- 7 Aralık 2009
- 6.924
- 13.305
- 42
-
- Konu Sahibi KuzeyinGelini
- #21
arkadaşlar ne kadar zor bir dönem olsada şükretmemiz gerektiğini hatırlatmak için başıma gelen bir olayı anlatmak istiyorum size...
bebeğim daha 5 günlüktü sarılık olmuştu ve ışın tedavisi için 1gece hastanede kalacaktı.. bütün gece ağladım neredeyse hiç uyumadım o an benim için en kötü şey sarılıktı sabah oldu hastaneye gittim bebeğimi yoğunbakımda emzirmeme izin verdiler içeri girdiğimde bir telaş vardı.. sabah bir bebek gelmiş 41.6 derece ateşle.. gözlerinde refleks yok diye konuşup duruyorlar.. ben sadece bebeğin inlediğini duyuyorum bi ara annesi geldi bebeğebaktı daha 18 yaşında nikahsız bir kızcağız allahımanlatırken bile fenaoluyorum.. meğersem ailelerinde bir hastalıkvarmış ateşleri yükselip kör oluyorlarmış bebekken.. bu hikayeyi hemşireler konuşurken dinledim. yoğun bakımdan çıkarken bebeğin annesi önümü kesti "bebeğim nasıl" dedi.. bende bilmiyorum canım inşallah iyleşir dedim.. ve kızın 2. sorusu "yine ağlayacak değil mi?" oldu.. kendimi yırtarak ağlamak istedim o an ama inşallah diyebildim sadece..
neden uykusu gelince huysuzluk yapıyor benim oğlum?
neden anlamıyorum derdini?
çok bunaldım...
uyku gözünden akıyor, gözler neredeyse kapalı ama direniyor...
sol mememi veriyorum emmiyor direniyor bana, kızıyor resmen.
sağı veriyorum aynı şey...
ayağıma alıp sallıyorum yine aynı...
sol kolumda sallıyorum yokkk
sağ tarafa alıyorum offf...
salıncağına yatırıyorum sallıyorum değişiklik nafile...
al kucağa gezdir...
uykusuzluk başına mı vuruyor nedir...
dön başa yaşıyoruz...
şimdi de ağlıyor bıraktım koltuğa, ağlar ağlar yorulur belki uyur kendiliğinden diye...
içim cızzz ediyor, o ağladıkça sinirleniyorum kendime...
Allahımmmm....
Canım yanında birileri yokmu arada bir bebeğe bakabilecek seninde dinlenme imkanı bulacağın.Çünkü sürekli aynı şeyleri yaşamaktan bebeğe karşıda tam verimli olamıyor ve dikkatini toparlayamıyorsun.Sen sinirlendikçe o da huysuzlanıyor.Sakin olmak çok zor böyle bir durumda biliyorum ama Rabbim yardım eder inş. dua et.Sen ne kadar sakin olursan o da o kadar sakinler... Allah yardımcın olsun....
arkadaşlar ne kadar zor bir dönem olsada şükretmemiz gerektiğini hatırlatmak için başıma gelen bir olayı anlatmak istiyorum size...
bebeğim daha 5 günlüktü sarılık olmuştu ve ışın tedavisi için 1gece hastanede kalacaktı.. bütün gece ağladım neredeyse hiç uyumadım o an benim için en kötü şey sarılıktı sabah oldu hastaneye gittim bebeğimi yoğunbakımda emzirmeme izin verdiler içeri girdiğimde bir telaş vardı.. sabah bir bebek gelmiş 41.6 derece ateşle.. gözlerinde refleks yok diye konuşup duruyorlar.. ben sadece bebeğin inlediğini duyuyorum bi ara annesi geldi bebeğebaktı daha 18 yaşında nikahsız bir kızcağız allahımanlatırken bile fenaoluyorum.. meğersem ailelerinde bir hastalıkvarmış ateşleri yükselip kör oluyorlarmış bebekken.. bu hikayeyi hemşireler konuşurken dinledim. yoğun bakımdan çıkarken bebeğin annesi önümü kesti "bebeğim nasıl" dedi.. bende bilmiyorum canım inşallah iyleşir dedim.. ve kızın 2. sorusu "yine ağlayacak değil mi?" oldu.. kendimi yırtarak ağlamak istedim o an ama inşallah diyebildim sadece..
arkadaşlar ne kadar zor bir dönem olsada şükretmemiz gerektiğini hatırlatmak için başıma gelen bir olayı anlatmak istiyorum size...
bebeğim daha 5 günlüktü sarılık olmuştu ve ışın tedavisi için 1gece hastanede kalacaktı.. bütün gece ağladım neredeyse hiç uyumadım o an benim için en kötü şey sarılıktı sabah oldu hastaneye gittim bebeğimi yoğunbakımda emzirmeme izin verdiler içeri girdiğimde bir telaş vardı.. sabah bir bebek gelmiş 41.6 derece ateşle.. gözlerinde refleks yok diye konuşup duruyorlar.. ben sadece bebeğin inlediğini duyuyorum bi ara annesi geldi bebeğebaktı daha 18 yaşında nikahsız bir kızcağız allahımanlatırken bile fenaoluyorum.. meğersem ailelerinde bir hastalıkvarmış ateşleri yükselip kör oluyorlarmış bebekken.. bu hikayeyi hemşireler konuşurken dinledim. yoğun bakımdan çıkarken bebeğin annesi önümü kesti "bebeğim nasıl" dedi.. bende bilmiyorum canım inşallah iyleşir dedim.. ve kızın 2. sorusu "yine ağlayacak değil mi?" oldu.. kendimi yırtarak ağlamak istedim o an ama inşallah diyebildim sadece..
benim oğluşumda soner sarıkabadayı yı(pas) dinleyerek hem sakinleşio hemde uyuyo.şaşılacak şeyy dimi?gerçi bir kaç gündür bizim de çok kötü geçiyor gecelerimiz.düzelsin die dua ediom:)
arkadaşlar ne kadar zor bir dönem olsada şükretmemiz gerektiğini hatırlatmak için başıma gelen bir olayı anlatmak istiyorum size...
bebeğim daha 5 günlüktü sarılık olmuştu ve ışın tedavisi için 1gece hastanede kalacaktı.. bütün gece ağladım neredeyse hiç uyumadım o an benim için en kötü şey sarılıktı sabah oldu hastaneye gittim bebeğimi yoğunbakımda emzirmeme izin verdiler içeri girdiğimde bir telaş vardı.. sabah bir bebek gelmiş 41.6 derece ateşle.. gözlerinde refleks yok diye konuşup duruyorlar.. ben sadece bebeğin inlediğini duyuyorum bi ara annesi geldi bebeğebaktı daha 18 yaşında nikahsız bir kızcağız allahımanlatırken bile fenaoluyorum.. meğersem ailelerinde bir hastalıkvarmış ateşleri yükselip kör oluyorlarmış bebekken.. bu hikayeyi hemşireler konuşurken dinledim. yoğun bakımdan çıkarken bebeğin annesi önümü kesti "bebeğim nasıl" dedi.. bende bilmiyorum canım inşallah iyleşir dedim.. ve kızın 2. sorusu "yine ağlayacak değil mi?" oldu.. kendimi yırtarak ağlamak istedim o an ama inşallah diyebildim sadece..