işte ben çok sinirliyim ya.bazen böle bir mutluluk hapı olsa diyorum.yada sakinleştirici.o sölese ben duymasam.o sölese ben umursamasam.boşverrr diyorum bazen ama bir öle bir böle olmasına dayanamıyorum.bide demez mi evlenene kadar buradasın hiç bir yere gidemezsin.aslında biliyorum ki bu bilmişliğime,hazır cevaplığıma uyuz olduğu için üzerime geliyor.hep salak birilerini bekliyorlar karşılarında dişe diş görüncede böle nerdne vuracaklarını şaşırıyorlar.
aklıma geldi geçen ne oldu;şimdi bu herşeyi a dan z ye karısına anlatan bir adam.bir geliyor kadın bişiy diyor mesela aaa diyorum yav bunudamı biliyor.tam yanımızda börekçi var bizim.kadın adamın herşeyine karışıyr ya her zamn çay içtiğimiz börekçiyi kötülemeye başladı bir gün.kadın alışverişten gelmiş buraya uğramış.çay söle dedi bana.tam kalktım kadın dedi ben içmeyeceğim.o öle dedi ya bu da başladı 'ay zaten çok kötü,sevmiyorum o adamları falan' şu karılarının yanında değişmiyorlarmı deli oluyorm.sanki içini bilmiyorum ben senin.neyse ben de tam ayaktayım .ama sinirlerim geldi tepeme.dedim'inanamıyorum ya şu işinize gelmeyinde böle şeyler demeniz deli ediyor beni,her zamn içiyoruz ya ordan dedim.herkez buz oldu.kadın önüne bakıyor.tutamadım kendimi.bari benim yanımda yapma değil mi.işte sus otur yerine .sanane ne derse desin.duramıyorum ya.durduramıyorum kendimikaydirigubbakcemile3