Biliyorum, öyle bir dönemdeyiz ki herkes maddi manevi sıkıntıda bir çok kişi çöküntüde, ama benim derdimde bana büyük, umarım kendinizi yerime koyup tavsiye verebilirsiniz.
Ben geçen yıl yurtdışına master için geldim. Hedefim bir iş bulup burada kalmaktı. Çok zorladım çok çok araştırdım. Sonunda, mezun olduğum gün hem de, bir iş buldum. Hem de tamamen okuduğum alanla ilgili hedeflediğim tarzda iş yapan bir firmada. Firma direktörü türk. Beni işe alanda o. İlk görüşmelerde çalışma izni çıkarmak uzun bir süreç aldığı için ve bu ülkede iş bulduğum firma bana sponsor olup çalışma izni işlemlerimi yapmadığı sürece sadece stajyer olarak çalışma hakkım olduğu için stajyer kontratı ile başlamamı ve benim çalıştığım süre içinde de işlemlerimi başlatıp süreç için gerekli yerlere başvuracağını söyledi.
Süper fikirdi, hemen kabul ettim. Hatta ofisleri başka bir şehirde olduğu için iki gün içinde taşındım hemen. Maaşım da normal maaş ile stajyer maaşı arasında bir meblağ, burda ucu ucuna ama çok şükür bir süre dayanacak kadar yeterli.
Ama sonradan, 'bu dönemde biraz zor görünüyor senin çalışma izni işi zaten ofise gitmeye de başlamadık evden çalışmaya alıştık sen Türkiye den çalış, belki bi kaç ay sonra bakarız duruma dönmen gerekirse' demeye başladı. Öte yandan şirket içinde vaad ettiği ve profesyonellik alanım olan pozisyon da değilim. Bu yüzden bu zaman kadar çok zorlandım, haftasonları ve geceleri kendimi geliştirebilmek ve adapte olup kendimi kanıtlamak için hep bişeyler okudum çalıştım.
Ve ilerisi içinde en başta konuştuğumuzdan çok başka bir pozisyon düşünüyor benim için.
Sonuncusu ise sık sık beni çok ufak şeyler için ezikliyor, gün içinde sayfalarca şey okumam analiz etmem raporlamam gerekiyor, arada yazım hatası yapıyorum (daha doğrusu şimdiye kadar iki kez yaptım), biri 'first' yazmam gereken yere 'fist' yazmamdı diğeri 'received' yazmam gereken yere 'recieved' yazmamdı. Çok ağır konuşup üstüme geldi ikisinde de. Bi de bir şeyi unutmama olayı vaar, mesela o an bu yazım hataları için üstüme geldikten sonra, bi kaç hafta da tavır göstermeye ve kötü davranmaya devam ediyor, başka konular için bir şey sorduğumda bile tersleyerek konuşuyor.
Ayrıca ünvan ve yetki vermemesine rağmen ekip kordinatörlüğü yapmamı onları düzene sokmamı istedi, ama asla ve asla, hele ki uzaktan çalışıyoruz, ne yapılması gerektiğini biliyorum ama bu görevi yerine getiremiyorum. Hiçbiri beni iplemiyor. Hiçbir kanaldan cevap yazmıyorlar ne sorduğum şeylere ne verdiğim görevlere. Bu konuyu patronumla konuşmak istediğimde 'yoğunlardır olabilir, onlar iyi çalışkan çocuklar' dedi. Ve uzattırmadan hemen konuyu kapattı. Ama ne şirinlik ne sertlik ne profesyonellik hiçbirşey işe yaramadı onlara. Ve birçok kez de onlar yüzünden azarlandım.
Ayrıca adam bir çok kez bana 'yaa Anadolunun bağrından geldin, nereden nereye bak, şimdi ne işler görüyorsun avrupada' dedi, ne konu olsa bunu mutlaka konuya bir şekilde bağlıyor ve alaycı bir tavırla söylüyor bunu. Oysa ki ben burada kendi imkanlarımla geldim, türkiye de de burada da iyi okullarda okudum ve öncesinde de uluslararası firmalarda yönetici pozisyonlarında çalıştım.
Son 3 aydır her gün istifa etmeyi düşünüyorum, çok mutsuz çalışıyorum bir türlü kendimi tekrar motive edemiyorum. Hem türkiye de hem burda iş bulmak imkansız gibi. Bir yandan başvuru yapıyorum ama sonuç yok. Psikolojik ve bedensel sağlığım bu mutsuzluk ve ne yapacağım kaygısından bozuldu. Geceleri uyuyamıyorum. Cildimde döküntüler çıktı. Çok şiddetli baş ağrılarım var. Bir çaresizliğe düştüm gitti.
Ayrıca bu iş için bu şehre taşındığımdan beri pandemi olayları düzelmediği için hiç arkadaş edinecek ortam bulamadım. Aylar oldu biri ile karşılıklı muhabbet etmişliğim yok, çok yalnızım. Ailemi de özledim. Buraya gelmek için çok uğraştım yatırım yaptım, iş buldum havalara uçtum, şimdi böyle olduğu için çok üzülüyorum. Çok hayalim var. Şu an ne yapacağımı hiç bilmiyorum.
Bu işi bıraksamda bırakmasamda sonuç türkiye ye dönmek gibi görünüyor bu aşamada. Türkiyeye döneceksem şu an ki maaşım orada çok değerli ne pozisyonda hangi şirkette olursam olayım kazanamam bu parayı. Ama tahammül de edemiyorum ve sorunlarımı çözemiyorum şirketteki.
Ben geçen yıl yurtdışına master için geldim. Hedefim bir iş bulup burada kalmaktı. Çok zorladım çok çok araştırdım. Sonunda, mezun olduğum gün hem de, bir iş buldum. Hem de tamamen okuduğum alanla ilgili hedeflediğim tarzda iş yapan bir firmada. Firma direktörü türk. Beni işe alanda o. İlk görüşmelerde çalışma izni çıkarmak uzun bir süreç aldığı için ve bu ülkede iş bulduğum firma bana sponsor olup çalışma izni işlemlerimi yapmadığı sürece sadece stajyer olarak çalışma hakkım olduğu için stajyer kontratı ile başlamamı ve benim çalıştığım süre içinde de işlemlerimi başlatıp süreç için gerekli yerlere başvuracağını söyledi.
Süper fikirdi, hemen kabul ettim. Hatta ofisleri başka bir şehirde olduğu için iki gün içinde taşındım hemen. Maaşım da normal maaş ile stajyer maaşı arasında bir meblağ, burda ucu ucuna ama çok şükür bir süre dayanacak kadar yeterli.
Ama sonradan, 'bu dönemde biraz zor görünüyor senin çalışma izni işi zaten ofise gitmeye de başlamadık evden çalışmaya alıştık sen Türkiye den çalış, belki bi kaç ay sonra bakarız duruma dönmen gerekirse' demeye başladı. Öte yandan şirket içinde vaad ettiği ve profesyonellik alanım olan pozisyon da değilim. Bu yüzden bu zaman kadar çok zorlandım, haftasonları ve geceleri kendimi geliştirebilmek ve adapte olup kendimi kanıtlamak için hep bişeyler okudum çalıştım.
Ve ilerisi içinde en başta konuştuğumuzdan çok başka bir pozisyon düşünüyor benim için.
Sonuncusu ise sık sık beni çok ufak şeyler için ezikliyor, gün içinde sayfalarca şey okumam analiz etmem raporlamam gerekiyor, arada yazım hatası yapıyorum (daha doğrusu şimdiye kadar iki kez yaptım), biri 'first' yazmam gereken yere 'fist' yazmamdı diğeri 'received' yazmam gereken yere 'recieved' yazmamdı. Çok ağır konuşup üstüme geldi ikisinde de. Bi de bir şeyi unutmama olayı vaar, mesela o an bu yazım hataları için üstüme geldikten sonra, bi kaç hafta da tavır göstermeye ve kötü davranmaya devam ediyor, başka konular için bir şey sorduğumda bile tersleyerek konuşuyor.
Ayrıca ünvan ve yetki vermemesine rağmen ekip kordinatörlüğü yapmamı onları düzene sokmamı istedi, ama asla ve asla, hele ki uzaktan çalışıyoruz, ne yapılması gerektiğini biliyorum ama bu görevi yerine getiremiyorum. Hiçbiri beni iplemiyor. Hiçbir kanaldan cevap yazmıyorlar ne sorduğum şeylere ne verdiğim görevlere. Bu konuyu patronumla konuşmak istediğimde 'yoğunlardır olabilir, onlar iyi çalışkan çocuklar' dedi. Ve uzattırmadan hemen konuyu kapattı. Ama ne şirinlik ne sertlik ne profesyonellik hiçbirşey işe yaramadı onlara. Ve birçok kez de onlar yüzünden azarlandım.
Ayrıca adam bir çok kez bana 'yaa Anadolunun bağrından geldin, nereden nereye bak, şimdi ne işler görüyorsun avrupada' dedi, ne konu olsa bunu mutlaka konuya bir şekilde bağlıyor ve alaycı bir tavırla söylüyor bunu. Oysa ki ben burada kendi imkanlarımla geldim, türkiye de de burada da iyi okullarda okudum ve öncesinde de uluslararası firmalarda yönetici pozisyonlarında çalıştım.
Son 3 aydır her gün istifa etmeyi düşünüyorum, çok mutsuz çalışıyorum bir türlü kendimi tekrar motive edemiyorum. Hem türkiye de hem burda iş bulmak imkansız gibi. Bir yandan başvuru yapıyorum ama sonuç yok. Psikolojik ve bedensel sağlığım bu mutsuzluk ve ne yapacağım kaygısından bozuldu. Geceleri uyuyamıyorum. Cildimde döküntüler çıktı. Çok şiddetli baş ağrılarım var. Bir çaresizliğe düştüm gitti.
Ayrıca bu iş için bu şehre taşındığımdan beri pandemi olayları düzelmediği için hiç arkadaş edinecek ortam bulamadım. Aylar oldu biri ile karşılıklı muhabbet etmişliğim yok, çok yalnızım. Ailemi de özledim. Buraya gelmek için çok uğraştım yatırım yaptım, iş buldum havalara uçtum, şimdi böyle olduğu için çok üzülüyorum. Çok hayalim var. Şu an ne yapacağımı hiç bilmiyorum.
Bu işi bıraksamda bırakmasamda sonuç türkiye ye dönmek gibi görünüyor bu aşamada. Türkiyeye döneceksem şu an ki maaşım orada çok değerli ne pozisyonda hangi şirkette olursam olayım kazanamam bu parayı. Ama tahammül de edemiyorum ve sorunlarımı çözemiyorum şirketteki.