Evet bunaldım... herkezden herşey den...
Ben bu dünyaya fazlayım biliyorum. Küçüklüğümden beri bu hikayenin içindeyim. Beni bilenler bilir. Ama bilmeyenlere anlatiyim. Siz hızlı okuyacaksınız belki ama inanın ben hissederek yavaş yavaş yazıyorum.
Ben 20 yaşındayım. Ev kızıyım. Açıktan lise okuyorum bitti son sınavıma gireceğim. Bir küçük kardeşim var aşırı yaramaz. Ona bakıyorum. Herhangi bir aktivitem yok . Bir tane görüştüğüm arkadaşım var. Annesiyle görüşürsek onunla da görüşmüş oluyoruz. Başka mi ? Başka hic bişeyim yok. Hic olmadı ki. Sabah kalkarım daha doğrusu annem dururken kardeşim beşikten kalktığı gibi yanıma gelir beni uyandırır. Saat 7 . Bazen 7 bile değildir. Kalkarım çizgi film acarım izlemez. Yapma dediklerimi inadına yapar. Ve bu sırada annem hala uyuyordur. 10 - 10 :30 â kadar uyur
O sıra ben ortalığı toplar kahvaltıyı hazırlar, annemi kaldırırım. Zaten bütün enerjimi çoktan emmiş olur kardeşim. Çoğuna da benim bağirmalarima uyanır annem . Sonra kahvaltı edilir. Yine ben ortalığı toplarım. Bazen olur kahvesini anneme habersiz yapar getiririm. Tekrar tekrar evin içinde iş yaparım. Ne zaman odama gitsem kardeşim arkama gelir. Odamdaki parfümleri,kremleri acar döker . Ama ben suçlu olurum çünkü ben kendi odamı ona göre düzenlemem gerektiğini söyler annem. Ne yaparsam yapıyım, yoruldun otur dedikten sonra bile bir hata mi görse başlarız tartışmaya. Ve genellikle o sayar ben susarım . Çünkü derim ki benim ettiğim dualar var karşı gelirsem belki kabul olmaz. 9 ay hamileliğinde elini biseye dokundurmus insan değilim. Buna rağmen değer görmedim. Ne zaman biri ile tl de konuşsam gelir illa kapat artık der, şu çocuğun yanında dur der...
Hic bi zaman dersime oturup doğru düzgün çalışmış insan değilim kardeşim yüzünden, belki günde 30 kez gelir. Ve ben artık sinir krizi geciririm.
Ha bu arada evden hic bir zaman dışarı tek çıkmam. Büyük Erkek kardeşim olmadan bakkala gitmiş insan değilim. Bütün gün benim başımda olmasına rağmen annem sürekli kardeşimi kendi çıkarır dışarı. Zaten gün içinde mutlaka bir kez çıkar. Hep de bir bahanesi vardır. Gider bazen yakin yere 1 saat gelmediği olur . Ama ben ne zaman kardeşim le dışarı çıkacak olsam çabuk gelin der her kapıdan çıkışımda. 1 saati geçince de arar nerde kaldınız diye. Kendi bir yere gideceği zaman çıkmadan önce : ben gelmeden şurayı topla mutfağı topla der. Yapmazsam ne halt yedinde toplamadın der.
Ne yapsam hepsi babamdadır . Herşey den haberi vardır babamın. Hani kızını idare eden anneler vardır ya. Ben hic anne beni idare et diyemedim. Oda olan biteni bak böyle böyle diye ,gizli gizli söyledi babama.
Herşey den öte... Bir sevdiğim var bunu bilen bilir. 3 yıldır bekliyorum. Bir yıl askerliğini bekledim . Çok hayallerim var. Düşünün ki ( annem defalarca yakaladı) ilk babama anlattım bir kaç ay önce..babam bile ilk olduğu için sakin konuştu. Aradan zaman geçti benden gizli ne var ne yok anlatmış anneme babam. Tabi bu olaylar olurken ardı ardına gelen dünürlerin hesabı yok. İnanın ora çok ayrı hikaye . ( ailemin istediği bi dünür den dolayı birazda akraba diye, aylarca uyku uyuyamadım garip garip şeyler gördüm. Korktum vesveslendim. Ben ben olmaktan çıktım. Son kez aradıklarında babam aradı beni ve afedersiniz ağzıma etti. Ben o vermem kaçacaksın. Sen bizim istemedigimizi istemiyorsan bizde onu istemeyeceğiz . Hakaretler hava da uçuştu. Sonra annemle kavgalar . Kavga dedigime bakmayın annem saydı ben ağladım. )
Nihayet askerlik bitti sevgilim bi iş bulup isteyecek. Ailesi herkez beni çok istiyor . Ondan yana bir sıkıntım yok. Ama durumlar çok.karışık . Ben memnunun sevdiğimden beni üzmez, çabalar. İnanın onunla mutluysam hiç biseye üzülmem. Onunla küstüysem de yediğim ekmeğin tadı yok .
Ne zor zamanlarım oldu inanın. Hep onda teselli buldum. Ben nazlanmayi onda öğrendim attigim tribi çeken, nazlanmami karşılayan birini buldum. O benim sevdiğim . Her gün duam da inşallah olacak nolur sizde dua edin.
İnanın kendi öz annemden soğudum. Çok olaylar var çok . İkisi de bana seni kâle almıyoruz diyen insanlar. Kendi öz annem daha bu sene akrabalarımın yanında bana bastıra bastıra şerefsiz demiş insandır. Ve hala bundan sonra bile yüzüne baktım hizmetini gördüm.
Neden biliyor musunuz?
Çünkü ben gerizekaliyim. Kim ne yaparsa yapsın tavrimi uzun tutamam. Hemen barışırım . Unutmuş gibi yaparım . Daha si hep ben üzülürüm . Bir gün olsun annem beni karşısına alıp da doğru düzgün derdimi dinlemiş, bana hak vermiş insan değil. Babamı zaten saymıyorum . Simdi diyeceksiniz ki oku veya çalış. Kurtul burdan. Yapamam. Ne okumama ne çalışmama kesinlikle izin yok. Diyorum ya bakkala gidemiyorum işe nasıl gidiyim . Açıktan üni okuyacağız sevgilim le. Onun is imkanı açık Allaha şükür . Ama benim okumama karışmaz o. Hep der bende yaşayamadım gençliğimi. Evlenince hemen çocuk falan olmaz gezeriz gönlümüz ce der. Evet inanıyorum ve o günler hatırına bekliyorum.
İnanın, inanın neler var daha anlatacak ama yazsam roman olur. Sizinde yapacağınız bisey yok sadece anlatmak istedim.
Son olarak diyebilirim ki ...
Bu yazıları okuyan genç kızlar nolur annenizin kıymetini bilin. Eğer anneniz size arkadaş olmaya çalışıyorsa, ne olursa olsun yanınızda duruyorsa çok değer bilin sizde ona layık olun olur mu.
Anneler... nolur kızınızı karşınıza alın derdini dinleyin. Nerde olursanız olun kızını kimse ile cekistirmeyin emin olun o kadar gurur kırıcı ki.. destek olun bisey istediği zaman ön yargı ile kalkmayın. Ona oyalanacağı aktiviteler sunun . Herşey den öte... ona istediğnizi yaptiracaginiz zaman iltifat etmeyin . Kızınıza sevdiğinizi belli edin olur mu. Hep ben haklıyım demeyin kızınızın da duyguları olduğunu unutmayın. Kızgınlık anında ağzından çıkanlara dikkat edin. Dinleyin ve düşünün olur mu. Özür u hep karşıdan beklemeyin. Siz büyük sünüz diye insan değil misiniz.? Sizde hata yaparsiniz. Emin olun artik ben haklıyım ben haklıyım diye diye kızınız bir gun haklı olduğunuz yerde de görmeyecektir . Nolur biz yapamıyoruz bari siz ders alın .
Ben bu dünyaya fazlayım biliyorum. Küçüklüğümden beri bu hikayenin içindeyim. Beni bilenler bilir. Ama bilmeyenlere anlatiyim. Siz hızlı okuyacaksınız belki ama inanın ben hissederek yavaş yavaş yazıyorum.
Ben 20 yaşındayım. Ev kızıyım. Açıktan lise okuyorum bitti son sınavıma gireceğim. Bir küçük kardeşim var aşırı yaramaz. Ona bakıyorum. Herhangi bir aktivitem yok . Bir tane görüştüğüm arkadaşım var. Annesiyle görüşürsek onunla da görüşmüş oluyoruz. Başka mi ? Başka hic bişeyim yok. Hic olmadı ki. Sabah kalkarım daha doğrusu annem dururken kardeşim beşikten kalktığı gibi yanıma gelir beni uyandırır. Saat 7 . Bazen 7 bile değildir. Kalkarım çizgi film acarım izlemez. Yapma dediklerimi inadına yapar. Ve bu sırada annem hala uyuyordur. 10 - 10 :30 â kadar uyur
O sıra ben ortalığı toplar kahvaltıyı hazırlar, annemi kaldırırım. Zaten bütün enerjimi çoktan emmiş olur kardeşim. Çoğuna da benim bağirmalarima uyanır annem . Sonra kahvaltı edilir. Yine ben ortalığı toplarım. Bazen olur kahvesini anneme habersiz yapar getiririm. Tekrar tekrar evin içinde iş yaparım. Ne zaman odama gitsem kardeşim arkama gelir. Odamdaki parfümleri,kremleri acar döker . Ama ben suçlu olurum çünkü ben kendi odamı ona göre düzenlemem gerektiğini söyler annem. Ne yaparsam yapıyım, yoruldun otur dedikten sonra bile bir hata mi görse başlarız tartışmaya. Ve genellikle o sayar ben susarım . Çünkü derim ki benim ettiğim dualar var karşı gelirsem belki kabul olmaz. 9 ay hamileliğinde elini biseye dokundurmus insan değilim. Buna rağmen değer görmedim. Ne zaman biri ile tl de konuşsam gelir illa kapat artık der, şu çocuğun yanında dur der...
Hic bi zaman dersime oturup doğru düzgün çalışmış insan değilim kardeşim yüzünden, belki günde 30 kez gelir. Ve ben artık sinir krizi geciririm.
Ha bu arada evden hic bir zaman dışarı tek çıkmam. Büyük Erkek kardeşim olmadan bakkala gitmiş insan değilim. Bütün gün benim başımda olmasına rağmen annem sürekli kardeşimi kendi çıkarır dışarı. Zaten gün içinde mutlaka bir kez çıkar. Hep de bir bahanesi vardır. Gider bazen yakin yere 1 saat gelmediği olur . Ama ben ne zaman kardeşim le dışarı çıkacak olsam çabuk gelin der her kapıdan çıkışımda. 1 saati geçince de arar nerde kaldınız diye. Kendi bir yere gideceği zaman çıkmadan önce : ben gelmeden şurayı topla mutfağı topla der. Yapmazsam ne halt yedinde toplamadın der.
Ne yapsam hepsi babamdadır . Herşey den haberi vardır babamın. Hani kızını idare eden anneler vardır ya. Ben hic anne beni idare et diyemedim. Oda olan biteni bak böyle böyle diye ,gizli gizli söyledi babama.
Herşey den öte... Bir sevdiğim var bunu bilen bilir. 3 yıldır bekliyorum. Bir yıl askerliğini bekledim . Çok hayallerim var. Düşünün ki ( annem defalarca yakaladı) ilk babama anlattım bir kaç ay önce..babam bile ilk olduğu için sakin konuştu. Aradan zaman geçti benden gizli ne var ne yok anlatmış anneme babam. Tabi bu olaylar olurken ardı ardına gelen dünürlerin hesabı yok. İnanın ora çok ayrı hikaye . ( ailemin istediği bi dünür den dolayı birazda akraba diye, aylarca uyku uyuyamadım garip garip şeyler gördüm. Korktum vesveslendim. Ben ben olmaktan çıktım. Son kez aradıklarında babam aradı beni ve afedersiniz ağzıma etti. Ben o vermem kaçacaksın. Sen bizim istemedigimizi istemiyorsan bizde onu istemeyeceğiz . Hakaretler hava da uçuştu. Sonra annemle kavgalar . Kavga dedigime bakmayın annem saydı ben ağladım. )
Nihayet askerlik bitti sevgilim bi iş bulup isteyecek. Ailesi herkez beni çok istiyor . Ondan yana bir sıkıntım yok. Ama durumlar çok.karışık . Ben memnunun sevdiğimden beni üzmez, çabalar. İnanın onunla mutluysam hiç biseye üzülmem. Onunla küstüysem de yediğim ekmeğin tadı yok .
Ne zor zamanlarım oldu inanın. Hep onda teselli buldum. Ben nazlanmayi onda öğrendim attigim tribi çeken, nazlanmami karşılayan birini buldum. O benim sevdiğim . Her gün duam da inşallah olacak nolur sizde dua edin.
İnanın kendi öz annemden soğudum. Çok olaylar var çok . İkisi de bana seni kâle almıyoruz diyen insanlar. Kendi öz annem daha bu sene akrabalarımın yanında bana bastıra bastıra şerefsiz demiş insandır. Ve hala bundan sonra bile yüzüne baktım hizmetini gördüm.
Neden biliyor musunuz?
Çünkü ben gerizekaliyim. Kim ne yaparsa yapsın tavrimi uzun tutamam. Hemen barışırım . Unutmuş gibi yaparım . Daha si hep ben üzülürüm . Bir gün olsun annem beni karşısına alıp da doğru düzgün derdimi dinlemiş, bana hak vermiş insan değil. Babamı zaten saymıyorum . Simdi diyeceksiniz ki oku veya çalış. Kurtul burdan. Yapamam. Ne okumama ne çalışmama kesinlikle izin yok. Diyorum ya bakkala gidemiyorum işe nasıl gidiyim . Açıktan üni okuyacağız sevgilim le. Onun is imkanı açık Allaha şükür . Ama benim okumama karışmaz o. Hep der bende yaşayamadım gençliğimi. Evlenince hemen çocuk falan olmaz gezeriz gönlümüz ce der. Evet inanıyorum ve o günler hatırına bekliyorum.
İnanın, inanın neler var daha anlatacak ama yazsam roman olur. Sizinde yapacağınız bisey yok sadece anlatmak istedim.
Son olarak diyebilirim ki ...
Bu yazıları okuyan genç kızlar nolur annenizin kıymetini bilin. Eğer anneniz size arkadaş olmaya çalışıyorsa, ne olursa olsun yanınızda duruyorsa çok değer bilin sizde ona layık olun olur mu.
Anneler... nolur kızınızı karşınıza alın derdini dinleyin. Nerde olursanız olun kızını kimse ile cekistirmeyin emin olun o kadar gurur kırıcı ki.. destek olun bisey istediği zaman ön yargı ile kalkmayın. Ona oyalanacağı aktiviteler sunun . Herşey den öte... ona istediğnizi yaptiracaginiz zaman iltifat etmeyin . Kızınıza sevdiğinizi belli edin olur mu. Hep ben haklıyım demeyin kızınızın da duyguları olduğunu unutmayın. Kızgınlık anında ağzından çıkanlara dikkat edin. Dinleyin ve düşünün olur mu. Özür u hep karşıdan beklemeyin. Siz büyük sünüz diye insan değil misiniz.? Sizde hata yaparsiniz. Emin olun artik ben haklıyım ben haklıyım diye diye kızınız bir gun haklı olduğunuz yerde de görmeyecektir . Nolur biz yapamıyoruz bari siz ders alın .
