ne alaka ama paylaşacak ve konuşacak kimsem yok diye sizlerle paylaşmak istedim.sorunum bebeğimle ilgili değil.kendimle ilgili... evliliğimde çok problemlerim var.anlaşamıyorum.O kadar deniyorum.alttan alıyorum.ama lafla veya fiili şiddet görüyorum.Üniversite mezunuyum bu sene öğretmenlikten istifa ettim bebeğimi bakıcıya bırakamadığım için.Daha doğrusu bakıcı bulamadığımiçin.4 senelik evliyim.3.ayda başladı şiddet.saçma sapan sebeplerden.haklıyken kelime oyunlarıyla beni haksız ediyor, hakaretler, aşağılamalar anlatamam neler neler....benden 11 yaş büyük görücü usulu evlendim.allah belamı vereydi de evlenmeseydim.Durumu oldukça iyi bir ailenin çocuğum ve gurbete gelin geldim ailem şehrinde tanınan bir aile o nedenle ayrılmama müsade etmiyorlar.Eşimin durumu aileme göre daha kısıtlı.Hele bir de kriz döneminde sıkıntılı bir süreçe girdi.Benden çıkarıyor hıncını.Tüm gün evdeyim gidebileceğim bir yer yok.Yardımcı kadın bile almama izin vermiyor.Harçlık bile vermiyor.Evdesin napıcan parayı diyor.Arada ailemin yanına gezmeye gidiyorum.Onlar kıyafet oğluma ihtiyaçlarını alıyorlar.Bu salakta beleşe konuyor nasılsa ailesi alıyor diye hiç bana ve oğluma masraf etmiyor.yaaaaaaaaa O kadar bunaldım ki valla ölmeyi düşünüyorum bu sefer oğlum bu salağamı kalsın.en iyisi ikimizde ölelim diyorum.Biliyorum şuan delimi bu diyorsunuz.Bir eğitimcinin bunları düşünmesi ne kadar ayıp ama insan çaresizse neler aklına geliyor... oğlum için o kadar üzülüyorum ki böyle bir babanın oğlu olduğu için çok şansızmış :a015: