canım çok sıkkın kızlar....

ne kadar zor bir durum..kendini yalnız ve çaresiz hissetme canım benim yazdıklarını tüm okuyanlar eminimki tüm yüreğimizle yanındayız.keşke elimden birşey yapmak gelse.çok isterdim..hiç birşey diyemiyorumki ya aklım durdu inan:KK43:(((tıkanıp kalıyor insan..ama canım diyeceğim tek şey var lütfen o adamın şiddetine bir daha maruz kalma.lütfen bu konuda taviz verme .yoksa bunu ardı arkası kesilmeyecek.sen onun göüzünü korkutmadan buna bir son vericeğini sanmıyorum.sen mesleği elinde olan bir insansın canım buna nasıl izin verirsin.ayaklarının üzerinde durabiliyorsun ona ihtiyacın yok canım.ayrılmak dünyanın sonu değil asıl onun şiddetine maruz kaldıkça dünyan kararacak.ıBŞA arkadaşımızın yazdıkları ne güzel.ne harika bir cesaret öyküsü..bak örneğide önünde işte.ablası eskisinden çok daha mutlu.sen kararlı ol ailen mecburen yanında olamk zorunda.eminim kararlılığını görünce onlarda sana destek olucaklardır.tüm bunlara rağmen de hala destek değillerse kusura bakma ama o ailede lazım değil..ne olur sen gönlünü ferah tut herşey düzelicektir.hayatın hep iniş içinde olmıycakki güzel günler güneşli günlerde görüceksin.sen annesin canım yavrun için güçlü ol ve ona sımsıkı sarıl.öyle ölüm falan gibi şeyleride sil at aklından.artık sadece kendini değil evladınıda düşünmek zorundasın.o sana muhtaç.seni ve minik bebeğini çok öpüyorum.allah yardımcın olsun.
 
Gerçekten çok üzüldüm. herşeye evlatlarımız için atlanıyoruz ama, bizde önemliyiz unutma, çocuğun kiminle yaşadığı değil hangi ortamda yaşadığı önemli. böyle bir ortamda sağlıklı bi birey teişmez canım. iyi düşün, zamanla geçeceğini sanma, bu hayvan eşin böyle devam eder. bir mesleğin var aileni yanına al kimse evladını atmaz. mecbur dururmu kabul edicejler. cesur ol bu duruma katlanma. bebeğine ve sana hayatınız da başarılar dilerim umarım herşey senin için düzelir. unutma hepimiz bi sınavdan geçiyoruz.
 
Çok üzüldüm canım sıkıldı Allah kurtarsın o adamdan ne diyim bebeğin mutsuz evde büyüyeceğine mutlu bir annesi olsun daha mantıklı değil mi?Senin yerinde olsam ayrılırdım yani eğer sevmiyorsan boşuna katlanma.
 
canım sana şiddet uyguladığı zaman en yakın emniyet birimine git bu polis karakolu ya da jandarma karakolu olur onlar seni sağlık kontrolü için hastaneye götüreceklerdir ama bizim ülkemizde çoğu zaman sen karakola gittiğin zaman eşini çağırıp oraya sizi konuşturuyorlar bak bir daha yapma yazık değil mi falan deyip tekrar gönderiyorlar ondan sonra şiddet iki katı o yüzden mutlaka iş göremez raporu al bu rapor senin için eğer günün birinde boşanmaya karar verirsen çok işine yarayacaktır

yazdıklarına çok üzüldüm keşke çocuk yapmasaydın diyeceğim ben de ama sanırım bebek olursa belki düzelir herşey masalına kendini inandırmak istedin A LLAH YARDIMCIN OLSUN CANIM

bizim bir tanıdık vardı önce kızına sahip çıkmadı gelinlikle girdin kefenle çıkarsın olayı yaptılar ama sonra baktılarki iş ciddi kızın babası adamı dövdürmüş birilerine tabi bunlar hoş şeyler değil adam önce düzelir gibi olmuş ama sonra herşey gene aynı bu sefer boşandılar şimdi daha huzurlu kızcağız

HıÇBıR ŞEY VE KıMSE BEBEĞıNDEN DAHA ÖNEMLı DEĞıL BUNA AıLEN DE DAHıL AMA AıLENıN YARDIMINI ALMAYI ZORLA ISRARCI OL
 
ne alaka ama paylaşacak ve konuşacak kimsem yok diye sizlerle paylaşmak istedim.sorunum bebeğimle ilgili değil.kendimle ilgili... evliliğimde çok problemlerim var.anlaşamıyorum.O kadar deniyorum.alttan alıyorum.ama lafla veya fiili şiddet görüyorum.Üniversite mezunuyum bu sene öğretmenlikten istifa ettim bebeğimi bakıcıya bırakamadığım için.Daha doğrusu bakıcı bulamadığımiçin.4 senelik evliyim.3.ayda başladı şiddet.saçma sapan sebeplerden.haklıyken kelime oyunlarıyla beni haksız ediyor, hakaretler, aşağılamalar anlatamam neler neler....benden 11 yaş büyük görücü usulu evlendim.allah belamı vereydi de evlenmeseydim.Durumu oldukça iyi bir ailenin çocuğum ve gurbete gelin geldim ailem şehrinde tanınan bir aile o nedenle ayrılmama müsade etmiyorlar.Eşimin durumu aileme göre daha kısıtlı.Hele bir de kriz döneminde sıkıntılı bir süreçe girdi.Benden çıkarıyor hıncını.Tüm gün evdeyim gidebileceğim bir yer yok.Yardımcı kadın bile almama izin vermiyor.Harçlık bile vermiyor.Evdesin napıcan parayı diyor.Arada ailemin yanına gezmeye gidiyorum.Onlar kıyafet oğluma ihtiyaçlarını alıyorlar.Bu salakta beleşe konuyor nasılsa ailesi alıyor diye hiç bana ve oğluma masraf etmiyor.yaaaaaaaaa O kadar bunaldım ki valla ölmeyi düşünüyorum bu sefer oğlum bu salağamı kalsın.en iyisi ikimizde ölelim diyorum.Biliyorum şuan delimi bu diyorsunuz.Bir eğitimcinin bunları düşünmesi ne kadar ayıp ama insan çaresizse neler aklına geliyor... oğlum için o kadar üzülüyorum ki böyle bir babanın oğlu olduğu için çok şansızmış :a015:

canim yaa Allah yardimcin olsun ama kendini üzmemeye calis... kafani takma! ay nekadar teselli versemde biliyorum faydasiz güzelim offff offff:Saruboceq::nazar:
 
X