Çocukken Zenginlik Belirtisi Sandığımız Şeyler

okypete

Nirvana
Kayıtlı Üye
28 Mart 2008
84.873
40.718
698
[h=1][/h]

[h=6]20/02/2014[/h][h=6][/h][h=4][/h]

Pringles yemek

Öyle herkes yiyemezdi Pringles'ı. Star gazetesi verecek de anca öyle. O fiyattan Pringles alıp yemek, paraya para demeyen ailelerin çocukları içindi...

Fazla tuşlu uzaktan kumandalar

Misafirliğe gittiğinde kumandaya baktın ve kararını verdin. Mantık basit. Az tuş demek az fonksiyon demek, yani fakirlik. Ne kadar işe yaramayan tuş, o kadar zenginlik...

Atari yerine bilgisayar olması

Biz fazla süren oyun seansları sonrası (1-2 saat falan yani) adaptörü soğutalım da ateriye zeval gelmesin diye çabalarken zengin çocuklar yavaştan 3 boyutlu ortamlara akıyorlardı.

Sapları renkli çatal kaşık bıçak takımları

Evlerimizde bulunan ucuz metal işçilik sahibi çeşitlerine benzemeyen, adeta görsel ziyafet sağlayan bu takımlara sahip olanlar elbette zengin olmalıydı.

Bianchi marka bisiklete sahip olmak

Vitessiz BMX'ler de güzeldi hoştu ama bir Bianchi'nin havasını yaşatamıyordu. Bianchi sahibiysen Bianchi sahipleriyle sürerdin, öyle sınıfsal ayrımlar yaşatırdı insana.

36'lı Monami pastel boya seti

Bizlerde en fazla 12'lisi olurdu. Buna sahip olan arkadaşlar resim derslerini bireysel şovlarına dönüştürürlerdi. Kullanmak istediğimizde bizleri süründürüp zevk alırlardı. Çünkü zenginlerdi.

Metal kutulu Faber Castell kuru boyaları

36'lık pastel boyaların ekürisiydi, yanında bu varsa artık zenginlik çok abartı seviyedeydi. Bunlara sahip olan çocuk şatoda falan oturuyor olmalıydı.

LC Waikiki'den giyinmek

Çocukken havalı olmak için LC Waikiki'den giyinmek yeterdi. Torbası varsa okula bişey götürüleceği zaman kullanılırdı, logosu bile estirirdi zenginlik havasını.

Kivi yemek

Nerede abidik gubidik meyve yiyen aile var, işte orada zenginlik var. Kilolarca mandalina alsan 1 kilo kivinin hissettirdiği kadar zengin hissettirmezdi.

Evin içinde merdiven olması

O merdiven ister büyük kata çıksın ister dandik bir küçük odaya çıksın, her türlü gözümüzde zenginlik işaretiydi.

Furby sahibi olmak

Hava atmak için okula getirenler bile olurdu. Valla bizde de olsa getirirdik çünkü zenginlik bunu gerektirirdi.

Siyah spor ayakkabının olması

Ailelerimizin bize aldığı desenli beyaz spor ayakkabılarının yanında çok havalı dururlardı. Bunu giyen çocuk tabii ki de zengin olmalıydı.

Ve tabii ki ışıklı spor ayakkabıları

Sahip olup giysek ışık çıkardığımızı bile göremezdik ama yine de isterdik. Çünkü bunları zenginlerin çocukları giyerdi.

Action-Man sahibi olmak

Oyuncakların kralıydı, onlarca oyuncağa bedel fiyatından dolayı zengin arkadaşlarımızın action-man'lerine doğru düzgün dokunamazdık bile kırarız falan diye.

Almanya'dan çikolata getiren akrabalar

Amcanız, dayınız, teyzeniz artık Almanya'da olan her kimse, size çikolata getiriyorlarsa siz de zenginsiniz demekti.

Barbie evine sahip olmak

Misafirliğe gidip bunu gören erkek çocuklarının bile içi burulmuştur. Ev içinde ev var ve onunla oynuyorsun, müthiş olay. Evception.

Akülü araba!

İşte çocuklukta zenginliğin nirvanası. Bu sende varsa sen Sabancı'nın çocuğu falan olmalısın. Akülü araban olduğunda diğer çocuklardan kendini soyutlamazsın aslında, sadece bunu kullanmaktan onlarla oynamaya sıra gelmez o kadar.

Milliyet
 
İçim fena oldu be...
Hepsini tek tek anımsadım, gözlerim biraz dolu; birazcık saf bi gülümseme..
Biz çocukken çok farklıydı her şey.. Yine de çok mutluyduk..

Geçen gün Bim'de Pringles gördük, markası farklı bile olabilirdi.. Tipi aynı işte..
Vuuu zengin cipsi, alak mı kız; dedi kardeşim, gülüştük hafiften, yad ettik.. :)
 


Kesinlikleeee
Bi de Magnum yemek vardı bu işin içinde herkes Magnum ve Cornetto yiyemezdi. Hey gidi...
 
pringles ne pahalıydı. bir gün aldım. hiçte beğenmedim. diğer cibsler daha lezzetliydi. adı var işte hıh.
 
Son düzenleme:
ne guzel bir konu olmuş bu

eskiden o kumanda gibi zenginlik fakirlik gostergesi sayılsa da cocuklar guzel yetisiyordu yine de.
ailemiz tembih etmedigi halde utanırdık her seyi uluorta yemeye. ..
birine degisik cikolata mı gelmiş hemen sokakta ortaya koyar paylasırdık alamancı işiymis bu diye.

fakat simdi o kadar suyunu cıkardılar ki... karnı ac gezer ama marka takıntısı olur.
hatırlıyorum da annem her kosulu ogrenelim yadırgamayalım diye pazardan alısveris yapmayı ogretirdi, onemli olan yakıstırmaktır diye ogut verirdi surekli, en sevdigim kıyafetlerim de beraber pazarı gezerek aldıklarımızdı :)

simdiki aileler bile yarışlarını gizlemiyorken hatta cocuklarını yarıstırmaktan zevk alıyorken, cocuklar ne yapsın?

bir de gunlerdir dolaşan su vidyo aklıma geldi... gercekten "anlayamıyorum"
http://www.youtube.com/watch?v=O6M-Gf0pIis
 
Son düzenleme:
ben 90larda çocuk oldum. o zamanlar bile kolay alınabilen bir şey değildi bu cips. babam getirdiğinde ne sevinirdik
adı vardı tadı vardı o zamanlar herkes için. şimdi öyle kolay ki istediğin şeye ulaşmak, hiç eğlencesi bile kalmadı
tabi ulaşmak kolay derken boattan bahsetmiyorum
 
ne kadar masum yıllardı. Doyumsuz değildik hatta açtık bile denilebilir. Tek kanallı yıllarda sonradan Star TV kablolu olmuştu sanırım Taş Devri vardı ve hatırladığım Metro çikolatası yeni çıkmıştı. Bounty çok lüks kalıyordu
şimdi evlerimizde her çekmeceden çikolata çıkıyor çocuklarımız yüzlerine bakmıyor.
3-5 yaşındaki çocuklar tablet istiyor.. bu kuşak böyle ise sonrasını düşünemiyorum bile.
 
Offf yaaa ... Tam da 3-5 beyazım geçen ay ilk kez çıkmışken saçlarımda bu haber beni ne güzel günlere götürdü.

Ben pringles konusunda şanslı bir çocuktum , abim bu konularda sınır tanımazdı , bende onun parası ile hava atardım

Barbie ev ile ilgili düşüncelerimi geçen tekne konusunda yazmıştım Yaşasın kötülük , barbie evi olan kızlara sonuna kadar nefreeet

Ben bir de şunu hatırlıyorum babam ilk cep telofonu aldığında kendine , böyle kallavi bir telefondu , şimdi ki telsiz telefonlar daha küçüktür kesin . Kafam kadar takoz telefonu elimde tutmak dışarda benim için zenginlik göstergesi idi
 
Okurken şöyle bi geçmişe gittim geldim. Ne güzel günlerdi.. Benimde aklıma bir anım geldi.
Yoğun ısrarlarım karşısında Monaminin 48 lik çantalı boya setinden aldırmıştım. O gün sevinçten kesin 1 cm uzamışımdır o derece
Neyse ertesi gün resim dersinde arkadaşım sarı rengini istedi. İstemeye istemeye verdim boya bana geri döndüğünde 3 te 1i kalmıştı
Çocukluk işte epey ağlamıştım Monami denildiği zaman aklıma sarı boyayı ilk gördüğüm o hüzünlü an gelir
 
Son düzenleme:
Pringles pahalı olduğu için alıpta yiyemeyen nesildenim bende... Çok pahalı gelirdi almazdık, tombilerle idare ederdik...

Barbie ev hep hayalim olmuştur, hani yabancı filmlerde ev maketleri olur ya çocuk odalarında, hala hastasıyım... Utanmasam ahşaptan birebir yapılmış bir ev minyatürü alıp koyasım var odama...

Lisede harçlıklarımı biriktirip aldığım Rotring Tikky kalemim vardı, hala duruyor ara sıra kullanıyorum kalem 20 yaşına yaklaştı kimselere vermedim

İlkokulda yalvar yakar aldırdığım karne hediyesi olan Barbielerimi de saklıyorum, niyeyse, sanırım zor ulaştığım için...

Şimdi her şeye ulaşmak daha kolay ama eski tadı yok hiç bir şeyin...

Mutlu olmak çok kolay ve geçici bir duygu. Eskiden beklerdik sabrederdik sonra mutlu olurduk ve o duyguyu yitirmezdik...

Şimdi şükürler olsun bir çok şeyimiz var ama bir şeyler eksik sanki...
 
Son düzenleme:
Birde alınan Barbie bebeği her zaman oynayamazdık. Mesela arkadaşım geldiğinde bebeğim yeniyse gösterir sonra geri kaldırırdım
Oynamalık değil göstermelik barbie bebeklerdi onlar
 
Pringles ömrümü yedi benim
 
Pringless.... hiç yiyemedim çocukluğumda reklamlarda çok özenirdim ama hiç ben bundan istiyorum alalım diyemedim anneme..

muz,kivi yemek biraz ayrıcalıktı, her zaman yiyemezdik,

Sadece bir oyuncağım olmuştur, o da kahverengi ayıcığım onun dışında tek bir oyuncağım bile olmadı

ama o zamanlar daha mutluyduk.....
 
ay evet ya ne güzel yıllardı o yıllar..
ulaşması zor olduğu için herşeyin değeri vardı... kalemin bile..
atariyi sık sık kapatırdım bozulmasın diye, soğumasını beklemek ölüm gibi gelirdi :)
monami kalemlerim çabuk bitmesin diye kullanmazdım fazla, okula götürmezdim evde yaptığım resimlerde kullanırdım sadece..
gözüm gibi bakardım alt tarafı bir kalem halbu ki ama çok değerliydi işte kabında saklardım hep.
yaramaz çocuklar gelince oyuncaklarımızı saklardık bozmasınlar kırmasınlar diye ah ah ne kadar güzel yıllardı..
 
Biz barbilerden daha önceki nesildik. Bizde zenginlik belirtisi " saçlı bebek " di.. Zira bizim bebekler kel ve adi plastikdendi ." Saçlı bebekleri olabilenler zengindi.. Güzel günlerdi o günler.. Sahip olamadıkları bile mutlu edermi insanı ...
 
Eskiden bize sadece bir top gerekiyordu, saatlerce disarda oynardik, saklambaç oynardik. En küçük bir hediye ile bile dünya bizim olurdu. Bayramda aldigim para ile bi dondurma aliyordum ve o dondurmanin tadi bile farkli oluyordu. Artik herseyi alabiliyorum fakat o çoçukluluk zamanimdaki kadar masumane mutluluk yok, alistik herseye.

Simdiki çoçuklar artik top'a bile bakmazlar, cep telefon, tablet isterler. Ben ilk cep telefonum 16 yasinda binbir çaba ile aldirdim annemlere, simdi çoçuklar 9,10 yasinda iphone, ipad istiyorlar. Bayramlarda bile memnun kalmiyorlar, aldiklari para onlara göre az kaliyor.

Bilmiyorum, 80-90'larda çoçuk olmak farliydi. Bu arada, ben geçenlerde magzada furby görmüstüm. Acaba alsami diye düsünmüstüm
 
Hepsi bir yana , akülü arabam olsa ve mahallede dolaşsam hayali , çocukluğumun en büyük ve en uzun metrajlı gerçekleşmeyen hayalidir
 
Yeni yetmeler siziii... Benim cocuklugumda evinde tel dolap yerine buzdolabi olan zengindi. Sonralari televizyon cikti. Artik evinde televizyonu olan zengindi, biz onlara televizyon seyretmeye giderdik... Hey gidi gunler... Yaslandik mi ne?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…