Ales de koly bir sınav değil çalışma gerektiriyor, belli aralıkta kalmamak lazım. Ayrıca üniversitede öğretim görevlisi olmak için doktora yapmanız yabancı sil sınavlarına da girmeniz gerekir. İşinizi seviyorsanız bir yerden başlayın , özel şirketlerde ilerleyip iyi işler yaptıkça artacaktır maaşınız. Eğer sevmiyorsanız sadece maddi gelir olarak çalışmak istiyorsanız farklı bölümler okuybilirsiniz.Mutsuz bir evliliğin ve kayıp giden yıllarımın acısıyla yazıyorum bu yazıyı.
Kpss sınavı bu senede olmadı malesef.Mimarlıktan mezunum ve atanabilmem için en az 90 almam gerekiyor.Sınav umduğumdan kötü geçti.2015 yılında üniversiteden mezun oldum.Bi süre iş aradım ve bulamayınca kpss ye yöneldim.Oda yıllardır olmuyor malesef..Çalışsamda aldığım puan 80-85 arası.Oda benim işime yaramıyor.Kapalı biri olduğum için her büro ortamında iş arayamadım.Zaten babamda asla izin vermedi buna.Sektörü bilen bilir 1.500-2 bin tl maaşa saçmasapan ortamlarda bi garantiniz olmadan çalışıyorsunuz özel sektörde..Şanslıysanız maaşınız 3 bin küsür oluyor.Bu sürede çalışmadığım için evliliği görüşmek isteyen herkesi erteledim.Kabul etmedim.Bi erkeğin minneti altına girmeyi istemiyorum deyip hayatımdaki herşeyi erteledim.Daha sonra yaş 28 olunca nereye kadar bekliceksin baskılarına dayanamayıp birini kabul ettim ve evlendik.Eşim o dönem çalışıp çalışmaman benim için sorun değil diyen bi insandı.Neticesinde yaşadığım sorunlarıda eski konularımı bilenler hatırlar.Eşimin değil ailesinin görümcemin nasılda benim çalışmam için canla başla laf vurduklarını.Geldiğim noktada yineleyerek söylüyorumki bi kadın çalışmadan bi ekonomik özgürlüğü olmadan evlenmemeli..Kimseye güven olmuyor çünkü.
Evlenmeden öncede babam baskıcı bi insandı ve benim iş aradığım dönemler öyle bilmediğim yerlerde iş arayamazsın deyip engel oluyordu..Kendince benim iyiliğimi düşünüyordu belkide.Özel sektörün eziyetlerini çekmeyeyim diye..Ankara'da iş aradım sırf kapalı olduğumu görünce bu büro ortamına ayak uyduramazsınız denilip geri çevrildiğim bile oldu.Genelde böyle değildir bu benim şanssızlığım bence..Kpss atamasıda bu haldeyken, 2 yılda bir 20-30 kişi alıyorlarken bana kalan yıllarca işsizlik ve bunun depresyonu oldu..
Şuan 31 yaşındayım yıllarımın boşu boşuna çöpe gittiğini düşünüyorum..O kadar okul oku emek ver elde var sıfır.
-Yeni bir üniversitemi okumalı? -Alese hazırlanıp yüksek lisansımı zorlamalı?( ki alesi kazansan bile 2 yıl yüksek lisans yapıcaksın.Kimse seni torpilsiz hoca yapmaz.O işler çok zor diyenler var.)
Biçok konuda yeteneklerimin harcandığını düşününce kendime acıyorum.Giyim kuşam tasarım konularında yetenekli olduğumu düşünüyorum.Ne yapmalı ..hangi yoldan gitmeli.. Ales sınavı ve süreçlerini benimle paylaşacak biri olursa sevinirim..Gerçekten torpilsiz üniversitede öğretim görevlisi olmanın yolu nedir.
-ve ya tekrar 2022 deki kpss.ye şimdiden başlamalımı..Krarsızlık ve ne yapacağını bilememek çok kötü birşey.
Sizce başka ne yapabilirim..?Verilecek her fikre o kadar ihtiyacım var ki..Artık herşey için çok geç kaldım düşüncesiyle boğuşmak istemiyorum..Düştüğüm bu çukurdan çıkmak istiyorum.Bu arada bi tanıdığımızın hiçbi resim yeteneği olmadığı halde, Corona virüsten dolayı başvuran herkesi üniversiteye kabul ettiklerini duydum..Resim okusaydım zaten 70-75 puan arası atanıyorsun..ama bizim bölümde böyle bi ihtimal dahi yok.Bu adaletsiz düzenin bedelini ödüyoruz malesef.Ben ve benim durumumda biçok arkadaşım var..Eşimde kendimi geliştirmek adına ingilizce kursuna bile yazılmama karşı çıkan gitsen nolacak.onu öğrenmek öyle kolaymı.Öğrensen napıcaksınki diyen sürekli umut kıran birisi.
Sağlıklı düşünen ve doğru tavsiyelerde bulunan insanlara ihtiyacım var.Lütfen yardımcı olun..