Çocuk Sahibi Olmak Konusunda Kararsızlık ...

Merhaba kız kardeşler,
Bir süredir forumu takip ediyorum, belki öncelerden bu konu hakkında başlık açılmıştır. Eğer öyle ise mazur görün, ama yine de benimle fikirlerinizi paylaşın olur mu? :)
2 yıldır evliyim, 30 yaşındayım, özel bir firmada çalışıyorum. Eşim ve ailesi ile herhangi bir problemim yok. Evliliğe alışma sürecini geçtiğimizi düşünüyorum.
Çocuk sahibi olduktan sonra çocuğumuza kayınvalidem bakacak. Kendisi dünya tatlısıdır (çok şükür), gözüm çocuğun bakımı konusunda arkada kalmayacak. Eşim konusunda da şüphem yok fakat kendi adıma tereddütlerim çok.
En iyi ihtimalle 6 aylık iken bırakıp işe dönmek zorunda kalacağım. Kendimi buna daha şimdiden hazırlayamıyorum. İş çocuktan daha önemli değil, bırakma o halde diyebilirsiniz fakat maddi açıdan maalesef şartlar öyle olmuyor. En çokta çocuk için maddi açıdan çalışmaya devam etmem gerekiyor.
Benzer durumlarda olup, çocuk sahibi olmuş kardeşlerim; kendinizi nasıl hazırladınız? Nerelerde zorlandınız? Suya girince alışılır derler ya, o hesap girilmeli mi yoksa gerçekten hazır olmayı beklemeli mi?
Ya da gerçekten hazır olunuyor mu?

Şimdiden teşekkür ederim. :)

23393 .!.:

Ya da gerçekten hazır olunuyor mu?

Genişletmek için tıkla...

Evet maddi manevi bakabileceğinize inandığınız anda yapmaya karar verilmeli.

Her şeye hazır hisseder doğurursunuz ama öyle bir an gelirki ayyy nerden doğurdum da diyebilirsiniz

Çünkü an gelir çişe bile gidemezsiniz o duruma gelirsiniz.

Hayırlı zamanda hayırlısı olsun hakkınızda

23393 .!.:

Merhaba kız kardeşler,
Bir süredir forumu takip ediyorum, belki öncelerden bu konu hakkında başlık açılmıştır. Eğer öyle ise mazur görün, ama yine de benimle fikirlerinizi paylaşın olur mu? :)
2 yıldır evliyim, 30 yaşındayım, özel bir firmada çalışıyorum. Eşim ve ailesi ile herhangi bir problemim yok. Evliliğe alışma sürecini geçtiğimizi düşünüyorum.
Çocuk sahibi olduktan sonra çocuğumuza kayınvalidem bakacak. Kendisi dünya tatlısıdır (çok şükür), gözüm çocuğun bakımı konusunda arkada kalmayacak. Eşim konusunda da şüphem yok fakat kendi adıma tereddütlerim çok.
En iyi ihtimalle 6 aylık iken bırakıp işe dönmek zorunda kalacağım. Kendimi buna daha şimdiden hazırlayamıyorum. İş çocuktan daha önemli değil, bırakma o halde diyebilirsiniz fakat maddi açıdan maalesef şartlar öyle olmuyor. En çokta çocuk için maddi açıdan çalışmaya devam etmem gerekiyor.
Benzer durumlarda olup, çocuk sahibi olmuş kardeşlerim; kendinizi nasıl hazırladınız? Nerelerde zorlandınız? Suya girince alışılır derler ya, o hesap girilmeli mi yoksa gerçekten hazır olmayı beklemeli mi?
Ya da gerçekten hazır olunuyor mu?

Şimdiden teşekkür ederim. :)

Genişletmek için tıkla...

Birkaç yıl daha çalışıp, birikim yapıp; sonra çocuk sahibi olmayı da düşünebilirsiniz. Şu an tüm planlarınız ;doğmamış bebeğinize kayınvalidenizin bakmasına bağlı gibi görünüyor. Ya bakamazsa ?

Birçogumuz bu yollardan geçtiz,sizin ne güzel kayinvalideniz destek olacakmış,ben bakıcılarla kreş destekleriyle büyüttüm 2 evladımı.
Elbet zorlukları var,kimi bebek uyku sorunu çekiyor kimi gaz kimi kolik.
Tam bu kar geçti derken yürümeleri diş sancıları.Sendromları.
Elbet bu süreçlerin güzel taraflarıda oluyor..
Herşeyi göze almak lazım.
Kolay diyemem ama dünyanında en güzel duygusu

gulebilmek .!.:

Evet maddi manevi bakabileceğinize inandığınız anda yapmaya karar verilmeli.

Her şeye hazır hisseder doğurursunuz ama öyle bir an gelirki ayyy nerden doğurdum da diyebilirsiniz

Çünkü an gelir çişe bile gidemezsiniz o duruma gelirsiniz.

Hayırlı zamanda hayırlısı olsun hakkınızda

Genişletmek için tıkla...

Anladığım kadarıyla tam anlamıyla hazır da hissedilse bir yerde acaba diyebilirim :)
Teşekkür ederim kıymetli yorumunuz için.

Ben asla çocuk istemeyen biriydim. 35 yaşında evlendim, 40 yaşındayım kızım 1 yaşında. Evliliğe bile alışmak zor gelmişken başka bir canlıyı canından çok sevmek düşüncesi bana çok saçma geliyordu ama tam olarak öyle oluyor biliyor musunuz :) gezmeyi tozmayı çok seven ben, şimdi kızımın düzenini bozmamak için tüm hayatımı ona göre ayarladım. Ben de kızım 7 aylıkken çalışmaya başladım, dediğiniz gibi malum sebeplerden. Annem bakıyor kızıma ve gözüm asla arkada değil. Ne evliliğe ne de çocuğa alışma süreci bitiyor, çünkü her gün hatta her an çok farklı bir deneyim. Ama benim kadar çocuk istemeyen biri bile, şu an keşke imkanım olsa da bir kardeşi olabilseydi kızımın diyorsa siz de fazla düşünmeyin bence

zxshermine .!.:

Birkaç yıl daha çalışıp, birikim yapıp; sonra çocuk sahibi olmayı da düşünebilirsiniz. Şu an tüm planlarınız ;doğmamış bebeğinize kayınvalidenizin bakmasına bağlı gibi görünüyor. Ya bakamazsa ?

Genişletmek için tıkla...

Tabi ki bakamayabilir hatta bakmayadabilir, öyle bir zorunluluğu kesinlikle yok. Tamamen kendisine güvenip verilecek bir karar da değil. Sağ olsun, imkanım olduğu sürece bakacağım dedi. Var olan şartlarım bu şekilde aslında.
Dediğiniz de bir seçenek, ama günümüz şartlarında tek maaşla yetişmekte biraz zor.
Ama düşünülebilir :)
Kıymetli yorumunuz için teşekkür ederim.

kimseye güvenerek çocuk yapmayın tek tavsiyem bu. birde maddi olarak hazırsanız çünkü herşey çok pahalı hayat çok zor. çocuk bakmak hiç ama hiç kolay değil.

Ben çalışmıyorum hamileyim. Önümüzdeki yıllarda da calisamicam galiba hamile olunca işten çıktım. Benim hamileliğim zor geçti. Çok kustum dokuz aylık oldum hala çok kotuyum. Hala kusuyorum. Tek iyi yanım çok almış olmamam. Ama sahiden gösterildiği gibi değil hamilelik çok zor bakalim doğunca nasıl olacak.

Yani sıkıntılar kadın için hamilelikte başlıyor olabilir benimki öyle oldu. Her trimesterde bı sorun yaşadım. Çalışmam hayal oldu. Her kötü senaryoya alistirin kendinizi

Ben de çalışma taraftarı olan bir insanım hem çalışan annelerin kız çocukları anneleri örnek alıyor diye düşünüyorum.(ablamdan biliyorum) elbette zor olur ama ileride bence çalıştığınız için daha iyi hissedeceğinizi düşünüyorum ve ben de anneme bırakırım diyorum . Çok maddi imkanınız iyi olsa iki yıl ara verin derim ama çalışmaya alışmış insan için evde durmak sıkıcı oluyor.

ManzaramDeniz .!.:

Birçogumuz bu yollardan geçtiz,sizin ne güzel kayinvalideniz destek olacakmış,ben bakıcılarla kreş destekleriyle büyüttüm 2 evladımı.
Elbet zorlukları var,kimi bebek uyku sorunu çekiyor kimi gaz kimi kolik.
Tam bu kar geçti derken yürümeleri diş sancıları.Sendromları.
Elbet bu süreçlerin güzel taraflarıda oluyor..
Herşeyi göze almak lazım.
Kolay diyemem ama dünyanında en güzel duygusu

Genişletmek için tıkla...

Allah başımızdan eksik etmesin, sağ olsun.
Yaşamadım ama anlayabiliyorum, zor da olsa her şeyden çok kıymetli :)
Allah evlatlarınıza sağlık versin, kıymetli yorumunuz için teşekkür ederim.

beyazyakalibiranne .!.:

Ben asla çocuk istemeyen biriydim. 35 yaşında evlendim, 40 yaşındayım kızım 1 yaşında. Evliliğe bile alışmak zor gelmişken başka bir canlıyı canından çok sevmek düşüncesi bana çok saçma geliyordu ama tam olarak öyle oluyor biliyor musunuz :) gezmeyi tozmayı çok seven ben, şimdi kızımın düzenini bozmamak için tüm hayatımı ona göre ayarladım. Ben de kızım 7 aylıkken çalışmaya başladım, dediğiniz gibi malum sebeplerden. Annem bakıyor kızıma ve gözüm asla arkada değil. Ne evliliğe ne de çocuğa alışma süreci bitiyor, çünkü her gün hatta her an çok farklı bir deneyim. Ama benim kadar çocuk istemeyen biri bile, şu an keşke imkanım olsa da bir kardeşi olabilseydi kızımın diyorsa siz de fazla düşünmeyin bence

Genişletmek için tıkla...

Siz sanırım suya girince alışılıyor diyen tarafsınız :)
Çok hoşsunuz, içime su serpildi yorumunuz ile teşekkür ederim :)

Binlerce kadın bebeği 6 aylıkken çalışmak zorunda kalıyor emin olun dünyanın sonu değil
Zaten onun için çalışıyorsunuz o daha iyi yaşasın diye

Jameya .!.:

kimseye güvenerek çocuk yapmayın tek tavsiyem bu. birde maddi olarak hazırsanız çünkü herşey çok pahalı hayat çok zor. çocuk bakmak hiç ama hiç kolay değil.

Genişletmek için tıkla...

Çok haklısınız. Bu karar çekirdek aile dışında başka birine güvenerek verilecek bir karar değil.
Maddi olarak hazır olunur elbette ki, sağlık olsun çözülür. Ben manevi olarak hazır hissedemiyorum sanırım :)
Kıymetli yorumunuz için teşekkür ederim.

cyslan .!.:

Ben çalışmıyorum hamileyim. Önümüzdeki yıllarda da calisamicam galiba hamile olunca işten çıktım. Benim hamileliğim zor geçti. Çok kustum dokuz aylık oldum hala çok kotuyum. Hala kusuyorum. Tek iyi yanım çok almış olmamam. Ama sahiden gösterildiği gibi değil hamilelik çok zor bakalim doğunca nasıl olacak.

Yani sıkıntılar kadın için hamilelikte başlıyor olabilir benimki öyle oldu. Her trimesterde bı sorun yaşadım. Çalışmam hayal oldu. Her kötü senaryoya alistirin kendinizi

Genişletmek için tıkla...

Allah çocuğunuzu sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin. Evet cenin rahme düştüğü anda annelik başlıyor, her aşaması zor ve meşakkatli. Dilerim düşündüğünüzden çok daha güzel olur her şey.
Kıymetli yorumunuz için teşekkür ederim.

omrum94 .!.:

Ben de çalışma taraftarı olan bir insanım hem çalışan annelerin kız çocukları anneleri örnek alıyor diye düşünüyorum.(ablamdan biliyorum) elbette zor olur ama ileride bence çalıştığınız için daha iyi hissedeceğinizi düşünüyorum ve ben de anneme bırakırım diyorum . Çok maddi imkanınız iyi olsa iki yıl ara verin derim ama çalışmaya alışmış insan için evde durmak sıkıcı oluyor.

Genişletmek için tıkla...

Evet bir yanım böyle düşünüyor. Evde durmakta zor olabilir alıştıktan sonra ama en çok rol modellik konusunda çalışmam gerektiğini hissediyorum.
Kıymetli yorumunuz için teşekkür ederim.

23393 .!.:

Siz sanırım suya girince alışılıyor diyen tarafsınız :)
Çok hoşsunuz, içime su serpildi yorumunuz ile teşekkür ederim :)

Genişletmek için tıkla...

Evet biraz öyle oldu valla
Hayal ettiğiniz her şey bin kat güzeliyle gerçek olsun

Ben çocuğa ruhen veya maddi olarak tamamen hazır olunabileceğini düşünmüyorum. Hazır hissetmek olur bi ara, sonraki ay hazır değil gibi hissedersiniz, o hep değişiyor bence.

Kendimden örnek vereyim. Çocuk istemeye başladık. İlk ay ovulasyon bile denedim yani çat diye ne gerek varsa birkaç ay sonra annem hastalandı, 1 ay refakatçi kaldım, dedim iyi ki o ay çocuk olmamış, hazır değilim, uykum var uyumak istiyorum sonra yine hissettim, sonra bi ara çıktık meyhaneye gittik dedim ki böyle güzel ya gerek de yok pek çocuğa. Sonra yine istedim falan

Maddi olarak hiç konuşmuyorum bile, hiçbir zaman ideal bi maaş yoktur çocuk yapmak için. 30 alırsınız 50 olsa bebek arabasını kaliteli alırdık dersiniz. 50 alırsınız 100 alsak kocaman bi oda yapardık ona dersiniz falan filan onun ucu yok asla.

Orada en büyük kriter şu, kayınvalide oldu da bakamadı, hastalandı, bi şey oldu, B planınız ne? Şu an bir çocuğa belki yıllarca bağlı yaşamak (her ne kadar çocuğu olmadan tatile gidenler olsa da bilmiyorum bizim kültürümüze aykırı gibi geliyor belli bi yaşa kadar) sizde nasıl yankılanıyor? Gece uykusuz kalmak, hasta olsanız bile size bağımlı bi canlıyla ilgilenmek?

Hepsine cevabınız pozitifse olur artık gerisini de zaman gösterir

bir_umut_yasamak .!.:

Binlerce kadın bebeği 6 aylıkken çalışmak zorunda kalıyor emin olun dünyanın sonu değil
Zaten onun için çalışıyorsunuz o daha iyi yaşasın diye

Genişletmek için tıkla...

Evet, ilk veya son olmayacağım.
Ben aslında hemcinslerimin kendini nasıl hazırladığını merak etmiştim :)
Kıymetli yorumunuz için teşekkür ederim.

Zaren .!.:

Ben de şöyle oldu, yapmaya karar verince hani ara sıra bir yakınımızın bebesi gelir ya, Altını değiştir, karnını doyur, oyna gibi görüyoruz. Arka plan çok başkaymış

Şu an doğmamış çocuğa don biçtiğimiz için, bebeğin huyu nasıl olacak? Kolik mi? Uykusu nasıl? Bunu bilemiyoruz. Benim, 4 yaşındaki oğlum, ilk çocuk olsaydı devamı çok çok aralıklı veya düşünemezdim. Aşırı zeki ve hareketli. Yemesi, uykusu sorunlu. Allah can sağlığı versin çok seviyorum ama kök söktürür.

Bebeğiniz çok akıllıda olabilir, bilemeyiz. Önce bütün bunlara hazır mısınız? Bakım vs. 2. Plan. Bunun dışında çalışmaya elbet alışırsınız bebek sonrası. Kim bakarsa baksın, anne en çok yorulan oluyor.

Genişletmek için tıkla...

Ay evet doğmamış çocuğa don değil donlar biçiyormuş gibi hissediyorum kendimi :) Belki de her şeyi bırakıp sadece çocuğuma bakmam gerekecek, bilemiyorum ki. Benimkisi benzer durumlar yaşayan hemcinslerimin kendini nasıl hazırladığına dair bir merak :)
Allah çocuklarınıza sağlık versin.
Kıymetli yorumunuz için teşekkür ederim.

Bende atanirsam ücretsiz izin alirim diye düşünmüştüm ama 3 yildir gebe kalamadim o yüzden ertelemek mantıklı değil yaşınız da 30 ise. Pat diye hemen kalinamayabiliyor o ihtimalini de düşünün

Orangegreysky .!.:

Ben çocuğa ruhen veya maddi olarak tamamen hazır olunabileceğini düşünmüyorum. Hazır hissetmek olur bi ara, sonraki ay hazır değil gibi hissedersiniz, o hep değişiyor bence.

Kendimden örnek vereyim. Çocuk istemeye başladık. İlk ay ovulasyon bile denedim yani çat diye ne gerek varsa birkaç ay sonra annem hastalandı, 1 ay refakatçi kaldım, dedim iyi ki o ay çocuk olmamış, hazır değilim, uykum var uyumak istiyorum sonra yine hissettim, sonra bi ara çıktık meyhaneye gittik dedim ki böyle güzel ya gerek de yok pek çocuğa. Sonra yine istedim falan

Maddi olarak hiç konuşmuyorum bile, hiçbir zaman ideal bi maaş yoktur çocuk yapmak için. 30 alırsınız 50 olsa bebek arabasını kaliteli alırdık dersiniz. 50 alırsınız 100 alsak kocaman bi oda yapardık ona dersiniz falan filan onun ucu yok asla.

Orada en büyük kriter şu, kayınvalide oldu da bakamadı, hastalandı, bi şey oldu, B planınız ne? Şu an bir çocuğa belki yıllarca bağlı yaşamak (her ne kadar çocuğu olmadan tatile gidenler olsa da bilmiyorum bizim kültürümüze aykırı gibi geliyor belli bi yaşa kadar) sizde nasıl yankılanıyor? Gece uykusuz kalmak, hasta olsanız bile size bağımlı bi canlıyla ilgilenmek?

Hepsine cevabınız pozitifse olur artık gerisini de zaman gösterir

Genişletmek için tıkla...

Evet evet, hafta sonu dediğiniz gibi dışarıdaydık eşimle ve böyle iyi aslında ya dedim ama bugün olmasa da olur sanki diyorum :)
Tamamen kendim bakmam gerekirse çok zorlanmayız maddi olarak ama günümüz şartları malum, bir noktadan sonra kreşe erken verip işe geri dönmek zorunda kalabilirim.
Manevi olarak bugün tüm bunlara cevabım pozitif, ama yarın bazılarına negatif olabiliyor. Bu normal sanırım.
Bilemiyorum, verilebilecek en ama en zor kararmış gibi geliyor :)
Kıymetli yorumunuz için teşekkür ederim.