- 7 Aralık 2008
- 417
- 7
ne kadar zor bir durum..kendini yalnız ve çaresiz hissetme canım benim yazdıklarını tüm okuyanlar eminimki tüm yüreğimizle yanındayız.keşke elimden birşey yapmak gelse.çok isterdim..hiç birşey diyemiyorumki ya aklım durdu inan(((tıkanıp kalıyor insan..ama canım diyeceğim tek şey var lütfen o adamın şiddetine bir daha maruz kalma.lütfen bu konuda taviz verme .yoksa bunu ardı arkası kesilmeyecek.sen onun göüzünü korkutmadan buna bir son vericeğini sanmıyorum.sen mesleği elinde olan bir insansın canım buna nasıl izin verirsin.ayaklarının üzerinde durabiliyorsun ona ihtiyacın yok canım.ayrılmak dünyanın sonu değil asıl onun şiddetine maruz kaldıkça dünyan kararacak.ıBŞA arkadaşımızın yazdıkları ne güzel.ne harika bir cesaret öyküsü..bak örneğide önünde işte.ablası eskisinden çok daha mutlu.sen kararlı ol ailen mecburen yanında olamk zorunda.eminim kararlılığını görünce onlarda sana destek olucaklardır.tüm bunlara rağmen de hala destek değillerse kusura bakma ama o ailede lazım değil..ne olur sen gönlünü ferah tut herşey düzelicektir.hayatın hep iniş içinde olmıycakki güzel günler güneşli günlerde görüceksin.sen annesin canım yavrun için güçlü ol ve ona sımsıkı sarıl.öyle ölüm falan gibi şeyleride sil at aklından.artık sadece kendini değil evladınıda düşünmek zorundasın.o sana muhtaç.seni ve minik bebeğini çok öpüyorum.allah yardımcın olsun.