- 12 Ekim 2017
- 278
- 334
- 23
- 40
- Konu Sahibi esrademir060606
-
- #1
benim oglum da oyleydi ama zamanla gecti , ben ona yenilecegi zamanlar da olacagini , bunlardan ders almasi gerektigini vs anlattim surekli
simdi yine hirsli ama abarti degil , artik yenilgiyi sorunsuz bir sekilde kabulleniyor , bu arada 9 yasinda su anda :)
ama 4-7 yas arasinda ayni sizin kiziniz gibiydi
kardes zor bir doneme denk gelmis sizin acinizdan , siz bu sekilde davranmaya devam edin , hayatta her daim kazanamayacagini bilmesi lazim , yanilgisinden ders cikarmasi gerektigini de anlatin bol bolBizim ıkı aya kadar birde kardeş olacak, ondan sonra dahada abartırmı diye korkular içindeyim :)
inş. düzelir, o zmn az daha sabır mı?
kardes zor bir doneme denk gelmis sizin acinizdan , siz bu sekilde davranmaya devam edin , hayatta her daim kazanamayacagini bilmesi lazim , yanilgisinden ders cikarmasi gerektigini de anlatin bol bol
siz hamile kalmadan once de boyle miydi?
Çocuğunuz ilerde tam bir siyasetci olabilir :)
Şaka yapıyorum :)
Sanırım sizin bile göremediğiniz bir eksiklik yaşıyor. Hırs iyidir ama hile hurda, agresiflik gösteriyorsa bu bu hırs değil bence.
İyi bir pedagogla bir görüşün bakalım o ne diyecek. Burda pek sağlıklı olmaz.
hırs yetmiyor tek başına zeka da lazım, kızınızın durumu anlayacak zekası yok, ona göre davranmanız lazım.zekanın bin bir türlüsü var bir konuda cok basarışı olan diğer konularda vasat olabiliyrMerhaba Kızlar,
Öncelikle bu konuyu okulun rehberlik öğretmeni ve sınıf öğretmeni ilde konuştum ama bir miktar yaşayan örnekler görmek dinlemek isterim.
Kızım 4.5 yaşında ve evt bir kazanma hırsıdır gidiyor çocukta, kör ebe bile oynasak niye ben erken bulundum diye huysuzluk çıkarabiliyor.
Çocuğu akşam ıpade tvye bağlamayalım diye muhakkak aktivite oyun birşeyler buluruz ve her beraber oynarız, eşimde ne az anne kadar duyarlı ve ilgilidir.
Ama nasıl oluyor bilmiyorum oyunun bir yerinde huysuzluk çıkıyor, kurallara uymamak, hatta hile yapmak istiyor.
Düşünüyorum acaba benmi böyle alıştırdım diye ama gerçekten `hadi bakalım, kim daha önce yemeğini bitirecek` gibi yarışlar bile yaptırmadım, özellikle dikkat ettim bile diyebilirim.
Artık karakterimi bu desem ne desem bilemedim. Dün yine ailecek oynadığımız bir oyunda sorun çıktı ve sinirlendim.
Abartıyomuyum acaba diye de düşünüyorum, kendi haline bırakmak mı gerekiyor onuda bilemiyorum.
Öğretmeninin dediği evt okuldada birinci olmak istiyormuş, oda ikinci olmakda güzel ama çok eğlendik eğlenmek daha önemli gidi telkinlerde bulunduğunu söylüyor.
Bizde evde sık sık bunları dile getiriyoruz.
Bu huysuzluklar resim yaparken bile çıkabiliyor bazen o kadar diyim :)
Sizde varmı böyle durumlar, neler yapıyorsunuz önüne geçmek için?
4,5 yaş çocukların genellikle kendilerini bağımsız hissettikleri ve benmerkezci oldukları yaşlardır. Çocuklar, başkalarıyla iletişim kurmak, oynamak, paylaşmak, onlarla birlikte vakit geçirmek zorunda kaldıklarında yavaş yavaş başkalarının varlığını da dikkate almayı öğrenirler.
Sizin yapmanız gereken şey; bilişsel yapılandırmadır. Yılmadan, bıkmadan sürekli olarak sabırla bir sorun olduğunda hemen orada bu yaptığının neden yanlış olduğunu ona ifade edeceksiniz. Örneğin körebe oynarken neden erken bulundum diye huysuzluk çıkardığında ona şöyle söyleyeceksiniz: ‘Bu bir oyun ve oyunun kuralları gereği seni bulduk. Bu oyun böyle oynanır. Eğer bu oyunu oynamaktan hoşlanmıyorsan oynamayız fakat oynamak istiyorsan da böyle oynanıyor tatlım’ diyeceksiniz.
Her sorunda o anda hemen ona yanlışı ifade edin. Bu şekilde zihni yapılandırılacak ve kendisi dışında başkalarının da olduğunu idrak edecektir zamanla.
keşke zekası yok demeseydiniz, kırıcı oldu...hırs yetmiyor tek başına zeka da lazım, kızınızın durumu anlayacak zekası yok, ona göre davranmanız lazım.zekanın bin bir türlüsü var bir konuda cok basarışı olan diğer konularda vasat olabiliyr
Bu konuşma gününe bağlı en az 3-5 kere geçiyor, inş. zamanlar etkisini gösterir.
Bazen de sinirlenip tepki veriyorum, dün mesela, Tamam oynamıyorum diyip kalktım artık. Kızımda küstü gitti uyudu. tam kaos yani :)
Anlıyorum fakat çok normal durumlar bu yaşlarda. Sadece doğru tepkiyi sabırla sürekli anlatmanız gerekiyor. Yetişkinlikteki kişiliği için çok önemli biliyorsunuz. Sinirlenmeyin, gayet doğal bir şekilde yanlışını ifade edin sadece.
Ancak sakın şu hataya düşmeyin: örneğin küstü gitti, tekrar gidip ‘hadi gel oynayalım küsme fln demeyin’
Tepkilerinizde tutarlı olun. Arkadaşları sayesinde zamanla her şey rayına oturacaktır.
Bu yaslarda mi basliyor bu hirs.
Benim abimin kizi var. Orta son bu sene. Kiz bir sinavdan 98 aldi mi yemeyi birakiyor. Onun kistasi 100. Zaten hep 100 aliyor.
Her sinavdan 100 almali. Oyle islemis benligine. Annesi babasi bile kiziyor, kizim 100 almak zorunda degilsin diye. Ama kizin icinde var bu.
Aslında yaş grubunun özelliği
Bir de bazen aileler eşit şartlarda olalım diye çocuklara yeniliyorlar
O zaman da hep yenebileceğini sanıyor
Evde kriz yaratsa da birinci olamadığında okulda daha kolay hazmediyorlar
Evet birinci olmayı çok isterdim ama olamadım diyebiliyor
Biraz sabır gerekiyor aşacak bu zamanları
Zira ben merkezcilik ön planda hepimiz kazanmak isteriz ve kazanamayınca tepki veririz ama biz tepkimizi sınırlandırıp içimizde yaşarken çocuk dışa vuruyor bilinci henüz bizimki kadar gelişkin değil
Yaş ilerledikçe içinde tutmayı agresif tepkisini göstermemeyi öğreniyorlar
Tutarlı olmaya çalışıyoruz aslında ama şu sıralar hamilelikte artık başıma vurdu iyice, iki ay yeni bir bebeğe merhaba diycez birde. Belki ben yeterince sabırlı davranamıyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?