- Konu Sahibi esrademir060606
- #21
benim kardeşimde böyleydi.benim kardeşimde geçmedi büyüdükçe daha tuhaf biri oldu.en son manik depresyon hastası.
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
benim kardeşimde böyleydi.benim kardeşimde geçmedi büyüdükçe daha tuhaf biri oldu.en son manik depresyon hastası.
Öğretmeninin dediği evt okuldada birinci olmak istiyormuş, oda ikinci olmakda güzel ama çok eğlendik eğlenmek daha önemli gidi telkinlerde bulunduğunu söylüyor.
Ben eğlence yerine "Öğrenme"yi vurguladığımı hatırlıyorum.
Kardeşimle aramızda 9 yaş fark var, sınavdan 95 alsa canı sıkılan kızlar olur ya, öyle bir çocuktu kardeşim ki hala daha ufaktan öyle. Karakteristik bir şey ancak zamanla törpüleniyor, değişiyor sıkmayın canınızı. Yaşı gereği de hırçınlaşabildiği zamanlar hem.
Kardeşime satranç oynamayı öğretirken (Belki biraz gaddarcaydı yaptığım) hiç mahsuscuktan yenilmedim. Her yenildiğinde öfkelenirdi ve ona "Yenmeyi, bu şekilde öğreneceksin ablam. Senin kazanman için herkes sana izin verse, bu gerçek bir başarı olmaz; böyle öğrenecek, kendini geliştirmek için doğru yöntemlerini bulacak, yenilgiyi/ikinciliği kendini tanımak için fırsat olarak göreceksin. Hiç üzülme, sinirlenme" tarzı konuşurdum.
Ve beni bir gün öyle bir yendi ki... Belki 9., 10. hamleyi göremedim. Hadi ben 20 yaşında filan olayım, 11 yaşındaki çocuğa yenildim gerçekten.
Sizinki daha ufak tabi, yavaştan ona bunu aşılayın, yenilginin, bazen başarısız olmanın, başarı için gerekli olduğunu.
Belki zmnla biizmkindede bu tarz telkinler işe yarayacak, şimdilik pek dinlemiyor ilgilenmiyor gibi geliyor bana.
Sabah dün olanları hatırlıyormusun, üzüldük değilmi diyorum, evt hatırlıyorum. ama oyunu bana almıştın bende kendi kurallarımı koydum diyor.
yorumlari okudum da ... neyse yoruma yorum yazmiycam
siz son derece bilincli bir annesiniz , merak etmeyin zamanla gececek , siz konusmaya devam edin , cok panik yapilacak bir durum yok kiziniz yasi geregi hirsina hakim olamiyor , onceki yorumlarimda da yazmistim benim oglum da boyleydi , bilincli yaklasinca duzeliyorlar
kardes konusunda fazla caba gostermeniz gerekecek , bununla ilgili cok guzel kitaplar var , ben hamileyken almistim bir tane , ismini bulabilirsem yaziyim size
benzee bir surecten gectim , oglum el bebek gul bebekken kardes geldi kendisine :)Birkaç tane aldık, bazı çocuk kitapları var onları da ara ara okuyoruz bakalım neler olacak.
Şimdilik kardeşini ne kadar çok hep beraber seveceğimizden ona iyi bakacağımızdan, kendisi gibi tatlı olacağından bahsedip reklam yapıyoruz :)
benzee bir surecten gectim , oglum el bebek gul bebekken kardes geldi kendisine :)
baslarda zor oluyor ama biz bikac haftada atlattik , simdi ara ara yine yasansa da cabucak toparliyoruz durumu
size tavsiyem ilk gunden itibaren kizinizi hic uzaklastirmayin bebekten , herseyin icerisinde olsun , altini acarken, emzirirken , cevrenizdeki herkes buyuk olana ilgi gostersin , ona hediyeler alsin , ve kiziniza sık sık kardesinin cok kucuk oldugunu size ve ablasina cok ihtiyaci oldugunu anlatin , biz onu korumak zorundayiz , bakmak zorundayiz deyin
hep kazanmak istiyordu.bana dahil herkes karşı tüm oyunlarda.sonra sonuç annemde kaybetmeyi öğreteceğine daha çok şişiri yok özgüveni yok bilmem ne deyip çocuğu uzaylı gibi hissettirdi kendini.hala 21 yaşında annemle aynı takıntılı muhabbetleri yapıyorlar. annem ona da emin olmamak kararsız kalma takıntısını aşıladi. şimdi niye böyle diye isyan ediyor bunalıyor. ben söyledim nelerin onun yüzünden olduğunu.tabi kabul etmiyor annem.Hadi ya. Nasıldı yani?
çocukkendemi öyleydi? daha tetikleyen birşeylermi oldu? kaç yaşında şimdi.
özellikle yapmıyorum ancak bu çocuk ilkokula başladığı zaman aynı şeylere devam ediyor ve işi zorbalığa kadar götürüyor, o kadar çok çekiyoruz ki bu durumlardan ve aile çocuğa bir psikologa ya da pedegoga götürmeye yanaşmıyor ve dier çocuklatrın aokul hayatları zehir oluyor.zekasız demediğimi siz de gayet iyi anladınız ancak her zaman kazanmanın mumkun olmadıgını anlamıyorsa bir şeylerde eksiklik oldugu kesin.keşke zekası yok demeseydiniz, kırıcı oldu...
Özelliklemi yapıyorsunuz?
hep kazanmak istiyordu.bana dahil herkes karşı tüm oyunlarda.sonra sonuç annemde kaybetmeyi öğreteceğine daha çok şişiri yok özgüveni yok bilmem ne deyip çocuğu uzaylı gibi hissettirdi kendini.hala 21 yaşında annemle aynı takıntılı muhabbetleri yapıyorlar. annem ona da emin olmamak kararsız kalma takıntısını aşıladi. şimdi niye böyle diye isyan ediyor bunalıyor. ben söyledim nelerin onun yüzünden olduğunu.tabi kabul etmiyor annem.
agresifliği kurallara uymasını söylediğimizde çıkarıyor, hiç ellemesek, güzelce kuralları kendine evirip hile yapabilir.
Bu aralar hayatımızda herşey değişti aslında, ülke bile değiştirdik. Belkide burdan çıkarıyor sinirini stresini. Okulun rehberlik öğretmeni pedegog aynı zamanda, iki kere görüştü kızımla, çok büyük sorun görmedi ama en son 1.5 ay oldu görüşeli. bir daha talep edicem sanırım.
babam o 10 yaşındayken vefat etti zaten babamın ne benle ne kardeşimle bi ebeveyn ilişkisi vardı.bu süreci sakin atlatmak için yaptıkları kaş yaparken göz çıkarmak oldu annemin. hala sorsan kabullenmez.kardeşimle düşman gibiyiz.Anladım, zor bir urum anne için tabi.
Anneye çok iş düşüyor tabi.
özellikle yapmıyorum ancak bu çocuk ilkokula başladığı zaman aynı şeylere devam ediyor ve işi zorbalığa kadar götürüyor, o kadar çok çekiyoruz ki bu durumlardan ve aile çocuğa bir psikologa ya da pedegoga götürmeye yanaşmıyor ve dier çocuklatrın aokul hayatları zehir oluyor.zekasız demediğimi siz de gayet iyi anladınız ancak her zaman kazanmanın mumkun olmadıgını anlamıyorsa bir şeylerde eksiklik oldugu kesin.
AYYYY ne olur ben de ülke değiştireyim de çoluğum çocuğum böyle tripten tribe girsin vallahi kabulüm.
hayır öğretmen değilim bu durumdan muzdarip bir veliyim , sizin gibi çocukları olan aileler genelde bir sorun görmeyip çocugunun lider vasfı taşıdıgına kadar götürüp olayları yardımcı olmaya yanaşmıyorlar çocugunuzu en iyi siz bilirsiniz biraz empati yapmayı düşünmeyi de siz istersiniz belki deYok ben zakasız dediğinizi anladım, yani okuyunca öyle anlaşılıyordu, bilemiyorum.
Gittigi okulun rehberlik öğretmeni pedegog, onunla iki kere konuştuk, hem genel durum hem özellikle bunu dile getirerek.
Yazdığınızdan anladığım öğretmensiniz galiba.
Biz birkaç ay öncesine kadar yurtdışında yaşıyorduk, yine kreşe gidiyordu ordada, çocuklarım hem kişiliği hem davranışıyla ilgili tespitler aileye anlatılıp varsa yardım alması sağlanıyordu. Kimsede gocunmuyordu bundan, pedegoga gitmek kötü birşey diye görünmüyordu. Ama kimsede direk zekasız yaftası yapıştırmazdı. Belkide bizdeki söylemler aileleri korkutuyor ve utandırıyor olabilir.
Belki düşünmek istersiniz.