Çekilmeyen Fotoğrafın Hikayesi

Elossa · 17 Temmuz 2012

Merhaba;
Adım Helen

Sizlerle benim için önemli olan hikâyemi (hayat hikâyemi) paylaşmak istiyorum

10 Aralık 1958de İskoçyanın Glasgow şehrinde doğmuşum

15 yaşıma kadar bu şehirde yaşadım ve eğitim gördüm

15 yaşımda İngiltereye, kız kardeşim ve ailesinin yanına taşındım ve eğitimimi burada tamamladım

Okulu bitirdikten sonra bir kolejde bir yıl ön hemşirelik kursu aldım

Üniversite imtihanını kazanınca, hemşirelik tahsili yapmaya karar verdim

Tahsilimi tamamlamam iki yıl sürdü

Bu arada eşimle tanışıp evlendik

Bir kızımız ve beş oğlumuz oldu

Mesleğim icabı sakat insanlara bakıcılık yaptım, bundan da büyük bir mutluluk duydum

Daha sonra eşimden boşandım ve çocuklarıma tek başıma bakmaya başladım

Hem çalışıp hem çocuklarıma bakmakta zorlandığım için, birkaç ay sonra işimi bırakmak durumunda kaldım

En küçük oğlum lise çağına gelince, tekrar çalışmaya karar verdim ve bir restorantta işe başladım

Orada çalışanların çoğu Türktü

Zamanla bu insanları tanımaya başladım, hepsi çok iyilerdi

Ama aralarında üç tanesi vardı ki, diğerlerinden çok farklı görünüyorlardı

Ben kendimi bu üç gence mânen daha yakın hissediyordum

Onlar çok nazik, yardımsever ve tanıdıkları herkese sevgi ve saygı gösteren insanlardı

Çoğu zaman kendi oğullarım bile birbirleriyle tartışıp kavga ederken, onların nasıl bu kadar samimi olabildiklerini merak ediyordum

Bu üç gençte diğer Türklerden farklı bir şeyler vardı; ama ben bunun sebebini tam olarak çözemiyordum

Bir gece iş yerinde İslâmı anlatan bir kitapla karşılaştım ve bu kitabı okumaya başladım

Kitabın anlaşılması zordu, bu üç genç bana, herhangi bir sorum olursa, cevaplayabileceklerini söyledi

O gençlerden biri, bahsettiğim kitabın kafamda oluşturduğu birçok soruyu cevapladı ve bana anlaşılması daha kolay başka bir kitap isteyip istemediğimi sordu

Böyle bir kitabı istediğimi söylediğimde bana, Asrın Getirdiği Tereddütler-1 kitabını verdi

Bu kitapta zihnimi meşgul eden birçok sorunun cevabını buldum

2005 Nisanında bu üç gençten ikincisi beni Kutlu Doğum programına davet etti, ben de buna iştirak ettim

Programdan büyük haz almıştım

Burada içime düşen bir ateşten olsa gerek, o günden sonra İslâm ve Fethullah Gülen hakkında birçok kitap okudum

Okuduğum her kitap beni Büyük Hakikate biraz daha yaklaştırıyordu

Müslümanlığın -bu büyük ailenin bir parçası olmanın- nasıl bir his olduğunu merak etmeye başladım

Ağustos 2005te üç gencin birincisi İstanbula döndü

Aynı zamanda Ağustos 2005te üç gencin üçüncüsü bana diyalog derneğinin Türkiyeye yapacağı geziye katılmak isteyip istemediğimi sordu

Daha önce hiç Türkiyeye gitmemiş ve kendi başıma bir yolculuğa çıkmamıştım

Bu daveti kabul ettiğim zaman, geziye sekiz gün kalmıştı

Ben ve diğer iki hanım 22 Ağustos 2005te Londradan İstanbula uçtuk

23 Ağustosta gezimize muhteşem Sultan Ahmet Camiini ziyaretle başladık

Üç gencin birincisiyle o gün İstanbulda buluştuk, birçok tarihî yer ve cami gezdik

Türk Müslüman ailelerle tanıştık

Bu yerleri ve insanları çok sevmiştim

Bu gezi bana Türk ailelerin İslâmı yaşayışını ve gerçek Türkiyeyi gösterdi

26 Ağustosta Konyaya geçtik ve Hz

Mevlâna Müzesini gezdik

Bu arada ben fotoğraf çekmek istedim; fakat fotoğraf çekmenin yasak olduğunu söylediler

Görülmeye ve hatırlanmaya değer o kadar şeyi fotoğraflayamamak beni çok üzmüştü

Müzede, cam kafesin içinde çok güzel bir kutunun olduğu bölüme gelmiştim

Bu kutunun içinde Hz

Muhammedin (sas) sakalı vardı

Bu kutunun önünde durdum ve birden titremeye başladım, içimde tarifi imkânsız birçok his uyanmıştı

Kalbim çok hızlı çarpıyordu

Ağlayacağımı sandım; ama ağlayamadım

Oradan ayrılmak istemedim; ama arkadaşım devamlı gitmemiz gerektiğini söylüyordu

Dışarıda insanlar bizi bekliyorlardı

Hislerime tam olarak bir mânâ veremiyordum

Dışarı çıkınca müzeyi arkamıza alarak fotoğraf çektim

O gün 5-6 fotoğraf daha çektim; fakat günün sonunda fotoğraf makinem bozuldu

28 Ağustosta Topkapı Sarayını ziyaret ettik ve yine çok güzel şeyler gördüm

Hz

Muhammedin (sas) eşyalarının olduğu Mukaddes Emanetler bölümüne gelince, yine çok değişik duygular hissetmeye başladım

Burada çok enteresan şeyler gördüm ve yine bir cam kabinin önünde durdum

Önümdeki kutuda Hz

Muhammedin (sas) dişi, başka bir kutuda sakalı vardı

Ayak izi ve yazdığı mektup da başka bir bölmede idi

Kıpırdayamadım ve yine titremeye başladım

Kendimi çok huzurlu hissediyordum

Hz

Muhammedin (sas) dişinin önünde durdum ve ağlamaya başladım

Hemen dışarıya çıkmalı ve arkadaşıma hissetiklerimi anlatmalıydım

O akşam, yemekte bir Türk ailenin evine davetliydik

Üç gencin birincisi de bize katıldı

Biz oradayken, arkadaşım namaz kılması gerektiğini söyledi

Kendimi çok garip hissediyordum ve ilk olarak orada Müslüman olmak istediğimi söyledim

Müslümanlığı kabul ettiğim odada arkadaşımın eşi, arkadaşım ve üç gencin birincisi vardı

Ertesi gün İngiltereye dönecektik; fakat uçağı kaçırdık

Tarih 29 Ağustos idi

Ayın üçünde, üçüncü genç İstanbula ailesiyle tatile gelmişti

Gelir gelmez otelde beni ziyaret etti ve ertesi sabah da havaalanına bizi yolcu etmeye geldi

Havaalanındayken namaz vakti gelmişti

Namazımı bitirirken çok değişik bir koku duydum

Daha önce hiç böyle bir koku duymamıştım

Namazın bitmesiyle beraber bu koku da gitmişti

İngiltereye döndüğümde bozulmuş olan fotoğraf makinemin hafızasındaki fotoğrafları tab ettirdim

Fotoğrafları aldığım zaman müthiş bir şaşkınlık yaşadım; çünkü fotoğrafların arasında Hz

Mevlâna Müzesindeki cam kafesin içindeki Hz

Muhammedin (sas) sakalının olduğu kutunun fotoğrafı da vardı

Çok düşündüm, bu fotoğrafı ben çekmiş olamazdım; çünkü orada kamera kullanmak yasaktı

Sonra bir ara fotoğrafı, Ben çekmiş olabilirim

diye düşündüm

Londrada yaşayan, bizi Türkiyede gezdiren arkadaşımı arayıp sordum

O da bana, fotoğrafı benim çekmiş olamayacağımı, çünkü orada kamera kullanmanın yasak olduğunu söyledi

O gün çektiğim fotoğraflarda, sol alt köşede tarih yazıyordu

Ama bu çok hususi fotoğrafta tarih yoktu

Acaba içindeki emanet sebebiyle bana çok tesir eden bu kutunun fotografı Allah tarafından özel bir ihsan olarak mı gönderilmişti?

Bazen namaz kılarken veya kötü bir gün geçirdiğimde o ilk namazda hissettiğim kokuyu yine duyuyorum

Bu durum bana Allahın hep benimle birlikte olduğunu hatırlatıyor

Allah bana birçok nimetle birlikte, bir de mânevî evlât bahşetti: Üç gencin üçüncüsü

Mânevî oğlumla beraber artık bundan sonra, Allahın rızasını kazanmak için hizmet edeceğiz

Çekilmeyen Fotoğrafın Hikayesi

Ayrıntılı Düzenleme

Elossa

Popüler Üye

Benzer Konular