Böyle buna benzer saçma salak sebeplerle üni 1'de başladığım ilişkiyi sürdürdüm evlendim, hayatımın en büyük hatasıydı. Sonuç toksiklikten çürüyen bir ilişki, ruh hastalıklarını dibine kadar öğrenmek, boşanma ve kapanış. Kendini toparla harika yaştasın, harika bir dönemdesin. Dizi izleyip ders çalıştığın bir döngüye gir ve keyfine bak. Uçurumun ucundasın.bazı açılardan ona çok bağımlı hissediyorum ben ya. sanki onsuz hayatım yokmuş gibi. bu geldiğim hal çok üzüyor beni böyle biri değildim
kpss yi kazandıktan sonra o kişi aklına bile gelmeyecek bunun için mi üzülmüşüm diyeceksinbazı açılardan ona çok bağımlı hissediyorum ben ya. sanki onsuz hayatım yokmuş gibi. bu geldiğim hal çok üzüyor beni böyle biri değildim
Bir arkadas çok güzel yazmıştı muhtemelen ablan yaşında insanlarız.bende kendimden örnek vereyim..bir çoğumuz bu yolalrdan geçtik aşk acısı çektik ama emin ol gelip geçiyor senin için önemli olan derslerin olsun hayallerin geleceğin ailenin çabası bunlar çok çok daha değerli…kısa bir süre önce inişli çıkışlı toksik bir ilişkimden ayrıldım. içimde hala bir acaba daha mı uğraşmalıydım sorusu var asla geçmiyor, ama aslında süreç boyunca çok yıprandığımı da biliyorum. kendimi sevdirmeye çalışmış gibi hissediyorum hep. ve daha da kötüsü bu kişinin ayrılık sonrası çirkinleşebileceğini de hissediyorum. biz hep aynı ortamdayız okul dolayısıyla. belki benim hakkımda saçma şeyler söyler kulağıma gelir moralim bozulur, belki başkasıyla sevgili olur..bunları kaldıramam diye ayrılığı kabul edemesem de hep ertelemiştim. şimdi bir yandan sınava da hazırlanıyorum(kpss), ama 2.dönem okul kötü geçecekmiş gibi hissediyorum. çünkü ayrıldığım birini sürekli görmek olsun insanların ayrılmışlar demeleri olsun hep kötü hissettirdi bana. bir de benim ilişkim olduğundan beri hiç arkadaşım olmadı üniversitede(eski arkadaşlarımla aram başka bir sebepten açılmıştı ve zaten ilişkim var diye çok fazla arkadaşa da ihtiyaç duymamıştım) sınıfta tek arkadaşım oydu. şimdi sınıftakiler yanıma gelmeyecekler yine zaten, ben yanlarına gidince de yokmuşum gibi davranacaklar. ayaklarım geri gidiyor resmen. çok çaresiz hissediyorum ağlamaktan bitap düştüm kaç gecedir. keşke okul online olsa... eski arkadaşım dediğim insanlar da okulun 10 kişilik mean girls grubu gibi geziyorlar bu arada. keşke onlarla aram bozulmasaydı diye de üzülüyorum. bir yandan da güya sınava hazırlanacaktım ailem beni dershaneye yazdırdı. acı çekmekten odaklanamıyorum bile. okul bitsin başka bir şey istemiyorum. 4 senem çöp.
Ama henüz çok küçüksün,hayat ondan ibaret değil,asla da olmayacak ki. Kimler gelecek,geçecek, daha en başında böyle kim ne der diye düşünerek yaşayamazsın.bazı açılardan ona çok bağımlı hissediyorum ben ya. sanki onsuz hayatım yokmuş gibi. bu geldiğim hal çok üzüyor beni böyle biri değildim
Ama henüz çok küçüksün,hayat ondan ibaret değil,asla da olmayacak ki. Kimler gelecek,geçecek, daha en başında böyle kim ne der diye düşünerek yaşayamazsın.
Herkesi boşverip hayatına devam edeceksin,böyle olur şöyle olur diye kendini şartlandırma belki bambaşka olacak,belki yeni arkadaşlar edineceksin.
Hayat yeni başlıyor diyerek temiz bir sayfa aç,hayatına devam et. Okuluna,derslerine odaklan.
Ben ablan yaşındayım,işimde de okulda da sevmediğim insanlarla bir arada kalmak zorunda kaldığım çok oldu. Hala da ara ara böyle durumlar icerisinde oluyorum ama umurumda bile değil. Zamanla gereksiz üzüldüğünü sende anlayacaksın zaten. Hepimiz yaşadık ve bir şekilde hayat devam etti,bizde devam ettik.
Bunlar çok önemsiz meseleler inan bana.
Bir arkadas çok güzel yazmıştı muhtemelen ablan yaşında insanlarız.bende kendimden örnek vereyim..bir çoğumuz bu yolalrdan geçtik aşk acısı çektik ama emin ol gelip geçiyor senin için önemli olan derslerin olsun hayallerin geleceğin ailenin çabası bunlar çok çok daha değerli…
Bende senin yaşlarda toksik bir ilişkiden cıkmışken ösymnin sınav dönemi çok ağlayıp sızlandım bi dönem koptum derslerimden sonra kalk dedim bu böyle olmaz sınava birkaç ay kala dişimi tırnağıma taktım ve tıp fak.kazandım :) ve inan bana başarının tadı çok ayrı :) şimdi ablacım yeterince ağladın kalk elini yüzünü yıka güzel bi uyu sabah derslerinin başına
Çok teşekkür ederim çok haklısınız. Ben de kendimi derslerime vermek istiyorum. Arada da başka insanlarla sosyalleşirim kafam dağılır belki. Sınav dönemi insan anlayış bekliyor ama belki de benim içim kötü şeyler yaşamak bir motivasyon kaynağı olur bunu iyiye çeviririm.Universitede erkek arkadaşımdan ayrıldığım ve mecnun gibi dolastigim, acı çektiğim donem notlarım tüm dönemlerin en yükseği. Kendimi sadece ders çalışmaya vermiştim. Son dönemdesin, yeni gruplara girip arkadaş edinmeye çalışarak enerjini harcama. Kursa git, oradakilere takıl. Okuldaki aralarda git kütüphaneye kitap oku, kpss çalış, konuları tekrar et, araştırmalarını yap. Ama geri dönme, kararlı ol. İş hayatında yeni arkadaşların, yeni bir çevren olacak zaten...
ama ben sırf ilişkim var diye kimseye soğuk davranmadım aslında...sadece ekstra bir arayışa da girmedim, adım atmadım..bana da atan olmadıBu da size ders olsun bir daha nasılsa sevgilim var diye arkadaşı önemsemezdik etmezsiniz.
çok teşekkür ederim bu yorumu ss aldım sürekli okumak istiyorumBöyle buna benzer saçma salak sebeplerle üni 1'de başladığım ilişkiyi sürdürdüm evlendim, hayatımın en büyük hatasıydı. Sonuç toksiklikten çürüyen bir ilişki, ruh hastalıklarını dibine kadar öğrenmek, boşanma ve kapanış. Kendini toparla harika yaştasın, harika bir dönemdesin. Dizi izleyip ders çalıştığın bir döngüye gir ve keyfine bak. Uçurumun ucundasın.
başınız sağolsun..tebrik ederim azminizi21 yasindasin ve simdi yasadiklarin sana cok agir geliyor. Ben uni de tezimi yazdigim donem erkek kardesimi kaybettim. Acimin tarifi yoktu ve 3 ay sonra kaldigim yerden devam ettim. Hickira hickira aglayarak yazdim. Ve mezun oldum. Sen de yasayarak deneyim kazanacaksin ve ilerde bu acilarina gulup gececeksin. Egitimini asla birakma.
ne zaman istersen yazışırızçok teşekkür ederim bu yorumu ss aldım sürekli okumak istiyorum
Afedersin de bir tarafımı yırta yırta ders çalıştığım zamanlar çok oldu. Yok o arkadaşım bunu demiş, yok şu kişi yan bakmış. Ders çalışırken bunlar hiç umrumda olmazdı. Hatta ders çalışmak bu yönden kafamı dağıtıyordu, diğer türlü boş boş dursam illa abuk sabuk şeylere kafayı takardim. Sen de benim gibi ol.kısa bir süre önce inişli çıkışlı toksik bir ilişkimden ayrıldım. içimde hala bir acaba daha mı uğraşmalıydım sorusu var asla geçmiyor, ama aslında süreç boyunca çok yıprandığımı da biliyorum. kendimi sevdirmeye çalışmış gibi hissediyorum hep. ve daha da kötüsü bu kişinin ayrılık sonrası çirkinleşebileceğini de hissediyorum. biz hep aynı ortamdayız okul dolayısıyla. belki benim hakkımda saçma şeyler söyler kulağıma gelir moralim bozulur, belki başkasıyla sevgili olur..bunları kaldıramam diye ayrılığı kabul edemesem de hep ertelemiştim. şimdi bir yandan sınava da hazırlanıyorum(kpss), ama 2.dönem okul kötü geçecekmiş gibi hissediyorum. çünkü ayrıldığım birini sürekli görmek olsun insanların ayrılmışlar demeleri olsun hep kötü hissettirdi bana. bir de benim ilişkim olduğundan beri hiç arkadaşım olmadı üniversitede(eski arkadaşlarımla aram başka bir sebepten açılmıştı ve zaten ilişkim var diye çok fazla arkadaşa da ihtiyaç duymamıştım) sınıfta tek arkadaşım oydu. şimdi sınıftakiler yanıma gelmeyecekler yine zaten, ben yanlarına gidince de yokmuşum gibi davranacaklar. ayaklarım geri gidiyor resmen. çok çaresiz hissediyorum ağlamaktan bitap düştüm kaç gecedir. keşke okul online olsa... eski arkadaşım dediğim insanlar da okulun 10 kişilik mean girls grubu gibi geziyorlar bu arada. keşke onlarla aram bozulmasaydı diye de üzülüyorum. bir yandan da güya sınava hazırlanacaktım ailem beni dershaneye yazdırdı. acı çekmekten odaklanamıyorum bile. okul bitsin başka bir şey istemiyorum. 4 senem çöp.
aslında şöyle, kafamda bittiğini kabullensem hiçbir şeyi zorlamam ama bazı şeylerin geri dönüşü olur mu diye düşünmek veya okul açılınca ne olacak diye düşünmek gelecek kaygısı oluşturuyor. belirsizlik durumu yoruyor beni yoksa kabul edip önüme baksam başka çarem olmaz dersime odaklanırım. birkaç gündür iyiyim yine çalışıyorum ama bazen anlık modum düşüyor stalk yapıyorum orda baya dikkatim dağılmış oluyor.Afedersin de bir tarafımı yırta yırta ders çalıştığım zamanlar çok oldu. Yok o arkadaşım bunu demiş, yok şu kişi yan bakmış. Ders çalışırken bunlar hiç umrumda olmazdı. Hatta ders çalışmak bu yönden kafamı dağıtıyordu, diğer türlü boş boş dursam illa abuk sabuk şeylere kafayı takardim. Sen de benim gibi ol.
Senin için demiyorum ama " motivasyonum yok" cart curt işlerini doğru bulmuyorum. Motivasyon ve ya? Bir anda piyasaya çıktı. Bir şeyi yapmak zorundaysan yaparsın, yapmıyorsan tembelsindir bu kadar. Ha bir iki istisnai durum tabii olabilir.
Bazen dikkat dağınıklığı oluyorsa yine iyi. İnsansın sonuçta elbette aklına gelir, düşünürsün. Sen yine en çok derslerini düşünmeye devam et, 1 hafta içinde çok daha iyi olursun.aslında şöyle, kafamda bittiğini kabullensem hiçbir şeyi zorlamam ama bazı şeylerin geri dönüşü olur mu diye düşünmek veya okul açılınca ne olacak diye düşünmek gelecek kaygısı oluşturuyor. belirsizlik durumu yoruyor beni yoksa kabul edip önüme baksam başka çarem olmaz dersime odaklanırım. birkaç gündür iyiyim yine çalışıyorum ama bazen anlık modum düşüyor stalk yapıyorum orda baya dikkatim dağılmış oluyor.
Böyle böyle güçleniyorsun işte.gerçi güçlenmesen de ağlayıp, zırlayıp hayatına devam edeceksin.yapacak birşey yok.hayat böyle birşey işte.bazı açılardan ona çok bağımlı hissediyorum ben ya. sanki onsuz hayatım yokmuş gibi. bu geldiğim hal çok üzüyor beni böyle biri değildim
Kişinin kendi kendine yaptığını başkası yapamazmış diye boşuna dememişler. Evli bile olsanı başka aarkadaşlarınız olmalı.kısa bir süre önce inişli çıkışlı toksik bir ilişkimden ayrıldım. içimde hala bir acaba daha mı uğraşmalıydım sorusu var asla geçmiyor, ama aslında süreç boyunca çok yıprandığımı da biliyorum. kendimi sevdirmeye çalışmış gibi hissediyorum hep. ve daha da kötüsü bu kişinin ayrılık sonrası çirkinleşebileceğini de hissediyorum. biz hep aynı ortamdayız okul dolayısıyla. belki benim hakkımda saçma şeyler söyler kulağıma gelir moralim bozulur, belki başkasıyla sevgili olur..bunları kaldıramam diye ayrılığı kabul edemesem de hep ertelemiştim. şimdi bir yandan sınava da hazırlanıyorum(kpss), ama 2.dönem okul kötü geçecekmiş gibi hissediyorum. çünkü ayrıldığım birini sürekli görmek olsun insanların ayrılmışlar demeleri olsun hep kötü hissettirdi bana. bir de benim ilişkim olduğundan beri hiç arkadaşım olmadı üniversitede(eski arkadaşlarımla aram başka bir sebepten açılmıştı ve zaten ilişkim var diye çok fazla arkadaşa da ihtiyaç duymamıştım) sınıfta tek arkadaşım oydu. şimdi sınıftakiler yanıma gelmeyecekler yine zaten, ben yanlarına gidince de yokmuşum gibi davranacaklar. ayaklarım geri gidiyor resmen. çok çaresiz hissediyorum ağlamaktan bitap düştüm kaç gecedir. keşke okul online olsa... eski arkadaşım dediğim insanlar da okulun 10 kişilik mean girls grubu gibi geziyorlar bu arada. keşke onlarla aram bozulmasaydı diye de üzülüyorum. bir yandan da güya sınava hazırlanacaktım ailem beni dershaneye yazdırdı. acı çekmekten odaklanamıyorum bile. okul bitsin başka bir şey istemiyorum. 4 senem çöp.