tek kelimeyle muhteşem..küçüklüğümü özledim,herşey değişti babam değişti ben değiştim,zaman geçti..inşallah hayat bana ailemle tekrar mutlu olmak için bi şans verir:çok üzgünüm:
sen hayatımı paylaştığım bir kabus oldun baba...hayatımda ilk defa burda dile getiriyorum bunu. Ben bu yazıyı okuyunca çok garip oldum. babamla hiç güel bir anım yok onunla ilgii hiç bir anım yok tabi kötü anlar dışında. onunla ilgili aklımda kalan tek şeyler bana yaptığı kötülükler dayak sanmayın sakın şiddetten çok daha fazla can yakıcı şeyler. duygu sömürüsü değil bu ama 20 yıldır yeter diye düşündüm ben hayatımda en çok aileye değer veririm ama çekirdek ailem bile olmadı. ben babamla hiç yaşayamadım o hep kaçtı, sattı. o hep gitti hep söz verdi ama hep gitti her seferinde yeniden bitirdi beni. her gelişinde hesap sormadım yeniden gitmesin diye kaybetmek istemedim ama yine yine yine gitti. Ne olur affedin bunları yazdığım için. normalde çok katıyımdır duygusuzumdur ama en hassas noktam bu işte patladı
sen hayatımı paylaştığım bir kabus oldun baba...
ama ben bu kabusla yaşamayı öğrendim..
kapıdan çıkarken ardından sarılıp ''gitme ''diyebilmeyi özledim baba...
en azından seninle yarım kalmış anılarım olsun istedim baba,oysa onlar hiç başlamadı...
ben hiç büyüyemedim baba,çocukluğumu hiç vermedin bana,gülüşünü,tebessümlerini hep sakladın benden..
ben yaşayamadığım seni çok özledim baba...
senin aldığın her nefes,attığın her kahkaha,yüzündeki bir umut parçası
benim en güzel rüyalarım arasında...sen benim vazgeçilemez tek kabusumsun...
yazını okuyunca çok duygulandım..sana nasıl yanıt verebileceğimi bilemedim,çok duygulandım,empati kurdum o anda ve çok yaralandım ve bir bir bu cümeleler yansıdı... senağlama
arkadaşlar yazı alıntı , zaten alıntı diye yazıyor en altta cümlenin sonunda..ben sadece mor ile yazılan kısmı arkadaşımından msjından duygulanıp yazdım o an için...bilginize... yerimseniben sevgiler..sen hayatımı paylaştığım bir kabus oldun baba...
ama ben bu kabusla yaşamayı öğrendim..
kapıdan çıkarken ardından sarılıp ''gitme ''diyebilmeyi özledim baba...
en azından seninle yarım kalmış anılarım olsun istedim baba,oysa onlar hiç başlamadı...
ben hiç büyüyemedim baba,çocukluğumu hiç vermedin bana,gülüşünü,tebessümlerini hep sakladın benden..
ben yaşayamadığım seni çok özledim baba...
senin aldığın her nefes,attığın her kahkaha,yüzündeki bir umut parçası
benim en güzel rüyalarım arasında...sen benim vazgeçilemez tek kabusumsun...
yazını okuyunca çok duygulandım..sana nasıl yanıt verebileceğimi bilemedim,çok duygulandım,empati kurdum o anda ve çok yaralandım ve bir bir bu cümeleler yansıdı... senağlama
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?