- 17 Temmuz 2022
- 59
- 20
- 29
-
- Konu Sahibi kimolduguonemlidegil
- #1
2 hafta önce burun ameliyatı oldum. Eski burnum kalkık, kavisli ve genişti. Kemiğimde eğrilik vardı %40 nefes alamıyordum ve geniz etlerim vardı. Hiç araştırma yapmadan çok ani bi kararla özelde bi doktora ameliyat oldum. Yaptırıp yaptırmamak konusunda çok kararsızdım şimdi ise çok pişmanım. Eskisinden daha kaba, kavissiz, büyük ve ucu top gibi eğri bir burnum oldu. Normalde kaygı bozukluğum ve takıntılarım vardı. Şimdi kendime öyle yabancıyım ki tüm güzelliğimi kaybetmiş gibi hissediyorum. Aynadaki ben ben değilim. Güldüğüm, ağladığım yüz bana ait değil gibi. Çok kötüyüm sürekli ağlıyorum ve bu şekilde yaşamak istemiyorum. Eski burnumu istiyorum ama onu geri getiremiyor olmak ruhumu daraltıyor. Psikoloğa gittim faydası olmadı çünkü kimsenin söylediğine inanmıyorum. Kendimi çok çirkin hissediyorum özgüvenim asla kalmadı insanlarla göz göze bile gelmek istemiyorum utanıyorum kafamı çeviriyorum. Eski hali daha güzeldi diyorlar içlerinden biliyorum. İnsan kendine bunu neden yapar diye kendimi suçluyorum. Eski halimi öyle özledim ki yandan kavisli ve büyük burun bana ne kadar da güzel oluyormuş meğer kıymetini bilememişim. Psikolojim çok bozuldu kendime iyice yabancılaştım. Bu psikolojiyi atlatabilen var mı bu süreçte ne yapabilirim önerileriniz var mı?
Abla daha iki hafta olmuş bir sakin olur musun2 hafta önce burun ameliyatı oldum. Eski burnum kalkık, kavisli ve genişti. Kemiğimde eğrilik vardı %40 nefes alamıyordum ve geniz etlerim vardı. Hiç araştırma yapmadan çok ani bi kararla özelde bi doktora ameliyat oldum. Yaptırıp yaptırmamak konusunda çok kararsızdım şimdi ise çok pişmanım. Eskisinden daha kaba, kavissiz, büyük ve ucu top gibi eğri bir burnum oldu. Normalde kaygı bozukluğum ve takıntılarım vardı. Şimdi kendime öyle yabancıyım ki tüm güzelliğimi kaybetmiş gibi hissediyorum. Aynadaki ben ben değilim. Güldüğüm, ağladığım yüz bana ait değil gibi. Çok kötüyüm sürekli ağlıyorum ve bu şekilde yaşamak istemiyorum. Eski burnumu istiyorum ama onu geri getiremiyor olmak ruhumu daraltıyor. Psikoloğa gittim faydası olmadı çünkü kimsenin söylediğine inanmıyorum. Kendimi çok çirkin hissediyorum özgüvenim asla kalmadı insanlarla göz göze bile gelmek istemiyorum utanıyorum kafamı çeviriyorum. Eski hali daha güzeldi diyorlar içlerinden biliyorum. İnsan kendine bunu neden yapar diye kendimi suçluyorum. Eski halimi öyle özledim ki yandan kavisli ve büyük burun bana ne kadar da güzel oluyormuş meğer kıymetini bilememişim. Psikolojim çok bozuldu kendime iyice yabancılaştım. Bu psikolojiyi atlatabilen var mı bu süreçte ne yapabilirim önerileriniz var mı?
Aynı süreçteyim maalesef. Doktorum aşırı kaldırdı ve kısalttı ilk zamana oranla indi ama hala domuz gibi gözüküyorum. Kendimi kahretmiyorum ama üzgünüm. Köpeğe benziyorum bir tuhaf yüzüm.2 hafta önce burun ameliyatı oldum. Eski burnum kalkık, kavisli ve genişti. Kemiğimde eğrilik vardı %40 nefes alamıyordum ve geniz etlerim vardı. Hiç araştırma yapmadan çok ani bi kararla özelde bi doktora ameliyat oldum. Yaptırıp yaptırmamak konusunda çok kararsızdım şimdi ise çok pişmanım. Eskisinden daha kaba, kavissiz, büyük ve ucu top gibi eğri bir burnum oldu. Normalde kaygı bozukluğum ve takıntılarım vardı. Şimdi kendime öyle yabancıyım ki tüm güzelliğimi kaybetmiş gibi hissediyorum. Aynadaki ben ben değilim. Güldüğüm, ağladığım yüz bana ait değil gibi. Çok kötüyüm sürekli ağlıyorum ve bu şekilde yaşamak istemiyorum. Eski burnumu istiyorum ama onu geri getiremiyor olmak ruhumu daraltıyor. Psikoloğa gittim faydası olmadı çünkü kimsenin söylediğine inanmıyorum. Kendimi çok çirkin hissediyorum özgüvenim asla kalmadı insanlarla göz göze bile gelmek istemiyorum utanıyorum kafamı çeviriyorum. Eski hali daha güzeldi diyorlar içlerinden biliyorum. İnsan kendine bunu neden yapar diye kendimi suçluyorum. Eski halimi öyle özledim ki yandan kavisli ve büyük burun bana ne kadar da güzel oluyormuş meğer kıymetini bilememişim. Psikolojim çok bozuldu kendime iyice yabancılaştım. Bu psikolojiyi atlatabilen var mı bu süreçte ne yapabilirim önerileriniz var mı?
Çok çok geçmiş olsun. Lütfen kendinizi bu şekilde bırakmayın. Bende farklı bır neden den dolayı psikolojik olarak iyi değilim ama unutmayın kı kendimizden başka dostumuz yok insanların içlerinden ne geçirdiğıne bu kadar takılmayın. Bence burnunuz güzel olmuştur üzülmeyin bu kadar2 hafta önce burun ameliyatı oldum. Eski burnum kalkık, kavisli ve genişti. Kemiğimde eğrilik vardı %40 nefes alamıyordum ve geniz etlerim vardı. Hiç araştırma yapmadan çok ani bi kararla özelde bi doktora ameliyat oldum. Yaptırıp yaptırmamak konusunda çok kararsızdım şimdi ise çok pişmanım. Eskisinden daha kaba, kavissiz, büyük ve ucu top gibi eğri bir burnum oldu. Normalde kaygı bozukluğum ve takıntılarım vardı. Şimdi kendime öyle yabancıyım ki tüm güzelliğimi kaybetmiş gibi hissediyorum. Aynadaki ben ben değilim. Güldüğüm, ağladığım yüz bana ait değil gibi. Çok kötüyüm sürekli ağlıyorum ve bu şekilde yaşamak istemiyorum. Eski burnumu istiyorum ama onu geri getiremiyor olmak ruhumu daraltıyor. Psikoloğa gittim faydası olmadı çünkü kimsenin söylediğine inanmıyorum. Kendimi çok çirkin hissediyorum özgüvenim asla kalmadı insanlarla göz göze bile gelmek istemiyorum utanıyorum kafamı çeviriyorum. Eski hali daha güzeldi diyorlar içlerinden biliyorum. İnsan kendine bunu neden yapar diye kendimi suçluyorum. Eski halimi öyle özledim ki yandan kavisli ve büyük burun bana ne kadar da güzel oluyormuş meğer kıymetini bilememişim. Psikolojim çok bozuldu kendime iyice yabancılaştım. Bu psikolojiyi atlatabilen var mı bu süreçte ne yapabilirim önerileriniz var mı?
Bu kadar kendini üzme bence burnun zamanla oturur ama velevki olmadı yeniden ameliyat olursun dünyada her şeyin çaresi var burnu kanserden yok olan kadına sıfırdan burun yapılan bir ameliyat izlemiştim dünyada her şeyin çaresi olduğunu unutma ölümü de düşünme lütfenyıllardır anksiyete bozukluğum var kendime ve çevreye yabancılaşma hissi yaşıyordum şimdi 10 katı daha kötüyüm yüzümü tanıyamıyorum psikiyatriye gittim bir sürü ilaç yazdı depresyon tanısı koydu ben eski burnumu istiyorum ve eski burnuma yüzüme sahip olamayacak olmak beni delirtiyor yerimde duramıyorum kendimi çevremi mahvettim kendime bunu nasıl yaptım diye suçlayıp duruyorum Allah rızası için bana yardım edin ben bu süreci nasıl atlatacağım yoksa hastanelere yatırırlar ya da bi yerde kendimi öldürür giderim. Depersonalizasyon ve derealizasyon hissi nasıl geçer iyi bi terapi yöntemi bişey var mıdır ben böyle yaşayamıyorum
Burnunuzun önceki ve şimdiki halini atar mısınızBöyle yaşayamıyorum ama kendime yabancılaşıyorum 6 ay nasıl geçecek ikinci ameliyatı nasıl olucam ne psikolojim ne maddiyatım yeter. Her günümü kendime zehir ediyorum depresyondayım bir sürü ilaç içiyorum lütfen bana dua edin lütfen Allah rızası için.
Selamlar, ben burun ameliyatıma bağlı olarak değil ama yüksek anksiyete yüzünden derealizasyon yaşamış okula devam edememiştim 2 sene kadar. Verebileceğim en büyük tavsiye, gerçekten zor olduğunu biliyorum ama size burnunuzu unutturacak yapmaktan zevk ve keyif aldığınız etkinlikler içinde bulunmak. Ben o zamanlar dil öğrenmeye yeni arkadaşlar edinmeye başladım ve durumun içinden böyle çıktım.yıllardır anksiyete bozukluğum var kendime ve çevreye yabancılaşma hissi yaşıyordum şimdi 10 katı daha kötüyüm yüzümü tanıyamıyorum psikiyatriye gittim bir sürü ilaç yazdı depresyon tanısı koydu ben eski burnumu istiyorum ve eski burnuma yüzüme sahip olamayacak olmak beni delirtiyor yerimde duramıyorum kendimi çevremi mahvettim kendime bunu nasıl yaptım diye suçlayıp duruyorum Allah rızası için bana yardım edin ben bu süreci nasıl atlatacağım yoksa hastanelere yatırırlar ya da bi yerde kendimi öldürür giderim. Depersonalizasyon ve derealizasyon hissi nasıl geçer iyi bi terapi yöntemi bişey var mıdır ben böyle yaşayamıyorum
Ağır depresyona girdim kendimi tanıyamıyorum aynada kendimi yabancılıyorum günde 5 tane ilaç içiriyorlar çok kötüyüm yerimde duramıyorum kalbim çarpıntı yapıyor sürekli deliriyorum kesin diyorum. Siz o süreçte ilaç kullanmış mıydınız? İntiharın eşiğindeyim eski burnumu istiyorum.Ben de burnumu yaptırdığımda benzer bir süreç yaşadım. Normalde de çok anksiyetik ve takıntılı biriyim ve burnumu yaptırdıktan sonra bu tavan yapmıştı. Kendimi tanıyamıyordum aynaya bakmak kendimi görmek bile istemiyordum. 7/24 burnumu düşünüyordum ve eski burnuma geri dönmek istiyordum. Geceleri falan asla uyuyamıyordum sanki duvarlar üstüme üstüme geliyor gibi hissediyordum. Asla geçmicek gibiydi. Ama zamanla burnuma takıntım azaldı daha az odaklanmaya başladım. Gün geçtikçe yüzüme oturdu ve eski yüzümü ve burnumu unutur oldum. Artık aynalara bakınca kendimi yadırgamıyorum ve alıştım. Şişliklerin inmesi ve o emanet gibi görüntünün gitmesi de yardımcı oldu tabi. Hiç alışamıcam sanıyordum ve hep böyle depresyonda olucağımı düşünüyordum. İçinden çıkılamaz bir durum gibi geliyordu hissettiklerim ama bunların hepsi geçti. Şuan 10. Ayımdayım ve tamamen normale döndüm ve iyileştim diyebilirim. Demem o ki merak etmeyin bunların benzerini yaşamış biri olarak söylüyorum umut var ve sonsuza kadar böyle hissetmeyeceksiniz. Eninde sonunda alışacaksınız. Hala şuan burnuma bayılmıyorum ve tam istediğim gibi değil ama buna takmamayı ve hayatımı zehir etmemeyi zamanla öğrendim. Değiştiremeyeceğimiz olaylara takıp kendimizi üzmemiz hiçbir işe yaramıyor malesef. Demesi çok kolay biliyorum ama bazen bazı şeyleri kabul edip yolumuza devam etmemiz gerekiyor. Biraz zamana bırakın. Gün içinde kafanızı dağıtacak şeyler yapmaya çalışın ve burnunuzu çok düşünmemeye çalışın. Gerekirse aynalara çok bakmayın ve kendinizi çok incelemeyin. Umarım en kısa sürede iyileşirsiniz.
İlaç kullandınız mı? Kafam sadece burnumda başka hiçbişey düşünemiyorumSelamlar, ben burun ameliyatıma bağlı olarak değil ama yüksek anksiyete yüzünden derealizasyon yaşamış okula devam edememiştim 2 sene kadar. Verebileceğim en büyük tavsiye, gerçekten zor olduğunu biliyorum ama size burnunuzu unutturacak yapmaktan zevk ve keyif aldığınız etkinlikler içinde bulunmak. Ben o zamanlar dil öğrenmeye yeni arkadaşlar edinmeye başladım ve durumun içinden böyle çıktım.
Kullandım ama yardımcı olmadı en son kendimi sevdiğim şeylere adadım o şekilde atlattım.İlaç kullandınız mı? Kafam sadece burnumda başka hiçbişey düşünemiyorum