-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Çocuk Gelişimi Eğitimi ve Okul Öncesi eğitim hakkında sorularınızı yanıtlayablrm
- Konu Sahibi 4143m
- Başlangıç Tarihi
- 21 Haziran 2011
- 136
- 119
- 73
size çok basit bir örnek veriyim oğlum kolayı çok sever ve ben 2 bardağı geçince uyarıyorum biz evdeyken sıkıntı yok ama babaanenin yanında ağlayıp sızlanıyor oda çocuğa bişey söyleme kola çocuğa faydalı deyip şişeyi eline veriyor ee noluyo bizim otorite yerlerdebenimde ilk çocuğum tecrübesizim ama mümkün olduğunca evladımı herkes gibi iyi yetiştirmeye çalışıyorum ilginiz için çok teşekkürler
aslında kolanın gerçekten sağlıksız olduğunu oğlunuza kanıtlamanızı öneririm. yani sizin otoritenizden dolayı değil de gerçekten istemediği için sağlıksız olduğu için kolayı içmeyen bir çocuk haline getirmek gerekiyor.
Babaanne eğer uyumlu biriyse bir kez başbaşa bu konuyu sakince konuşabilirseniz hepsinden de iyi olabilir tabiki :)))
benimde 4 yaşında bi kızım var kardeşi 6 aylık oldu inanılmaz aktif her akşam park yanımızda oldugu için bebk kucagımda sadece o mutlu olsun yeterki diye çıkarıyorum gün içinde oyuncak çizgi film geçiriyor ama çok fazla soru soruyor konusmak istiyor sürekli cevap vermeye calısıyorum ama biyerde tıkanıyorum artık özellikle kardeşini emziriken altını degiştiriken bişeye dalmıs oluyorum okadar çok konusyoki artık duymuyorum söylediklerini bana vurarak cevap vermemi istiyo çok üzülüyorum herşeye çözüm üretiyorum ama bunda tıkandım napcam bilmiyorum onunda üzüldügünü farkediyorum .
aslında kolanın gerçekten sağlıksız olduğunu oğlunuza kanıtlamanızı öneririm. yani sizin otoritenizden dolayı değil de gerçekten istemediği için sağlıksız olduğu için kolayı içmeyen bir çocuk haline getirmek gerekiyor.
Babaanne eğer uyumlu biriyse bir kez başbaşa bu konuyu sakince konuşabilirseniz hepsinden de iyi olabilir tabiki :)))
doğru söylüyosunuz ama bizi içerken gören çocuğa bunu içme sağlıksız diyemiyorum fazla içmesin diyorum babaanneylede çok konuştum ama ne mümkün yeterki çocuk ağlamasın dediği olsun
- 21 Haziran 2011
- 136
- 119
- 73
Royas şu çok önemli,
çocuğunuza cezalandırıldığınız imajını vermeyin. yani sen bana vurunca benim çok canım acıyor çok üzülüyorum gibi duygusal tepkiler vermek yerine ciddi tepkiler verin. burada vurun bağırın demiyorum ama ses tonunuzu ciddi bir konuma getirip, yaptığının yanlış olduğunun farkına varana kadar seni yalnız bırakıyorum veya tepkilerini kontrol etmeyi öğrenene kadar Tv izlemeye biraz ara vermen gerektiğine karar verdim gibi II.Tip ceza yöntemlerini yani ortamdan olumlu olan birşeyi çekip almayı deneyebilirsiniz. ama bunu tutarlı bir şekilde uygulayın. hatta sakin olduğu bir zamanda empati kurma aşamasına gelmese bile bu yönde adım atması için onu yüreklendirin. hadi gel seninle arkadaşı kendisine vurduğunda bir çocuğun hissettikleri hakkında resimyapalım öykü yazalım gibi etkinlikler yapabilirsiniz.üstelik kaliteli bir vakit de geçirmiş olur duygusal anlamda daha yakın bağlarınızı sağlamlaştırabilirsiniz.
güzel bişiy soru soran çocuk zeki çocuktur öğrenmeye daha meyillidir tabi senin açından zor olabilir ,bunu yazmak istedm ben
saol canım bunu duymak bile mutlu etti
bebegin aglamaları tv sesi bide kızımın soruları kafam kazan gibi 
napalım onlar saglıklı mutlu olsun yeterki.evet çok mantıklı cezalandırma yöntemini yapan anneler var yine bu forumda okumuştum denemeye kalkarsm dahada agresif davranıcanı düşünüyorum ama yinede deniycem eşimede böyle söyliycem ona daha fazla vuruyor o benim gibi tepki vermiyor ikimizde kararlı olmalıyız
saol canım bunu duymak bile mutlu etti
benimkide yeni yeni sorular sormaya başladı çok hoşuma gidiyor bazende komik oluyor soruları gülüyorum senin bebişte varmış allah kolaylık versin
- 21 Haziran 2011
- 136
- 119
- 73
Belli ki kızınız kardeşinin doğumundan kaynaklı saltanat kaygısını diliyle çözme peşinde :)
ilgiyi bu yönde çekmeye çalışıyor, bahsetmemişsiniz ama eğer bu durum kardeşin doğumundan sonra nüksettiyse kesinlikle doğru kanıdayız demektir. Bu yaşlardaki kız çocuklarında genellikle konuşma sohbet etme dinlenilme isteği yoğundur. biz genellikle kardeşi yeni olan çocukların ailelerine, düzenlerini mümkün olduğunca bozmayın önerisinde bulunuyoruz. parka gitmeniz birlikte bişeyler yapmaya çalışmanız güzel, ama onu dinlemeye çalışın. dinleyemediğiniz zamanlarda da bunu ona açıkca belli edecek cümleler kurun. örneğin, "ayşecim, seni dinlemeyi seninle konuşmayı gerçekten çok istiyorum ve bunun için sabırsızlanıyorum bu konuyu mutfakta mı konuşmak istersin yoksa salonda mı?" yada " ayşecim bu konu gerçekten önemli ve konuşmamız gereken bir konu ama öncelikle senden rica etsem benim için salondaki çiçeği sulayabilir misin?" gibi erteleme yollarını kullanabiliriz. ama burada dikkat edilmesi gereken nokta kardeşi bahane olarak ortaya koymayın yani "kardeşini emzirdikten sonra bu konuyu konuşalım şeklinde değil, yukarıda söylediğim şekilde cümle kurmaya özen göstermeye çalışın..
Kolaylıklar dilerm
Son düzenleme:
- 21 Haziran 2011
- 136
- 119
- 73
ilk başlarda agresif davranacaktır. çünkü bu işin içinden nasıl sıyrılabilirim derdine düşecektir. eğer kararlı olursanız kabul edecektir. bu zamanla ve sizin tutumunuzla doğrudan bağlantılı bir durum
- 21 Haziran 2011
- 136
- 119
- 73
çok çok saolun bende kardeşini emziriyim altını degiştiriyim sonra diyodum hep meger nekadar yanlışmıs sölediklerinizi uygulıcam bol bol dua aldınız benden süpersiniz
çok teşekkür ederim. Amin.. :) Faydalı olabildiysem ne mutlu bana.. :)
hergün foruma giriş yapıyorum gün içinde bu konuyu defalarca kontrol edebilme şansım oluyor, ne zaman ihtiyacınız yardımcı olmaya çalışacağım...
aradığım şey tamda sizdiniz bukadar sevineceğim bişey olmamıştı uzun zamandır;
benimde 26 aylık hareketli,kişilikli,fikrinden sapmayana,kendinin ve yaşamının farkında,zıpır bir oğlum var herşey yolunda tamam sağlıklı sorun şuki fazla hareketli sevincinide üzüntüsnüde fiili hareketlerle fazla gösteren bir çoçuk olduğundan ve bizde eşimin işi dolasıyla memeleketimizden taşınalı 2 sene olduğu ve tüm insanlarla yeni tanıştığımız içinde bizimle görşmek istemediler yani öncesi yoktu arkadaşlıklarımızn bize katlanamadılar hareketli bir çoçuk olunca ve kendi çoçuklarına zarar vermesinden oyun oynarken ki kavgalardan çekinip ve bizde oğlumda evde sabah akşam vakit geçirmeye çalışıyoruz onu anlıyorum sıkılıyor ama parka gidiyoruz hemen arkadaş bulmak isitiyor acayip samimi ve cana yakın çünkü ama herkes öle değil bir iki yanaşıyor bazen gzel denk geliyor ki bu çok nadir zaman geçiriyor ama derdi oyuncak binmek değil arakadşla oynamak haklı olarak insanlarda hep ekip gelip gidiyor bidaha denk gelemiyoruz gene oğluş yanlız kalıyor evde oyuncağın herşekli hertürü var kocamna havuzundan akülü arabası bisikleti herşey ama herşey de tek başına.2yaş senduromunun hernoktasına uyuyor benyer yer sankinleştirici bile içiyorum çünkü benimde çevremde kimse yok aile yok vs.şimdi tek umudum 2 ay memlekete gidiyoruz orda dzelirm acaba?kreşe yazdırsakmı?bez bırakma operasyonunu melkete sakladım kendimde bide uğraşacak cesareti bulamadım yemek yemesi süper nazar değmesin hiç iştah sorunu olmadı kendinin okadarda farkındaki sıcak aman yanarsın dedim ne zaman önce bir kere asla dumanı çıkan şeye yaklaşmaz,soğuk senin için dediğim şeye üfff der elemez ,asla zararlı dediğim şeyi yemez ama onun dışında sözde dinlemez.konuşması fena değil ikili üçlü cümleler kuruyor .ne önerirsiniz 3 yaşına kadar anneden ayrılmasın diyorlar ama benden daha nekadar faydalanır bilemiyorum kreş en iyisimi acaba?
benimde 26 aylık hareketli,kişilikli,fikrinden sapmayana,kendinin ve yaşamının farkında,zıpır bir oğlum var herşey yolunda tamam sağlıklı sorun şuki fazla hareketli sevincinide üzüntüsnüde fiili hareketlerle fazla gösteren bir çoçuk olduğundan ve bizde eşimin işi dolasıyla memeleketimizden taşınalı 2 sene olduğu ve tüm insanlarla yeni tanıştığımız içinde bizimle görşmek istemediler yani öncesi yoktu arkadaşlıklarımızn bize katlanamadılar hareketli bir çoçuk olunca ve kendi çoçuklarına zarar vermesinden oyun oynarken ki kavgalardan çekinip ve bizde oğlumda evde sabah akşam vakit geçirmeye çalışıyoruz onu anlıyorum sıkılıyor ama parka gidiyoruz hemen arkadaş bulmak isitiyor acayip samimi ve cana yakın çünkü ama herkes öle değil bir iki yanaşıyor bazen gzel denk geliyor ki bu çok nadir zaman geçiriyor ama derdi oyuncak binmek değil arakadşla oynamak haklı olarak insanlarda hep ekip gelip gidiyor bidaha denk gelemiyoruz gene oğluş yanlız kalıyor evde oyuncağın herşekli hertürü var kocamna havuzundan akülü arabası bisikleti herşey ama herşey de tek başına.2yaş senduromunun hernoktasına uyuyor benyer yer sankinleştirici bile içiyorum çünkü benimde çevremde kimse yok aile yok vs.şimdi tek umudum 2 ay memlekete gidiyoruz orda dzelirm acaba?kreşe yazdırsakmı?bez bırakma operasyonunu melkete sakladım kendimde bide uğraşacak cesareti bulamadım yemek yemesi süper nazar değmesin hiç iştah sorunu olmadı kendinin okadarda farkındaki sıcak aman yanarsın dedim ne zaman önce bir kere asla dumanı çıkan şeye yaklaşmaz,soğuk senin için dediğim şeye üfff der elemez ,asla zararlı dediğim şeyi yemez ama onun dışında sözde dinlemez.konuşması fena değil ikili üçlü cümleler kuruyor .ne önerirsiniz 3 yaşına kadar anneden ayrılmasın diyorlar ama benden daha nekadar faydalanır bilemiyorum kreş en iyisimi acaba?
- 13 Haziran 2008
- 836
- 75
- 318
bide birşey daha danışmak istiyorum... parka gittiğimizde afacan çocuklar bizi itelediğinde, bizim saçımızı çektiğinde elele tutuşup çocuğun annesini bulup çocuğunun ne yaptığını söylüyoruz... şikayet ediyoruz yani elele... acaba doğru mu alıştırdım? yani karşısındaki vurunca oda aynı şeyi yapsın istemedim... bu yöntemimiz doğrumu? değilse ne yapılmalı? tşk.............
- 21 Haziran 2011
- 136
- 119
- 73
Merhabalar,
öncelikle kolaylıklar diliyorum, bilmediğiniz bir memlekette tek başınıza bütün gün 2 yaş sendromunda olan bir çocukla vakit geçirmek çok zor olsa gerek.
yazdıklarınızı okuyunca inanın yaşantınız gözümün önünde canlanıverdi. öncelikle şunu söyleyeyim bu yaştaki çocuklar genel olarak şunu ister, " annem yanımda olsun gözümün önünde olsun ama bana karışmasın kukla gibi otursun bi köşede isterler" yapıları gereği özgürdürler bir o kadar da çekingen anladığım kadarıyla bizim sıkıntımız duygularımızı belli edememekte. bu yaştaki çocukları duygularının farkındadırlar ancak nasıl gösterecekleri konusunda kararsızdır ve ne gördüyse onu işler.. örneğin sıkarak ısırılarak sevilen bir çocuk arkadaşlarına yada öğretmenine sevgisini gösterirken onu sıkabilir ısırabilir. duygu konusunda evde pek çalışma yapmadığınızı ya da farklı modeller ortada olmuş olabileceğini söyleyebilirim (bu konuyla ilgili cevap yazın lütfen) ikinci sıkıntımız sosyalleşmemiz karşısında sosyal ortam bulamamak. parklar çocukların kaynaşabilmesi için bir ortam sayılabilir ama anne babalar işin içine girip çocuklarını direkt olarak koruma içgüdüsüyle yaklaştıklarından istenilen sonuçlar elde edilemez. çevrenizde bu tür bir duyarlılığa sahip çocuğunun gerçekten savunma mekanizmalarını ve girişken yönlerini geliştirmek isteyen aile yapıları yoksa kreşler ve oyun grupları şarttır. Ayrıca çizgi filmler de bu yaştaki çocukları etkiler. çevresindeki insanlar şiddet eğilimli davranıyorsa bu da olumsuz etkilenme sebebidir.
çocuğunuz krononojik olarak 2 yaş 2 aylık. bu yaştaki çocuklarda genelde atma vurma tükürme gibi davranışlar gözlemlenebilir. hele birde boyumuz kilomuz yerindeyse liderlik kurmak büyük olduğunu belli etmek için de bu çabalarımızı ortaya koyarız. bu sebeple kreşe başlayıp bir de öğretmenle değerlendirme yapmanızı gelişim takip sürecine girmenizi öneririm. ancak bu yaş çocuğu için uzun süreli kreş uygun değildir. gün içinde en fazla 2-3 saat olan ve bir gün ev bir gün kreş tarzında programı olan yerleri tercih etmenizi tavsiye ederim. bunu şunun için söylüyorum, bu yaş çocukları için sosyal yaşam ev dışı mekanlar ve ilişkiler önemlidir ama ev de çok önemlidir. Eve doyumu da sağlamalıyız. evden bıktığını düşündüğünüz çocuklar her gün kreşe gittiklerinde ev için ağlayabil,rler. kreşe başlattığınızda da lütfen kararlı olun gerekirse öğretmenlerine söyleyip okul içinde bir süre bekleyin. duruma göre neler yapabileceğinizi kararınızdan sonra tekrar görüşelim.
2 aylık memleket geziniz umduğunuz yönde etkili geçmeyebilir. umutsuzluğa kapılmayın eğer mümkünse yaşı yakın çocuklarla bir arada olmasını sağlayıp gözlemleyin. benimle paylaşın.
oyuncaklarınız gerçekten çeşitliymiş ama lütfen hepsini bir arada aynı zamanda sunmayın. çocuk için birşey ifade etmez. 5 çeşit oyuncak çevresinde olsun 1 hafta sonra sakladığınız oyuncaklarla değiştirin daha keyifli oynayacaktır.
Kolaylıklar dilerim
- 21 Haziran 2011
- 136
- 119
- 73
Çocuğunuzda savunma mekanizmalarını geliştirmekse asıl hedefiniz yaptığınız çok da doğru sayılmaz. şikayet etmenin sorunu çözmediğini hepimiz biliriz. şikayet etmek yerine (hele hele bu annesine doğru yapılıyorsa daha vahim) ne yapmamız gerektiği hakkında çocuğunuzun fikrini almanız onun problem çözme becerilerini geliştireilieceği gibi bulduğu çözümü uygulamasına da ortam sağlayacaktır. ne yapmalıyız dediğinizde çocuğunuz size bende vurcam diyebilir. siz baktınız bu durum olumsuz bir çözüm o zaman "bu bir çözüm olabilir ama başka bişey de yapabiliriz biraz daha düşün" diyebilirsiniz. yada şikayet etmek yerine o arkadaşına "KENDİN" gidip bunun nasıl bir davranış olduğunu söylemelisin" Diyebilirsiniz. ama annesini bulup şikayet etmek süreci olumsuz yöne çevirir dikkatli olun
tekrar merhaba size yemek konusunda da fikir danışmak istiyorum,bir çok annenin sıkıntısı oğlum çok iştahsız yemek yediremiyorum doktora götürdüm polivit vitamin şurubu verdi ara ara veriyorum ,kahvaltı alışkanlığı yok peynir domates vs. ağzına sürmez ,et hiç yemiyor biberonu kestiğim için artık sütte içmiyor ,süt içirebilmek için içine nesquik koymayı denedim içti böyle içirmeye devam ediyimmi bilemedim,ayrıca çok aburcubur yiyor cips, kola, hazır puding,bisküvi,dondurma buyüzden hiç yapmadığı bişeyi yapmaya başladı herkesten para isteyip bakkaldan kendisi almak istiyor,babası eliboş gelirse akşam kıyametler kopuyor ,aburcubur iştahını kesiyor olabilir ama onları yemedği zamanlardada yemek yemiyor yediği şeyler,pilav,yumurta,çorba. Meyve hiç yemiyor en çokta canım buna sıkılıyor muza çocular bayılır onu bile yemez,tavsiyelerinizi bekliyorum
- 21 Haziran 2011
- 136
- 119
- 73
iştahsızlık ve yemek seçme çocukların bir çoğunda görülen bir durum. anne baba bu konuda hassasiyetlerini çocuğa çok net bir şekilde ifade eder yada bir şekilde belli ederse bu durum hızlanarak devam eder. anne baba duygusal yanlarını bir kenara bırakıp kararlı olduklarını göstermeleri gerekiyor. abur cubur tarzı yiyecekleri mümkün olduğunca evinize almayın. ağlayabilir bağırabilir farklı çeşitlerde tepkisini ortaya koyabilir böyle durumlarda üstüne düşmemeniz gerekmektedir. çünkü siz üstüne düşerseniz bahsettiğim hassas yönünüzü yine ortaya koyacaksınız ve bu yönünüzü kullanıma açık hale getireceksiniz. yemek yemediğinde yada tepki olarak bende yemek yemem dediğinde " sen bilirsin, bugünkü yemeğimiz bu istersen tabağın ve yemeğin burada gelip yiyebilirsin" demek en doğrusu. unutmayın etrafında yiyecekler olduğu halde açlıktan ölen bir çocuk yok. üzerine düştüğünüz zamanlarda da kendi dediğini bir şekilde yaptıran çocuğunuza bu davranışı uygulamak sizin de yararınıza olacaktır. keza yorulan taraf şuan da sadece siz oluyorsunuz.
önemli olan bir konu da şu, yemek saatleri. yemek yediğiniz belli saatlere çocuğunuzu uydurmaya çalışın. örneğin saat 18.00 de akşam yemeğinizi yiyorsanız, çocuğunuz 17,30 da acıktım diyorsa beklemesi gerektiğini söylemeniz onu bu kurala alıştırmanız gerekir. tabi bu söylediklerim hemen olacak şeyler değil zamanla ve yaşla daha rayına oturacak kabullenir hale gelecek kurallardır.
Mutlu günler...
Benzer Konular
