Koca bebeğim,birtanem...Seni öyle özlüyorum ki.İkinci yılımız bitecek kısa bir zaman sonra.Ama biz yalnızca ilk dört ay beraberdik,yan yanaydık.
Çok hassasım bugünlerde biliyor musun ? Yokluğun her zamankinden daha fazla acıtıyor canımı.Bazen yoruluyorum,düşecek gibi oluyorum.Resimlerini öpüyorum işte o zaman,bana gülümseyerek bakan resimleri.Dışarı çıkıyorum bazen,her yerde sen canlanıyorsun birden.Sanki her köşe başından çıkıvereceksin gibi.
Okul da acı veriyor bana bazen.Seninle çay içtiğimiz yerler,ayak bastığımız çimler...Gülümsüyorum,maskelemeye çalışıyorum acımı ama bir yanım hep eksik.Gerçekten güçlü müyüm,güçlü olmam gerektiği için mi böyleyim bilmiyorum.
Çok zormuş uzaklık gözbebeğim.Ne acılar yaşadık,ne çok gözyaşı döktük.Hayat hiç kolay olmadı bize bugüne dek.Çok imtihanlar yaşadık.En acısı uzaklık elbet,ve sonraki işsizlik.
Sabretmeyi öğrettin sen bana.Acıyı yüzünü ekşitmeden yudumlamayı.Uzaktan sevebilmeyi.
Daha yazacak çok şeyim var aslında ama toparlayamıyorum.
Burası sana sevgimi haykırdığım defterim olsun bundan sonra.
Çok hassasım bugünlerde biliyor musun ? Yokluğun her zamankinden daha fazla acıtıyor canımı.Bazen yoruluyorum,düşecek gibi oluyorum.Resimlerini öpüyorum işte o zaman,bana gülümseyerek bakan resimleri.Dışarı çıkıyorum bazen,her yerde sen canlanıyorsun birden.Sanki her köşe başından çıkıvereceksin gibi.
Okul da acı veriyor bana bazen.Seninle çay içtiğimiz yerler,ayak bastığımız çimler...Gülümsüyorum,maskelemeye çalışıyorum acımı ama bir yanım hep eksik.Gerçekten güçlü müyüm,güçlü olmam gerektiği için mi böyleyim bilmiyorum.
Çok zormuş uzaklık gözbebeğim.Ne acılar yaşadık,ne çok gözyaşı döktük.Hayat hiç kolay olmadı bize bugüne dek.Çok imtihanlar yaşadık.En acısı uzaklık elbet,ve sonraki işsizlik.
Sabretmeyi öğrettin sen bana.Acıyı yüzünü ekşitmeden yudumlamayı.Uzaktan sevebilmeyi.
Daha yazacak çok şeyim var aslında ama toparlayamıyorum.
Burası sana sevgimi haykırdığım defterim olsun bundan sonra.