evet onlarla yakın olmam zaten çünkü öyle bir samimiyet kalmadı. kendimi çok kapatmadım belki ama çevrelerimiz hep ortaktı o sebeple kendime ait bir arkadaşım olmadı. onlar yüzde yüz soracak niye ayrıldığımızı. herkese dedikodu malzemesi verdim ya gerçekten şuan gidip herkesle flörtleşmek istiyorum ki içim soğusun. dersi bile unuttumSevgiliniz varken arkadaşa ihtiyaç duymayip,sevgilinizle ayrıldıktan sonra arkadaşa ihtiyaç duyup yanlarına yaklaşmanız bence hatalı. O kişiler de zaten dediğiniz gibi sizi yanlarında istemeyeceklerdir artik, çünkü bu insan kullanmaya giriyor nerdeyse.
İlişkiler başlar-biter, başkalarının ne dediğini niçin umursuyorsunuz ki. İkinizin ilişkisiydi ve başladı-bitti. Hiç kimseyi ilgilendirmez..
Kendine iyi gelmeyen hiç bir şey için uğraşma. Sen o kadar değerlisin ki kendi değerinin farkına var. Bırak o senin için uğraşsın. Şunu da unutma zorla olan hiç bir şey güzel değildir. Seni gerçekten sevse sana değer verse sence seni bu kadar kırıp üzermiydi. Şu an kafanı vereceğin tek şey okuyup meslek edinip hayatını kurtarmak. O zaman inan karşına kimler kimler çıkacak. Bunlar belki sana şu an anlamsız geliyor ama gerçekten ilerde iyiki yapmışım diyeceksinçok haklısınız gerçekten teşekkür ederim mesajınız için. peki sizce ulaşsam çabalasam en azından içimde kalan daha iyi olabilirdi hissi geçer mi? bir türlü sıyrılamadım ilişkide. hep kurtulabilirdi gibi geliyor ama çok yorulduğumu da biliyorum
Her şeyde bir hayır vardır. Şu an insanlar bana şöyle bakıyor yargılıyor diye düşünme derse gir çık, aralarda ve boş günlerde kpss asıl mutlaka.. 4 ay sonra görme ihtimalinin az olacağı kişiler için geleceğini zora sokma…keşke erkek arkadaşınla takılırken başka birileri ile iletişimi minimum düzeyde de olsa koruyabilseydin ama keşke denecek zaman geçmiş gitmiş.kısa bir süre önce inişli çıkışlı toksik bir ilişkimden ayrıldım. içimde hala bir acaba daha mı uğraşmalıydım sorusu var asla geçmiyor, ama aslında süreç boyunca çok yıprandığımı da biliyorum. kendimi sevdirmeye çalışmış gibi hissediyorum hep. ve daha da kötüsü bu kişinin ayrılık sonrası çirkinleşebileceğini de hissediyorum. biz hep aynı ortamdayız okul dolayısıyla. belki benim hakkımda saçma şeyler söyler kulağıma gelir moralim bozulur, belki başkasıyla sevgili olur..bunları kaldıramam diye ayrılığı kabul edemesem de hep ertelemiştim. şimdi bir yandan sınava da hazırlanıyorum(kpss), ama 2.dönem okul kötü geçecekmiş gibi hissediyorum. çünkü ayrıldığım birini sürekli görmek olsun insanların ayrılmışlar demeleri olsun hep kötü hissettirdi bana. bir de benim ilişkim olduğundan beri hiç arkadaşım olmadı üniversitede(eski arkadaşlarımla aram başka bir sebepten açılmıştı ve zaten ilişkim var diye çok fazla arkadaşa da ihtiyaç duymamıştım) sınıfta tek arkadaşım oydu. şimdi sınıftakiler yanıma gelmeyecekler yine zaten, ben yanlarına gidince de yokmuşum gibi davranacaklar. ayaklarım geri gidiyor resmen. çok çaresiz hissediyorum ağlamaktan bitap düştüm kaç gecedir. keşke okul online olsa... eski arkadaşım dediğim insanlar da okulun 10 kişilik mean girls grubu gibi geziyorlar bu arada. keşke onlarla aram bozulmasaydı diye de üzülüyorum. bir yandan da güya sınava hazırlanacaktım ailem beni dershaneye yazdırdı. acı çekmekten odaklanamıyorum bile. okul bitsin başka bir şey istemiyorum. 4 senem çöp.
4 senem çöp mü? Siz üniversiteye niye gittiniz?kısa bir süre önce inişli çıkışlı toksik bir ilişkimden ayrıldım. içimde hala bir acaba daha mı uğraşmalıydım sorusu var asla geçmiyor, ama aslında süreç boyunca çok yıprandığımı da biliyorum. kendimi sevdirmeye çalışmış gibi hissediyorum hep. ve daha da kötüsü bu kişinin ayrılık sonrası çirkinleşebileceğini de hissediyorum. biz hep aynı ortamdayız okul dolayısıyla. belki benim hakkımda saçma şeyler söyler kulağıma gelir moralim bozulur, belki başkasıyla sevgili olur..bunları kaldıramam diye ayrılığı kabul edemesem de hep ertelemiştim. şimdi bir yandan sınava da hazırlanıyorum(kpss), ama 2.dönem okul kötü geçecekmiş gibi hissediyorum. çünkü ayrıldığım birini sürekli görmek olsun insanların ayrılmışlar demeleri olsun hep kötü hissettirdi bana. bir de benim ilişkim olduğundan beri hiç arkadaşım olmadı üniversitede(eski arkadaşlarımla aram başka bir sebepten açılmıştı ve zaten ilişkim var diye çok fazla arkadaşa da ihtiyaç duymamıştım) sınıfta tek arkadaşım oydu. şimdi sınıftakiler yanıma gelmeyecekler yine zaten, ben yanlarına gidince de yokmuşum gibi davranacaklar. ayaklarım geri gidiyor resmen. çok çaresiz hissediyorum ağlamaktan bitap düştüm kaç gecedir. keşke okul online olsa... eski arkadaşım dediğim insanlar da okulun 10 kişilik mean girls grubu gibi geziyorlar bu arada. keşke onlarla aram bozulmasaydı diye de üzülüyorum. bir yandan da güya sınava hazırlanacaktım ailem beni dershaneye yazdırdı. acı çekmekten odaklanamıyorum bile. okul bitsin başka bir şey istemiyorum. 4 senem çöp.
aslında minumum düzeyde selam selam iletişimim var ama kimsenin en yakını değilim kimse benle ders çıkışında durmak istemez veya yemekhane vs gitmek istemez. herkesin öncelikli grubu varHer şeyde bir hayır vardır. Şu an insanlar bana şöyle bakıyor yargılıyor diye düşünme derse gir çık, aralarda ve boş günlerde kpss asıl mutlaka.. 4 ay sonra görme ihtimalinin az olacağı kişiler için geleceğini zora sokma…keşke erkek arkadaşınla takılırken başka birileri ile iletişimi minimum düzeyde de olsa koruyabilseydin ama keşke denecek zaman geçmiş gitmiş.
ama şuan elimde kalan güzel bir durum yok ki arkadaşlık sevgili hepsi kötü gitti. evet derslerim iyi ama kpss bile çalışamadım her şey boşaymış4 senem çöp mü? Siz üniversiteye niye gittiniz?
Tekrar soruyorum siz üniversiteye niye gittiniz?ama şuan elimde kalan güzel bir durum yok ki arkadaşlık sevgili hepsi kötü gitti. evet derslerim iyi ama kpss bile çalışamadım her şey boşaymış
bu belki bahanesi değildir ama insanız sonuçta o telefonu kırıp köşeye koysam dahi aklım zaten orda olacağı için bu verimli bir çalışma olmayacak.Tekrar soruyorum siz üniversiteye niye gittiniz?
Şöyle de sorayım aileniz sizi üniversiteye niye yolladı?
Sevgiliniz olsun diye mi, arkadaşınız olsun diye mi? Bunun için üniversiteye gidip para harcamaya harcatmaya vakit harcamaya gerek yoktu.
Amacınız neydi?
Çalışsaydınız, arkadaşlarınız sevgiliniz elinizi gözünüzü mü bağladı
şuan sorunum şu bence o kadar üzüldüm ki bedenime yansıdı ve çok yorgun hissediyorum ağlamaktan. uykumu almama rağmen uykusuz hissediyorum vücudum hep yatmak istiyor. bunu da depresifliğe bağlıyorum. bunu aşıp düzene oturtsam artık olmayacağımızı kabul ederim. ama son bir kez buluşmak istiyorum belki kafamda netleşirYeniden başla tekrar başla bırak arkadaşları bırak sevgiliyi en baştan başla geç değil konu sahibi.Tecrubelerini köy cebine.Kimseyi arama sorma konuşma.Sadece geleceğine odaklan bir yıl kampa girmiş gibi yap.Sık dişini.Şu eski sevgiliye yordugun beynini derslerine versen prof olursun yahu
Sınavlara çalış şuan senin ne çevre lazım ne de sevgili.. masanın başında otur ders çalış. Sen de atandıktan sonra story atacaksın onlar senin hayaline ulaşamayacak ama sen yapabilirsin.. bir kaç ay sabret ağla zırla gene masa başından ayrılma. Sen bu kpss sıralamaya girene kadar atanacaksın pes etmek yok..kısa bir süre önce inişli çıkışlı toksik bir ilişkimden ayrıldım. içimde hala bir acaba daha mı uğraşmalıydım sorusu var asla geçmiyor, ama aslında süreç boyunca çok yıprandığımı da biliyorum. kendimi sevdirmeye çalışmış gibi hissediyorum hep. ve daha da kötüsü bu kişinin ayrılık sonrası çirkinleşebileceğini de hissediyorum. biz hep aynı ortamdayız okul dolayısıyla. belki benim hakkımda saçma şeyler söyler kulağıma gelir moralim bozulur, belki başkasıyla sevgili olur..bunları kaldıramam diye ayrılığı kabul edemesem de hep ertelemiştim. şimdi bir yandan sınava da hazırlanıyorum(kpss), ama 2.dönem okul kötü geçecekmiş gibi hissediyorum. çünkü ayrıldığım birini sürekli görmek olsun insanların ayrılmışlar demeleri olsun hep kötü hissettirdi bana. bir de benim ilişkim olduğundan beri hiç arkadaşım olmadı üniversitede(eski arkadaşlarımla aram başka bir sebepten açılmıştı ve zaten ilişkim var diye çok fazla arkadaşa da ihtiyaç duymamıştım) sınıfta tek arkadaşım oydu. şimdi sınıftakiler yanıma gelmeyecekler yine zaten, ben yanlarına gidince de yokmuşum gibi davranacaklar. ayaklarım geri gidiyor resmen. çok çaresiz hissediyorum ağlamaktan bitap düştüm kaç gecedir. keşke okul online olsa... eski arkadaşım dediğim insanlar da okulun 10 kişilik mean girls grubu gibi geziyorlar bu arada. keşke onlarla aram bozulmasaydı diye de üzülüyorum. bir yandan da güya sınava hazırlanacaktım ailem beni dershaneye yazdırdı. acı çekmekten odaklanamıyorum bile. okul bitsin başka bir şey istemiyorum. 4 senem çöp.
Siz üniversiteye gittiğinizden bir de derslerinizin iyi olduğundan emin misiniz yabu belki bahanesi değildir ama insanız sonuçta o telefonu kırıp köşeye koysam dahi aklım zaten orda olacağı için bu verimli bir çalışma olmayacak.
iyi siz amacınıza göre ilerlersiniz o zaman. ben zaten bilmiyorum amacımın meslek sahibi olmak olduğunu, o yüzden ders çalışamayışımı bu kadar dert ediyorumSiz üniversiteye gittiğinizden bir de derslerinizin iyi olduğundan emin misiniz ya
Ben size telefonu kır ders çalış mı dedim
Ananız babanız hayallerle dualarla gururla evden yolcu etti sizi üniversiteye cebinize paranızı da koydu, siz niye gittiniz üniversiteye?amacınız neydi ki sevgiliden ayrılınca arkadaşlarla küsünce ana-baba ümidi harcanan para geçen zaman çöp oldu?
Ben ilerledim hedefime de çoktan ulaştım zateniyi siz amacınıza göre ilerlersiniz o zaman. ben zaten bilmiyorum amacımın meslek sahibi olmak olduğunu, o yüzden ders çalışamayışımı bu kadar dert ediyorumhepimiz insanız ben etkilenmemi normal görüyorum, şuan üzüntüme rağmen dersi sınavı düşünüyor olmam da amacımı zaten ortaya koyuyor. bir düzelip kendime gelicem umarım
Bu kadar gülebildiğinize göre ders de çalışırsınız normal olarakiyi siz amacınıza göre ilerlersiniz o zaman. ben zaten bilmiyorum amacımın meslek sahibi olmak olduğunu, o yüzden ders çalışamayışımı bu kadar dert ediyorumhepimiz insanız ben etkilenmemi normal görüyorum, şuan üzüntüme rağmen dersi sınavı düşünüyor olmam da amacımı zaten ortaya koyuyor. bir düzelip kendime gelicem umarım