Çocuk ayrımı

Iyide yasak o çocuğun evden çikması. Ben ve eşim hastalanınca çocuklar da riskli kabul edildi,hatta karantinaları benden 1 gün sonra kalktı.
Annesi ile kalmalıydı en baştan.
Hadi aldı eşiniz ,size karantina yaparız deyipte bebeğinizin burnunun dibine sokması çok saçma. Resmen sizi kandırmış bu adam. Otursun kızıyla başbaşa dönmeyin karantina bitene kadar
 
ne yapsın ama adam kızını odaya mı kilitlesin ?

Evlat ayrımı vs diye çok aşırı abartmışsınız.

Kız temaslı ise direk gidip test yaptırması gerekiyordu. O test yaptırır birkaç gün evde babasıyla kalırdı. Sizde o arada bebeği alıp başka yerde kalırdınız birkaç gün
Eşiniz kadar sizde suçlusunuz. Sizde bebeğin sağlığını hiçe saymışsınız bu durumda.
 
Kızın size gelmesi şarttı ise herşey baştan planlanacaktı. Kız yolda telkin edilecekti eve girer girmez oda karantinasına girecekleri konusunda. Bunu yumuşatmanın da milyon tane yolu var. Kardeşin hasta sana bulaşabilir o yüzden bi süre yaklaşmayalım seninle birlikte 10 gün baba kız kampına giriyoruz şunları bunları yapacağız kampı tamamlayabilirsek şu ödülü kazanacağız vs vs yani böyle olayı adamların kontrolüne bırakınca düşüncesiz ve aptalca davranıyorlar siz uyanık olacaktınız biraz da bence ama artık olan oldu akıl parası olsun deyip geçeceksiniz bence
 
belki de bir anlık boşluğuna denk gelmiştir o an üzülmesin diye düşünmüştür mantıksız da olsa, eşin çocuğundan ayrı kalmanın vicdanını yaşıyodur belki bilemezsin o yüzden normaldeki tavrı değilse kalp kırmayın uyarın geçin bi şekilde çözülsün derim ben
 
ben sizi hiç anlamadım annesi ağırsa 8 yaşındaki çocuk kendi ihtiyaçlarını nasıl karşılasın nasıl kendine baksın ne demek çocuğun evden çıkmaması gerekiyordu ya mantıklı değil bence söylediğiniz allah aşkına
 
ayrıca eşinizin normal halinin bu olmadığını düşünüyorsanız bence biraz affetmeye çalışın çünkü düşüncesizlik anlık olarak hepimizin yaptığı bi şey
 
bana göre bunu çocuk ayrımı değilde anlık cahillik gibi tanımlasanız içiniz soğumaz en azından
 
Niye evden getirdi ki, siz neden annenize gittiniz ki, neden onu yaptınız bunu yaptınız gibi soruların şu an kimseye bir faydası yok.

Herkes anlaşmış gibi aynı şeyleri soruyor.

Sevgili hanimefendiciğim. Eşiniz evlat ayrımı yapıyor mu yapmıyor mu emin olamadım.

Önceden beridir mi kızına karşı daha hassas.

Acaba diyorum annesiyle boşandığı için kızına karşı suçlu ya da borçlu mu hissediyor kendini.

Çünkü yaptığı şey, bi anlık gafletle açıklanamıyor .

KKızıda bi şey yoktur diye düşünmüş olabilir demiş arkadaslar. Ama o da bana mantıksız geliyor. Zira hastalığın ortasından almış gelmiş çocuğu.

Düşünülecek bir şey yok ki ortada. Bir gerçeklik var.

Kızım biliyorsun şu an hastalıktan ötürü durum biraz karışık. Kardeşin de çok minicik . Arzu edersen biz birkaç gün odada takılalım . Sonra kardeşini severiz. Burdayiz daha . Diyebilirdi.

Ve deseydi de kızın incileri dökülmezdi.

Ama yaptığı davranış netice olarak sizin incilerinizi dökmüş. Insallah bebeğiniz de siz de kapmamissinizdir.

Allahyardımcınız olsun
 
Merhaba arkadaşlar;

Size danışmak istediğim şu. Ben 1 buçuk senelik evliyim. Eşimin daha önceden evliliğinden 1 kızı var. Bizimde Ocak ayında bir oğlumuz oldu. Herşey güzeldi. Geçtiğimiz hafta sonu eşimin kızı bizdeydi 8 yaşında. Pazar akşamı eve annesine götürdü pazartesi annesi test yapmış covid testi pozitif çıkmış eşimde hemen kızını almaya gitti. Ama bana sordu ne yapalım diye bende ya evde oda karantinası yapalım ya da ben oğlanı alıp abinlere gideyim dedim yok evde karantina yaparız dedi. Ve geldiler ellerini yıkadılar ve direk bebeğin olduğu odaya geçtiler. Şimdi kızı birebir temaslı. Odaya geçtiklerinde kızı baba kardeşimi öpebilir miyim dedi oda tabiki sen ablasısın sen öpmüceksin de kim öpecek dedi. Şok oldum kucağına aldı oğlumu babası ve oyun oynamaya başladılar ben hayatımda ilkkez şuur kaybı yaşadım. Ne yapacağımı bilemedim mutfakta ağlıyordum yanıma gelip korkuyor musun dedi hani karantina yapacaktık dedim oda da mı yaşayalım kızım çok üzgün dedi ben gitseydim oğlumu alıp dedim e o zaman kızım daha çok korkacaktı ve psikolojisi nasıl olur su siz gitseydiniz dedi. Uzun lafın kısası 1 evladı üzülmesin diye diğer evladının sağlığını hiçe saydı. Ve ben bunu haZmedemiyorum ertesi gün anneme geldim. Odada karantinadayız. Sizce bu yaptığı ne? Ben nasıl affedicem. İçim soğudu. Kaldıramıyorum. Özür dileyecek ve geçecek bişey değil resmen oğlunun can sağlını hiçe saydı. Düşündükçe omuzlarıma yük biniyor ne yapmam gerekiyor.?
Eşiniz tamamen saçmalamış çocuğu annesinin yanından alarak biz eşimle test yaptırmaya giderken biri 5 biri 1 yaşında iki çocuğumuzu yanımızda götürdük arabada sırayla birimiz çocukları bekledi öyle teste girdik başkasına bıraksak o kişilerede geçecek sonuçta.
 
Ben de henüz 5.5 aylık anneyim. O yüzden yazdıklarınızı okurken içim yandı. Sizi anlıyorum, sonuna kadar haklısınız. Kendimi sizin yerinize koyuyorum da... Bazıları yok yere yükleniyor size, buradaki mevzu özlük, üveylik değil. Bahsi geçen 8 yaşındaki kızımız da sizin öz evlâdınız olsaydı yine aynı tepkiyi verirdiniz eminim. Sizin bebeğiniz adı üstünde "bebek", Allah korusun hasta olsa ne derdini anlatabilir, ne de bir çocuk gibi sakinleştirilip, teselli edilebilir. Evet, dilerim kimse hasta olmasın; ancak bir bebeğin hastalık süreciyle , çocuk ve yetişkinlerin hastalık süreci aynı değil. Kendinize de yüklenmeyin, neden koruyamadım diye. Siz eşinize güvendiniz, çünkü o bir (baba)! Bu yüzden ekstra temkin göstermediniz. Eşinizde sıkıntı var büyük sıkıntı var. Ben olsam ne yapardım bu saatten sonra inanın bilemiyorum, o yüzden bir tavsiye de veremiyorum. Dilerim Rabbim bebeğinizi korur ve kalbinize ferahlık verir...❤
 
X