Bol bol Kuranı Kerim dinleyin inşallah en kısa sürede geçerİnanın farkındayım ama elimde değil. Kendimde 10 sene sonra kavuştum. Tedaviler gördüm.
Ama istem dışı delirecek gibiyim.
Yani çok fazla durmayan bi bebekte değil ama bilmiyorum sürekli ağlama hissi geliyor.
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki :) Bu süreci yaşadım ve sanırım hala yaşıyorum :))Arkadaşlar lütfen bana bi yol gösterin, kafayı yemek üzereyim.
Okadar sene uğraştım tedavi gördüm isfediğimden 10000% emindim.
Hamilelikte doğumda aksi hiçbirşey yaşamadım.
Eşim ailem full destekçim.
11 aralıkta doğum yaptım ve her Allahın günü ağlıyorum. Çocuk doğurduğum için pişmanım sanki.
Onu çok seviyorum ama elimde değil çıldıracak gibiyim.
Allah aşkına bu bir dönemmi geçiyormu? İntiharı bile düşünüyorum artık ara ara.
Sanki herkesin hayatı devam ediyor benimki bitmiş gibi hissediyorum.
Lohusa depresyonundasın sakin ol...Beyninin her dediği düşüncelere anlam yükleme yeter ki...Arkadaşlar lütfen bana bi yol gösterin, kafayı yemek üzereyim.
Okadar sene uğraştım tedavi gördüm isfediğimden 10000% emindim.
Hamilelikte doğumda aksi hiçbirşey yaşamadım.
Eşim ailem full destekçim.
11 aralıkta doğum yaptım ve her Allahın günü ağlıyorum. Çocuk doğurduğum için pişmanım sanki.
Onu çok seviyorum ama elimde değil çıldıracak gibiyim.
Allah aşkına bu bir dönemmi geçiyormu? İntiharı bile düşünüyorum artık ara ara.
Sanki herkesin hayatı devam ediyor benimki bitmiş gibi hissediyorum.
Lohusa depresyonu olabilir bir uzmandan destek alabilirsinizArkadaşlar lütfen bana bi yol gösterin, kafayı yemek üzereyim.
Okadar sene uğraştım tedavi gördüm isfediğimden 10000% emindim.
Hamilelikte doğumda aksi hiçbirşey yaşamadım.
Eşim ailem full destekçim.
11 aralıkta doğum yaptım ve her Allahın günü ağlıyorum. Çocuk doğurduğum için pişmanım sanki.
Onu çok seviyorum ama elimde değil çıldıracak gibiyim.
Allah aşkına bu bir dönemmi geçiyormu? İntiharı bile düşünüyorum artık ara ara.
Sanki herkesin hayatı devam ediyor benimki bitmiş gibi hissediyorum.
Yazdıklarını okuyunca kendimi gördüm resmen. Bende doğum yaptığımın 3. Günü başlamıştı bu duygular sanki onu istemiyorum pişmanım eşimle arama girecek hayatım çok kötü olacak artık hep bir sorumluluğum var vs.gibi düşünceler beynimde dolaşıyordu her gün defalarca ağlardım o dönem sürekli buraya girerdim lohusalık depresyonuyla ilgili yazılanları okurdum, YouTubeden videolar izlerdim bir çıkar yol arardım.. bu süreç bende 35 gün sürdü sonra bir anda bütün bu düşüncelerim değişmeye başladı anladım ki hormonlarım, yeni bir hayata alışma süreci hepsi beni çok zorlamış.. yardım almayı düşündüm ama eşimle tekiz aileler uzakta olunca fırsatım olmadı. Eğer çok zorlaniyorsan mutlaka yardım al lütfen ama geçecek buna emin ol. Şuan 8 aylık bebeğim ve çok zorlandigim halde çok çok mutluyum o eski düşünceler bir daha asla gelmedi aklımaArkadaşlar lütfen bana bi yol gösterin, kafayı yemek üzereyim.
Okadar sene uğraştım tedavi gördüm isfediğimden 10000% emindim.
Hamilelikte doğumda aksi hiçbirşey yaşamadım.
Eşim ailem full destekçim.
11 aralıkta doğum yaptım ve her Allahın günü ağlıyorum. Çocuk doğurduğum için pişmanım sanki.
Onu çok seviyorum ama elimde değil çıldıracak gibiyim.
Allah aşkına bu bir dönemmi geçiyormu? İntiharı bile düşünüyorum artık ara ara.
Sanki herkesin hayatı devam ediyor benimki bitmiş gibi hissediyorum.
Lohusa depresyonu bu , bir psikolog desteği alma sansiniz var mı ?Arkadaşlar lütfen bana bi yol gösterin, kafayı yemek üzereyim.
Okadar sene uğraştım tedavi gördüm isfediğimden 10000% emindim.
Hamilelikte doğumda aksi hiçbirşey yaşamadım.
Eşim ailem full destekçim.
11 aralıkta doğum yaptım ve her Allahın günü ağlıyorum. Çocuk doğurduğum için pişmanım sanki.
Onu çok seviyorum ama elimde değil çıldıracak gibiyim.
Allah aşkına bu bir dönemmi geçiyormu? İntiharı bile düşünüyorum artık ara ara.
Sanki herkesin hayatı devam ediyor benimki bitmiş gibi hissediyorum.
Lohusalık depresyonu bu. Çoğu yeni doğum yapan kadında bunu görüyorum. Düzenli olarak yürüyüşe çıkın bebeği bebek arabasına koyun hava alın ya da araba varsa eşinizle arabada gezin. Bebekler arabada daha rahat uyuyor. 6 buçuk aylık yeğenim huysuz biraz zor uyuyor ama ne zaman dışarı çıkarsalar, arabada gezdirseler hemen uyuyakaliyorArkadaşlar lütfen bana bi yol gösterin, kafayı yemek üzereyim.
Okadar sene uğraştım tedavi gördüm isfediğimden 10000% emindim.
Hamilelikte doğumda aksi hiçbirşey yaşamadım.
Eşim ailem full destekçim.
11 aralıkta doğum yaptım ve her Allahın günü ağlıyorum. Çocuk doğurduğum için pişmanım sanki.
Onu çok seviyorum ama elimde değil çıldıracak gibiyim.
Allah aşkına bu bir dönemmi geçiyormu? İntiharı bile düşünüyorum artık ara ara.
Sanki herkesin hayatı devam ediyor benimki bitmiş gibi hissediyorum.
Lohusasın çok normal , bir kaç ay sonra sen de ne ilginç şeylere üzülmüşüm deyip kendine güleceksin. Ama yaşarken zor bir süreç Rabbim kolaylıkla atlatmayı nasip etsin.Arkadaşlar lütfen bana bi yol gösterin, kafayı yemek üzereyim.
Okadar sene uğraştım tedavi gördüm isfediğimden 10000% emindim.
Hamilelikte doğumda aksi hiçbirşey yaşamadım.
Eşim ailem full destekçim.
11 aralıkta doğum yaptım ve her Allahın günü ağlıyorum. Çocuk doğurduğum için pişmanım sanki.
Onu çok seviyorum ama elimde değil çıldıracak gibiyim.
Allah aşkına bu bir dönemmi geçiyormu? İntiharı bile düşünüyorum artık ara ara.
Sanki herkesin hayatı devam ediyor benimki bitmiş gibi hissediyorum.
Bu çok normal. Ben doğum yaptıktan sonra herkes de gördüğüm gibi o kutsal annelik hissi otomatik yükleniyor sanmıştım ama kendimi uzun bi süre anne gibi hissetmedim, bebeğim artık hep benimle olacak kendi hayatım kalmadı dedim, pişman oldum, ağladım sonra böyle düşündüğüm için ağladım.. Şuan 8 aylık, zamanla alışıyor insan, hâla zorlanıyor ve bazen eski zamanlarımı özlüyorum inkar edemem ama bebeğime olan sevgim de günden güne çoğalıyor, onun olmayacağı bi hayatıda düşünemiyorum.. Böyle garip bi şey bence annelik :) Kendinize zaman verin, ne güzel destekçileriniz de varmış.. Intihar düşüncelerinden dolayı profesyonel bir destek almanız sizin için iyi olabilir.. Lohusalıkda bu duygular çoook normal..Arkadaşlar lütfen bana bi yol gösterin, kafayı yemek üzereyim.
Okadar sene uğraştım tedavi gördüm isfediğimden 10000% emindim.
Hamilelikte doğumda aksi hiçbirşey yaşamadım.
Eşim ailem full destekçim.
11 aralıkta doğum yaptım ve her Allahın günü ağlıyorum. Çocuk doğurduğum için pişmanım sanki.
Onu çok seviyorum ama elimde değil çıldıracak gibiyim.
Allah aşkına bu bir dönemmi geçiyormu? İntiharı bile düşünüyorum artık ara ara.
Sanki herkesin hayatı devam ediyor benimki bitmiş gibi hissediyorum.
Merhaba 26 Kasım'da doğum yaptım ben de. Birebir hissettiklerinizi yaşamış birisi olarak söylüyorum kesinlikle geçecek emin olun. Ben de tüp bebek denedim planlı ve istekli bir gebelikti yani. Ama o ilk 10-15 gün Allahim ben naptım hazır değilmişim dedim. Her akşam ağlıyordum, iştahım kapandı yemeden içmeden kesilmiştim. Yaklaşık 15 gün sonra geçti, ara ara yine yokluyor ama o da normal. Hormonlar dengesiz bir kere şu an. Hiç üzülmeyin korkmayın. Psikolog arkadaşım bile bebeği olunca aynılarını yaşadı inanın, gecenlerde onunla konuştum. Hayatım bitti diye düşündüm, ailem beni hastaneye yatiracakti o derece kötüydüm dedi. Şu an bebisi buyudu gayet mutlu huzurlu. Çocuk büyütmekle alakalı kötü yorumlari okumayın duymayın. Yok 2 yaş zor yok yürüyünce zor vs. Bu tarz söylemler de beni çok kötü etkilemişti.Arkadaşlar lütfen bana bi yol gösterin, kafayı yemek üzereyim.
Okadar sene uğraştım tedavi gördüm isfediğimden 10000% emindim.
Hamilelikte doğumda aksi hiçbirşey yaşamadım.
Eşim ailem full destekçim.
11 aralıkta doğum yaptım ve her Allahın günü ağlıyorum. Çocuk doğurduğum için pişmanım sanki.
Onu çok seviyorum ama elimde değil çıldıracak gibiyim.
Allah aşkına bu bir dönemmi geçiyormu? İntiharı bile düşünüyorum artık ara ara.
Sanki herkesin hayatı devam ediyor benimki bitmiş gibi hissediyorum.
Geçiyor canım şu an lohusasın. Lohusa depresyonu da olabilir. İstersen psikoloğa gidip destek al. Geçecek diyip duygularını bastırmaya çalışmanı sağlamak da istemem. Ben de çok kötüydüm çok uykusuz kalmıştım. Şimdi 18 aylık çok çok daha iyiyim.Arkadaşlar lütfen bana bi yol gösterin, kafayı yemek üzereyim.
Okadar sene uğraştım tedavi gördüm isfediğimden 10000% emindim.
Hamilelikte doğumda aksi hiçbirşey yaşamadım.
Eşim ailem full destekçim.
11 aralıkta doğum yaptım ve her Allahın günü ağlıyorum. Çocuk doğurduğum için pişmanım sanki.
Onu çok seviyorum ama elimde değil çıldıracak gibiyim.
Allah aşkına bu bir dönemmi geçiyormu? İntiharı bile düşünüyorum artık ara ara.
Sanki herkesin hayatı devam ediyor benimki bitmiş gibi hissediyorum.
Bende durmadan aglardim aylarca birde cok yalnizdim. Neyseki yalniz degilmissiniz destekcileriniz var yardim almaktan cekinmeyin. Bu lohusa depresyonu. Sagligi yerinde miniginizin sukredin surekli. Allah dert verip derman aratmasin. Günler gececek, bebis buyuyecek her sey cok cok daha kolaylasacak.. zaman gecmeye mahkum. Bebeginizin iyiligine sukredin bol bol. Profesyonel destek de almaya calisin mumkunse.İnanın farkındayım ama elimde değil. Kendimde 10 sene sonra kavuştum. Tedaviler gördüm.
Ama istem dışı delirecek gibiyim.
Yani çok fazla durmayan bi bebekte değil ama bilmiyorum sürekli ağlama hissi geliyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?