Bundan sonra napıcam ben?

krgzzynp

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
29 Ağustos 2015
554
228
31
Her şey üst üste geliyor. Gerçekten artık tahammülüm kalmadı. İşin içinden çıkamıyorum. Ben mi suçluyum, ben mi haksızım, ben mi yanlışım eksiklerimi siz söyleyin.neyi nerde yanlış yapıyorum?

Öncelikle benim annem babam ben 10 yaşındaykrn boşandı. Evin yükü hep büyük ablama kaldı. Biz okuyalım diye çok çabaladı. Liseden sonra okumadı işe girdi bizi okutmaya çalıştı evin masraflarını gördü. Onun hakkını asla ödeyemem biliyorum. Gelin görün ki bugün onunla çok kötü bir duruma geldik. Ben ünivden Mezun oldum evüme döndüm kpss ye hazırlanıcam dedim. Ablam o sıra istemediğmiz biriyle evlendi. Ders çalışmaya inanın vaktim olmuyordu çünkü ablam doğum yaptı onla ilgileniyordum. Sürekli onun evine git gel yapıyordum. Baktım ders çalışamıyorum ücretli öğretmenlik yapim para kazanim dedim. Bi dönem yaptım eve ablama yardımcı oldum. Dönem bitti bi sene adam akıllı kpss çalışıcam dedim dershaneye yazıldım. Sonra o sene ablam boşandı. Eşinden şiddet görüyordu. Hakaretler yiyordu. Aldık getirdik evimize. Ona hep destek olduk. Ablam işe girdi sonra. Yeğenimize biz baktık. Dersti çocuktı çok zorlandım. İnanım altını ablamdan çok almış, karnını ondan çok doyurmuşumdur. Hastalandı ablamla beraber biz de uyumadık. Ablam işe gitti hastanede yeğenimle ben kaldım. Ders çalışmak zor oluyodu ama bırakmadım. Ablam da evin geçiminü sağlıyodu. 80 aldım bu sene. Atanamayacağım belli. En az 85 almam lazımdı...

Ablam annem herkes gzümün içine baktı. E daha kpss mi çalışcaksın olmadı bir işe der gibi. İş aradım küçk bir şehir inanın yok. Ücretliye başvurdum çıkmadı. Dedin mecbur kpss çalışıcam temelim de var hazırlanim adam gibi..

Ama dün ablamla kavga ettik. Ben sinir ilacı kullanıyorum. Öfke kontrolüm yok. Yine sinirlendim bir şeye saçımı elimle savurdum. O sıra ablam çok komik hareketlerin var sinirlenince öğrencilerin bu hallerine baksa sana gülerler dedi. Zaten sorunum bu aşırı zoruma gitti tam ilacımı içecekken sen benim hareketlerimle dalga geçemezsin ben neyin tedavisini görüyorum sence dedim fırlattım ilaçları.. Ve başladı senin şımarıklığını çekemem. Ergen triplerinle uğraşamam. Gir işe çalış evde oturcağına. Ben bakıyorum size .sizin yüzünüzden çocuğumu kreşe de verdim.

Neye uğradığımı şaşırdım. Biz ders çalışamıyoruz diyw kreşe vermiş. Ama ders çalışmamızı istemiyor. Hayır ben yeğenime bu kadar emek verip bakarken... Sizin yüzünüzden nasıl der. Sinir krizi geçirdim. O hala bana ben size bakıyorum gir işe çalış deyip durdu. Geldi suratıma vurdu. Ağzıma geleni saydım en son. Çık o zaman ayrı eve ama işine gelmiyo demi dedim küm bakacak çocuğuna nasıl vereceksin kirayı biz sana mecbursak sen de bize mecbursun çünkü dedim. Çok sinirlendim. Zor zamanlarında ona o kadar destek olmuşken o benim zor zamanımda bana napıyor.. Anlıyorum geçim derdi, stres her şeyi var.ama ne kdar alttan alıcam.

Sizin yüzünüzden boşandım demeye bile getirdi. Seni o kabustan kurtarduk suçlu mu olduk dedim. Babasından bile daha çok sevdiğimiz çocuğuna gözümüz gibi bakarken baş üstünde taşırken sizin yüzünüzden kreşe verdim nasıl dersin dedim. Kreşte 5 saat duruyo. Sonrası peki.. Tuvalete götür, yedir, uyut, durmadan oyna, ilgilen... Bunları yaparken ders çalışamıyoruz ve sonra atanamadığım için bana mı kızıyosun dedim.

Ya resmen yüzgöz .Olduk. Berbat hissediyorum. İş arıyorum bulamıyorum. Ders çalışmak istiyorum durum ortada izin verilmiyor. Sıkıştım kaldım. Beb mi yanlışım arkadaşlar? Yanlışım neyse söyleyin düzelteyim. Ama yıldım yani.. Şu yaşta ablamdan tokat yiyorum.. Zoruma çok gidiyor. Napmamı önerirsiniz ?
 
Siz suçlu değilsiniz. Sadece birçok şeyden bunalmış, hayal kırıklığına uğramışsınız. Ama ablanız da eminim şu an kötü bir süreç geçiriyor. Sizin yaşadıklarınızın üzerine bir de boşanma stresi, çocuk, çocuğun psikolojisi vb. derken o da sağlıklı düşünemez hale gelmiş. Ben sizin yerinizde olsam kin tutmaz ilk iş ablamla aramı düzeltirdim. Bu halde zaten verimli bir şekilde çalışamazsınız da. Önce kafanız rahat olsun. Alın karşınıza adam akıllı, seve okşaya konuşun. Yeğeninizi çok sevdiğinizi ama Kpss'nin de çok önemli olduğunu, bunun için kafanız rahat bir şekilde çalışmak istediğinizi, bunun onların da yararına olacağını güzellikle anlatın. Çocuk konusunda da eğer annenizle yaşıyorsanız saatleri biraz planlı programlı ayarlayıp kendinize çalışacak zaman oluşturmaya çalışın. 80 almışsanız 85'i de çok rahat alırsınız. Belli ki çok zor bir süreç geçirmişsiniz ama hallolmayacak şeyler değil.

Birinin derin bir nefes alıp aklıselim davranması ve ortamdaki huzuru sağlaması gerekiyor bence. O kişi siz olabilirsiniz. :KK28: Allah kolaylık versin, halledersiniz inşallah.
 
Siz suçlu değilsiniz. Sadece birçok şeyden bunalmış, hayal kırıklığına uğramışsınız. Ama ablanız da eminim şu an kötü bir süreç geçiriyor. Sizin yaşadıklarınızın üzerine bir de boşanma stresi, çocuk, çocuğun psikolojisi vb. derken o da sağlıklı düşünemez hale gelmiş. Ben sizin yerinizde olsam kin tutmaz ilk iş ablamla aramı düzeltirdim. Bu halde zaten verimli bir şekilde çalışamazsınız da. Önce kafanız rahat olsun. Alın karşınıza adam akıllı, seve okşaya konuşun. Yeğeninizi çok sevdiğinizi ama Kpss'nin de çok önemli olduğunu, bunun için kafanız rahat bir şekilde çalışmak istediğinizi, bunun onların da yararına olacağını güzellikle anlatın. Çocuk konusunda da eğer annenizle yaşıyorsanız saatleri biraz planlı programlı ayarlayıp kendinize çalışacak zaman oluşturmaya çalışın. 80 almışsanız 85'i de çok rahat alırsınız. Belli ki çok zor bir süreç geçirmişsiniz ama hallolmayacak şeyler değil.

Birinin derin bir nefes alıp aklıselim davranması ve ortamdaki huzuru sağlaması gerekiyor bence. O kişi siz olabilirsiniz. :KK28: Allah kolaylık versin, halledersiniz inşallah.
Ben onu zaten çok iyi anlıyorum, asla kin de tutmam. Üzerimde çok hakkı var. Ama benim ona verdiğim değeri bana vermiyor gibi hissediyorum. Her şeyine bu kadar koşarken onun böyle nankör gibi davranması.. Aramız düzelir biliyorum. İkimizde yumuşak kalpliyiz çabuk unutıruz da.. Ben işe girmedikçe sıkıntısı bitmeyecek gibi. Bu durum beni boğuyo. İşe girsem kpss çalışmam çok çok zorlaşacak hadi onu göze aldım bu sefer de iş yok.. Ne yapacağımı şaşırdım
 
Ne kadar zor şu geçim derdi bu zamanda.insanı ne hale getiriyor.oku emek ver karşılığı yok.çok yüksek puan lazım.şimdi sizin durumunuzda ben varım lisans mezunu bir işsiz,o yüzden çok iyi anlıyorum sizi.ablanızın emeklerini falan anlatmışsınız,o da kolay şeyler yaşamamış.birbirinizi idare etmeniz lazım.o da evladını evde bırakıp ise gidiyor.bir anne için evlattan ayri geçen 1 saat bile fazladır.o açıdan düşünün
 
Eve ben bakıyorum diyip duruyor madem ayrı eve çıksaydı o zaman kimseye ağzını açamazdı böyle.
Sen hazır aranız bozulmuşken hiç kafana takma git kütüphanede çalış dersini evde olma yani en azından sınavda başarılı ol baksana çocuğa bakmak için kendini yırtsan da ne yaptın ki oluyor en iyisi çek elini eteğini hiç de arayı bulmaya çalışma.
 
ablanızda başınıza kakiyormu yaptiklarini.ablada akıl olsa zaten kendi evine cik diyen kardeşim evinde durmam da yüzünde bakmam.kiz liseden sonra işten çıkmış size bakmış.oda okuyup meslek edinebilirdi.
vah ki ne vah.nankörlük resmen yaptığınız
 
ablanızda başınıza kakiyormu yaptiklarini.ablada akıl olsa zaten kendi evine cik diyen kardeşim evinde durmam da yüzünde bakmam.kiz liseden sonra işten çıkmış size bakmış.oda okuyup meslek edinebilirdi.
vah ki ne vah.nankörlük resmen yaptığınız
Ben onun yaptıklarını asla unutmadım. Burada da yaazdın hakkınu asla ödeyemen diye. Farkındaysanız yaptıklarını başımıza kakan o. Beni o cümleleri söylemeye iten de...Ben çalıştığımda ben de yardım ettim, çalışsam aynu o şekilde yine ederim. O bunu çok iyi biliyo. Şu an daha harçlıklarımı biriktirip al bi açığını kapat derim. Nankörlüğü o yaptığı için ben de en son tükendim. Yaptığım doğru mu değil. Peki o doğru mu?
 
Ben onun yaptıklarını asla unutmadım. Burada da yaazdın hakkınu asla ödeyemen diye. Farkındaysanız yaptıklarını başımıza kakan o. Beni o cümleleri söylemeye iten de...Ben çalıştığımda ben de yardım ettim, çalışsam aynu o şekilde yine ederim. O bunu çok iyi biliyo. Şu an daha harçlıklarımı biriktirip al bi açığını kapat derim. Nankörlüğü o yaptığı için ben de en son tükendim. Yaptığım doğru mu değil. Peki o doğru mu?
kadın boşanmış baba evine geri dönmüş kendini zaten siginti gibi hissediyor.ama yigeniniz icin altını en cok ben aldim karnını hep doyurdum diye onada diyorsanız oda gardını alıp ben bakıyorum size der.siz yarın evlenip kendi düzeninizi kuracaksınız kadına bir faydanız olacakmı hayi r.haaa kardeşlik çalışsın hayatını kurtarsin diye dusenmektir.ama cocugu bile batmış size kreşe vermiş siz rahat edin diye yinede yaranamamis.ben ablanın tepkilerini normal buldum
 
kadın boşanmış baba evine geri dönmüş kendini zaten siginti gibi hissediyor.ama yigeniniz icin altını en cok ben aldim karnını hep doyurdum diye onada diyorsanız oda gardını alıp ben bakıyorum size der.siz yarın evlenip kendi düzeninizi kuracaksınız kadına bir faydanız olacakmı hayi r.haaa kardeşlik çalışsın hayatını kurtarsin diye dusenmektir.ama cocugu bile batmış size kreşe vermiş siz rahat edin diye yinede yaranamamis.ben ablanın tepkilerini normal buldum
Ya sahiden yeğenimin bana battığını mı düşündünüz? Ya gerçekten şu üzüyo işte. Ben ona asla böyle demedim. Yok senden çok baktım falan.. Ama olan bu tamam mı? Zoruma mı gitti yaparken hayır. Ha şunu da söylim boşanıp gelmeden önce de gidip destek oldum. sanmayın ki a ablam çalışıyo eve bakıyo biz de onun çocuğuna bakalım. Ben böyle bi çıkar ilişkşsiyle kardeşlik yapmıyorum. Evliykende boşanmışkende aynı desteği verdim. Çünkü yeğenimi de ablamı da çok seviyorum. Çok yazık ki bir şeyleri söylenerek yapıyormuşum gibi davranıyosunuz. Ha ama şu da var ki inanın kimse kimsenin çocuğuna bakmak zorunda değil. Ben bunu kalpten yapıyorum. mesele ne bilşyo musunuz ben size şunları yaptım diye saymaya başlayınca karşı taraf ee yeter ben de bunları yaptım derecesine geliyosunuz. Eper ablam yedirdiği ekmeği boğazıma dizmeseydi ben de o sözleri demezdim. Her neyse ya ablam da sizin gibi düşünüyor olmalı. En azından onu görmüş oldum
 
KPSS çalışmak işsiz olmak zor bir süreç

boşanmış çocuklu kadın olmak da

ikiniz de gerginsiniz patlamışsınız

neyse bunları geçelim size önerim kütüphanede çalışmak

sabah kalk öğlen için peynir ekmek yap kütüphaneye git bir de termosa çay

gün boyu çalış

bir de çocuğa sen bakıyorsun evi ablan geçindiriyor da annen nerede

çocuk ile anne ilgilenebilir

sizi tanımam ama sanki biraz abartılı gibi geldi hep ben ilgileniyorum sözleriniz

zira 5 oğlum 5 yaşında iken ben de KPSS ye hazırlandım hem de çalıştım 5 yaşındaki çocuk çok fazla etkilememeli sizi

çözümü tekrarlayayım evden uzakta çalışın ve bu sene umarım atanırsınız
 
KPSS çalışmak işsiz olmak zor bir süreç

boşanmış çocuklu kadın olmak da

ikiniz de gerginsiniz patlamışsınız

neyse bunları geçelim size önerim kütüphanede çalışmak

sabah kalk öğlen için peynir ekmek yap kütüphaneye git bir de termosa çay

gün boyu çalış

bir de çocuğa sen bakıyorsun evi ablan geçindiriyor da annen nerede

çocuk ile anne ilgilenebilir

sizi tanımam ama sanki biraz abartılı gibi geldi hep ben ilgileniyorum sözleriniz

zira 5 oğlum 5 yaşında iken ben de KPSS ye hazırlandım hem de çalıştım 5 yaşındaki çocuk çok fazla etkilememeli sizi

çözümü tekrarlayayım evden uzakta çalışın ve bu sene umarım atanırsınız
Çalışmasına ders çalışırım da ablam bu durumdan rahatsız. Ekmek getir eve diyor. Anlıyorum geçim onu zorluyo. İş de aradım bulamadım. Ders çalışmam göze batıyor anlayacağınız.

Bakma meselesine gelince. Yeğenim 1.5 yaşındayken bu eve geldi.şu an 2. 5 yaşında. Evde annem var. Ama annem yaşlı. Kalp rahatsızlığı var. Fıtıkları var. İllaki bakmada yardımcı ama yeğenim felaket hareketli durmuyı. Annem ona yetişemiyo. Telefon falan veriyo eline. E bu da çocuğun gelişiminş kötü etkiliyo sürekli telefon.. Haliyle onunla oynamak durumundayım. Tuvalet eğitimi verene kadar canım çıktı. Bi çocuk kolay büyümüyo daha iyi bilirsiniz. Kreşe yeni verildi elbet o zaman daha çok zaman kaldı bana. Bunu değerlendirim derken de ders çalışna işe gir oldu işte .yani ailecek herkes bunalmış durumda
 
Eve ben bakıyorum diyip duruyor madem ayrı eve çıksaydı o zaman kimseye ağzını açamazdı böyle.
Sen hazır aranız bozulmuşken hiç kafana takma git kütüphanede çalış dersini evde olma yani en azından sınavda başarılı ol baksana çocuğa bakmak için kendini yırtsan da ne yaptın ki oluyor en iyisi çek elini eteğini hiç de arayı bulmaya çalışma.
Böyle düşününce kötü olan ve nankör olan ben oluyorum malesef.
 
Zor bir dönemden geçiyorsunuz. Ablanızda öyle. Hersey üst iste gelmiş gercekten de. Kardeşinin de hali zor hem çalış hem bi düzen yok hem aile ortamı vs derken.
Bence kardeşinle Konuş Barış gercekten empati yap.
Sonrada git kütüphaneye ders çslış. Kafanı hiçbirşeye verme baska.
 
Evdeki huzursuzluk insanin tüm hayatina yansiyor. Bende mezun oldum. Is bulamadim, atanamadim simdi tekrar üniversite sınavına hazirlaniyorum. Sadece bu bile psikolojik olarak nasil yipratti beni degil ki sen ustune baska sorunlarla da mucadele icindesin. Sunu yap bunu yap diyemiyorum gerçekten ama bir daha boyle tartismalara girme. Part is bulup ikisini bir yurutemez misin? En mantikli secenek bu bence. Hem calis diyemezler zaten calisiyorum dersin hem kpss calisirsin.
 
Ikinizde stres altindasiniz.
Ama bence de ablaniz haksiz ya.
Ne olursa olsun size ben bakıyorum demesi çok çirkin ve yaralayıcı. Hem de siz bu kadar ona yardımcı olurken.
Daha önce sizin icin fedakarliklar yapmis olabilir, Allah razi olsun, ancak bu bile size karşı bu şekilde davranma hakkı vermez.
 
Ikinizde hayatın stresi karşısında dolmuş birbirinize patlamissiniz. Ne siz ne ablanız hatalı. Çocukluktan beri verdiğiniz hayat mücadelesini birbirinize yansitmissiniz. Anlık şeyler bunlar. Konuşun barışın ve unutun bunu derim
 
X