Çocuklar sorun olursa

1BukeT

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
21 Eylül 2006
1.453
28
Eşler arasında sorunlar yaşanması normaldir de, ya sorun çocuklarsa? Çocukların bekledikleri ilgiden tutun da eğitimleri, fiziksel ve manevi ihtiyaçlarına kadar her konuda eşinizden farklı düşünüyor olabilirsiniz. Zaten iki insanın çocuk yetiştirmek konusunda hem fikir oldukları nadir görülür.

Genellikle eşler çocuklarının hayatlarına bu denli hakim olacaklarını beklemezler. Sevgi ve özlemle bekledikleri çocuklarının onlara ne gibi geri dönülmez sorumluluklar yükleyeceğini de ciddi bir şekilde düşünmezler maalesef. Bir insanın hayat arkadaşı olmak kadar bir çocuğun anne ve babası olmakta ciddi ve sorumluluk isteyen bir iştir.

Bu kadar önemli olan bir işiten istifa etmek gibi bir şansınız yoktur. Eşiniz ve siz birlikteliğinizi sürdürürken artık çocuğunuzu da düşünmek durumundasınız.Evliliğinizde yaşayacağınız iyi kötü her şey çocuğunuzu da yakından ilgilendirmekte ve etkilemektedir.

Çocuklar konusunda anlaşmazlığa düşmeniz sizi endişelendiriyorsa, size sorunlarınızı anlamanız ve tahlil etmeniz açısından faydalı olacağını düşündüğümüz bazı tavsiyelerimiz olacak:

-Öncelikle çocuklarla ilgili olarak gördüğünüz sorununuzun temelinde, ilişkinize dair bir sorunun olup olmadığını iyi tahlil edin.

Siz ve eşiniz duygusal ihtiyaçlarınızı karşı tarafa iletmek yerine çocuklarınızı bahane ediyor olabilirsiniz. Gerçek sorun çocuklarınızla ilgili değildir aslında. Eşinizden ilgi bekliyor olabilirsiniz, fakat bunu doğrudan ifade etmek yerine onu, çocuklarla fazla zaman geçirmekle suçlayabilirsiniz. Oysa doğrudan duygularınızı dile getirip ilgi istediğinizi, birlikte bir şeyler yapmak için, zaman ayırmasını beklediğinizi söylerseniz daha çabuk ve güzel sonuçlar alabilirsiniz.

-Çocuk yetiştirirken bazı konularda neyin doğru neyin yanlış olduğu az çok bellidir. Ama öyle konular vardır ki doğruluğu ve yanlışlığı kişiye göre değişir. Sizin için doğru olan eşiniz için yanlış olabilir. Genellikle eşlerin geçmiş yaşantılarından getirdikleri ve örnekledikleri bu tür farklı yaklaşımlar bazen büyük sorunlara yol açabilir. Çocuğunuz da, muhtemelen tutarsız ebeveyn davranışlarından etkilenecektir.

Bu gibi durumlarda farklı görüşlerinizi çocuğunuzun yanında tartışmayın.
Eşinizi anlamaya çalışırken, onun yetiştiği aileyi ve yaşadığı çevreyi de anlamaya çalışın.

Çocuğunuza ne kadar harçlık verileceği, izinler, disiplin ve kurallar konusunda tam uyumlu olmanız mümkün değildir. Fakat, beraberliğinizin ve çocuklarınızın iyiliği için daha uyumlu olmaya gayret etmelisiniz. Geçmiş yaşantınızdan getirdiğiniz görgü ve alışkanlıkları bir kenara bırakıp çocuklarınız için en iyi olanın ne olduğu konusunda uzlaşmaya çalışın.

-Çocuklar konusundaki herhangi bir şeyi güç mücadelesine dönüştürmeyin. Çocukların sorumluluğu, birlikte aldığınız kararlar doğrultusunda ikinize de ait olmalı. Çocuklarla ilgili konularda nasıl davranacağınızı önceden kararlaştırmalısınız. Bu sizin hem uyumlu davranmanızı hem de çocuklar karşısında tutarlı davranışlar sergilemenizi sağlar.

Uzlaştığınız şekilde hareket etmeye özen gösterin, eşinizin güvenini sarsmayın.

-Hanımlar, çocuklarınızla yalnız sizin ilgilendiğinizi düşünüyorsanız, biraz geri çekilin ve kendinize bir bakın. Bu durum sizin eşinizin çocuklarla olan ilişkisine sürekli müdehalenizden kaynaklanıyor olabilir. Onların ilişkilerini kontrol etmek ve denetlemek gibi bir hata yapmayın. Kendisine güvenilmediğini düşünen eşiniz çocuklara olan ilgisini kaybedebilir. Şayet yıkıcı bir takım tutumlar görüyorsanız bu durumu eşinizle yalnızken ve uygun bir dille konuşun.

-Hanımlar sorumluluğu paylaşma konusunda samimi olun. Müdehaleci ve eleştirel tutumunuzla eşinizi ürkütmeyin. Eşiniz çocuklara yakınlaştığında kendinizi biraz kenara çekin, eşinize çocuk yetiştirmenin hem yükünü paylaşma hem de keyfini yaşama fırsatı tanıyın.

-Beyler işleriniz ne kadar yoğun olursa olsun çocuklarınızla ilgili konularda eşinizi sürekli yalnız bırakmayın. Çocuklarınızın gelişim süreçleriyle ilgilenin. Bu konuda eşinizden bilgi alın. Eşiniz çocuklarla daha çok vakit geçirdiği için onun size vereceği bilgileri ve tavsiyeleri önemseyin.

-Beyler, eşinizin çocuklarla ilgilenmeniz konusundaki şikayetlerini sabırla dinleyin. İnsan yetiştirmenin herhangi bir işi yapmaktan daha önemli olduğunu, ve herhangi bir işi yapmaktan daha az yıpratıcı olmadığını unutmayın. Eşinizi bu konuda yalnız bırakmayın, çocuk yetiştirmenin hem yükünü paylaşma hem de keyfini yaşama fırsatını kaçırmayın.
 
Okul çağı gelene kadar eşim çocuklarımla ilgili kararlarıma müdahale edemez..

Yemesi, içmesi, doktoru, faaliyetleri, giyimi vs...herşeye ben karar veririm.Çünkü onlarla 24 saati geçiren bensem, ,karar benimdir.

Ancak öğretim çağına geldiklerinde okul kararı, arkadaşlık ilişkileri falan gibi konularda fikir alışveriş yapabiliriz, ama yine son karar benimdir!
 
-Hanımlar sorumluluğu paylaşma konusunda samimi olun. Müdehaleci ve eleştirel tutumunuzla eşinizi ürkütmeyin. Eşiniz çocuklara yakınlaştığında kendinizi biraz kenara çekin, eşinize çocuk yetiştirmenin hem yükünü paylaşma hem de keyfini yaşama fırsatı tanıyın.


müşterek bir hayatta müşterek sahip olduğunuz varlıklar ve tabiki müşterek kararlar almalısınız bence...24 saati çocuklar geçiriyor olabilirsiniz fakat evin sizin ve çocuklarınız ihtiyaçları için dışarıda koşturan beylerinizi ihmal etmeyin:)
 
Çocuklar doğunca...

Aileler uzun düşünmeler, kararlı adımlar, salim kararlar sonucunda kurulur. Bu ailede alınacak ortak kararların ilkidir. Sayınız artmadığı sürece aynı düşünceleri paylaşmaya devam edersiniz. Birbirlerine sevgiyle bağlı, ortak değerelere sahip, birbirlerinin düşüncelerine saygılı çiftlerin uzlaşmadan uzak olmaları düşünülemez çünkü. Onlar ne yapar ederler, aynı noktada buluşmayı başarır, fikirlerini tokuştursalar, tartışsalar da çözüme ulaşırlar.

Yıllar geçer ve mutlu çiftler mutluluklarına mutluluk katan çocuklara sahip olurlar. Çocuklar büyüdükçe, onların eğitimi, gelişimi, terbiyesi, sorunları, sorumlulukları da eşler arasında sorunlara neden olabilir. Eğer çiftler çocuk sahibi olmayı düşünmeden önce, çocuklarını nasıl yetiştireceklerine dair bir fikir yürütmemiş, var olan fikirlerini birbirleriyle paylaşmamış, bebek bakımı, çocuk eğitimi konularında kitaplar karıştırmamış yada bunları eşlerden biri yapmış diğeri ilgisiz kalmışsa, gelecek günlerde bebeğinize hazırlık yaparken sorunlara da hazırlık yapacaksınız demektir. Çiftler bebeğe birlikte hazırlanmalı, birlikte düşünmeli, bakımından eğitimine ortak bir tarz oluşturmalı. Aksi durum, hem çocukları hem de aile mutluluğunuzu örseliyecektir.

-Çocuk yetiştirirken bazı konularda neyin doğru neyin yanlış olduğu az çok bellidir. Ama öyle konular vardır ki doğruluğu ve yanlışlığı kişiye göre değişir. Sizin için doğru olan eşiniz için yanlış olabilir. Genellikle eşlerin geçmiş yaşantılarından getirdikleri ve örnekledikleri bu tür farklı yaklaşımlar bazen büyük sorunlara yol açabilir. Çocuğunuz da, tutarsız ebeveyn davranışlarından etkilenecektir.

Bu gibi durumlarda farklı görüşlerinizi çocuğunuzun yanında tartışmayın. Eşinizi anlamaya çalışırken, onun yetiştiği aileyi ve yaşadığı çevreyi de anlamaya çalışın. Çocuğunuza ne kadar harçlık verileceği, izinler, disiplin ve kurallar konusunda tam uyumlu olmanız mümkün değildir. Fakat, beraberliğinizin ve çocuklarınızın iyiliği için daha uyumlu olmaya gayret etmelisiniz. Geçmiş yaşantınızdan getirdiğiniz görgü ve alışkanlıkları bir kenara bırakıp çocuklarınız için en iyi olanın ne olduğu konusunda uzlaşmaya çalışın.

-Çocuklar konusundaki herhangi bir şeyi güç mücadelesine dönüştürmeyin. Çocukların sorumluluğu, birlikte aldığınız kararlar doğrultusunda ikinize de ait olmalı. Çocuklarla ilgili konularda nasıl davranacağınızı önceden kararlaştırmalısınız. Bu sizin hem uyumlu davranmanızı hem de çocuklar karşısında tutarlı davranışlar sergilemenizi sağlar. Uzlaştığınız şekilde hareket etmeye özen gösterin, eşinizin güvenini sarsmayın. Sakıncalı olmayan, eşinizden gelen her teklifi bir alternatif çözüm yolu olarak görün.

Çocukların eğitimi konusunda eşinizi dışarda bırakmayın. Eğer bu alanı kendi kontrol sahanız olarak görüyor, eşinize söz hakkı tanımıyorsanız eşinize haksızlık ve saygısızlık ederken, kendinize de çok fazla yükleniyorsunuz demektir. Aynı zamanda çocuk eğitimi gibi çok ciddi bir işde tek başınıza kararlar alarak büyük bir riski üstlenmiş olursunuz.

Çocuklarınızla yalnız sizin ilgilendiğinizi düşünüyorsanız, biraz geri çekilin ve kendinize bir bakın. Bu durum sizin eşinizin çocuklarla olan ilişkisine sürekli müdehalenizden kaynaklanıyor olabilir. Onların ilişkilerini kontrol etmek ve denetlemek gibi bir hata yapmayın. Kendisine güvenilmediğini düşünen eşiniz çocuklara olan ilgisini kaybedebilir. Şayet yıkıcı bir takım tutumlar görüyorsanız bu durumu eşinizle yalnızken ve uygun bir dille konuşun.

Sorumluluğu paylaşma konusunda samimi olun. Müdehaleci ve eleştirel tutumunuzla eşinizi ürkütmeyin. Eşiniz çocuklara yakınlaştığında kendinizi biraz kenara çekin, eşinize çocuk yetiştirmenin hem yükünü paylaşma hem de keyfini yaşama fırsatı tanıyın.

işleriniz ne kadar yoğun olursa olsun çocuklarınızla ilgili konularda eşinizi sürekli yalnız bırakmayın. Çocuklarınızın gelişim süreçleriyle ilgilenin. Bu konuda eşinizden bilgi alın. Eşiniz çocuklarla daha çok vakit geçirdiği için onun size vereceği bilgileri ve tavsiyeleri önemseyin.

-Beyler, eşinizin çocuklarla ilgilenmeniz konusundaki şikayetlerini sabırla dinleyin. İnsan yetiştirmenin herhangi bir işi yapmaktan daha önemli olduğunu, ve herhangi bir işi yapmaktan daha az yıpratıcı olmadığını unutmayın. Eşinizi bu konuda yalnız bırakmayın, çocuk yetiştirmenin hem yükünü paylaşma hem de keyfini yaşama fırsatını kaçırmayın.
 
güzel yazı için teşekürler buket çok doğru nsanlar herşeyi bencil olduklarında kaybediyorlar.
 

acaip aynıyız pınpın..:))
 
Çocukların sorumluluğunu üstlenirken gerçekten paylaşımcı olmak ve her duruma karşı müdahaleci bir tavır sergilememek gerekiyor. Aksi durumda hem anne-baba hemde çocuk açısından gerçekten zamanla problem teşkil edecek durumlar ortaya çıkabiliyor.
Oğlum doğduğu günden beri neyse ki eşim her konuda yardımcı. Gerektiğinde altınıda değiştirir, yemeğini de yedirir, banyosunu da yaptırır, uyutur da.
Tabi ki ben örneğin bu yazdığım konularda hiç bir zaman müdahaleci bir tavır tada sen yapamazsın,karışma,dokunma vs. gibi bir durum sergilemedim.
Ve zamanla eşim bu oğlumla ilgili herşeyi ayrı bir zevk alarak yaptığına tanık oldum.. Bezini bile değiştirirken bunu bile keyif alarak yaptığını ve durumdan mutlu olduğunu çok iyi biliyorum.:))

Şimdi oğlum 19 ayın içerisinde. Hala oğlumuzla ilgili görevleri ortak paylaşmaya çalışıyoruz. Ama fikirlere, davranışlara,eğitime gelince, kesinlikle bu konuda ebeveynlerin ortak bir yol izleyip, çocuğun karşısında farklı yaklaşımlar, davranışlar sergilememesi gerekiyor.

En basiti ben bir şeye hayır dediğim zaman oğlum dönüp babasının yüzüne bakar ve ondan onaylayıcı bir ifade bekler. (ya da tam tersi). Tabi beklediği onayı bulamaz. Ama böyle bir durumda, ikilemde kalan çocuklar olduğuna fazlasıyla şahitim.

Yazından son bir cümle; "çocuk yetiştirmenin hem yükünü paylaşma hem de keyfini yaşama fırsatını kaçırmayın "

Kesinlikle babaları bu keyiften mahrum etmemek lazım. Gelecekte ki günlerde en güzel şekilde karşılığını alıyorsunuz çünki.

Buket teşekkürler paylaşımın için, emeğine sağlık arkadaşım..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…