Ev içerisinde mi yoksa kişilik olarak mıÇocuklu yaşam için yapılabilecek düzenlemeler nelerdir
Ev içerisinde mi yoksa kişilik olarak
Bebek mi bekliyorsunuz, bebek mi düşünüyorsunuz. Yani bu belki kişiden kişiye değişiyordur ama bana göre çok fazla özveri ve fedakarlık istiyor. Sabırlı biri misiniz bilmiyorum ben değilim mesela ama kızıma karşı sabırlı olabiliyorum bunu kendime öğrettim.Yani her ikisi içinde...
Bebek mi bekliyorsunuz, bebek mi düşünüyorsunuz. Yani bu belki kişiden kişiye değişiyordur ama bana göre çok fazla özveri ve fedakarlık istiyor. Sabırlı biri misiniz bilmiyorum ben değilim mesela ama kızıma karşı sabırlı olabiliyorum bunu kendime öğrettim.
Ne biliyim bi çok şey değişiyor hayatınızda. Uyku saatleriniz. Giydiğiniz kıyafetten tutun yiyeceğiniz yemeğe kadar. Böyle bakınca zor gibi geliyor ama insan alışıyor.
Ev içine gelince de. Kimisine göre her şey aynı devam etmeli, kırılacak dökülecek eşya da yerinde kalmalı çocuk öyle öğrenmeli vs ama bana göre değil mesela. Çocuğun konforu daha önemli. O yüzden benim evimde ne sivri köşeli eşya vardır ne tv ünitesi vs.
Tam olarak istediğiniz cevabı verememiiş olabilirim.
Gönlünüzce olsunCevabınız için teşekkür ederim. Evlat edinmeye düşünüyorum. Doğal yollardan çocuk sahibi olamıyorum. Bunları göz önünde bulunduracağım.
Benim biyolojik cocugum yok yaklaşık 4 aydır koruyucu aileyim 12 aylıktı geldiğinde yürekten istekli olmanız yeterli herşey kendiliğinden gelişiyor.Bulundugunuz ildeki Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğüne görüşün kafanızda netleşecektir.Cevabınız için teşekkür ederim. Evlat edinmeye düşünüyorum. Doğal yollardan çocuk sahibi olamıyorum. Bunları göz önünde bulunduracağım.
Benim biyolojik cocugum yok yaklaşık 4 aydır koruyucu aileyim 12 aylıktı geldiğinde yürekten istekli olmanız yeterli herşey kendiliğinden gelişiyor.Bulundugunuz ildeki Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğüne görüşün kafanızda netleşecektir.
Çocuklu hayatta sosyal hayat çok çok değişiyor. Evde bakıcı veya çok çok alışık olduğu büyük anne-baba yoksa bütün planlarınız onun uyku saatine endeksleniyor. gece ve akşam planı yapamıyorsunuz özellikle ilk 2 yıl. Gündüz de her yerde uyuyamayan, dışarıda kısa uyuyan ve az uyuduğu için mutsuz olan bir bebeğiniz varsa yine kısıtlanıyorsunuz. Çocuğa bağlı birazda. Çok ufak çocuklarda 10-11'de restoranda oturan insanlar da gördüm ama ben biraz da vicdan yapıyorum. sosyal hayatın şekli de değişiyor. şık restoranları, sergileri, sinemayı, tiyatroyu unutuyorsunuz. artık oyun alanlı veya çocuğun rahat edebileceği mekanları seçiyorsunuz. parklar, piknikler artıyor. böyle olunca da daha çok sizinkine yakın yaşta çocuğu olanlarla görüşüyorsunuz.
maddi açıdan inanılmaz bir gider başlıyor. kreş vs başlamadan bile beziydi, oyuncağıydı, kitabıydı, araç gereciydi, kıyafetiydi, mamasıydı, doktor kontrolüydü derken baya masraf yapılıyor. çocuğa bakmak için çalışan annenin ayrılması zaten dengeleri alt üst ediyor. kesinlikle maddi açıdan hazırlıklı olmak gerekiyor.
biz 0 destek ile büyüttüğümüz için eşimle birbirimizin yüzünü zor gördüğümüz günler oldu. sürekli elimiz mesgul, kafamız mesgul. günaydın demeyi bile unuturduk çünkü sabah ağlama sesi ile uyanınca bir anda daha tuvalete gidemeden koşturma başlardı. bu eşler arasındaki ilişkiyi de çok yıpratabiliyor tabi. belki sevgide saygıda azalma olmuyor ama paylaşımdaki eski yoğunluk da olmuyor.
çoğu insanın anne-babasıyla ilişkisi de değişiyor. o güne kadar düşünmediğin konuları sık sık düşünür buluyorsun kendini. etkisi olumlu olan da olumsuz olan da gördüm.
evdeki eşyaların yeri yavaş yavaş değişiyor. önce birkaç mobilya geliyor, sonra oda yapılıyor. o sırada salona oyuncak köşesi geliyor. sonra orta sehpa kalkıyor oyun halısı seriliyor. emekleme, kalkma başlayınca tv, kitaplık filan sabitleniyor. çocuğun mizacına göre şuraya dolap kilidi, buraya priz kapağı, köşelere bir şeyler. her yeri kitlemek mümkün olmadığından mutfakta kesici ve kırılacak eşyalar üst dolap ve raflara taşınıyor. detarjanlar da öyle. dış kapıyı sürekli kilitli tutmak, pencere önünde sandalye bırakmamak...
insanın kıyafetleri bile değişiyor. çocuk hem kendini hem seni o kadar batıran bir şey ki artık kusmuk, sümük, çorba olmuş tşörtümü hemen değiştirmiyorum. iş kıyafeti gibi iş bitince, çocuk yatınca ancak çıkarıyorum. sürekli rahat ve kolay temizlenen şeyler giymek istiyorum. kaşmir kazaklar, topuklu ayakkabılar, kırışan gölekler, bluzlar dolabı bekliyor. kaşe palto bile giymiyorum. siyah anne taytı diye bir şey olması boşuna değil. emzirme döneminde bir de memeye ulaşabileceğim bir şeyler giyme mecburiyetim vardı. insanın iç çamaşırı bile değişiyor yani.
imkan olsa arabayı da değiştirirdik ama ona paramız yetmedi :)
Ne değişmiyor ki?
Evlat edinmeyi ya da koruyucu aile olmayı düşünüyormuşsunuz cok güzel bir düşünce. cocuk odası yapıp eğitici oyuncaklar kitaplar alabilirsiniz. biz evi cocuga göre düzenlemedik, çok küçük yaşlarda sürekli peşindeydik ama zaten orta sehpamız yok sivri köşeli eşyalarımız yok, mutfağa pek sokmadık. evden ziyade kendinizi hazırlamanız daha önemli, çalışıyormusunuz, çocuga ayıracak vaktiniz varmı. sabırlı biri misiniz, gelecek icin neler planlıyorsunuz vs. cok kapsamlı bir konu, belki bir uzmandan yardım alabilirsinizÇocuklu yaşam için yapılabilecek düzenlemeler nelerdir
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?