- 12 Ekim 2017
- 278
- 334
- 23
- 40
- Konu Sahibi esrademir060606
-
- #41
Üzüldüm hem anneniz hem sizin için. Böyle travma durumlarında daha da ortaya çıkıyor galiba.
babam o 10 yaşındayken vefat etti zaten babamın ne benle ne kardeşimle bi ebeveyn ilişkisi vardı.bu süreci sakin atlatmak için yaptıkları kaş yaparken göz çıkarmak oldu annemin. hala sorsan kabullenmez.kardeşimle düşman gibiyiz.
hayır öğretmen değilim bu durumdan muzdarip bir veliyim , sizin gibi çocukları olan aileler genelde bir sorun görmeyip çocugunun lider vasfı taşıdıgına kadar götürüp olayları yardımcı olmaya yanaşmıyorlar çocugunuzu en iyi siz bilirsiniz biraz empati yapmayı düşünmeyi de siz istersiniz belki de
boşanan ailede bile çocuklara bunun normal bir süreç olup herkesin başına geleceğini mi anlatmaya çalışmak daha tramvatik. yoksa çocuğun sürekli anneyi babayı kötüleyen anane babane dedelere maaruz kalmak mı daha tramvatik kardeşimin durumu da bunun gibi bir şey oldu.Üzüldüm hem anneniz hem sizin için. Böyle travma durumlarında daha da ortaya çıkıyor galiba.
kırılacak bir şey yok aklınızın bir ucunda kalsın zekanın bin bir türlüsü var sosyal zekası eksik ise bu yönde çocuga yardımcı olunabilirBenmi durumu kabullenmeyip, empati yapmıyorum :)
Vallahi son zamanlarda aldığım en acımasız eleştiriydi bu.
Ben şimdi şunuda söyleyebilirim, genelde karşı tarafı suçlamayı seven veli psikolojisiyle; süper zekalı çocuğum sınıftaki arkadaşlarıyla oyunları oynayamıyor, çünkü benimki çok zeki onu aşıyor. diğer çocuklar çocuğumu kıskanıp hırslandırıyor. Falancanın annesinin gözü hep üstünde çocuğumun psikolojisi bozuluyor.
Ama ne yazıkki sorunu önce kendimde aramayı öğrenmiş eğitimli bir insamın ve bunu yapmıyorum.
Belki sizde yapmamayı deneyebilirsiniz!
Ben sadece sizin hangi deneyim ve bilginize bağlı olarak söylediğinizi bilmediğim çocuğun zekası yok sözünüze kırıldım ve cevap yazdım, sanırım bir dahada yazmayacağım.
Benim kızımda hırslı. Daha da kötüsü ne biliyor musunuz? Birde farkında.
2 ay kadar olmuştur,ppresim yapti boyadı güzelce. Bana gösterdi güzel olmuş kızım dedim,eleştiri asla yapmam tarzım değil,en fazla "aa bunuda mı yapsaydın yanına "derim ki o gün demedim.
Benim kız bir başladı. Olmadı anne yapamadım,bak eteği olmadı farketmiyor musun demeye. Gitti odasına ağladı biraz.
Üzerine gitmedim. Sakinleşmesini bekledim. Sonra anlattım zamanla öğreniceksin,denedikce daha iyi yapacaksın,ayrıca herkes herşeyi güzel yapacak diye birşey yok vs diye.
Okul pedagoku ile konuştum,aynı zamanda rehberlik öğretmeni,kızımıda tanıyor 2 dönemdir.
Karakter dedi,ben dersimde de gözlemliyorum,hep en iyisini yapmaya çalışıyor,birde farkındalığı yüksek bir cocuk,kendi biliyor aslında ne düzeyde başarılı olduğunu yada olamadığını diye ekledi.
Dolayısıyla biz kandıramıyoruz onu bu konularda.
Dikkatli davranıyoruz. 2 aydır kriz yaşamadık.
Kıskanç Kurbağa Eda diye bir kitap var,tavsiye ederim. Biz aldık okuyoruz,kızım çok sevdi. Kardeş kıskançlığı konusunda değil ama arkadaş kıskançlığı ile ilgili bir kitap. Kısa da sıkmıyor.Birkaç tane aldık, bazı çocuk kitapları var onları da ara ara okuyoruz bakalım neler olacak.
Şimdilik kardeşini ne kadar çok hep beraber seveceğimizden ona iyi bakacağımızdan, kendisi gibi tatlı olacağından bahsedip reklam yapıyoruz :)
Benim kızımda hırslı. Daha da kötüsü ne biliyor musunuz? Birde farkında.
2 ay kadar olmuştur,ppresim yapti boyadı güzelce. Bana gösterdi güzel olmuş kızım dedim,eleştiri asla yapmam tarzım değil,en fazla "aa bunuda mı yapsaydın yanına "derim ki o gün demedim.
Benim kız bir başladı. Olmadı anne yapamadım,bak eteği olmadı farketmiyor musun demeye. Gitti odasına ağladı biraz.
Üzerine gitmedim. Sakinleşmesini bekledim. Sonra anlattım zamanla öğreniceksin,denedikce daha iyi yapacaksın,ayrıca herkes herşeyi güzel yapacak diye birşey yok vs diye.
Okul pedagoku ile konuştum,aynı zamanda rehberlik öğretmeni,kızımıda tanıyor 2 dönemdir.
Karakter dedi,ben dersimde de gözlemliyorum,hep en iyisini yapmaya çalışıyor,birde farkındalığı yüksek bir cocuk,kendi biliyor aslında ne düzeyde başarılı olduğunu yada olamadığını diye ekledi.
Dolayısıyla biz kandıramıyoruz onu bu konularda.
Dikkatli davranıyoruz. 2 aydır kriz yaşamadık.
Canım bulunduğu yaş dönemi biraz sürekli "ben" dediği,masum bir çıkarcı eğilimin olduğu dönem.Empati yeteneği henüz bizim gibi gelişmedi.İyi olanın onun lehine olan olduğunu sanıyor ve buna yönelik davranıyor.Onunla vakit geçirirken ,kitap okurken bu konuyu ele alabilirsiniz. Mini masallar var ,hayvanlar aracılığıyla belli değerleri ele alma.sansi veriyor size.Aksamlari sarılın çocuğunuza bu masalı okuyun ve bunun üzerinden sohbet edin.Suclayici ve yargılayıci cümleler kurmayın....sürekli onun kazanacağı oyunlar oluşturmayı.Ve eğitim hayatı boyunca sizin ona olan sevginizin şartlara bagli olduğu ,iyi / başarılı olduğu sürece onu sevdiğiniz yönünde düşünce gelişmesine neden olmayın. Onu koşulsuz sevdiğinizin altını çizen ve tutarlı olun
Yapı meselesi diyorum ben artık kızım için.Bizdede resim yapmaktan da huysuzluk çıktığı olmuştur :)
Genelde benimki güzel olmadı seninki güzel oldu krizi.
Bnece seninkide güzel, anne olunca sende daha güzelini yaparsın tabiki gibi şeylerle atlattık.
Ama oyunlar korkulu rüyamız. Jenga oynarken bile niye bende devrildi diye üzülüyor çocuk. Belkide hepsi üzülüyordur, etrafımda çok cocukta olmadı pekde bilmiyorum aslınd.
boşanan ailede bile çocuklara bunun normal bir süreç olup herkesin başına geleceğini mi anlatmaya çalışmak daha tramvatik. yoksa çocuğun sürekli anneyi babayı kötüleyen anane babane dedelere maaruz kalmak mı daha tramvatik kardeşimin durumu da bunun gibi bir şey oldu.
Yapı meselesi diyorum ben artık kızım için.
Zira asla aşırı pohpohlayan,sen mükemmelsin,en iyisisin ,en güzelsin tarzında davranmadım.
Damdan inanır mısın?evet fark ediyorlar
mesela ben olmamış bir şeye olmuş dersem daha da kızdığını da hissediyorum
bir de sonuçta bazen bizim iyi bulduğumuz şeyleri bile onun kafasındaki algı yeterli bulmuyor
ben o durumlarda bırakıyorum
Yapı meselesi diyorum ben artık kızım için.
Zira asla aşırı pohpohlayan,sen mükemmelsin,en iyisisin ,en güzelsin tarzında davranmadım.
Damdan inanır mısın?
Bebekken dahi böyleydi. Asla oyalanamazdı. Aklina ne geldiyse onu istedi ve alana kadar vazgecmezdi.
Oyalanabilen,kafası dağıtılabilen bir bebek olmadı hiç.
Erkenden konuşmasıda bundan. Hırslı cünkü,anlaşılmayınca aşırı huysuzlanıyor.
O konuşurken es kaza dinlemediğini farkederse bile sorun.
Hep birey gibiydi. Halada öyle.
Bazen eşim diyor ki,sen niye bu kadar çekiniyorsun bu çocuktan. Zira hep kelimelerimi seçerek,bir yutkunarak konuşuyorum.
Haklısın ama ne yapılabilir inan bilmiyorum.işte ben de bazen bu mu hatamız diyorum
biz pohpohlamıyoruz ama o okula gelenlerin hepsi çok pohpohlanmış kendilerini çok üstün gören bir edada olup, böyle olmayan çocukları eziyorlar
bu durumda da ezilmemek için, üstün olmak için, hep en iyisi için mücadele eden bir grup oluyor
benimki daha büyük ve bu aşamaların bir kısmını geçtik
ama ilkokul daha zorlu bir süreç özellikle erkeklerde
güç, iyi top oynama gibi unsurlarda üstünlük arıyorlar birbirlerinde hatta yaramazlıkta
o yaramazlık yapmaz, öğretmeni dinler diye aşağılıyorlar çocuğu
adı akran zorbalığı ama isim konulması sorunu çözmüyor aksine normalleştiriyor
çocuk da güç ya da diğer unsurlarla geçemeyince başarılı olduğu alanda daha fazla başarılı olmak için hırs yapıyor ve en ufak bir eksiklikte de müthiş çöküntü yaşıyor
Değiştiriş hangi yöne olacak :)
Biz ülkemize döndük büyük sevinç ve umutlarla, ah oda ayrı bir konu zaten. 5 aydır sinir stres içindeyiz, atanma atanamama, anlaşma anlaşamama, üstüne hamilelik. Ben bile tuhaf davranışlar içindeyim bazen, çocuk ne yapsın diyorum.
Yaaa aynı kızım. O cümle bitmiyor" ama" eklenerek uzayıp gidiyor.o da tarz işte
mesela benimki geç konuştu ama ayrıntılı konuştu
balonu nereden aldın sorusuna
"okulun aşağısında kapalı pazar var, onun iki kapısı var, alttaki çıkış kapısının oradaki baloncudan "dediğinde 28 aylıktı okul müdürü imdatttt modunda aramıştı "pazardan" dese yetecekti diye
hala dikkatli, cümleleri vs olduğu gibi söylüyor ve aynı performansı benden de bekliyor ben aklımda tutamıyorum deyince kızıyor mesela
ya da işte okulda olanları ayrıntılı olarak hatırlıyor, basit bir olay bile onun hafızdan çıkmıyor, günlerce içine dert oluyor
Haklısın ama ne yapılabilir inan bilmiyorum.
Geçen sene biz yaşadık o akran zorbalığını,çıldıracak raddeye geldim.
Zira çocuğun ailesi aşırı gamsız insanlardı. Hep sensin dedikleri cocuk öyle diye diye bu hale gelmişti.
Bu sene de diken üstündeyim.
Bilemiyorum,benim kızım merhametlidir. Asla itip kakma,vurma veya kişisel,fiziksel özelliklerle alay etme,aşağılama gibi bir tavri yoktur. Ona yapılırsa aşırı üzülür yani.
Ben onu öyle yetiştirmedim ki zaten mizacına ters.
Ne diyim Allah iyilerle karşılaştırsın yavrularımızı
geçen bu konuda oğlumun okulunda öğretmenlerle sohbet ettik
yani somut bir olay değil genel sohbet
onlar diyorlar ki aslında o bizim "aman, ne güzel yetiştirmişler" dediğimiz çocukları mahfediyor diğer çocuklar diyorlar
o kadar acı ki
bir de o çocukların anneleri var aman ne olacak ezile ezile ezmeyi öğrenirler hayat böyle diyorlar
bir de şunu gözlemledim
ikinci çocuklar daha rahat
onlar mücadelenin içinde büyüdükleri hep büyük kardeş ile rekabet olduğu için daha kolay atlatıyorlar ezen olma sürecini de ezilen olmayı da
derste öğretmen bir şey sormuş
herkes anlatmadın demiş
benimki parmak kaldırmış
geçen hafta şu derste şöyle anlatmıştınız demiş
öğretmen de işte aferin X e bak o dinlemiş vs demiş
sonra hemen çocuklar sen dinlemese idin öğretmen anlatmadı sanardı şimdi bizim hatırlamadığımızı anladı demişler
yaş 7 sınıf ilkokul 2
o nedenle orta karar olmalı çocuklar diyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?