burun çizemiyorum ama......

Yukarıdaki çizimi dikkatle incelemenizi rica ediyorum sizden.

Bu çizim beş yaşındaki bir çocuk tarafından yapıldı.

Neler görüyorsunuz?

Gözler, kirpikler, ağız... Başka?... Bir eksiklik gözünüze çarpıyor mu? Burun yok değil mi? Peki burun yerine ne var?

Evet, bir çiçek var.

Peki neden bir çiçek var? Bunun nedenini o güzel çocuğun ağzından aynen aktarıyorum size: “Ben burnu iyi çizemiyorum, burun yerine çiçek yapıyorum.”.

Sonuç nasıl sizce?.. Bence muhteşem.

Bu çocuk kuzenimin kızı. Tatlı mı tatlı, şeker mi şeker. Sürekli resimler çiziyor. Yaratıcılığı çok yüksek. Resimleri çok “beğeniliyor”. Ve o, böylesine iddialı olduğu bir alanda zayıf bir yanının olmasından hiç gocunmuyor. “Burun çizemiyorsam yerine çiçek çizerim, ne olmuş ki” diyebiliyor. Hatta böylece daha da dikkat çekici bir sanat eseri ortaya çıkarmış oluyor.

Hem bireysel gelişim hem de iş dünyasi ile ilgili kitaplarda, eğitimlerde, seminerlerde “zayıf yönlerinizi bilin ve bunları lehinize çevirin” anlamında cümleler okumuşumdur, dinlemişimdir. Ama şimdiye kadar bunun nasıl olabileceğini bu kadar net, basit ve etkileyici tarzda ortaya koyan bir örnekle karşılaşmamıştım.

Oysa ki biz “büyükler” nasıl da çabalarız değil mi zayıf yanlarımızı göstermemek, eksikliklerimizi kamufle etmek için. Ne çok yama yaparız oramıza buramıza bütün görünmek adına. “Ben şunu yapamıyorum” demek ne ağırdır pek çoğumuz için. Zayıf yanlarımıza yoğunlaşmaktan güçlü yanlarımızı nasıl da ihmal ederiz yıllar içinde.

Bu küçük kız bir yandan burunlu yüzler çizmek üzerine çalışıyor. Onlardan da birkaç örnek hediye aldık. Diğer yandan kalbinin sesini dinleyip bir yüzü çiçeklerle de bezeyebiliyor. Sınırları, kalıpları yok. Sadece yaratıcılığa kanat açmış bir ruhu var. Güçlü ve zayıf yönlerini o kadar doğal harmanlıyor ki, sunumu da bir o kadar doğal olabiliyor.

Bizler de doğalımızı, “ben”imizi ortaya çıkarmak için kendimize “çizemediklerimizi” soralım lütfen. Cesurca kabullenelim. Onları “çiçeklerimizle” güzelleştirelim. Tıpkı beş yaşındaki Zeynep’in çizdiği bu resim gibiyerimseniben.

sevgiyle kalına.s.

her okuduğumda bir kez daha etkileniyorum..bazen nasıl da göremiyoruz,, ufacık detayların farkına bile varamıyoruz hayretttt

Ne kadarda haklısın..........................

damlasu .!.:

Ne kadarda haklısın..........................

Genişletmek için tıkla...

sağol canım:1hug:madem bılıyoruz haklı olduğumuzu uygulayalım..ne dersinyerimseniben
sevgilera.s.

talin .!.:

sağol canım:1hug:madem bılıyoruz haklı olduğumuzu uygulayalım..ne dersinyerimseniben
sevgilera.s.

Genişletmek için tıkla...

Ah bi uygulayabilsek Talin.Bizim ki bile bile lades demek gibi birşey.............

damlasu .!.:

Ah bi uygulayabilsek Talin.Bizim ki bile bile lades demek gibi birşey.............

Genişletmek için tıkla...

ah be canım.istedikten sonra neden olmasın ki..neden her zaman olumsuz düşünceleri kabullenmeye bu kadar açıktır ki insanoğlu...istersek olumsuz şeylere inandığımız kadar olumlulara inanmayı başarmayı denesek herşey o kadar güzel olacak ki aslında...bile bile lades demeyi olumlu şeyler için düşünsekyerimseniben
evet zor ama inan başarmak sandığımız kadar zor değil
sevgilera.s.

Benim kızımın çizimleri de çok iyidir ama yapamadığı şey için oturup ağlar Diğeri ise alternatif bulmuş ve mutlu. Ne güzel...

"Kızımı bu hale ben mi getirdim ?"diye düşünyorum. Çünkü her yaptığı şey için "çok güzel oldu, aferin" diyorum. Galiba benim eksilerimden biri de bu:) çocuk yetiştiremiyorum.

Herbela .!.:

Benim kızımın çizimleri de çok iyidir ama yapamadığı şey için oturup ağlar Diğeri ise alternatif bulmuş ve mutlu. Ne güzel...

"Kızımı bu hale ben mi getirdim ?"diye düşünyorum. Çünkü her yaptığı şey için "çok güzel oldu, aferin" diyorum. Galiba benim eksilerimden biri de bu:) çocuk yetiştiremiyorum.

Genişletmek için tıkla...

çocuk yetiştiremıyorum diyip kendine haksızlık etme bence..her anne çocuğunu iyi yetiştirmek ister..ama dediğinde haklısın sanırım bu yıl oğlumun okulunda yapılan bilgilendirme,öğretme amaçlı seminerlerden birinde pisikolog dedi ki çocuklarınızın yaptığı resimlere ya da çalışmalara gereğinden çok fazla tepki vermeyin.ne aaa çok güzel ne de ıyyy çok kötü deyin dedi...bu yorumlar bıle çocukları etkilermiş.çocuk yetiştirmek gerçekten de zor iş..bazen insan nasıl davranacağını bılemıyor..yardım almalı aslında her aile diye düşünüyorum...çünkü gerçekten de çocuklarımızı biz yetiştiriyoruz ve aslında çocuklarımıza baktığımızda onların bizim aynalarımız olduğunu da anlayamıyoruz bazen...çocuklar herşeyi bizlerden öğrenıyorlar......

sevgilera.s.

Talincim haklisin evet hersey bizim elimizde gercekten senin yazilarini ele aldigin konular cok hos hep dilime tercuman oldugunu dusunuyorum suan bende senin hissettiklerini hissede biliyorum ama ,,,K.i.B sevgiyle kal

kayserilim .!.:

Talincim haklisin evet hersey bizim elimizde gercekten senin yazilarini ele aldigin konular cok hos hep dilime tercuman oldugunu dusunuyorum suan bende senin hissettiklerini hissede biliyorum ama ,,,K.i.B sevgiyle kal

Genişletmek için tıkla...

teşekkür ederim canım..birbirimiz tanımasak bile aynı dili konuşabılıyor olmamız çok güzel:1hug:
sevgiyle kala.s.

çok Güzelbir Paylaşim Tşk. Büyüklerin Ders Almasi Gereken Bir Resim. Zeynep Büyünce çok Akilli çok Duyarli Bir Insan Olcak. Acaba Büyünce Kadilar Kulubüne üye Olunca Yaptiği Bu Resmi Afşiflerden Görünce Ne Yapcak. :)

derman .!.:

çok Güzelbir Paylaşim Tşk. Büyüklerin Ders Almasi Gereken Bir Resim. Zeynep Büyünce çok Akilli çok Duyarli Bir Insan Olcak. Acaba Büyünce Kadilar Kulubüne üye Olunca Yaptiği Bu Resmi Afşiflerden Görünce Ne Yapcak. :)

Genişletmek için tıkla...

evet canım..çocuklar o kadar saf duygulara sahipler ki hiç düşünmeden o anda akıllarına gelen herşeyi yapıp söyleyiveriyorlar...çünkü doğallar...bu çok güzela.s
gerçekten zeynep çok duyarlı bir insan olucak...umarım çocuklarımızın hepsi böyle olurlara.s.

Herbela .!.:

Benim kızımın çizimleri de çok iyidir ama yapamadığı şey için oturup ağlar Diğeri ise alternatif bulmuş ve mutlu. Ne güzel...

"Kızımı bu hale ben mi getirdim ?"diye düşünyorum. Çünkü her yaptığı şey için "çok güzel oldu, aferin" diyorum. Galiba benim eksilerimden biri de bu:) çocuk yetiştiremiyorum.

Genişletmek için tıkla...

İnan bana zararın neresinden dönsen kardır... Çocukken öyle çok övülürdü yaptığım herşey, güzelliğim, başarılarım... Hiç mi başarısız olmaz bir çocuk yahu... Onda da hep benim dışımda ve çok geçerli sebepler bulunur ve ben yine melek gibi gösterilirdim... Biraz büyüdüğünde arkasını kollayan ve kendini pohpohlayan o insanlar olmadan ayakta kalmak öyle zor geliyor ki... Birkaç sene bocaladım ve bunlar bir insanın en önemli yılları, yani ev dışındaki hayata ilk adım attığı zamanlar... Allah yüzümü kara çıkarmadı, kendime ve çevremdekilere kalıcı bir zarar vermedim ama kötüsü de olabilirdi.
Çocuğa destek olmak aynı zamanda ayakları üzerinde durmayı da öğretmek öyle zor ki, öyle ince bir çizgi ki... Aman diyeyim dikkat et arkadaşım... Ben çocuk sahibi değilim ama dayanamadım yeri gelmişken söyledim...
Konuyu da çok saptırdım AF dilerim...

keselisıçan .!.:

çok güzel yazmışsın be sosyetik...
biz de bu kadar rahat olabilsek... gerçi ben çocukken de pek rahat değildim

Genişletmek için tıkla...

sağol canım:1hug:
ismim sosyetik mi kaldı yani şimdi:uhm:

goblenci .!.:

İnan bana zararın neresinden dönsen kardır... Çocukken öyle çok övülürdü yaptığım herşey, güzelliğim, başarılarım... Hiç mi başarısız olmaz bir çocuk yahu... Onda da hep benim dışımda ve çok geçerli sebepler bulunur ve ben yine melek gibi gösterilirdim... Biraz büyüdüğünde arkasını kollayan ve kendini pohpohlayan o insanlar olmadan ayakta kalmak öyle zor geliyor ki... Birkaç sene bocaladım ve bunlar bir insanın en önemli yılları, yani ev dışındaki hayata ilk adım attığı zamanlar... Allah yüzümü kara çıkarmadı, kendime ve çevremdekilere kalıcı bir zarar vermedim ama kötüsü de olabilirdi.
Çocuğa destek olmak aynı zamanda ayakları üzerinde durmayı da öğretmek öyle zor ki, öyle ince bir çizgi ki... Aman diyeyim dikkat et arkadaşım... Ben çocuk sahibi değilim ama dayanamadım yeri gelmişken söyledim...
Konuyu da çok saptırdım AF dilerim...

Genişletmek için tıkla...

çok güzel yazmışsın canım...zararın neresinden dönülse kardıryerimseniben
sevgilera.s.

Bizler de doğalımızı, “ben”imizi ortaya çıkarmak için kendimize “çizemediklerimizi” soralım lütfen. Cesurca kabullenelim. Onları “çiçeklerimizle” güzelleştirelim........
ne dersinizyerimseniben

bencede anlamli bir cizim kücük cocuklarin hayal gücleri cok kuvvetlidir.ellerine saglik yavrunun,insallah bu özelligi degerlendirilir benim oglumda 8 yasinda ve 3yasindan beri resim yapiyor.araba cizmeyi cok seviyor ama eli cok yatkin insallah ilerde iyi bir ressam olur ben cok isterim.a.s.

cilem77 .!.:

bencede anlamli bir cizim kücük cocuklarin hayal gücleri cok kuvvetlidir.ellerine saglik yavrunun,insallah bu özelligi degerlendirilir benim oglumda 8 yasinda ve 3yasindan beri resim yapiyor.araba cizmeyi cok seviyor ama eli cok yatkin insallah ilerde iyi bir ressam olur ben cok isterim.a.s.

Genişletmek için tıkla...

evet canım gerçekten de çocukların hayal güçleri o kadar kuvvetli oluyor ki bir de çizimler iyiyse gerçekten ortaya harika şeyler çıkartıyorlar.benim oğlum da 3.5 yaşında ve muhteşem resimler yapıyor,anlatarak hem de..inşallah ilerde çocuklarımızı iyi yerlerde görürüzyerimseniben
sevgiyle kala.s.

kızlar aslında pek alakalı olmayacak ama dün oğlum bir resim çizmiş getirdi bana
bir köpek çizmiş
ama o kadar net ve güzel çizmiş ki inanamadım
köpeğin karnının tam ortasında siyah bir yuvarlak var
bu ne oğlum dedim:uhm:
kuş dedi:1rolleyes:
ne yapıyor dedim
kuşu kedi kovalıyordu yemek için,
köpek onu saklamak için karnına koydu
kedi gidince çıkartacak dedi:roflol:

çocuklar bir harikalar yaa.s
o kadar detayıyla o kadar güzel ifade edebılıyorlar ki kendilerini
keşke biz de onlar gibi olabilsek:çok üzgünüm:

O kadar çok etkilendim ki...

Ben de çocukluktan beri, ilkokul öncesinden tutun da üniversite son sınıftaki ders notunun arkasına çizdiklerim hep "yüz". İlkokul civarlarında burun çiziyordum, ama çizdiğim burnu pek beğenmiyordum (yine de çizdiklerime toz kondurmuyordum) daha sonra güzel burun çizmeyi öğrendim, kendi kendime keşfettim, böyle sanki yepyeni bir şey daha önceden hiç yapılmamış gibi, hani ev,araba çizebildiğimde bu kadar memnun olmamıştım...:)

Hatta annemin babamın bazı diyaloglarını karikatürize ederdim, annemle babamı çizerdim üzerine de diyalog balonları, duyup da bana komik gelen cümlelerini yazardım, hey gidi günler hey :):)

Çizdiğim yüzlerde birşey keşfettim. İnsanın yaşı ilerledikçe el becerisi, kalemi kullanışı değişiyor, tabi hayata bakışı, yaratıcılığı, olumluluğu da... Çizdiğim "yüzler" gün geçtikçe "hüzünlü" bir yüze çevrildi, ya hafif bir tebessüm ya da ağlamaklı bir yüz, buğulu gözler...çizerken düşünmüyorum, o an kendimi kaptırıyorum bir bakıyorum gene hüzünlü bir yüz çizmişim, farkında olmadan hep birbirine çok benzeyen yüzler çiziyorum...İnsanın ruh hali, hayata bakışı gerçekten çizdiklerine yansıyor... Çocukken daha sevimli, gülen yüzler çizerdim, daha yaratıcıydım, onu hatırladım...

Şu çocuklar ne kadar masum ya, dünyaları ne kadar temiz.. Hele o tatlı çocuk resminde ve sözlerinde o kadar güzel ifade etmiş ki kendini, etkilenmemek mümkün değil...Dilerim hayatı boyunca o yönü daha da güzelleşir, gelişir...

Teşekkürler talin...

bu arada son mesajınızı okudum (oğlunuzun çizdiği resmiyle ilgili olan mesajı), çok hoşuma gitti. Hikaye ve resim bir arada, süper bir yaratıcılık:) tek kelimeyle harika...
Oğlunuzla böyle güzel ve tatlı anlarınız bir ömür boyu sürer inşallah...