleri pek takmam, zayıflıktan hoşlanmıyorum çünkü. hamileliğim yaz aylarına geldiği için ömrümde yemediğim kadar karpuz incir domates salatalık yedim, sen de yazın öğlen ya da akşam yemeğini sadece meyve ile yapabilirsin.hem bebeğin için hem de senin için faydalı olur. bilirsin son aylarda kilo fazla alınıyor, benimde fazla almamın nedeni gece 3-4 gibi uyanıp nutella-ekmek yememdi:) sakın sen aynı hataya düşme;)
 
Back