Kizimiz alti ay once gozlerini acti dunyaya. 2 yillik bir bekleyisten sonra mujdelemisti bizi. Rahat, guzel ama endiseli bir hamilelik gecirdim. Onu kaybetmekten korkuyordum. Zor olunca birseyler, sanirim insan daha cok endise duyuyor. Oncelikle sunu soyleyim ki, anne olmak ( baba olmak ) aile olmak dunyanin en guzel duygusuymus. Allah olmayanlara, bekleyenlere en kisa zamanda hayirlisi ile nasip etsin.
Bebisimin dogumunu nasil yazarsam yazim, ne yazarsam yazim hep eksik kalacaktir. Ama yinede kisaca, belkide okuyan birilerine yararli olacagina inanarak yazmak istedim. Bende dogumdan once burda dogum hikayelerini okurdum. Ilk olunca insan ne yasacagini bilmiyor. Nihayetinde de herkes herseyi farkli yasiyor, hissediyor, algiliyor...
Bebisim 40 haftasini doldurmasina ragmen gelmedi. Son haftalar zaten hic gecmiyor. Hersey hazir bir tek bebek yok. Sancimi olusturmak icin yapmadigim sey kalmadi. Yuruyus yaptim, goguslerime masaj yaptim, ananas yedim, iliski vs.. Ne yazikki yardimi olmadi. Dr. parmaklariyla rahme cizgide atti ( cok acidi) ve bir kac gun daha beklememi soyledi. Aslinda 42 haftaya kadar beklemekte hicbir sakinca yoktu ama ben artik dayanamiyordum.. Arada sancilarim oluyordu ama cok yeterli degildi.. Hicbir sekilde suni sanci ve sezeryan istemiyordum.. Bunlar son istedigim seylerdi.
Normal dogum yapmak istiyordum bunu gercekten cok istiyordum.. 41 haftalik olunca sabah 5 te evde suyum geldi. Hastehaneyi aradik ve gittik. Butun gun yalnizca 1 cm acilmam olmustu. Yeterli sancim olmadigi icin suni sanci verdiler.. Suni sanci hikayerini bildigim icin o an korktum. Esim elimi hic birakmadi. Yaninizda sevdiginiz birinin olmasi ve dua etmek cok yararli oluyor. 3 tane ebe, 3 tane hemsire ve 3 tane doktor geldi gitti.. Bende hala bir degisilik yoktu.. Atesim cikti ve bebegimin kalp atislari hic iyi degildi.. Suyum geldigi icin, minigin birde enfeksiyon kapma tehlikesi vardi. ZORUNLUda olsa sezeryanla bebegimi dunyada getirdim.. O kadar aciyi cekip bir de sezeryan olmasi hic hos degil. Allah a hamd olsun ki bebegim saglikli ve artik bizimle. Onemli olanda bu. Onu ilk bana verdiklerinde agliyordu.. Bana gelince o sustu, ben basladim aglamaya. Hayatimda daha guzel bir sey gormemistim. Ilk baslarda sutum yoktu, emmiyordu. Cok iyi yemem ve icmem gerekiyordu. Sut sagma makinesi ile sutumu kendim sagdim. Bu konuda hic pes etmedim. Sonra alisti tabii. Masallah 6 aylik oldu bebisim hala annesinin sutunu iciyor.
Sezeryanla iyilesme suresi uzun suruyor. Ben 7 gun hastenede kaldim. Normal dogum yapanlar bir kac saat sonra yuruyorlardi. Ben bebegimi bile kendim alamiyordum.. Dogumdan sonra insan cok kararsiz ve ozguvensiz oluyor. Sorumluluk o kadar fazla ki.. Ben cok mukemmeliyetci bir insanim. Herseyi a dan Z ye dusunmeme ragmen ilk haftalar hep anneligimi sorguladim.. Zamanla o ozguven geliyor insana. Duygularinizi takip edin.. Insallar bin bir turlu seyler soyleyebir.. Dogrudur, yanlistir.. Sonucta o bebegi siz dunyaya getirdiniz..
Lutfen annelik duygularinizi takip edin, o sizi en dogrusuna goturucektir.
Dogum yapacaklara Allah kolaylik, dogum yapmislara saglik, bebek isteyenlerede muratlarini versin..
SEVGI VE SELAMLAR..
Bir melegin ANNE' si..
Bebisimin dogumunu nasil yazarsam yazim, ne yazarsam yazim hep eksik kalacaktir. Ama yinede kisaca, belkide okuyan birilerine yararli olacagina inanarak yazmak istedim. Bende dogumdan once burda dogum hikayelerini okurdum. Ilk olunca insan ne yasacagini bilmiyor. Nihayetinde de herkes herseyi farkli yasiyor, hissediyor, algiliyor...
Bebisim 40 haftasini doldurmasina ragmen gelmedi. Son haftalar zaten hic gecmiyor. Hersey hazir bir tek bebek yok. Sancimi olusturmak icin yapmadigim sey kalmadi. Yuruyus yaptim, goguslerime masaj yaptim, ananas yedim, iliski vs.. Ne yazikki yardimi olmadi. Dr. parmaklariyla rahme cizgide atti ( cok acidi) ve bir kac gun daha beklememi soyledi. Aslinda 42 haftaya kadar beklemekte hicbir sakinca yoktu ama ben artik dayanamiyordum.. Arada sancilarim oluyordu ama cok yeterli degildi.. Hicbir sekilde suni sanci ve sezeryan istemiyordum.. Bunlar son istedigim seylerdi.
Normal dogum yapmak istiyordum bunu gercekten cok istiyordum.. 41 haftalik olunca sabah 5 te evde suyum geldi. Hastehaneyi aradik ve gittik. Butun gun yalnizca 1 cm acilmam olmustu. Yeterli sancim olmadigi icin suni sanci verdiler.. Suni sanci hikayerini bildigim icin o an korktum. Esim elimi hic birakmadi. Yaninizda sevdiginiz birinin olmasi ve dua etmek cok yararli oluyor. 3 tane ebe, 3 tane hemsire ve 3 tane doktor geldi gitti.. Bende hala bir degisilik yoktu.. Atesim cikti ve bebegimin kalp atislari hic iyi degildi.. Suyum geldigi icin, minigin birde enfeksiyon kapma tehlikesi vardi. ZORUNLUda olsa sezeryanla bebegimi dunyada getirdim.. O kadar aciyi cekip bir de sezeryan olmasi hic hos degil. Allah a hamd olsun ki bebegim saglikli ve artik bizimle. Onemli olanda bu. Onu ilk bana verdiklerinde agliyordu.. Bana gelince o sustu, ben basladim aglamaya. Hayatimda daha guzel bir sey gormemistim. Ilk baslarda sutum yoktu, emmiyordu. Cok iyi yemem ve icmem gerekiyordu. Sut sagma makinesi ile sutumu kendim sagdim. Bu konuda hic pes etmedim. Sonra alisti tabii. Masallah 6 aylik oldu bebisim hala annesinin sutunu iciyor.
Sezeryanla iyilesme suresi uzun suruyor. Ben 7 gun hastenede kaldim. Normal dogum yapanlar bir kac saat sonra yuruyorlardi. Ben bebegimi bile kendim alamiyordum.. Dogumdan sonra insan cok kararsiz ve ozguvensiz oluyor. Sorumluluk o kadar fazla ki.. Ben cok mukemmeliyetci bir insanim. Herseyi a dan Z ye dusunmeme ragmen ilk haftalar hep anneligimi sorguladim.. Zamanla o ozguven geliyor insana. Duygularinizi takip edin.. Insallar bin bir turlu seyler soyleyebir.. Dogrudur, yanlistir.. Sonucta o bebegi siz dunyaya getirdiniz..
Lutfen annelik duygularinizi takip edin, o sizi en dogrusuna goturucektir.
Dogum yapacaklara Allah kolaylik, dogum yapmislara saglik, bebek isteyenlerede muratlarini versin..
SEVGI VE SELAMLAR..
Bir melegin ANNE' si..