- 13 Şubat 2013
- 660
- 1.000
- 333
Merhaba hanımlar düşüncelerinizi merak ettiğim için yeni bir başlığa ihtiyaç duydum
Daha önce 2 konu açmıştım.Kısaca eşimle ben farklı kültürlerdeniz ve evlenmeden önce verdiği hiçbir sözü tutmadı
ayrıca düğün günü daha önce altınlar bizde kalaca diye söz vermesine rağmen ailem devreye girince kayınvalidem ; kanser hastası ve kendisinden 20 yaş büyük anneme bağırdı. Bende kayıtsız kalamadığım için kayınvalideme bağırarak 'asıl sizin yaptığınız ayıp bana emanet altın takıyorsunuz üstelik sizden ekstra bi altın istemediğimiz' halde demiş sonrada yine de büyüğüm olduğu için özür dilemiştim. Kendisi annemden özür dilemedi hala.
Bunun akabinde kayınbabam arayıp oldukça kırıcı sözler sarfetmiş oğlunun peşinden koştuğumu söyleyip (eşimin bana aşık olduğundan 4 yıl boyunca haberim yoktu) erkek evi olduklarından dem vurup resmen benim onların malı olduğumu söyleyene kadar neler neler ki evin yüzde 98 eşimle biz yaptık. O günü hiç unutamıyorum. Eşim ne düğün günü ne de babasının aradığı gün tek kelime etmedi ailesine.Bundan pişmanlık yaşadığı söyledi ama hala en ufak bi söz etmiş değil.
Neyse gelelim asıl konuya. Eltimle aynı şehirde yaşıyoruz kayınvalidemler ayrı bi şehirde 2 haftada bir eltim eşinin işinden dolayı kaynanamların olduğu yere gitmek zorunda.En son ramazan bayramında gittik diye eşim kurban bayramında gitmeyelim dedi sen burda annenlerle ol dedi (annem izmirde tedaviye gidip geliyor) bayram günü telefon açıp 'eşin bu bayram haktır ben gelmeyeceğim demiş eltisine ' göya ben eltime demişim.
Eltim buraya geldiğinde yüzüne karşı sordum 'ben böyle bir şey demedim sen dedin mi' diye ağlamaya başladı 'bu kadın beni öldürecek bıktım artık , ben böyle bir şey demedim' dedi.Yani kaynanam kaynanada değil artık kaynanatör. Yalan, dolan, iftira, dedikodu her şey mevcut kendisinde.
Asıl yerine geldim bu içini döktü en sonunda dedi ki 'Zaten annesi ölecek o da buraya gelmek zorunda kalacak ' demiş benim için kayınvalidem.
Zaten kendisinden de, eşinden de nefret ediyorum, hiç arayıp sormuyordum iyice delirdim. 65 yaşındaki zavallı annem için söyledikleri zaten düğün günü ettikleri, eşime attığı yalanlar iyice sıyırdım kızlar.Onun gönderdiği hiçbir şeyi yemiyorum hediyeyi giymiyorum. Eşimin çok zoruna gidiyordu. Çok kavga ettik. Ailesini bize hiç davet etmedim. Arayıp sormamam çok zorlarına gidiyor. Ben ne fedakarlık yapmışım oğlu için öyle söylüyor eşime. Eşimde beni hiç dinlemediği için hem maddi hem de manevi anlamda zor durumda. Arada zaten güven hemen hemen bitmiş sevgide az kaldı. Anneciğimi hiç üzmek istemiyorum ama içimde acayip bir kin var. Kinden kastım gidip onlara zarar vermek değil ama annemle ilgili sözleri bu pislik halleri beni deli ediyor. Bi kaç kez eşime annem öleceğine senin annen ölsün gebersin dedim. Annesine sen böyle bir şey dedin mi diye de soramıyor çünkü eltimin evliliğini zehir edeceğine eltime yapmadıklarını bırakmayacağını söylüyor. Eşim ne benden geçiyor ne ailesinden. Bazen seçimlerdir insanın karakterini belirleyen ve anneler yalan söylememeli çünkü anneler yalan söylerse dönüşü olmayan böyle zararları olur evlatlarına.
Akşam eve geldiğinde eşim sürekli pcde konuşamıyoruz artık sürekli kavga. Eşim ailesiyle hala görüşmemi arada bir telefon açmamı istiyor. Soruyorum size canınızdan çok sevdiğiniz anneniz üstelik yaşlı bi tek çocukları için uğraşmış, elin oğlunun annesi bağırsa üstüne özür dilemese üstüne nasılsa ölecek dese. Kızlar çok üzülüyorum annemin hayatta olmadığı gün ben bu insana bu insanın ailesine mi sarılacağım. yılana sarılsam daha iyi. Ben Dağla evlenmek istedim meğer suyla evlenmişim.
Kinim bitmeyecek eşim bi hafta anlasa iki gün sonra kavga yorumlarınız neler. İletişim yok...
Psikoloğada gittik ama yok yani bu aileye katlanıp ömür geçmez. Ben öğretmenim Allaha çok şükür maddi durumum iyi.
Daha önce 2 konu açmıştım.Kısaca eşimle ben farklı kültürlerdeniz ve evlenmeden önce verdiği hiçbir sözü tutmadı
ayrıca düğün günü daha önce altınlar bizde kalaca diye söz vermesine rağmen ailem devreye girince kayınvalidem ; kanser hastası ve kendisinden 20 yaş büyük anneme bağırdı. Bende kayıtsız kalamadığım için kayınvalideme bağırarak 'asıl sizin yaptığınız ayıp bana emanet altın takıyorsunuz üstelik sizden ekstra bi altın istemediğimiz' halde demiş sonrada yine de büyüğüm olduğu için özür dilemiştim. Kendisi annemden özür dilemedi hala.
Bunun akabinde kayınbabam arayıp oldukça kırıcı sözler sarfetmiş oğlunun peşinden koştuğumu söyleyip (eşimin bana aşık olduğundan 4 yıl boyunca haberim yoktu) erkek evi olduklarından dem vurup resmen benim onların malı olduğumu söyleyene kadar neler neler ki evin yüzde 98 eşimle biz yaptık. O günü hiç unutamıyorum. Eşim ne düğün günü ne de babasının aradığı gün tek kelime etmedi ailesine.Bundan pişmanlık yaşadığı söyledi ama hala en ufak bi söz etmiş değil.
Neyse gelelim asıl konuya. Eltimle aynı şehirde yaşıyoruz kayınvalidemler ayrı bi şehirde 2 haftada bir eltim eşinin işinden dolayı kaynanamların olduğu yere gitmek zorunda.En son ramazan bayramında gittik diye eşim kurban bayramında gitmeyelim dedi sen burda annenlerle ol dedi (annem izmirde tedaviye gidip geliyor) bayram günü telefon açıp 'eşin bu bayram haktır ben gelmeyeceğim demiş eltisine ' göya ben eltime demişim.
Eltim buraya geldiğinde yüzüne karşı sordum 'ben böyle bir şey demedim sen dedin mi' diye ağlamaya başladı 'bu kadın beni öldürecek bıktım artık , ben böyle bir şey demedim' dedi.Yani kaynanam kaynanada değil artık kaynanatör. Yalan, dolan, iftira, dedikodu her şey mevcut kendisinde.
Asıl yerine geldim bu içini döktü en sonunda dedi ki 'Zaten annesi ölecek o da buraya gelmek zorunda kalacak ' demiş benim için kayınvalidem.
Zaten kendisinden de, eşinden de nefret ediyorum, hiç arayıp sormuyordum iyice delirdim. 65 yaşındaki zavallı annem için söyledikleri zaten düğün günü ettikleri, eşime attığı yalanlar iyice sıyırdım kızlar.Onun gönderdiği hiçbir şeyi yemiyorum hediyeyi giymiyorum. Eşimin çok zoruna gidiyordu. Çok kavga ettik. Ailesini bize hiç davet etmedim. Arayıp sormamam çok zorlarına gidiyor. Ben ne fedakarlık yapmışım oğlu için öyle söylüyor eşime. Eşimde beni hiç dinlemediği için hem maddi hem de manevi anlamda zor durumda. Arada zaten güven hemen hemen bitmiş sevgide az kaldı. Anneciğimi hiç üzmek istemiyorum ama içimde acayip bir kin var. Kinden kastım gidip onlara zarar vermek değil ama annemle ilgili sözleri bu pislik halleri beni deli ediyor. Bi kaç kez eşime annem öleceğine senin annen ölsün gebersin dedim. Annesine sen böyle bir şey dedin mi diye de soramıyor çünkü eltimin evliliğini zehir edeceğine eltime yapmadıklarını bırakmayacağını söylüyor. Eşim ne benden geçiyor ne ailesinden. Bazen seçimlerdir insanın karakterini belirleyen ve anneler yalan söylememeli çünkü anneler yalan söylerse dönüşü olmayan böyle zararları olur evlatlarına.
Akşam eve geldiğinde eşim sürekli pcde konuşamıyoruz artık sürekli kavga. Eşim ailesiyle hala görüşmemi arada bir telefon açmamı istiyor. Soruyorum size canınızdan çok sevdiğiniz anneniz üstelik yaşlı bi tek çocukları için uğraşmış, elin oğlunun annesi bağırsa üstüne özür dilemese üstüne nasılsa ölecek dese. Kızlar çok üzülüyorum annemin hayatta olmadığı gün ben bu insana bu insanın ailesine mi sarılacağım. yılana sarılsam daha iyi. Ben Dağla evlenmek istedim meğer suyla evlenmişim.
Kinim bitmeyecek eşim bi hafta anlasa iki gün sonra kavga yorumlarınız neler. İletişim yok...
Psikoloğada gittik ama yok yani bu aileye katlanıp ömür geçmez. Ben öğretmenim Allaha çok şükür maddi durumum iyi.