Son kullanma tarihi geçmiş, bayatlamış bir tarayıcı kullanıyorsanız. Mercedes kullanmak yerine tosbaya binmek gibi... Websiteleri düzgün görüntüleyemiyorsanız eh, bi zahmet tarayıcınızı güncelleyiniz. Modern Web standartlarını karşılayan bir tarayıcı alternatifine göz atın.
Hikaye On iki yaşımdan beri ağrılı, çok kanamalı ve bir haftadan fazla süren regl dönemleri yaşıyordum, liseye geçtikte kız arkadaşlarımın sohbetlerinden anormal dönemler geçirdiğimi fark ettim benim aksime arkadaşlarım 4-5 gün süren regl yaşıyor ve sadece 'orta boy' diye tabir ettiğimiz küçük pedler kullanıyordu benimse gece sürekli kalkıp en uzun boy pedlerimi yenilemem gerekirdi.Jinekologa gitmek hiç aklımın ucundan geçmemişti.YGS-LYS dönemi bedenimde idrar yollarımda ve bağırsaklarımda sürekli iltihaplanmalar yaşadım aylarca antibiyotik içmek zorunda kaldım, en sonunda İç Hastalıklar uzmanı kadın hastalıklarına gitmemi önerdi ben tekrar erteledim.Aralık 2016'da üniversitemin ilk yılında artık karın ağrılarım dayanılmaz olmaya başlamıştı, adet dönemi dışındada pantolon sıktığında bile acır hale geldim.En sonunda Kadın Doğum bölümüne göründüm, bazı doktorlar sizi yerin dibine sokar bazıları ise içinizi rahatlatır ben yerin dibine sokulduğum birine denk gelmiştim.Ultrasonla baktı ve anlamadı sonrasında MRI, CA125 gibi hormon testlerini yaptırdım.CA125'im 45 çıkmıştı, MRI'ımda da 11x10cm boyutlarında bir kist gözüküyordu.Doktor ''Bunu hemen aldırman lazım çok kötü bir kitle.'' dedi, en kötüsüde kendisinin alamayacağını ve onkolojiye gitmemi söyledi.Hemen Bursa Onkoloji Hastanesi'nden randevu alıp iki gün sonra yola çıktık ailemle.Ultrasonla beş saniye kadar bakıp 'Endometriozis' dedi.Ben ameliyat olmam herhalde diyerek işin kolayına kaçıyordum vize finaldi derken zaten ameliyat olmam imkansız gibiydi başka doktorlarada baktık en sonunda adet olmamı engelleyip, kistin gelişimini durduran ilaç olan Visanne'i doktor reçetesi ile kullanmaya başladım.Nisan 2017'den geçen haftaya kadar kullandım bu ilacı. İlaç adetimi altı ay boyunca kesti, sinir, stres ve şişkinlik sahibiydim bu süre boyunca fark ettimki 20 yaşında birinin adet görmemesi pek normal değildi.Ağrılarım son zamanlarda arttı hatta siyah lekelenmelerim başladı.Moral olarak çökmüştüm tedavim vardı, neyi bekliyordum?
Tedavi Geçen hafta ani şekilde dolmuşa binip şehirde başka özel hastaneye gittim, direk randevu alıp doktora '10 cm endometriozisim var ameliyat olmak istiyorum.'' dedim.Bu zamana kadar nasıl bu şekilde yaşadığımı ve nasıl hareket edebildiğimi sordu, kilom 45 olduğu için kistim hiç belli de olmuyordu.Konuşup anlaştık ve sonunda ameliyat günüme karar verdik 5 Eylül yani geçtiğimiz salı...
Ameliyat süreci ve sonrası - %100 dürüstlük içerir. Hastaneye giriyorsunuz, size odanızı gösteriyorlar.Damar yolunuz açılıyor, aileniz ağlıyor şaşkınsınız ben kendime daha çok şaşkınım çünkü psikolojim ameliyata hazır değil.Ebe geliyor 'Bakire misin?' diye soruyor, evet dediğinizde bu büyük bir sorun oluyor çünkü sonda gibi bir sıkıntıyla karşılaşıyorsunuz.Hiç açmadığınız bacaklarınızı yabancılara açıyorsunuz ve sondanızı takamadıkları için anestezide takarız diyorlar.Üzerime siyah bir elbise verdiler sonrasında da kucağımda serumumla tekerlekli sandalyede -7 derecede ki soğuk ameliyathaneye indirildim.Ameliyat masasına yattım, kollarım bağlandı ve damar yolumdan sarı bir sıvı enjekte edildi gerisi zaten boşluk hayatımın o kısmı yok.Anesteziden uyanmaya çalışırken gözlerinizi açamıyorsunuz ama tepki verebiliyorsunuz çevrenize, en çok korkulan dikiş acısı bile yok karnınızda sadece sargı bezinin ağırlığı var.Kistim çıkarılırken patlamak üzereymiş yani biraz daha korkup beklesem kötü sonuçlar olabilirdi.İlk gecenin sabahında taburcu edildim şimdi evdeyim kendim yürüyorum, kendim kalkıp tuvalete gidebiliyordum.Özetle sakın kist ameliyatından korkmayın, kistin acısının çeyreği bile değil ameliyat acısı, ameliyatınızı olun ve kurtulun yoksa bu illet bağırsaklara kadar yapışıyor.Tekrarlamaması için bekarsanız menapoz iğnesi, evliyseniz hamile kalmak gibi kesin tedavi yöntemleri deniyorlar ben iğne olan taraftanım.Umarım bu yazıyı okuyan herkese bir umut olur daha iyi ağrısız bir yaşam sürmek hepimizin hakkı sakın KORKMAYIN.Her şey çok kolaydı ve göz açıp kapayıncaya kadar geçti.
Hikaye On iki yaşımdan beri ağrılı, çok kanamalı ve bir haftadan fazla süren regl dönemleri yaşıyordum, liseye geçtikte kız arkadaşlarımın sohbetlerinden anormal dönemler geçirdiğimi fark ettim benim aksime arkadaşlarım 4-5 gün süren regl yaşıyor ve sadece 'orta boy' diye tabir ettiğimiz küçük pedler kullanıyordu benimse gece sürekli kalkıp en uzun boy pedlerimi yenilemem gerekirdi.Jinekologa gitmek hiç aklımın ucundan geçmemişti.YGS-LYS dönemi bedenimde idrar yollarımda ve bağırsaklarımda sürekli iltihaplanmalar yaşadım aylarca antibiyotik içmek zorunda kaldım, en sonunda İç Hastalıklar uzmanı kadın hastalıklarına gitmemi önerdi ben tekrar erteledim.Aralık 2016'da üniversitemin ilk yılında artık karın ağrılarım dayanılmaz olmaya başlamıştı, adet dönemi dışındada pantolon sıktığında bile acır hale geldim.En sonunda Kadın Doğum bölümüne göründüm, bazı doktorlar sizi yerin dibine sokar bazıları ise içinizi rahatlatır ben yerin dibine sokulduğum birine denk gelmiştim.Ultrasonla baktı ve anlamadı sonrasında MRI, CA125 gibi hormon testlerini yaptırdım.CA125'im 45 çıkmıştı, MRI'ımda da 11x10cm boyutlarında bir kist gözüküyordu.Doktor ''Bunu hemen aldırman lazım çok kötü bir kitle.'' dedi, en kötüsüde kendisinin alamayacağını ve onkolojiye gitmemi söyledi.Hemen Bursa Onkoloji Hastanesi'nden randevu alıp iki gün sonra yola çıktık ailemle.Ultrasonla beş saniye kadar bakıp 'Endometriozis' dedi.Ben ameliyat olmam herhalde diyerek işin kolayına kaçıyordum vize finaldi derken zaten ameliyat olmam imkansız gibiydi başka doktorlarada baktık en sonunda adet olmamı engelleyip, kistin gelişimini durduran ilaç olan Visanne'i doktor reçetesi ile kullanmaya başladım.Nisan 2017'den geçen haftaya kadar kullandım bu ilacı. İlaç adetimi altı ay boyunca kesti, sinir, stres ve şişkinlik sahibiydim bu süre boyunca fark ettimki 20 yaşında birinin adet görmemesi pek normal değildi.Ağrılarım son zamanlarda arttı hatta siyah lekelenmelerim başladı.Moral olarak çökmüştüm tedavim vardı, neyi bekliyordum?
Tedavi Geçen hafta ani şekilde dolmuşa binip şehirde başka özel hastaneye gittim, direk randevu alıp doktora '10 cm endometriozisim var ameliyat olmak istiyorum.'' dedim.Bu zamana kadar nasıl bu şekilde yaşadığımı ve nasıl hareket edebildiğimi sordu, kilom 45 olduğu için kistim hiç belli de olmuyordu.Konuşup anlaştık ve sonunda ameliyat günüme karar verdik 5 Eylül yani geçtiğimiz salı...
Ameliyat süreci ve sonrası - %100 dürüstlük içerir. Hastaneye giriyorsunuz, size odanızı gösteriyorlar.Damar yolunuz açılıyor, aileniz ağlıyor şaşkınsınız ben kendime daha çok şaşkınım çünkü psikolojim ameliyata hazır değil.Ebe geliyor 'Bakire misin?' diye soruyor, evet dediğinizde bu büyük bir sorun oluyor çünkü sonda gibi bir sıkıntıyla karşılaşıyorsunuz.Hiç açmadığınız bacaklarınızı yabancılara açıyorsunuz ve sondanızı takamadıkları için anestezide takarız diyorlar.Üzerime siyah bir elbise verdiler sonrasında da kucağımda serumumla tekerlekli sandalyede -7 derecede ki soğuk ameliyathaneye indirildim.Ameliyat masasına yattım, kollarım bağlandı ve damar yolumdan sarı bir sıvı enjekte edildi gerisi zaten boşluk hayatımın o kısmı yok.Anesteziden uyanmaya çalışırken gözlerinizi açamıyorsunuz ama tepki verebiliyorsunuz çevrenize, en çok korkulan dikiş acısı bile yok karnınızda sadece sargı bezinin ağırlığı var.Kistim çıkarılırken patlamak üzereymiş yani biraz daha korkup beklesem kötü sonuçlar olabilirdi.İlk gecenin sabahında taburcu edildim şimdi evdeyim kendim yürüyorum, kendim kalkıp tuvalete gidebiliyordum.Özetle sakın kist ameliyatından korkmayın, kistin acısının çeyreği bile değil ameliyat acısı, ameliyatınızı olun ve kurtulun yoksa bu illet bağırsaklara kadar yapışıyor.Tekrarlamaması için bekarsanız menapoz iğnesi, evliyseniz hamile kalmak gibi kesin tedavi yöntemleri deniyorlar ben iğne olan taraftanım.Umarım bu yazıyı okuyan herkese bir umut olur daha iyi ağrısız bir yaşam sürmek hepimizin hakkı sakın KORKMAYIN.Her şey çok kolaydı ve göz açıp kapayıncaya kadar geçti.
2016 ekiminde de ben ameliyat oldum siz biraz daha tedirgin olmuşsunuz yazdıklarınızdan onu çıkarıyorum. benim kistim bi kez patladı. apandisit sanıldı az daha sağlam apandisimi alacaklardı neyse Allah'tan devlet hastanesine gitmiştim de ameliyat için araştırma yaptılar emarda sağ tarafta serbest sıvı görülmüş direk apandisite yormuş ilk gittiğim hastane. neyse o ay kayboldu ertesi ay nur topu gibi 3 küçük kistim daha oldu ağrılarım artık psikolojimle de birleşip sosyal hayatımı da etkilemeye başlayınca ameliyat olmaya karar verdim ne olursa olsun ben artık bu ızdırabı çekmek istemiyordum. bi doktor ameliyat öncesi 2-3 siklus yumurta dondurmamı önerdi yumurtalıkların zarar görür dedi. bu arada birde aşılama geçirdim ağrılarımı tarif dahi edemem. o kadar bekleyemezdim ani bi kararla ameliyat oldum. ameliyat günü oldukça neşeliydim herkes karalar bağlarken ben bu eziyetten kurtulacağım için mutluydum. düzeltmek istediğim bişey var evli olmayanlar için sonda sorun değil. çünkü vajenle idrar yolu faklı girişlerdir. eğer evliyseniz rahmi sabit tutabilmek ve içerde yönü kolayca bulabilmek adına serviksi bir alet yardımıyla tutuyorlar ama bekarlarda bu kullanılmıyor ( kuzenim 17 yaşında bu ameliyatı oldu) kolların bağlanması bir ameliyat ritüeli zaten. evet ameliyathane normal oda sıcaklığına göre biraz soğıktur. ama -7 değil. normal oda sıcaklığı 22-23 derece iken orası 18-21 derece arası değişir. orada üşümenizin sebebi heyecan ve çıplak olmanızın birleşimidir. velhasıl anestezi anına kadar korkarsınız ama gözünüzü açtığınızda herşey bitmiştir. ben uyandığımda eşim panik halinde 'iyi misin ağrın varmı' diye tepemde vızıldıyodu. bende ona 'evet var öp de geçsin' demiştim. sonuç olarak kistlerim tekrar etmesine ve bir miktar yumurta rezervimin düşmesine rağmen maşallah 1 yıldır hiç ağrım olmadı. şu anda görüştüğüm doktor keşke ameliyat olmasaydın boşuna ameliyat oomuşsun dese dahi pişman değilim. gene olsa gene olurdum ameliyatı. sonuç olarak bişeyleri erteleyip durmayın ama illa ilk doktor ameliyat dedi diye de yaptırmayın önce kendinizi emniyete alın yumurta dondurun içiniz rahat olsun sonra ameliyatınızı olun rahat edin.
Hikaye On iki yaşımdan beri ağrılı, çok kanamalı ve bir haftadan fazla süren regl dönemleri yaşıyordum, liseye geçtikte kız arkadaşlarımın sohbetlerinden anormal dönemler geçirdiğimi fark ettim benim aksime arkadaşlarım 4-5 gün süren regl yaşıyor ve sadece 'orta boy' diye tabir ettiğimiz küçük pedler kullanıyordu benimse gece sürekli kalkıp en uzun boy pedlerimi yenilemem gerekirdi.Jinekologa gitmek hiç aklımın ucundan geçmemişti.YGS-LYS dönemi bedenimde idrar yollarımda ve bağırsaklarımda sürekli iltihaplanmalar yaşadım aylarca antibiyotik içmek zorunda kaldım, en sonunda İç Hastalıklar uzmanı kadın hastalıklarına gitmemi önerdi ben tekrar erteledim.Aralık 2016'da üniversitemin ilk yılında artık karın ağrılarım dayanılmaz olmaya başlamıştı, adet dönemi dışındada pantolon sıktığında bile acır hale geldim.En sonunda Kadın Doğum bölümüne göründüm, bazı doktorlar sizi yerin dibine sokar bazıları ise içinizi rahatlatır ben yerin dibine sokulduğum birine denk gelmiştim.Ultrasonla baktı ve anlamadı sonrasında MRI, CA125 gibi hormon testlerini yaptırdım.CA125'im 45 çıkmıştı, MRI'ımda da 11x10cm boyutlarında bir kist gözüküyordu.Doktor ''Bunu hemen aldırman lazım çok kötü bir kitle.'' dedi, en kötüsüde kendisinin alamayacağını ve onkolojiye gitmemi söyledi.Hemen Bursa Onkoloji Hastanesi'nden randevu alıp iki gün sonra yola çıktık ailemle.Ultrasonla beş saniye kadar bakıp 'Endometriozis' dedi.Ben ameliyat olmam herhalde diyerek işin kolayına kaçıyordum vize finaldi derken zaten ameliyat olmam imkansız gibiydi başka doktorlarada baktık en sonunda adet olmamı engelleyip, kistin gelişimini durduran ilaç olan Visanne'i doktor reçetesi ile kullanmaya başladım.Nisan 2017'den geçen haftaya kadar kullandım bu ilacı. İlaç adetimi altı ay boyunca kesti, sinir, stres ve şişkinlik sahibiydim bu süre boyunca fark ettimki 20 yaşında birinin adet görmemesi pek normal değildi.Ağrılarım son zamanlarda arttı hatta siyah lekelenmelerim başladı.Moral olarak çökmüştüm tedavim vardı, neyi bekliyordum?
Tedavi Geçen hafta ani şekilde dolmuşa binip şehirde başka özel hastaneye gittim, direk randevu alıp doktora '10 cm endometriozisim var ameliyat olmak istiyorum.'' dedim.Bu zamana kadar nasıl bu şekilde yaşadığımı ve nasıl hareket edebildiğimi sordu, kilom 45 olduğu için kistim hiç belli de olmuyordu.Konuşup anlaştık ve sonunda ameliyat günüme karar verdik 5 Eylül yani geçtiğimiz salı...
Ameliyat süreci ve sonrası - %100 dürüstlük içerir. Hastaneye giriyorsunuz, size odanızı gösteriyorlar.Damar yolunuz açılıyor, aileniz ağlıyor şaşkınsınız ben kendime daha çok şaşkınım çünkü psikolojim ameliyata hazır değil.Ebe geliyor 'Bakire misin?' diye soruyor, evet dediğinizde bu büyük bir sorun oluyor çünkü sonda gibi bir sıkıntıyla karşılaşıyorsunuz.Hiç açmadığınız bacaklarınızı yabancılara açıyorsunuz ve sondanızı takamadıkları için anestezide takarız diyorlar.Üzerime siyah bir elbise verdiler sonrasında da kucağımda serumumla tekerlekli sandalyede -7 derecede ki soğuk ameliyathaneye indirildim.Ameliyat masasına yattım, kollarım bağlandı ve damar yolumdan sarı bir sıvı enjekte edildi gerisi zaten boşluk hayatımın o kısmı yok.Anesteziden uyanmaya çalışırken gözlerinizi açamıyorsunuz ama tepki verebiliyorsunuz çevrenize, en çok korkulan dikiş acısı bile yok karnınızda sadece sargı bezinin ağırlığı var.Kistim çıkarılırken patlamak üzereymiş yani biraz daha korkup beklesem kötü sonuçlar olabilirdi.İlk gecenin sabahında taburcu edildim şimdi evdeyim kendim yürüyorum, kendim kalkıp tuvalete gidebiliyordum.Özetle sakın kist ameliyatından korkmayın, kistin acısının çeyreği bile değil ameliyat acısı, ameliyatınızı olun ve kurtulun yoksa bu illet bağırsaklara kadar yapışıyor.Tekrarlamaması için bekarsanız menapoz iğnesi, evliyseniz hamile kalmak gibi kesin tedavi yöntemleri deniyorlar ben iğne olan taraftanım.Umarım bu yazıyı okuyan herkese bir umut olur daha iyi ağrısız bir yaşam sürmek hepimizin hakkı sakın KORKMAYIN.Her şey çok kolaydı ve göz açıp kapayıncaya kadar geçti.
Hikaye On iki yaşımdan beri ağrılı, çok kanamalı ve bir haftadan fazla süren regl dönemleri yaşıyordum, liseye geçtikte kız arkadaşlarımın sohbetlerinden anormal dönemler geçirdiğimi fark ettim benim aksime arkadaşlarım 4-5 gün süren regl yaşıyor ve sadece 'orta boy' diye tabir ettiğimiz küçük pedler kullanıyordu benimse gece sürekli kalkıp en uzun boy pedlerimi yenilemem gerekirdi.Jinekologa gitmek hiç aklımın ucundan geçmemişti.YGS-LYS dönemi bedenimde idrar yollarımda ve bağırsaklarımda sürekli iltihaplanmalar yaşadım aylarca antibiyotik içmek zorunda kaldım, en sonunda İç Hastalıklar uzmanı kadın hastalıklarına gitmemi önerdi ben tekrar erteledim.Aralık 2016'da üniversitemin ilk yılında artık karın ağrılarım dayanılmaz olmaya başlamıştı, adet dönemi dışındada pantolon sıktığında bile acır hale geldim.En sonunda Kadın Doğum bölümüne göründüm, bazı doktorlar sizi yerin dibine sokar bazıları ise içinizi rahatlatır ben yerin dibine sokulduğum birine denk gelmiştim.Ultrasonla baktı ve anlamadı sonrasında MRI, CA125 gibi hormon testlerini yaptırdım.CA125'im 45 çıkmıştı, MRI'ımda da 11x10cm boyutlarında bir kist gözüküyordu.Doktor ''Bunu hemen aldırman lazım çok kötü bir kitle.'' dedi, en kötüsüde kendisinin alamayacağını ve onkolojiye gitmemi söyledi.Hemen Bursa Onkoloji Hastanesi'nden randevu alıp iki gün sonra yola çıktık ailemle.Ultrasonla beş saniye kadar bakıp 'Endometriozis' dedi.Ben ameliyat olmam herhalde diyerek işin kolayına kaçıyordum vize finaldi derken zaten ameliyat olmam imkansız gibiydi başka doktorlarada baktık en sonunda adet olmamı engelleyip, kistin gelişimini durduran ilaç olan Visanne'i doktor reçetesi ile kullanmaya başladım.Nisan 2017'den geçen haftaya kadar kullandım bu ilacı. İlaç adetimi altı ay boyunca kesti, sinir, stres ve şişkinlik sahibiydim bu süre boyunca fark ettimki 20 yaşında birinin adet görmemesi pek normal değildi.Ağrılarım son zamanlarda arttı hatta siyah lekelenmelerim başladı.Moral olarak çökmüştüm tedavim vardı, neyi bekliyordum?
Tedavi Geçen hafta ani şekilde dolmuşa binip şehirde başka özel hastaneye gittim, direk randevu alıp doktora '10 cm endometriozisim var ameliyat olmak istiyorum.'' dedim.Bu zamana kadar nasıl bu şekilde yaşadığımı ve nasıl hareket edebildiğimi sordu, kilom 45 olduğu için kistim hiç belli de olmuyordu.Konuşup anlaştık ve sonunda ameliyat günüme karar verdik 5 Eylül yani geçtiğimiz salı...
Ameliyat süreci ve sonrası - %100 dürüstlük içerir. Hastaneye giriyorsunuz, size odanızı gösteriyorlar.Damar yolunuz açılıyor, aileniz ağlıyor şaşkınsınız ben kendime daha çok şaşkınım çünkü psikolojim ameliyata hazır değil.Ebe geliyor 'Bakire misin?' diye soruyor, evet dediğinizde bu büyük bir sorun oluyor çünkü sonda gibi bir sıkıntıyla karşılaşıyorsunuz.Hiç açmadığınız bacaklarınızı yabancılara açıyorsunuz ve sondanızı takamadıkları için anestezide takarız diyorlar.Üzerime siyah bir elbise verdiler sonrasında da kucağımda serumumla tekerlekli sandalyede -7 derecede ki soğuk ameliyathaneye indirildim.Ameliyat masasına yattım, kollarım bağlandı ve damar yolumdan sarı bir sıvı enjekte edildi gerisi zaten boşluk hayatımın o kısmı yok.Anesteziden uyanmaya çalışırken gözlerinizi açamıyorsunuz ama tepki verebiliyorsunuz çevrenize, en çok korkulan dikiş acısı bile yok karnınızda sadece sargı bezinin ağırlığı var.Kistim çıkarılırken patlamak üzereymiş yani biraz daha korkup beklesem kötü sonuçlar olabilirdi.İlk gecenin sabahında taburcu edildim şimdi evdeyim kendim yürüyorum, kendim kalkıp tuvalete gidebiliyordum.Özetle sakın kist ameliyatından korkmayın, kistin acısının çeyreği bile değil ameliyat acısı, ameliyatınızı olun ve kurtulun yoksa bu illet bağırsaklara kadar yapışıyor.Tekrarlamaması için bekarsanız menapoz iğnesi, evliyseniz hamile kalmak gibi kesin tedavi yöntemleri deniyorlar ben iğne olan taraftanım.Umarım bu yazıyı okuyan herkese bir umut olur daha iyi ağrısız bir yaşam sürmek hepimizin hakkı sakın KORKMAYIN.Her şey çok kolaydı ve göz açıp kapayıncaya kadar geçti.
Hikaye On iki yaşımdan beri ağrılı, çok kanamalı ve bir haftadan fazla süren regl dönemleri yaşıyordum, liseye geçtikte kız arkadaşlarımın sohbetlerinden anormal dönemler geçirdiğimi fark ettim benim aksime arkadaşlarım 4-5 gün süren regl yaşıyor ve sadece 'orta boy' diye tabir ettiğimiz küçük pedler kullanıyordu benimse gece sürekli kalkıp en uzun boy pedlerimi yenilemem gerekirdi.Jinekologa gitmek hiç aklımın ucundan geçmemişti.YGS-LYS dönemi bedenimde idrar yollarımda ve bağırsaklarımda sürekli iltihaplanmalar yaşadım aylarca antibiyotik içmek zorunda kaldım, en sonunda İç Hastalıklar uzmanı kadın hastalıklarına gitmemi önerdi ben tekrar erteledim.Aralık 2016'da üniversitemin ilk yılında artık karın ağrılarım dayanılmaz olmaya başlamıştı, adet dönemi dışındada pantolon sıktığında bile acır hale geldim.En sonunda Kadın Doğum bölümüne göründüm, bazı doktorlar sizi yerin dibine sokar bazıları ise içinizi rahatlatır ben yerin dibine sokulduğum birine denk gelmiştim.Ultrasonla baktı ve anlamadı sonrasında MRI, CA125 gibi hormon testlerini yaptırdım.CA125'im 45 çıkmıştı, MRI'ımda da 11x10cm boyutlarında bir kist gözüküyordu.Doktor ''Bunu hemen aldırman lazım çok kötü bir kitle.'' dedi, en kötüsüde kendisinin alamayacağını ve onkolojiye gitmemi söyledi.Hemen Bursa Onkoloji Hastanesi'nden randevu alıp iki gün sonra yola çıktık ailemle.Ultrasonla beş saniye kadar bakıp 'Endometriozis' dedi.Ben ameliyat olmam herhalde diyerek işin kolayına kaçıyordum vize finaldi derken zaten ameliyat olmam imkansız gibiydi başka doktorlarada baktık en sonunda adet olmamı engelleyip, kistin gelişimini durduran ilaç olan Visanne'i doktor reçetesi ile kullanmaya başladım.Nisan 2017'den geçen haftaya kadar kullandım bu ilacı. İlaç adetimi altı ay boyunca kesti, sinir, stres ve şişkinlik sahibiydim bu süre boyunca fark ettimki 20 yaşında birinin adet görmemesi pek normal değildi.Ağrılarım son zamanlarda arttı hatta siyah lekelenmelerim başladı.Moral olarak çökmüştüm tedavim vardı, neyi bekliyordum?
Tedavi Geçen hafta ani şekilde dolmuşa binip şehirde başka özel hastaneye gittim, direk randevu alıp doktora '10 cm endometriozisim var ameliyat olmak istiyorum.'' dedim.Bu zamana kadar nasıl bu şekilde yaşadığımı ve nasıl hareket edebildiğimi sordu, kilom 45 olduğu için kistim hiç belli de olmuyordu.Konuşup anlaştık ve sonunda ameliyat günüme karar verdik 5 Eylül yani geçtiğimiz salı...
Ameliyat süreci ve sonrası - %100 dürüstlük içerir. Hastaneye giriyorsunuz, size odanızı gösteriyorlar.Damar yolunuz açılıyor, aileniz ağlıyor şaşkınsınız ben kendime daha çok şaşkınım çünkü psikolojim ameliyata hazır değil.Ebe geliyor 'Bakire misin?' diye soruyor, evet dediğinizde bu büyük bir sorun oluyor çünkü sonda gibi bir sıkıntıyla karşılaşıyorsunuz.Hiç açmadığınız bacaklarınızı yabancılara açıyorsunuz ve sondanızı takamadıkları için anestezide takarız diyorlar.Üzerime siyah bir elbise verdiler sonrasında da kucağımda serumumla tekerlekli sandalyede -7 derecede ki soğuk ameliyathaneye indirildim.Ameliyat masasına yattım, kollarım bağlandı ve damar yolumdan sarı bir sıvı enjekte edildi gerisi zaten boşluk hayatımın o kısmı yok.Anesteziden uyanmaya çalışırken gözlerinizi açamıyorsunuz ama tepki verebiliyorsunuz çevrenize, en çok korkulan dikiş acısı bile yok karnınızda sadece sargı bezinin ağırlığı var.Kistim çıkarılırken patlamak üzereymiş yani biraz daha korkup beklesem kötü sonuçlar olabilirdi.İlk gecenin sabahında taburcu edildim şimdi evdeyim kendim yürüyorum, kendim kalkıp tuvalete gidebiliyordum.Özetle sakın kist ameliyatından korkmayın, kistin acısının çeyreği bile değil ameliyat acısı, ameliyatınızı olun ve kurtulun yoksa bu illet bağırsaklara kadar yapışıyor.Tekrarlamaması için bekarsanız menapoz iğnesi, evliyseniz hamile kalmak gibi kesin tedavi yöntemleri deniyorlar ben iğne olan taraftanım.Umarım bu yazıyı okuyan herkese bir umut olur daha iyi ağrısız bir yaşam sürmek hepimizin hakkı sakın KORKMAYIN.Her şey çok kolaydı ve göz açıp kapayıncaya kadar geçti.
İlaç adetimi altı ay boyunca kesti, sinir, stres ve şişkinlik sahibiydim bu süre boyunca fark ettimki 20 yaşında birinin adet görmemesi pek normal değildi.Ağrılarım son zamanlarda arttı hatta siyah lekelenmelerim başladı.Moral olarak çökmüştüm tedavim vardı, neyi bekliyordum?
neyse Allah'tan devlet hastanesine gitmiştim de ameliyat için araştırma yaptılar emarda sağ tarafta serbest sıvı görülmüş direk apandisite yormuş ilk gittiğim hastane. neyse o ay kayboldu ertesi ay nur topu gibi 3 küçük kistim daha oldu ağrılarım artık psikolojimle de birleşip sosyal hayatımı da etkilemeye başlayınca ameliyat olmaya karar verdim ne olursa olsun ben artık bu ızdırabı çekmek istemiyordum. bi doktor ameliyat öncesi 2-3 siklus yumurta dondurmamı önerdi yumurtalıkların zarar görür dedi. bu arada birde aşılama geçirdim ağrılarımı tarif dahi edemem. o kadar bekleyemezdim ani bi kararla ameliyat oldum. ameliyat günü oldukça neşeliydim herkes karalar bağlarken ben bu eziyetten kurtulacağım için mutluydum. düzeltmek istediğim bişey var evli olmayanlar için sonda sorun değil. çünkü vajenle idrar yolu faklı girişlerdir. eğer evliyseniz rahmi sabit tutabilmek ve içerde yönü kolayca bulabilmek adına serviksi bir alet yardımıyla tutuyorlar ama bekarlarda bu kullanılmıyor ( kuzenim 17 yaşında bu ameliyatı oldu) kolların bağlanması bir ameliyat ritüeli zaten. evet ameliyathane normal oda sıcaklığına göre biraz soğıktur. ama -7 değil.
normal oda sıcaklığı 22-23 derece iken orası 18-21 derece arası değişir. orada üşümenizin sebebi heyecan ve çıplak olmanızın birleşimidir. velhasıl anestezi anına kadar korkarsınız ama gözünüzü açtığınızda herşey bitmiştir. ben uyandığımda eşim panik halinde 'iyi misin ağrın varmı' diye tepemde vızıldıyodu. bende ona 'evet var öp de geçsin' demiştim. sonuç olarak kistlerim tekrar etmesine ve bir miktar yumurta rezervimin düşmesine rağmen 
maşallah 1 yıldır hiç ağrım olmadı. şu anda görüştüğüm doktor keşke ameliyat olmasaydın boşuna ameliyat oomuşsun dese dahi pişman değilim. gene olsa gene olurdum ameliyatı. 
