Merhabalar.
Hemen konuya gireceğim. Ben alkolün çok fazla tüketilmesinden hoşlanmayan biriyim. Tamamen karşı değilim ama dozunda içilmesi gerektiğini, insanların çok fazla alkol etkisi altındayken bilinçli hareket etmediğini düşünüyorum. Kendimi bildim bileli bu böyle sonradan değişmedi. 4 aylık evliyim eşim de bunu bilir ve zaten kendisi de çok alkol tüketen biri değildir. Ayda yılda bir dışarı çıktığımızda arkadaş ortamında birkaç bişey içilir.
Her neyse geçen hafta eşim iş dolayısıyla şehir dışındaydı 5 gün kaldı. Fuar olduğu için büyük şirket yöneticileriyle falan da aynı ortamdalardı. Hep birlikte yemeğe çıkıldı ve benim de bildiğim kadarıyla alkollü bir ortamdı. Bana kendisinin az alkol tüketeceğini zaten araba kullanacağını söyledi ben de tamam dedim. Her neyse eşim pazar günü döndü hiçbir sıkıntımız yoktu. Sonra ben şans eseri telefondan bişeye bakarken onun iş arkadaşına attığı mesajı gördüm (işi dolayısıyla iş arkadaşıyla olan bir konuşmayı bana okutuyordu, kendim karıştırmadım). Aslında o gece alkolün çok tüketildiğini, o yüzden otele taksiyle dönüldüğünü, sabahta taksiyle mekanın olduğu yere gidip arabayı alacağını ve iş arkadaşını da alıp fuar alanına geçeceğini söyleyen bir mesaj. Tabi ki ben çılgına döndüm. Burda sorun alkolün fazla tüketilmesi değil yanlış anlaşılma olmasın. Bana yalan söylemesi ve bunu da benim ona kızacağımı bildiği için kavga etmemek adına yapmış olduğunu dile getirmesi. Yani hem yalan söylüyor, hem de ben anlayış göstermediğim için yaptığını vurguluyor. Yalan söylemesinin suçlusu bir nevi ben oluyorum. Alkolü kesmemesinin ve içmeye devam etmesinin sebebini de masadaki insanlar onu çok övdüğü için onun da hoşuna gitmiş (iş sebebiyle övüyor çok kurumsal şirket yöneticileri), kendisini iyi hissetmiş ve onlara eşlik etmeye devam etmiş. Neyse akşam bir güzel konuştuk. Ona güvenmediğimi, bunun için bile yalan söyleyen bir insanın daha başka şeyler için de yalan söyleyeceğini söyledim. Baya bağrındım hakarette ettim. En sonunda gidip yatak odasına uyudum kapımı da kapattım çünkü kedimiz var ve uyurken benim tepemden inmediği için rahat edemiyorum. Başım ağrıdığı için kedimi odaya almak istemedim. Tabi ben gitmeden önce benden özürler diledi yeminler etti vs ama benim için bir önemi olmadığını söyledim. Sonra kendisi uyumaya gelmedi ve birkaç saat sonra uyandığımda yatakta olmadığını salonda yattığını gördüm. Gidip neden orda uyuduğunu sordum bana kapıyı kapattığımı onu istemediğimi o yüzden orda uyuduğunu söyledi. Ben de tamam bundan sonra hep orda yatarsın diyip ışığı kapattım yastığını da fırlatıp yere attım. Sabahta onu uyandırmadan işe geldim şu an işteyim hiçbir şekilde geldim gittim diye mesaj atmadım. Konuyu annemle konuştuğumda bana abarttığımı salakça hareket ettiğimi bunda ne olduğunu söyledi. Ben de anneme senin kendine saygın yok beni anlayamazsın dedim ve onunla da tartıştım. Şimdi size sorum ben abartmış mıyım? Ve bundan sonra nasıl davranmalıyım? Güvenim sarsıldı.