- 7 Kasım 2018
- 209
- 211
- 53
- Konu Sahibi Psikopatik
-
- #1
İnanın o kadar zor durumlara düşüyorum ki. İnsanlari sürekli bana sabır dilerken biluyorum. Asla taviz vermiyorum biliyorum ki bı kere istediğini yapsam sonu gelmiycek. Ama o kadar çaresiz kalıyorum ki . En basiti bugün parka götürdüm ama o yan yoldaki askeriyenin içindeki parka girmek istedi. Herşeyiyle aynı bu arada farklı oyuncağı da yok defalarca anlatmaya çalıştım oraya gidemiycegimizi ama farkeden bsy olmayınca arabaya binip geri eve döndük. Eşim ara ara bakiyo bu arada ama inanın ona o kadar eziyet ediyo ki bı yerden sonra ben kıyamıyorum adama. Bugün o da aynısını söyledi ben gergin bı kaç saat oyalamaya calisiyim sen kafa dinle diye1.Bu durum gercekten geçici ,çok ağladığı için koyduğunuz kuralları bozmayın ,bir kere esnerseniz emin olun devamı gelir ve sonrasında kontrol etmekte zorlanırsınız .
2.önce insansınız sonra annesiniz,kendinize biraz zaman ayırmaya çalışsanız iyi gelecek eşinize filan biraksaniz bir kahve içmeye ciksaniz bile ilaç gibi gelecek .
3.insanlarin ne dediğine bakmayın ,her çocuk farklı yaşar krizlerini size anne olarak sabırlı olmak düşüyor.Biliyorum söylemesi kolay ama yapması zor .Hersey geçiyor bir gün bu teselli olsun size :)
İnanın o kadar zor durumlara düşüyorum ki. İnsanlari sürekli bana sabır dilerken biluyorum. Asla taviz vermiyorum biliyorum ki bı kere istediğini yapsam sonu gelmiycek. Ama o kadar çaresiz kalıyorum ki . En basiti bugün parka götürdüm ama o yan yoldaki askeriyenin içindeki parka girmek istedi. Herşeyiyle aynı bu arada farklı oyuncağı da yok defalarca anlatmaya çalıştım oraya gidemiycegimizi ama farkeden bsy olmayınca arabaya binip geri eve döndük. Eşim ara ara bakiyo bu arada ama inanın ona o kadar eziyet ediyo ki bı yerden sonra ben kıyamıyorum adama. Bugün o da aynısını söyledi ben gergin bı kaç saat oyalamaya calisiyim sen kafa dinle diye
Ufak bı ilçede yaşıyoruz maalesef kreş gibi seçeneğimiz yok bide ben kıyamıyorum biri ona kaslarını çatarak bile olsa kötü bakmasın istiyorum. Çevremdeki bı kaç kişi bakicilar dövüyo diyoruz ama onların da işi zor kim sabreder gibi sözler sarfedince ister istemez kötü oluyorum. En azından konuşmaya başlasa kreş için bile tayin istemeyi düşünüyoruz zatenYarım gün kreşe gitsin disiplini öğrenir ,bizde de var 29 aylık 1 tane kimse iplemiyor ağlayıp susuyor ,bakıcı var onun sayesinde bu kadar net olay
O kadar yumuşak olmayın ,dövme sövme yok bizim durımda ama çocuklar radar gibi yumuşak olanı anlıyor ,Ufak bı ilçede yaşıyoruz maalesef kreş gibi seçeneğimiz yok bide ben kıyamıyorum biri ona kaslarını çatarak bile olsa kötü bakmasın istiyorum. Çevremdeki bı kaç kişi bakicilar dövüyo diyoruz ama onların da işi zor kim sabreder gibi sözler sarfedince ister istemez kötü oluyorum. En azından konuşmaya başlasa kreş için bile tayin istemeyi düşünüyoruz zaten
umarım geçer.ağzına çarpın bi tane diycem çok düz bi yorum olacak. kolay gelsin ne diyim geçer umarım
Disiplin konusunda sertim hiç tavizim yok ama bu ağlama krizlerini asla asamiyorum. Babası daha yumuşak davraniyo o yüzden ona eziyeti daha fazla ona da bsy diyemiyorum çünkü çok sınırlı saatlerde bı arada olabiliyorlar. Desende adamın kafa bı milyon yapıyım bitsin diye dusunuyo biz gibi ilerisini goremiyo. Yani ne desem olmiycak zamanla asilicak elbet ama ben iyi hissetmiyorum umarım çok uzun sürmez.O kadar yumuşak olmayın ,dövme sövme yok bizim durımda ama çocuklar radar gibi yumuşak olanı anlıyor ,
Bugün verdiğiniz ravizin acısı 15 yaşında çıkar ,anne olmak disipline etmek demek malesef ,
O ağlasın mutfağa gidin şarkı söyleyin bırakın kendi kendine kalsın biraz
Çok zor farkındayım biz şanslıyız anne ,hala bakıcı baba dengeliyor ,üzülmeyin sizde sırtınızı yaslayacak biri olmayınca zor oluyor haklısınız ,geçicek bugünlerDisiplin konusunda sertim hiç tavizim yok ama bu ağlama krizlerini asla asamiyorum. Babası daha yumuşak davraniyo o yüzden ona eziyeti daha fazla ona da bsy diyemiyorum çünkü çok sınırlı saatlerde bı arada olabiliyorlar. Desende adamın kafa bı milyon yapıyım bitsin diye dusunuyo biz gibi ilerisini goremiyo. Yani ne desem olmiycak zamanla asilicak elbet ama ben iyi hissetmiyorum umarım çok uzun sürmez.☹
Öyle gerçekten bı kaç saat bile olsa emanet edebileceğim biri olsa en azından ben böyle hissetmezdim belki kızımda bu kadar abartılı yasatmazdi bu sureciÇok zor farkındayım biz şanslıyız anne ,hala bakıcı baba dengeliyor ,üzülmeyin sizde sırtınızı yaslayacak biri olmayınca zor oluyor haklısınız ,geçicek bugünler
Aglamadigi zamanlarda sürekli öyle zaten makineye çamaşırları doldurur bulaşık makinesini bosaltiririz elbiseleri katlariz balkon yıkarız beraber yemek yaparız minik elleriyle barbunya maydanoz atlar babasıyla çıkar araba yıkarlar kurularlar asla huysuz aksi bı bebek değil misafirliğe gittiğimiz evlerde oynadıklarını toplamadan bırakmaz mesela ya da bsy yediyse tabağını hemen götürür tezgaha bırakır ama şu bı ayda asla sakinleştirmek adına bsy bulamiyorum hiç bsye yonelmiyo kendini kapatiyo yere yatıp depine tepine agliyo bagiriyo. Son çare sus artık susmanı istiyorum diye bağırıyorum ki öfkeyle o zaman korkup susup bana sarılmak istiyo. Bu seferde bana o durumu yaşattığı için biraz uzaklaşmak istiyorum.birazda olsa nefes almak. Asmak istediğim tamamen bu. Etkinlikleri gün boyu yapıyoruz çok oyalamiyo onu. Yada bı kere yaptıysak ikinciye yüz vermiyo.Ciddi manada zor bir süreç 2 yaş sendromu.
Kendisi "Ben oldum." modunda ve bunu ifade edemediği için çok öfkeli muhtemelen. Bu dönemde çocuklar (aslında bebekler ama kabul etmiyorlar) genellikle her şeyi kendi yapabileceğine, kendi kararlarını verebileceklerine inanıyorlar. Siz de ebeveyn olarak kurallarınıza bağlı olmak durumundasınız fakat kendileri kural mantığını henüz çözmüş değiller :)
Bu dönemi daha sakin atlatabilmek adına biliyorum çok zor ama fazlasıyla ılımlı olmalısınız.
Özellikle yardım istemek çok işe yarıyor, mutlaka tavsiye ederim. "Odayı toplamak için yardımına ihtiyacım var." gibi bir cümle ona kendini iyi hissettirebilir.
Kurallarınızı esnetmeyin fakat alternatifler sunmayı deneyebilirsiniz. "O parka gidemeyiz ama el baskısı yapabiliriz." gibi.
Kriz anları malesef en zoru. Siz öfkelendikçe o kriz artar, kısır döngünün ortasında bulursunuz kendinizi. Dil gelişim düzeyi arttıkça krizler azalacaktir zaten. Bu dönemde belki yeni hobiler edinebilirsiniz. Pinterestte çok güzel etkinlikler var; yeni bir şeyler keşfetmek onu da sizi de rahatlatabilir.
birde bunun 3 yas sendromu var.. oglum bugun tam 2 saat sifona ben basacaktim diye agladi.. sinir krizi gecirmekle
Hepimize inşallah.birde bunun 3 yas sendromu var.. oglum bugun tam 2 saat sifona ben basacaktim diye agladi.. sinir krizi gecirmekle sakinligimi korumak arasinda cirpinip durdum..
eskiden daha fazlaydi suan azaldi..
özellikle agladigi zaman istediklerini yapmiyorum ki alismasin aglayarak yaptirmaya..
Allah kolaylik versin.. tek tavsiyem cocuga yenilmeyin istedigi herseyi aglarak elde edemez bunu ögrenmesi lazim.. kararli durun yakin zamanda azalir bu inadi.. suan şansini deniyor.. inadiniz kirilirsa bütün kozlar onun eline gececek..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?