- 5 Şubat 2015
- 5.233
- 6.047
- Konu Sahibi Meredith Grey
- #1
Merhabalar hatunlar,
Uzun bir süredir ortalarda yoktum malumunuz. Çünkü güzel bir 'şey' yaşadım, yaşıyorum. 'Şey' diyorum çünkü bu durumun adının konulmasını istemedim. En azından bir süreliğine. Ne ona ne kendime bir söz vermek istedim. Sadece anı yaşayalım, sonrasını daha sonra düşünürüz dedim. Yani free takılıyoruz.
Bu adamı sevdiğimi düşünüyordum. Şimdi ise hiç emin değilim. Önceden onu kaybetme ihtimali aklıma gelince gözlerimden birkaç damla ansızın süzülürdü.
Malum önceki ilişki deneyimlerim sağolsun artık daha keskin sınırlarım var. Hoşuma gitmeyen en ufak bir durumda, kafamda bu şeyi bitiriyorum. Ve artık bu şeyin bitmesi ihtimali beni zerre korkutmuyor, üzmüyor. Zerre umursamıyorum. 'Amaan biterse de biter' kafasındayım.
İşin fenası şu sıralar aklıma pek çoğunuzun bildiği o büyük aşkım aklıma gelip duruyor. Ona karşı hiç bir kızgınlığım, kırgınlığım kalmadı.
Aksine onu özlediğimi fark ediyorum. Kalbimde tatlı bir sızı eşliğinde anılarımızı kafamda başa sarıp yaşıyorum.
Numarasını silmiştim, kaç defa hatırlamaya çalıştım. Olmadı. Geçen gün otururken tak diye hatırladım ve onun numarasıydı. Her neyse. Özledim, gerçekten özledim.
Onu rahatsız etmek istemiyorum herhangi bir iletişim kurmaya çalışarak.
Ama ne yapacağımı da bilmiyorum. Neden böyle bir şey yaşadığımı da bilmiyorum.
Ne yapmalıyım, neden böyle bir şey yaşıyorum? Sizler ne diyorsunuz?
Uzun bir süredir ortalarda yoktum malumunuz. Çünkü güzel bir 'şey' yaşadım, yaşıyorum. 'Şey' diyorum çünkü bu durumun adının konulmasını istemedim. En azından bir süreliğine. Ne ona ne kendime bir söz vermek istedim. Sadece anı yaşayalım, sonrasını daha sonra düşünürüz dedim. Yani free takılıyoruz.
Bu adamı sevdiğimi düşünüyordum. Şimdi ise hiç emin değilim. Önceden onu kaybetme ihtimali aklıma gelince gözlerimden birkaç damla ansızın süzülürdü.
Malum önceki ilişki deneyimlerim sağolsun artık daha keskin sınırlarım var. Hoşuma gitmeyen en ufak bir durumda, kafamda bu şeyi bitiriyorum. Ve artık bu şeyin bitmesi ihtimali beni zerre korkutmuyor, üzmüyor. Zerre umursamıyorum. 'Amaan biterse de biter' kafasındayım.
İşin fenası şu sıralar aklıma pek çoğunuzun bildiği o büyük aşkım aklıma gelip duruyor. Ona karşı hiç bir kızgınlığım, kırgınlığım kalmadı.
Aksine onu özlediğimi fark ediyorum. Kalbimde tatlı bir sızı eşliğinde anılarımızı kafamda başa sarıp yaşıyorum.
Numarasını silmiştim, kaç defa hatırlamaya çalıştım. Olmadı. Geçen gün otururken tak diye hatırladım ve onun numarasıydı. Her neyse. Özledim, gerçekten özledim.
Onu rahatsız etmek istemiyorum herhangi bir iletişim kurmaya çalışarak.
Ama ne yapacağımı da bilmiyorum. Neden böyle bir şey yaşadığımı da bilmiyorum.
Ne yapmalıyım, neden böyle bir şey yaşıyorum? Sizler ne diyorsunuz?
Son düzenleme:
❤
