- Konu Sahibi Herdaimgunes
- #1
Merhaba arkadaslar. Bikaç zaman önce buraya yazıp derdimi anlatmıştım. Bir sevdiğim vardı ama olmamıstı. Ben hala unutamadım tabi ama alıştım yokluğuna, yaşanmış birşeyimiz yoktu zaten...
Her neyse...
Okul bitti bu yıl ve okul öncesinde çalıştığım iş yerine full time olarak tekrar başladım. İş yerinde benden hoşlandığını sandığım biri vardı. Yani 2 yıl önce de burda çalışıyordu hala devam ediyor. Yakışıklı sayılacak biri. Ama ben iş yerinde böyle birşeyin hoş karşılanmayacağı düşüncesindeydim.O zaman da öyleydi şimdide. Okuldan bir arkadasımda burda çalışmaya başladı. Başta iyi güzel hoştu da şimdi öyle değil. Şöyle ki bu kız bütün erkeklerin ona bakmasını ilgilenmesini isteyen bir kız. Bende saf gibi söyledim x kişi benle ilgileiyor diye. Aaa hoşmuş benim mutlaka ayarlamam gerek sana falan dedi. Bende asla olmayacağını hem bazı şeyleri henüz unutamadığımı söyledim. Bikaç hafta geçti üstünden bu kız onunla baya bi muhabbet kurmaya başladı. Bana gelip bunu kendime yapmam 2 dakkama bakar dedi. Bende nedense bozuldum. Umrumda olduğundan değilde benle ilgileniyor dediğim halde bunu yapması sinirimi bozdu. Ben daha öncede bu iş yerinde çalıştığım içinde ortamı ve insanları tanıyorum. Seviyemi korumaya çalışıyorum. Ama bu kız herkese patavatsız cümleler kuruyor. Sırf konuşmuş olmak için konuşuyor. Artık iş arkadaslarım nutkunu sıyırdı. Ben zor durumda kalıyorum çünkü ben konuştum müdürle işe başlaması için. Allahtan sadece staj süresi kadar burada.
Derken...
Bu x kişi beni dışarda kahve içmeye davet etti. Kabul ettim. O kıza söyledim gıcıklığına çatlasın diye. Bana hayatından bahsetti biraz. 29 yasındaymıs. yani benden 7 yas büyük. Bir kez evlilik yapmış ayrılmış. Sebebi de bebeklerinin olmuyor olmasıymış. Eşinin değil kendisinin olmuyormuş. Şaşırdım biraz. Onunla olacağını düşünmesemde bi an sanki olur gibi geldi. Kafam çok karıştı.Sinirlerim bozuldukça bozuluyor.
Evlenmek istediğini bundan sonra hayatında sevgilisi olursa hayatını birleştirmek istediğini söyledi. Ama sorunumu da söyleyip kabul ederse bir birlikteliğe başlarım dedi. Yani şimdi kızlar gaybı Allah bilir gelecekte ne olacağımızın garantisi elbetteki yok. Ben bi bebeğimin olmasını herşeyden çok istiyorum. Tabiki evlatlık edinilebilir vs. ama kendi kanından canından... Off aklıma hayalime gelmicek saçma sapan seyler düşünür oldum. Anlatamamıs olabilirim. Kusuruma bakmayın. Şimdi ben ne yapmalıyım? açık açık benle görüşmek istediğini de söyledi. Çok iyi biri yaşından mı bilmem çokda olgun,sakin, sessiz biri. Sevgiyle bakıyor, sesi bakışı alıp götürüyor insanı. Cevap bekliyor benden ama ben bi yandan arkadasım dediğim insan bi yandan bu durum arasında sıkıştım kaldım sanki. Onu yargılamıyor ve küçük görmüyorum. Aksine tüm acılarına derman olmak da isterim. Sebebsiz yere bisürü amalar var. Ne olur yorumlarınızı esirgemeyin cevap bekliyorum sizlerden...
Her neyse...
Okul bitti bu yıl ve okul öncesinde çalıştığım iş yerine full time olarak tekrar başladım. İş yerinde benden hoşlandığını sandığım biri vardı. Yani 2 yıl önce de burda çalışıyordu hala devam ediyor. Yakışıklı sayılacak biri. Ama ben iş yerinde böyle birşeyin hoş karşılanmayacağı düşüncesindeydim.O zaman da öyleydi şimdide. Okuldan bir arkadasımda burda çalışmaya başladı. Başta iyi güzel hoştu da şimdi öyle değil. Şöyle ki bu kız bütün erkeklerin ona bakmasını ilgilenmesini isteyen bir kız. Bende saf gibi söyledim x kişi benle ilgileiyor diye. Aaa hoşmuş benim mutlaka ayarlamam gerek sana falan dedi. Bende asla olmayacağını hem bazı şeyleri henüz unutamadığımı söyledim. Bikaç hafta geçti üstünden bu kız onunla baya bi muhabbet kurmaya başladı. Bana gelip bunu kendime yapmam 2 dakkama bakar dedi. Bende nedense bozuldum. Umrumda olduğundan değilde benle ilgileniyor dediğim halde bunu yapması sinirimi bozdu. Ben daha öncede bu iş yerinde çalıştığım içinde ortamı ve insanları tanıyorum. Seviyemi korumaya çalışıyorum. Ama bu kız herkese patavatsız cümleler kuruyor. Sırf konuşmuş olmak için konuşuyor. Artık iş arkadaslarım nutkunu sıyırdı. Ben zor durumda kalıyorum çünkü ben konuştum müdürle işe başlaması için. Allahtan sadece staj süresi kadar burada.
Derken...
Bu x kişi beni dışarda kahve içmeye davet etti. Kabul ettim. O kıza söyledim gıcıklığına çatlasın diye. Bana hayatından bahsetti biraz. 29 yasındaymıs. yani benden 7 yas büyük. Bir kez evlilik yapmış ayrılmış. Sebebi de bebeklerinin olmuyor olmasıymış. Eşinin değil kendisinin olmuyormuş. Şaşırdım biraz. Onunla olacağını düşünmesemde bi an sanki olur gibi geldi. Kafam çok karıştı.Sinirlerim bozuldukça bozuluyor.
Evlenmek istediğini bundan sonra hayatında sevgilisi olursa hayatını birleştirmek istediğini söyledi. Ama sorunumu da söyleyip kabul ederse bir birlikteliğe başlarım dedi. Yani şimdi kızlar gaybı Allah bilir gelecekte ne olacağımızın garantisi elbetteki yok. Ben bi bebeğimin olmasını herşeyden çok istiyorum. Tabiki evlatlık edinilebilir vs. ama kendi kanından canından... Off aklıma hayalime gelmicek saçma sapan seyler düşünür oldum. Anlatamamıs olabilirim. Kusuruma bakmayın. Şimdi ben ne yapmalıyım? açık açık benle görüşmek istediğini de söyledi. Çok iyi biri yaşından mı bilmem çokda olgun,sakin, sessiz biri. Sevgiyle bakıyor, sesi bakışı alıp götürüyor insanı. Cevap bekliyor benden ama ben bi yandan arkadasım dediğim insan bi yandan bu durum arasında sıkıştım kaldım sanki. Onu yargılamıyor ve küçük görmüyorum. Aksine tüm acılarına derman olmak da isterim. Sebebsiz yere bisürü amalar var. Ne olur yorumlarınızı esirgemeyin cevap bekliyorum sizlerden...