Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
çok geçmiş olsun canım allah sabırlar versin
rabbim kimseye yasatmasın cok zor bende doğum esnasında oldüğünü sandım o bile benı delrtmeye yetti senı anlıyorum
offf mahvoldum yaaa amayine hamileymişin allahım sağsalim kucağına almayı kısmet etsin
Arkadaşlar hepinizden Allah razı olsun...Arkadaşım, hikayeni ağlayarak okudum, Rabbim sana çok sabır versin, gerçekten zor bir durum, yaşayan bilir, umarım en kısa zamanda anne olursun, senin için dua edicem.
Aminn canım....Senin adınada çok mutlu oldum , ne güzel bebeğin kolların da , Allah seni ve bebeğinide korusun , sağlık versin sizlere...cnm çok zor bir durum aynı durumu bende yaşadım, ve şu an 13 günlük bir bebegim var
ALLAH ım onun ömrünü karnındakine versin inşallah..
hikayeni gözyaşları içinde okudum canım ve inan benim başıma gelmiş gibi çok üzüldüm ama tekrar hamileymişsin çok sevindim Allah bu evladını sağ salim kucağına almayı nasip etsin sana.dualarım seninle.
Çok ama çok zor gerçekten...İlk ölüm acısını bu şekilde tadıyorsunuz...Şu an beni hayata bağlayan tek şey karnımdaki bebeğim...Bebeğim doğunca bana yeniden hayat verecek inşallah...Diğer dünyada da biricik oğlum yanımda olacak ve beni çok mutlu edecek inşallah...Artık güzel şeyler yaşamak istiyorum , inşallah bebeğimi sağlıkla kucağıma alabilirim...Başlığa tıklarken güzel bir hikaye okuyacağımı düşündüm. Ve sonunda gözyaşlarıma engel olamadım.
Allahım isteyen herkese bir evlat nasip etsin. Sana da sabırlar versin.
Çok yakın bir arkadaşım da aynı şeyi yaşadı. Sezeryana 1 gün kala O bunları yaşarken ben 6 aylık hamileydim. Ve o hassas dönemimde o kadar çok üzüldüm ki benim bebeğimin de erken doğum riski vardı. 8 aylık doğdu oğlum. Ama o 2 ayda evde yatağımdan kalkmadan heer gün dua ediyordum.
Arkadaşlar güzel bebeğime kavuştum , bebeğim 3 aylık oldu...Canım kızım kollarımda çok şükür...Yaşama sebebim oldu bebeğim...O günler unutulmuyor ama hayata daha sıkı bağlanmak için bir sebebim var artık...
Oğlumu hiç ama hiç unutamıyorum , yavrumu hiç göremedim ama aklımdan hiç çıkmıyor yinede...Allahım kimseye böyle bir acı yaşatmaz inşallah...
Arkadaşlar ben 2009 mart melek annesiyim...
... mart sabahı (bebeğimin doğumuna 2 gün kala)bebeğimin hareketlerini pek hissedemedim...Biraz bekledim...1 bardak süt içtim ve çikolata yedim...Sol yanıma yattım...20 dakika bekledim...Karnımda kasılmalar var fakat bebek hareketi gibi değil...Zaten bilmiyorumki bu benim ilk hamileliğim...Banyoya girdim...Belki bebeğimi bugün alırlar temiz temiz gideyim dedim...Eşimi aradım ,bebeğin hareketlerini pek hissetmiyorum beni hastaneye götür dedim...Hastaneye gittik...Beni nst ye aldılar...Aradan 30 dakika geçmesine rağmen kalp atışlarını hala alamadılar...Bir problemmi var dedim...Hayır dediler...1 saatten çok fazla zaman geçti...Ultrasondan bakalım dediler...Koridora çıkınca doktorumu gördüm...Oda geldi benimle ve o baktı ultrasondan...Yanında birkaç doktor daha vardı...Yanındakilere eks değilmi diye sordu (( Ben o an yıkıldım ve ağlamaya , dua etmeye başladım...Lütfen bebeğime bişey olmasın lütfen...Beni sakinleştirmeye çalıştı doktorum...Belki biz göremiyoruz belki bir şansımız vardır hemen ameliyathaneye gidelim dedi...Koridorda serum bağladılar koluma...Koşa koşa çıktık ameliyathaneye...Kıyafetlerimi çıkarmadan yatırdılar beni ve bir çırpıda üzerimdeki her şeyi çıkardılar...Bişey döktüler karnıma...Anestezi uzmanı ne zaman yemek yedin dedi...2 saat önce dedim...2 saatmi, çookk güüzell dedi !!! Ben ağlayarak dua ediyorum bu arada...Lütfen Allahım lütfeeen bebeğime bişey olmasın...Doktorların
bütün konuşmalarını duyuyorum,endişelerinden bahsediyorlar...Ben korkuyorum ve dua ediyorum...Kendimden geçmişim...Hastaneye yalnız gitmiştik fakat uyandığımda bütün sevdiklerim yanımdaydı...Bebeğimi soramadım kimseye...Biliyodum yoktu , gitmişti...Odama götürdüler...Kendimi o kadar yalnız hissediyordumki...Karnıma baktım , bebeğim yoktu karnımda...Nerdeydi şimdi bebeğim? Nereye götürmüşlerdi ? Üzerinde kıyafetleri yoktu ? Üşüyormuydu ? Beni istiyormuydu ? Kimseye soramadım , kimseye...Canım çok acıyordu , çoook....2 gün kaldım hastanede...Hastaneden çıkarken çook kötü hissettim...Bebeğim hastanede kalmıştı fakat ben oradan gidiyordum ...Nerdeydi bebeğim ? Nereye koymuşlardı ? Bebeğime özenli davranıyorlarmıydı ? Canını acıtıyorlarmıydı ?Eve geldim...Evime kucağımda bebeğimle girecektim...Ama yoktuki bebeğim...Evdede hüngür hüngür ağladım...Ağladım...Ağladım...Nasıl olmuştu bunlar ? Birdenbire , durup dururken kendimi nasılda bu anlam vermediğim şeylerin içinde bulmuştum...Bebeğimi toprağa verirlerken ben evde yatağımda ağlaya ağlaya uyuyakalmışım...Gidemedimki bebeğimin yanına , cesaret edemedimki , onu kucağıma alıp koklayamadım ki...Onu öyle görmek istemedim ki ...Ölümü yakıştıramadım ki yavruma...Günlerce yağmur yağdı ve ben deli oldum,yağmasın yağmur,istemiyorum...Bebeğim ıslanıyo çok yağmur yağıyo...Bebeğim üşüyo...Yavrumun mezarına neredeyse 2 ay sonra gidebildim...Ve aradan 3 ay geçti...Ve ben bebeğimi çok özlüyorum...Allahım kimseye böyle bir acı vermesin...Lütfen benim için dua edinarkadaşlar...Buna çok ama çok ihtiyacım var...
Arkadaşlar güzel bebeğime kavuştum , bebeğim 3 aylık oldu...Canım kızım kollarımda çok şükür...Yaşama sebebim oldu bebeğim...O günler unutulmuyor ama hayata daha sıkı bağlanmak için bir sebebim var artık...
Oğlumu hiç ama hiç unutamıyorum , yavrumu hiç göremedim ama aklımdan hiç çıkmıyor yinede...Allahım kimseye böyle bir acı yaşatmaz inşallah...
çok teşekkür canım...Sen de hep mutlu olursun inşallah...canım senin adına çok sevindim allahım kızına uzun ömürler versin sağlıklı veher zaman mutlu inşallah
Bir umut sonunda kurtulmuştur mucize olmuştur diye okudum sonuna kadar.Dağıldım resmen gözyaşlarımı tutamıyorum şu an.
Allahım hiç kimseyi böyle bir acıyla sınamasın çok zor.Rabbim sabır versin Rabbim yardımcın olsun.......
İnşallah dediğin gibi bizi görüyordur bebeğim ve bulunduğu yerde çooook mutludur inşallah...Onu göreceğim günü sabırsızlıkla bekliyorum...Çok sevindim çok mutlu oldum.Görmedim en sona yazmışsın mutlu haberi.Abisi sizi görüyordur şimdi mutlu oluyordur annesi.Yvrunu sağlıcakla büyüt inş.
Arkadaşlar güzel bebeğime kavuştum , bebeğim 3 aylık oldu...Canım kızım kollarımda çok şükür...Yaşama sebebim oldu bebeğim...O günler unutulmuyor ama hayata daha sıkı bağlanmak için bir sebebim var artık...
Oğlumu hiç ama hiç unutamıyorum , yavrumu hiç göremedim ama aklımdan hiç çıkmıyor yinede...Allahım kimseye böyle bir acı yaşatmaz inşallah...
Gözyaşlarımı tutamadım okurken hikayenizi.Mutlu haberi ise şimdi gördüm.Çok sevindim.Sağlıkla,huzurla büyüsün bebeğiniz inşallah...
hikayeni gözyaşlarıyla okudum dayanamadım işte.benimde oğlum dört bucuk aylık oldu.ama annelik bambaşka birşey.rabbim herkese taddırsın inşallah.
Canım önce çok üzüldüm sonra bi umutla sayfanın sonuna geldim ve çok mutlu oldum Allah yavrularımıza sağlıklı uzun ömürler versin
Arkadaşım Allah sana sabır versin, tarif edilecek, dayanılacak bir acı değil.
Melek yavrun seni ve kardeşini cennetten seyrediyordur şimdi...
Kızına sağlıklı, mutlu, upuzuun bir ömür diliyorum...
Hepinize iyi dilekleriniz için çoook teşekkür ederimm...son anda hayata döndüğünü okurum diye baktım ama çok üzüldüm canım rabbim sabır versin... ama çok şükür Allah çok geçmeden kızını kucağına vermiş rabbim ona ömür versin...