-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Anket Cocugunuzun, zihinsel engelli cocuklarla ayni ortamda oyun oynamasina izin verirmisin
- Konu Sahibi Fahriye
- Başlangıç Tarihi
empati yaparsan
daha rahat karar verirsin tatlım:mymeka:
allah göstermesin senin çocuğun öyle olsa
vesenin çocuğundan uzaklaştırsalar çocuklarını ne hissederdin:uhm:
neyse:mymeka:
canımın içi teşekkür ederim
- 13 Nisan 2007
- 33.215
- 100.836
- 1.123
- 46
Msn vermek kesinlikle yasak! Banlanırsınız siteden aman dikkat!Kötü Kazen
Konuya dönersek; anne olmadığım halde cevap vermek isterim. Tabii ki; evladıma böyle bir kısıtlama getirmem. İsterim ki güzel dostlukları olsun,paylaşımları olsun..yerimseniben
sağol laliş valla bilmiyoduk:):1hug:
ayol valla tanımıyomki:1ninca:
yada uykusuzluktan anlamıyommu ne?tatlicadiarzu
benim msn elifte varmı diosun?
:1hug:
- 15 Mart 2007
- 285
- 23
- 318
mirayım,
Engelli bir cocuga, yiyen gözlerle bakmak, onlara sanki bu dünyanin insani degilmiscesine gözelerini pörtleterek bakmak kendini bilmezlik degildir nedir. Hatta kendi cocuklarini o kadar üst sinifta görüpte, ay-vay..vs gibi sesler cikarip burun kivirmak kendini bilmezligin disinda insanlik disi davranis degilde ne?
benim cocuguma gelince,
Haftada 20 saat özel egitmeniyle yuvada(normal bir yuva, özel cocuklar icin yapilmis bir yuva degil) egitim alirken,
Haftada 3 kere 1 `rer saatlik rehabilitasyon merkezinde egitim almakta, bunlarin 1 günü anne-baba olarak terapi odasinda cocugumun ve terapistimizin yaptiklarini gözlemleyip ayni seyleri evde uygulamak üzere ordayiz. Diger 2.gün 2 terapist oglumla ilgilenmekte, diger 3.gün ise yuvadaki bakicimiz, oglumla beraber terapilere girmekte...haftada 1 gün ise ergoterapilerimiz var.
Ben kendi cocugum acisindan diyecek olursam. Oglumun diger cocuklarla beraber olmasi onlarla iletisim kurmasi otizm rahatsizligindaki bir cocuk icin cok önemli...eger ben onu, sadece terapilerle sinirlandiracak olursam, bir arpa boyu kadar yol bile elde edemem ya da edemezdim. Edemezdim diyorum, cünkü benim oglum 2 aydir yuvaya gidiyor ve olumlu cok degisimler olmaya basladi. Iyi ki, yuvalardaki müdürler normal cocukla, özel cocuk arasinda hicbir fark olmadigini sonucta onlarin birer cocuk oldugunu ve onlarinda akranlariyla oynamaya, eglenmeye, kosmaya, gülmeye ihtiyaclari oldugunun farkinda,
Yoksa ne olurda benim ve benim gibi Ebeveynlerin hali..
Bugünden kücük anim;
Otobüsteyim, oglumu otizm merkezine terapiye götürüyorum. Kadinin tas catlasa, 1,5-2 yaslarinda cocugu var. Tabi, anne diyor ve kendi dilince annesine birseyler sormaya calisiyor. Benim oglum 3,5 yasinda hala konusamiyor. Sadece heyecanlandigi zaman cigliklar atiyor. Yine oglum otobüste diger arabalari görünce sevinc cigliklari atinca kadin kafasini ogluma bir cevirdi. Ceviris o cevris bir daha kadinin gözleri oglumun üzerinden hic ayrilmadi. Ta ki, biz otobüsten ininceye kadar...
Bunun üzerine diyorum ki,
Gelde simdi, kendini bilmez deme, (ben bu tür bakislari cok yakaliyorum. Ama hep icime atiyorum. Birakinda burda icimi dökeyim. )
_______________________________________________
Olsun canim oglumla ben yine de gurur duyuyorum. Hatta, babasi, Abiside...
o bizim melegimiz..
Yagmur cocuguma (icimden geldi);
bazi insanlar bakiyormus, bazi insanlar cocugunun seninle oynamasini istemiyormus olsun varsin, ben varim, baban var, abin var, seni seven en az bizim kadar cirpinan seni duvarin arkasindan cikarmaya calisan terpistlerin ve bu tür konularda hassas annelerin cocuklari var. Onlar yeter sana bebegim, mavisim benim
Engelli bir cocuga, yiyen gözlerle bakmak, onlara sanki bu dünyanin insani degilmiscesine gözelerini pörtleterek bakmak kendini bilmezlik degildir nedir. Hatta kendi cocuklarini o kadar üst sinifta görüpte, ay-vay..vs gibi sesler cikarip burun kivirmak kendini bilmezligin disinda insanlik disi davranis degilde ne?
benim cocuguma gelince,
Haftada 20 saat özel egitmeniyle yuvada(normal bir yuva, özel cocuklar icin yapilmis bir yuva degil) egitim alirken,
Haftada 3 kere 1 `rer saatlik rehabilitasyon merkezinde egitim almakta, bunlarin 1 günü anne-baba olarak terapi odasinda cocugumun ve terapistimizin yaptiklarini gözlemleyip ayni seyleri evde uygulamak üzere ordayiz. Diger 2.gün 2 terapist oglumla ilgilenmekte, diger 3.gün ise yuvadaki bakicimiz, oglumla beraber terapilere girmekte...haftada 1 gün ise ergoterapilerimiz var.
Ben kendi cocugum acisindan diyecek olursam. Oglumun diger cocuklarla beraber olmasi onlarla iletisim kurmasi otizm rahatsizligindaki bir cocuk icin cok önemli...eger ben onu, sadece terapilerle sinirlandiracak olursam, bir arpa boyu kadar yol bile elde edemem ya da edemezdim. Edemezdim diyorum, cünkü benim oglum 2 aydir yuvaya gidiyor ve olumlu cok degisimler olmaya basladi. Iyi ki, yuvalardaki müdürler normal cocukla, özel cocuk arasinda hicbir fark olmadigini sonucta onlarin birer cocuk oldugunu ve onlarinda akranlariyla oynamaya, eglenmeye, kosmaya, gülmeye ihtiyaclari oldugunun farkinda,
Yoksa ne olurda benim ve benim gibi Ebeveynlerin hali..
Bugünden kücük anim;
Otobüsteyim, oglumu otizm merkezine terapiye götürüyorum. Kadinin tas catlasa, 1,5-2 yaslarinda cocugu var. Tabi, anne diyor ve kendi dilince annesine birseyler sormaya calisiyor. Benim oglum 3,5 yasinda hala konusamiyor. Sadece heyecanlandigi zaman cigliklar atiyor. Yine oglum otobüste diger arabalari görünce sevinc cigliklari atinca kadin kafasini ogluma bir cevirdi. Ceviris o cevris bir daha kadinin gözleri oglumun üzerinden hic ayrilmadi. Ta ki, biz otobüsten ininceye kadar...
Bunun üzerine diyorum ki,
Gelde simdi, kendini bilmez deme, (ben bu tür bakislari cok yakaliyorum. Ama hep icime atiyorum. Birakinda burda icimi dökeyim. )
_______________________________________________
Olsun canim oglumla ben yine de gurur duyuyorum. Hatta, babasi, Abiside...
o bizim melegimiz..
Yagmur cocuguma (icimden geldi);
bazi insanlar bakiyormus, bazi insanlar cocugunun seninle oynamasini istemiyormus olsun varsin, ben varim, baban var, abin var, seni seven en az bizim kadar cirpinan seni duvarin arkasindan cikarmaya calisan terpistlerin ve bu tür konularda hassas annelerin cocuklari var. Onlar yeter sana bebegim, mavisim benim
yaşadığım çevrede ve oğlumun okulunda çeşitli seviyelerde zihinsel engelli
çocuk var.izin vermemek diye bir durum söz konusu olamaz.iki taraf içinde olumlu sonuçlar doğurabilir.ancak üzülerek söylemeliyim ki bazen kontrolden çıkan davranışlar olabiliyor bu yüzden bir yetişkin ya da öğretmen denetiminde olması taraftarıyım.
çocuk var.izin vermemek diye bir durum söz konusu olamaz.iki taraf içinde olumlu sonuçlar doğurabilir.ancak üzülerek söylemeliyim ki bazen kontrolden çıkan davranışlar olabiliyor bu yüzden bir yetişkin ya da öğretmen denetiminde olması taraftarıyım.
Herşeyden önce böyle önemli bir konu için anket açmanızdan dolayı kutlarım sizi..
Soruya gelince; ben sakınca görmezdim asla ama uzmanların bu konudaki yorumları ne acaba?
Yani zihinsel engelli çocuklar için belki iyi bir rehabilite olur fakat sağlıklı çocukları aksi bir şekilde etkiler mi?
Soruya gelince; ben sakınca görmezdim asla ama uzmanların bu konudaki yorumları ne acaba?
Yani zihinsel engelli çocuklar için belki iyi bir rehabilite olur fakat sağlıklı çocukları aksi bir şekilde etkiler mi?
