merhaba kizlar, yeni bir update yapayim dedim. bu son update olucak sanirim. burun ameliyati olali resmen 6 yil oldu, 24 yasina girecegim ve artik gayet memnunum diyebilirim, artik o günleri hatirlamiyorum bile :) resim paylasmayacagim, lütfen sormayin.
..burnumun görüntüsü ve hissiyati bana artik cok dogal geliyor, sanki hic
estetik olmamisim gibi. hala sigara iciyorum, hatta eskisinden daha fazla iciyorum maalesef, ama nefes alip vermekte zorluk cekmiyorum artik. ilk yillarda burnumda cok kuruluk oluyordu, burun spreyi bagimlisi olmustum, hepsi gecti, hersey normal gibi - bunun birde ama'si da var tabi.
1. her estetik de oldugu gibi, dogal hatlari, dogal bir vücudu mimik etmek bence imkansizdir, buna inaniyorum artik. burun ucumu dogal bir burunla karsilastirdigimda, dogal bir burundan biraz daha sert oldugunu hissediyorum, bu beni bazen rahatsiz ediyor acikcasi. eski burnumu özledigim günler oluyor, hele ki burnu büyük olup, kendini seven ve kendine güvenen kadinlari gördügüm zaman.
2. beden dismorfik bozuklugu diye bir gercek vardir ve yillardir bununla savasiyorum, teshisi daha 1-2 yil önce konuldu. hala o kadar cok estetik yaptirmak istedigim yerlerim var ki (mesela gögüslerim), ve burun estetiginden sonra "aman yaptir ne olucak sanki" gibi düsüncelere kapildigimi fark ediyorum - bagimlilik yapiyor kesinlikle. yani param olsa, suan kardashianlardan farkim olmaz, bundan kesinlikle eminim. ve bu cok üzücü. mesela söyle bir örnek vereyim; kylie jenner ile aramizda cok yas farki yok. ama kendisi o kadar estetik yaptirmis ve bunun bagimlisi olmus ki, maalesef yasindan cok büyük duruyor ve bence güzel de durmuyor. sahip oldugu safligi, gencligin verdigi güzelligi estetikler sayesinda kaybettigini düsünüyorum, ve bunun gibi maalesef bir cok örnek var - bu benim sahsi fikirim. …direniyorum ve kendimi sevmeyi ögrenebilmek icin savasiyorum artik, ne kadar nefret duysamda kendimden bazen.
3. bu psikolojik rahatsizliktan dolayi burnumun güzel olup olmadigini göremiyorum. bazi resimlerde cok büyük duruyor, bazi resimlerde ise kücücük. ayna karsisinda da ayni durumu yasiyorum, burnumu bazen seviyor, bazen sevmiyorum. bu arada, burnumda hala yamukluk var. bir kac yil önce kulak burun bogaz doktoruna gitmistim ve o da dogruladi bunu, ama normal oldugunu söyledi, zaten yamuk bir burunu düzeltmek cok zormus, öyle dedi. burnumun bazen eski seklini aldigini düsünüyorum, sanki biraz kemiklerim tam oturunca, aradan biraz zaman gecince, burnum "eski aliskanliklarina" geri döndü gibi, bilmiyorum. ama bu beni o kadar da rahatsiz etmiyor, umursamiyorum artik.
4. bundan sonra estetik yaptiracak olursam kesinlikle minimum 2-3 yil düsünme zamani ayiracagim kendime. "aa gögüslerim kücük, hemen yaptirmaliyim, hemen tüm doktorlari arastirmaliyim" gibi obsesif düsüncelere kapilip zamanimi harcamanin büyük bir hata olup, özgüvenimi cok etkiledigini görebiliyorum artik. dogal vücudumu sevebilmenin, kendimden emin, özgüvenli olmanin ve kendimle barisik olmanin mutlulugunu ve gercekligini bana hicbir doktor, hicbir estetik islemi veremez, bunu anladim. dudak dolgusu gibi ufak dokunuslarda kesinlikle sorun görmüyorum, mesela dudaklarimi yaptiracak olursam, dogal güzelligime güzellik katmak icin yaparim, basklarina benzemek icin degil. dogrusu da zaten bu bence - kendini, kendi vücudunu taniyip, ona göre islem yaptirmak, popüler ve gelip gecici olan güzellik algilarina göre degil.
söyleyeceklerim bu kadar. hayat cok kisa, o yüzden lütfen kendinizi sevin. mutlu olun, gülümsemenizi hic bir zaman eksik etmeyin dudaklarinizdan. size cocuklugunuzdan beri empoze edilen güzellik algilarindan dolayi harcamayin gencliginizi. iyi davranin, sevin bedeninizi.