ANENSEFALİ... Neymi arkadaşlar? Benim büyük acım aşkımı bebişimi kaybedişim.Meleğimin kafatasının oluşmaması yani anomali. Allah beterinden saklasın ama daha yeni yeni kabullenebildiğim bu büyük acıyı yaşadım. Herşey o kadar güzel gidiyorduki ondan önce yaşadığımız bütün acıları unutturacak kadar iyiydi.Taki 3. test yapılana kadar. Bunun nasıl bir acı olduğunu bilemezsiniz.Hastanenin duvarları üstüme yıkıldı, dünya başıma yıkıldı sandım. Tam 5 doktora gösterdim inanmak istemedim.Ama malesef doğruymuş. Ve yavrumu kendi rızamla kaybettim. İlk zamanlar hiç konuşmadım, doğum yaptım hiç yatmadım, sanki hiç acı çekmedim, kimseyle görüşmedim, hiç anlatmadım, sır oldu yaşadıklarım geçmiş olsuna gelenlerle başka şeyler konuştum, insanlar şaşırdı bana atlattım zannettiler.Ama ben unutmayı, kabul etmemeyi tercih ettim. Artık bunu yaşadığımı kabul ediyorum ve aynı ocıyı yaşayan varsa paylaşmak, gerçek dünyaya dönmek istiyorum. Lütfen benimle paylaşıp bana yardımcı olun artık hayalle gerçeği karıştırmak istemiyorum. PAYLAŞIMLARINIZI BEKLİYORUM...
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Büyük bir acı : ANENSEFALİ yaşayanlar var mı?
- Konu Sahibi soray17
- Başlangıç Tarihi
öncelikle geçmiş olsun allah bir daha yaşatmasın sanada banada bende buna benzer şeyler yaşadım zor bir durum bende kendi isteğimle vazgeçtim 
sonlandırıldı bu konular çok hassas insanlar yaralı ben kimseye anlatamadım ama kendimizi toparlamak zorundayız arkadaşım özellikle kafamızı çünkü ben bunu anladım bu olaydan ağlayıp yırtınmak bağırmak neye yarar sonra aklımızı mantığımızı kaybederiz peki sonra kim kalır yanımızda kim sahip çıkar insanın ilk kendisidir önemli olan kocaya üzül çocuğa üzül ee sonra bu üzülmenin onlara bi faydası varmı yok ama bize zararı çok etrafa faydalı olmak istiyorsan önce kendine faydan olacak ayakta duracaksın yeyip içeceksin hayata bi yerden tutunacaksın yoksa düşersin düştüğünü görünce kaldırırlarmı haaayır daha aşağı çekerler sonra bide üzerine basarlar onun için güçlü olmak lazım en azından öyle görüneceğiz ben hislerimi paylaştım katılırmısın bilemem allah yardımcın olsun
sonlandırıldı bu konular çok hassas insanlar yaralı ben kimseye anlatamadım ama kendimizi toparlamak zorundayız arkadaşım özellikle kafamızı çünkü ben bunu anladım bu olaydan ağlayıp yırtınmak bağırmak neye yarar sonra aklımızı mantığımızı kaybederiz peki sonra kim kalır yanımızda kim sahip çıkar insanın ilk kendisidir önemli olan kocaya üzül çocuğa üzül ee sonra bu üzülmenin onlara bi faydası varmı yok ama bize zararı çok etrafa faydalı olmak istiyorsan önce kendine faydan olacak ayakta duracaksın yeyip içeceksin hayata bi yerden tutunacaksın yoksa düşersin düştüğünü görünce kaldırırlarmı haaayır daha aşağı çekerler sonra bide üzerine basarlar onun için güçlü olmak lazım en azından öyle görüneceğiz ben hislerimi paylaştım katılırmısın bilemem allah yardımcın olsunöncelikle geçmiş olsun diyorum,yaşadığın acıyı tabiki anlamam imkansız,hiç normal bir gebelik geçirememiş biri olarak,ama tahmin edebiliyorum,Ama unutmaki herşey Allah dan,herşeyde bir hayır vardır canım,ya doğurup kaybetseydin bebeğini bide öle düşün,RABBİM herşeyi bilir ve inanıyorumki en kısa zamanda tekrar hamile olacak ve mutlu günlerine kavuşacaksın canım,herşeyin en hayırlısını versin Allah...
öncelikle geçmiş olsun allah bir daha yaşatmasın sanada banada bende buna benzer şeyler yaşadım zor bir durum bende kendi isteğimle vazgeçtim
Teşekkür ederim.Sizede geçmiş olsun.Tabi katılıyorum yazdıklarınızın hepsine katılmaz olurmuyum. Biraz umuda, güneşe ihtiyacım var.Tabi hepimizin...Yine yeni yeniden başlıycam, yine dimdik durucam ama tekrar olurmu diye korkmuyor değilim.Aslında en çok kafamı bulandıran doktorumun 'Hocam neden, neden oldu?' dediğimde bu tamamen bir şanssızlık demesiydi. Bunun nedeni bulanımıyor mu? düşünüyorum çıkamıyorum işin içinden Allah herkese yardım etsin
Bazen hamileliği bilmemekmi iyi bilmek mi ayırt etmekte zorlanıyorum. Bu olayda en acısı neydi biliyormusunuz suni sancı verilmeden önce ultrasonda biraz sonra sonlandıracağımız o canın o minik kalbinin olağüstü bir hızla attığını görmek Hareketleri gözümün önünden gitmiyor Rabbim hepimizin yardımcısı olsun
Dikkatini çekipte okuyan arkadaşlarım insan bir an 'yok mu ya benim gibi aynı olayı yaşayan, ben tekmiyim' diyor.Ama inşallah tekimdir.İnsanların böyle bir acıyı yaşamamış olmalarını dilerim.Varsın paylaşamayım herkes çektiğini bilir değil mi? Zaten amacım çoğalmak değil benim, bir umut peşindeyim. Bu durumları atlatmış ayağa kalkmış, bebişine kavuşmuş bir ışık arıyorum kendime. Nacizane çabam budur yanlış anlamayın
evet herkes yaşadığını bilir. yaşadığın şey çok zor. en öenmli adım kabullenmek. inkar isyan neden ben soruları bitmiyor. aynı şey değil ama bizde çok zor bi dönemden geçtik. benim oğlumda downlu. ilk yaptığın şey inanmamak. sonra isyan inkar allahım neden benim başıma geldi diosun. çom uzun süre bende kabullenemedim. bende ilk defa buraya doğum öykülerine yazabilmiştim. burası bi adım gerçekten. kabullenmeye başladıktan sonra daha kolaylaşıyor gerçekten. gataya rapor almaya gittiğimde birkaç downlu çocuk annesiyle konuşmuştum. ikinci çocuğu hemen yap dediler. bende ya yine böyle olursa dedim. kadının biri "allah bize böyle bi acı verdi bi kere bir daha vermez ben buna inandım hep" dedi. gerçekten yaşadıklarımız bir sınav. eminim allah bu acıyı bi daha yaşatmaz. ama emin ol doğsaydı senin için daha zor olurdu. ben o zor zamanlarımı hep eşimle atlattım. ama sen kendini kapatırsan eşinde uzaklaşır istemeden. o yüzden allaha sığın. eşinden güç al. ve buraya yazmaya devam. insan konuşamadıklarını buraya yazabiliyor ve çok iyi geliyor. birileri cevap versin vermesin içini boşaltmak için yaz mutlaka. sevgiyle kal. güç ve sabır diliyorum senin için allahtan
eeeee mayısın ikinci pazarına yaklaşıyoruz arkadaşlar.Rabbim bu nasıl sinsi bir hüzün böyle ya.Sanki hiçbirşeyin yokmuş gibi ama bir yanında tarifi imkansız bir sızı. En ufak bir boş an, küçük bir düşünme anı, kısa bir yalnızlık ve hemen alıyor düşünceler kafamın içini. Nasıl istiyorum küçücük bir dudak kondursun yanağıma bir öpücük. Ufacık kolların beni sarmaya çalışmasını, minicik parmakların sımsıkı tutmasını. Ona her baktığımda Rabbime şükretmeyi, bu ufacık dünya tatlısı şey benim çocuğum diyebilmeyi.Boy boy fotoğraflarını çekmek, ona herşeyi öğretmek istiyorum.Bu sefer bambaşka herhalde 17 hafatalık olmuştu diye kendimi daha çok anne hissediyorum. SELAM OLSUN KENDİNİ AİLESİNE ADAYAN, TEMİZ AHLAKLI İYİ ÇOCUKLAR YETİŞTİRMEYE ÇABALAYAN ANNELERE, SELAM OLSUN VATANINA, DİNİNE HAYIRLI BİR EVLAT YETİŞTİRMEYE ÇALIŞAN ANNELERE... BENİM GİBİ ADAYLARDA DAHİL OLMAK ÜZERE TÜM ANNELERİN ANNELER GÜNÜNÜ KUTLARIM...
canım ağlayarak okudum yazdıklarını.. öncelikle çok geçmiş olsun. seni o kadar iyi anlıyorum ki... maalesef aynı acıyı ben de yaşadım. hayatımda duyduğum en kötü cümleydi doktorumun cümlesi... ve hayatımın en kötü anıydı kalp atışlarını görerek onun sonlandırılmasını izlemek... anensefali dışında kalbi ve karnı da dışardaydı benim bebeğimin. yaşaması imkansızdı yani.. benim tek şansım bebeklerimin ikiz olmasıydı. bebeğimin biri sağlıklı çok şükür ki. teşhis 10. haftada konuldu, 12. haftada karnımdan yapılan bi iğneyle sonlandırıldı diğer meleğim. nasipse bir ay kadar sonra diğer bebeğim doğacak. o bizim en büyük tesellimiz oldu. umarım sen de yakın zamanda sağlıkla kavuşursun bebeğine ve az da olsa unutursun bu yaşadıkarını. senin de dediğin gibi Allah kimseye yaşamasın bu duyguyu..
Sanada çok geçmiş olsun.İnşallah sağlıklı bir doğum yaparsın.Ama aklıma bişey takıldı eğer cevaplarsan çok sevinirim.Ben ikili testi 12. haftada yaptırdım o zaman anlaşılmamıştı.Üçlü testte anlaşıldı.Senin 10. haftada nasıl teşhis konuldu.Birde doktorun sebebini söyledimi? Ben mthfr c677 ve 1298 heterezigot taşıyıcıyım.Gittiğim labaratuvarda genetik doktoru sen hamile kalmadan b vitamini, çinko, folik asit,coraspin içmelisin. O zaman bir daha yaşamazsın dedi.Senin durumun nedir? Biliyorum çok acı bunları hatırlamak ama tekrar yola çıkmak için biraz yardıma ihtiyacım var.
Ah canım benim bu soruları kendime defalarca sordum.Gittiğim doktorlara yüzde bir bile olsa ihtimal var mı diye bile sordum. Zaten işin zor, acı insanı hatırladıkça boğulacak gibi olmasına sebep olanda bu ya.. İlk zamanlar rüyalarıma girdi.Baktığım her yerde onun yüzünü gördüm. Bazı hocalara sordum.Ama bu anamolide yaşama şansı sıfır. Çünkü kafatası oluşmadığı için beyin dışarıda duruyo ve doğumdan en geç bir kaç saat sonra ölümle sonuçlanıyormuş.Ben sancı verildikten sonra hemşireden gizli tuvalete gittim.Malesef doğumda orada gerçekleşti.Bebişim bacaklarımın arasında sallanırken durumunu gördüm.Günlerce onu bu duruma benim vücudum getirdi diye kendimi suçladım. Kendimi affetmedim.Çok şükür şimdi aklıma başıma topladım da Bunun benim bir sınavım olduğuna herşeyin Alllah'tan olduğuna inanıyorum...
benimki ikiz gebelik olduğu için 2li ve, 3lü testler yapılmadı. değerler yüksek çıktığı için yanıltıcı oluyormuş sonuçlar. bir de ultrasondan anlaşılabilen bir şey zaten. 10. haftada bebeğinizin birinin kafasında sorun çıkabilir hazırlıklı olun diye uyardı doktorum.12. haftada ense kalınlığı için çağırdığında iki bebeği arka arkaya göstererek açıkladı bize. çok farklıydı iki bebeğin kafası. anensefali olan bebeğimin kafası düzdü
( nedeni yok dedi. sadece ikizlerde daha fazla görülür dedi. ankarada bi perinataloğa gittik sonra. o da aynı şekilde iki bebeği kıyaslayarak gösterdi. ve kalbinin ve karnının dışarda olduğunu da gördük orda. ultrason görüntüsünü duvara yansıtmıştı, her şey çok barizdi. bir sonraki gebelikte tekrarlayacak diye bir şey yok dendi bana. internette ben de öncesinden folik asit alınmalı diye okudum ama ben tedaviyle hamile kaldım ve hamile kalmadan önceki 1 yıl folik asit içtim. çok da ilgisi olduğunu düşünmüyorum o yüzden. inşallah aynı acıları yaşamadan sağlıkla alırız bebeklerimizi kucağımıza...keşke çaresi olsaydı. ama maalesef kesinlikle çaresi olmayan bir şey ve arkadaşın da yazdığı gibi anensefalikler doğumdan sonra birkaç saat yaşıyorlarmış sadece. kaldı ki benim bebeğimin karnı ve kalbi de dışardaydı yani doğma ihtimali bile çok düşüktü. en önemlisi de bu tür durumlarda amniyon sıvısı artıyormuş ve bu da diğer bebeğin hayatını tehlikeye sokuyormuş. yani eliniz tamamen boş dönebilirsiniz dedi doktorlar. diğer bebeğimi de riske atmayı göze alamazdım yani. ama buna rağmen ben de günlerce vicdan sorgulaması yaptım. çok da kolay bir şey değil böyle bir karar vermek..
benimki ikiz gebelik olduğu için 2li ve, 3lü testler yapılmadı. değerler yüksek çıktığı için yanıltıcı oluyormuş sonuçlar. bir de ultrasondan anlaşılabilen bir şey zaten. 10. haftada bebeğinizin birinin kafasında sorun çıkabilir hazırlıklı olun diye uyardı doktorum.12. haftada ense kalınlığı için çağırdığında iki bebeği arka arkaya göstererek açıkladı bize. çok farklıydı iki bebeğin kafası. anensefali olan bebeğimin kafası düzdü
canım benim çok teşekkür ederim.Bende tüp bebek yöntemi ile hamile kaldım.Daha önce hamileliklerim var ama ya düşük ya karında ölüm oldu.Bu dördüncüydü.Daha sağlıklı olurmu diye tüp bebek yaptırdık.Bir yıl coraspin ve folik asit kullanmıştım ama sonuç böyle oldu. Aslında benim asıl merak ettiğim doktorumun bir ihmalimi var neden 16. haftaya kadar göremediler. Eğer sakıncası yoksa hangi doktora gittiğini yazarmısın tabi memnunsan. Benim artık işi şansa bırakacak ne maddi ne manevi güzüm kalmadı.
Benzer Konular
- Kilitli
