Çekingen kişilik bozukluğu

malesef bendede var bu çekingenlik. arkadaşlıklarda ilk adımı atan hiç olamadım malesef bana yanaşılmazsa hiç ilk adımı atamıyorum.
hemen kaynaşamıyorum.yapmacık olamıyorum.ilk tanıştığım kişilerle sessiz taraf olurum genelde dinlerim havadan sudan saçma sapan konuşmaları hiç sevmem.
beni uzaktan havalı,kendini beğenmiş falan zannederler hep.tanıştıktan sonrada çok severler. insan seçerim hemen herkesle kaynaşamam
bir ortama girdiğimde herkes beni izliyormuş gibi gelir kendimi çok kasarım rahat hareket edemem.birisiyle konuşurkende kendimi çok kasıyorum yanlış anlamaması ve üzülmemesi için konuşmalarıma çok dikkat ederim.
insanlar bazen kibarlığıma şaşar kalır.
keşke bazı ortamlarda daha rahat konuşabilsem insanlarla daha rahat arkadaşlık kurabilsem
ama ben çok küçükkende böyleydim bundan sonra nasıl değişecek ben pek inanmıyorum
acaba bu duygumuzu aşmaya çalışmak ilk adımı zorlada olsa atmak çekingenliği yenmekte etkili olur mu ki

arkadslr bir zamnlar aşırı çekingen biri olarak söylüyorum..
gerçekten herşey insanın beyninde başlayp orda bitiyr..bnde normalde aşırı rahat bir tip değlm herksde ilk başta çok soğuk kasıntı bir tip oldğmu söyler..sonra tandkça bu düşünceleri değişio tabiki..
hayatıma kolay kolay herksi sokamm..herksle arkdşlık kuramam..hatta bir ark. bu özllgmden dolayı bni çok taktir ettğini söyler her zamn..
yani açıkçası artk pek takmıyorum bunları..bna vakti zamannda neler dediler şimdiki aklım olsa hiç o kadar kahretmezmşm kendimi..ben buyum böyleyim..diyorum..
yapım bu,kişiliğim bu,karakterim bu..
beğenmeyen küçük oğluna almasın

benim yakın bir arkadaşım bu problemden mustaripti. yakın çevresiyle gayet yakın ilişkiler kurabiliyorken, ilk kez tanıştığı insanlarla iletişim kuramazdı. ilk kez girdiği ortamlarda çok çekingen ve pasif davranırdı. bu yüzden ilk izlenimi bütün insanlar için kötü olmuştur hep.

bence bu problem kişinin kendine duyduğu güven ile alakalı. ne olursa olsun, değerli ve önemli olduğunuzu hissedin. her insan özeldir, her insanın kendine has yetenekleri ve özellikleri vardır. açığa çıkarmasını bilin. yeteneklerinizin farkında olun, iyi özelliklerinizi insanlara gösterin.

hepimiz aynıyız sonuçta. hiçbirimizin hiçbirimizden üstünlüğü yok. dolayısıyla birbirimizle iletişim kurmamamız içinde hiç bir neden yok.

aktif olun, her ortama girin. her konuda bilgi sahibi olun ki herkesle konuşacak bi şeyleriniz olsun.

bence çekingenlik herkesin zaman zaman yaşadığı bir duygudur.bunun kendimize zarar vermeye başladığı bir boyutta psikolojik rahatsızlığa girer.yalnız çekingenlikle özgüven eksikliği karıştırmamak gerekiyor bence.şahsen benim durumum ortama göre değişir ama yaşadığım bir takım şeylerden dolayı özgüvenimi feci kaybetmiş durumdayım,bu yüzden de hemen ufacık bişeyde yüzüm kızarıveriyor,eskiden böyle bişey yoktu.işin en köt tarafıda o kadar kızarıyor dışarıdan aa kızardın denecek kadar.hatta gözlerim yaşarabiliyor o derece yani :S

Hiç sevmediğim özelliklerimden biridir insan ayrımcılığı. Herkesle iletişim kuramam, her önüme gelenle arkadaşlık yapamam, hemcinslerim pek sıcak bulmaz beni. Fazla kendine güvenmişlik duygusu yayıyormuşum etrafıma arkadaşımın dediğine göre. Gören hep soğuk yüzlü diye algılar beni. Halbuki tam tersi; öyle içtenimdir ki. ıçim dışım birdir. Ama aynaya baktığımda soğuk yüzlü biri olduğumu ben de görüyorum. Herkese değil tabii bu. Sevdiğimi tam seviyor, sevemediğimin konuşmasına bile tahammülsüz davranıyorum. Geçmiş muhasebemde çocukluğumda yaşadıklarım yatıyor. Üvey annemden dolayı insanları sevmekte güçlük çektiğimi iyi biliyorum. ınsanın kişiliği çocukluk devrelerinde gelişiyor, bu bir gerçek...