Aranıza yeni katıldım arkadaşlar.Ve konuyu nereye açacağıma karar veremedim,bu bölüme yazıyorum.
Sorunuma gelince,biraz uzun olacak ama;
10 senedir sevdiğim kişiyle sonunda nişanlandık.2 sene öncesine kadar hep ayrı şehirlerde,senede 15 gün tatile gittiğimizde görüyor anca toplasan belki 1 ya da 2 saat yanlız kalabiliyorduk.Askerliğini benim olduğum şehirde yaptı.Yanlız kaldığımızda yakınlaşmaya çalıştıkça sınır koyuyordum.Sonra nişanlandık ve tabii istekleri dahada arttı.O kadar yıl ayrı kaldık,şimdi nişanlıyız ve yaza evleneceğiz,sabret deme diye diye sonunda beraber olduk.Benim hiç bir zaman tasvip etmediğim birşeyi yaptım.Pişman mısın derseniz,şunu da düşünüyorum,Allah korusun evlenmeyecekte olsak,Ben 10 yıldır sevdiğim,beklediğim kişiyle beraber oldum,ara sıra kendimi suçlu hissetsemde bunu sevdiğim kişiyle yaşadığım için mutluyum diyebilirim.
Bilmiyorum sizlerin nasıl karşılayacağını ama ne olursa olsun bunu sizlere danışmadan edemedim...
İlk ilişki sırasında hiç acı hissetmedim ve zaten bu yüzden nasıl oldu anlamadım.Ama kan gelmedi.Aklında soru işereti kaldığının farkındaydım ama sonuçta bildiğimiz birşeydi esnek olabileceği.Yine de neden gelmedi acaba dediğide oluyordu arada.Bende kendi kendime sorun yaptım bunu.Bu şekilde 2 kere ilişkiye girdik.Ancak 2. ilişkide kasıklarımda dayanılmaz bir ağrı oldu.Bu beni korkuttu biraz.
Daha sonra bir gün arkadaşımızın evinde kaldığımızda olan oldu ve o merak ettiğimiz kan gelmişti.Ancak ben o çarşafı gördüğümde neden bilmiyorum bayılacak gibi oldum.Çok korktum.Beklemediğimden mi bilmiyorum.Bu kez başka birşeyi düşünmeye başladım onu bırakıp,arkadaşıma ne diyecektim... Gidip yıkadım çarşafı ve sabah hastalandığımı söyledim.
Ancak nişanlımdan beklediğim ilgiyi göremedim.Biliyorum oda şaşkındı ama gayet sakin,normal karşıladı herşeyi.Gayet soğukkanlıydı.Hiç birşey olmamış gibi uyudu sonra.Bense sabaha kadar uyumadım,ağladım,düşündüm.En çok düşündüğüm şey arkadaşımızın anlamamasıydı.
1,5 ay geçti üzerinden ve o zamandan beri nişanlımla bırakın ilişkiye girmeyi,yakınlaşmak bile istemiyorum ilerlemesin diye.O da farkında o günden sonra bu kadar isteksiz olduğumun.Benim yüzümden ama bunu telafi etmeye çalışacağım diyor.
İsterdim ki evlendiğimizde yaşayalım,olması gerektiği gibi yaşayalım.Böyle baskı yaşayacağımız bir ortamda değil.Özel olsun isterdim.
Madem öyle istiyordun neden izin verdin dediğinizi duyar gibiyim.Ama dediğim gibi,hiç hissetmedim bile.
Benim sormak istediğim ilk ilişkiden sonra bu şekilde isteksizlik duyanlar,soğuyanlar var mı? Geçici bir durummudur?
Sorunuma gelince,biraz uzun olacak ama;
10 senedir sevdiğim kişiyle sonunda nişanlandık.2 sene öncesine kadar hep ayrı şehirlerde,senede 15 gün tatile gittiğimizde görüyor anca toplasan belki 1 ya da 2 saat yanlız kalabiliyorduk.Askerliğini benim olduğum şehirde yaptı.Yanlız kaldığımızda yakınlaşmaya çalıştıkça sınır koyuyordum.Sonra nişanlandık ve tabii istekleri dahada arttı.O kadar yıl ayrı kaldık,şimdi nişanlıyız ve yaza evleneceğiz,sabret deme diye diye sonunda beraber olduk.Benim hiç bir zaman tasvip etmediğim birşeyi yaptım.Pişman mısın derseniz,şunu da düşünüyorum,Allah korusun evlenmeyecekte olsak,Ben 10 yıldır sevdiğim,beklediğim kişiyle beraber oldum,ara sıra kendimi suçlu hissetsemde bunu sevdiğim kişiyle yaşadığım için mutluyum diyebilirim.
Bilmiyorum sizlerin nasıl karşılayacağını ama ne olursa olsun bunu sizlere danışmadan edemedim...
İlk ilişki sırasında hiç acı hissetmedim ve zaten bu yüzden nasıl oldu anlamadım.Ama kan gelmedi.Aklında soru işereti kaldığının farkındaydım ama sonuçta bildiğimiz birşeydi esnek olabileceği.Yine de neden gelmedi acaba dediğide oluyordu arada.Bende kendi kendime sorun yaptım bunu.Bu şekilde 2 kere ilişkiye girdik.Ancak 2. ilişkide kasıklarımda dayanılmaz bir ağrı oldu.Bu beni korkuttu biraz.
Daha sonra bir gün arkadaşımızın evinde kaldığımızda olan oldu ve o merak ettiğimiz kan gelmişti.Ancak ben o çarşafı gördüğümde neden bilmiyorum bayılacak gibi oldum.Çok korktum.Beklemediğimden mi bilmiyorum.Bu kez başka birşeyi düşünmeye başladım onu bırakıp,arkadaşıma ne diyecektim... Gidip yıkadım çarşafı ve sabah hastalandığımı söyledim.
Ancak nişanlımdan beklediğim ilgiyi göremedim.Biliyorum oda şaşkındı ama gayet sakin,normal karşıladı herşeyi.Gayet soğukkanlıydı.Hiç birşey olmamış gibi uyudu sonra.Bense sabaha kadar uyumadım,ağladım,düşündüm.En çok düşündüğüm şey arkadaşımızın anlamamasıydı.
1,5 ay geçti üzerinden ve o zamandan beri nişanlımla bırakın ilişkiye girmeyi,yakınlaşmak bile istemiyorum ilerlemesin diye.O da farkında o günden sonra bu kadar isteksiz olduğumun.Benim yüzümden ama bunu telafi etmeye çalışacağım diyor.
İsterdim ki evlendiğimizde yaşayalım,olması gerektiği gibi yaşayalım.Böyle baskı yaşayacağımız bir ortamda değil.Özel olsun isterdim.
Madem öyle istiyordun neden izin verdin dediğinizi duyar gibiyim.Ama dediğim gibi,hiç hissetmedim bile.
Benim sormak istediğim ilk ilişkiden sonra bu şekilde isteksizlik duyanlar,soğuyanlar var mı? Geçici bir durummudur?